"Dudo of Dudon (Saint-Quentin, 965 - voor 1043) was een Frankisch historicus, en de deken van Saint-Quentin, Hij werd in 986 door Albert I van Vermandois met een boodschap naar Richard I, hertog van Normandi\u00EB gezonden. Hij slaagde in zijn missie en liet een zeer gunstige indruk achter bij het Normandische hof. Daarna verbleef hij een aantal jaren in Normandi\u00EB. Tijdens een tweede verblijf in Normandi\u00EB schreef Dudo van Saint-Quentin \"De moribus\", een geschiedenis over de Normandi\u00EBrs, een taak waar hertog Richard zeer sterk bij hem op had aangedrongen. Verder is weinig over zijn leven bekend, behalve dat hij v\u00F3\u00F3r 1043 moet zijn overleden."@nl . . . . . . . "Dudon de Saint-Quentin, n\u00E9 en Vermandois vers 960 ou 970 et mort entre 1026 et 1043, est un chroniqueur picard du XIe si\u00E8cle."@fr . . "Dudo von Saint-Quentin, Dekan von Saint-Quentin, wo er um 965 geboren wurde, war ein normannischer Chronist des 11. Jahrhunderts. Er wurde 986 von Graf Adalbert I. von Vermandois zu Herzog Richard I. von Normandie gesandt. Nach dem erfolgreichen Abschluss seiner Mission blieb er einige Jahre in der Normandie. Anl\u00E4sslich eines zweiten Aufenthalts in der Normandie schrieb er auf Einladung Richards seine Geschichte der Normannen De moribus et actis primorum Normanniae ducum. Dar\u00FCber hinaus wei\u00DF man von ihm nur noch, dass er vor 1043 starb."@de . . . . . . "Dudo of Dudon (Saint-Quentin, 965 - voor 1043) was een Frankisch historicus, en de deken van Saint-Quentin, Hij werd in 986 door Albert I van Vermandois met een boodschap naar Richard I, hertog van Normandi\u00EB gezonden. Hij slaagde in zijn missie en liet een zeer gunstige indruk achter bij het Normandische hof. Daarna verbleef hij een aantal jaren in Normandi\u00EB. Tijdens een tweede verblijf in Normandi\u00EB schreef Dudo van Saint-Quentin \"De moribus\", een geschiedenis over de Normandi\u00EBrs, een taak waar hertog Richard zeer sterk bij hem op had aangedrongen. Verder is weinig over zijn leven bekend, behalve dat hij v\u00F3\u00F3r 1043 moet zijn overleden."@nl . "Dudo von Saint-Quentin"@de . . . . . . . . . "Dudo van Saint-Quentin"@nl . . . . "Dudon de Saint-Quentin, deg\u00E0 de Saint-Quentin on va n\u00E9ixer cap al 965, \u00E9s un cronista picard del segle xi. Enviat al 986 per posterior a Ricard I de Normandia, Dudon es qued\u00E0 alguns anys a Normandia, despr\u00E9s de l'\u00E8xit de la seva missi\u00F3 a la cort on feu una impressi\u00F3 molt bona. En el moment d'una segona estada a Normandia redact\u00E0 la seva hist\u00F2ria dels Normands demanada pel duc Ricard I de Normandia. No se sap gaire altra cosa sobre la seva vida, excepte que va morir abans de 1043. Dudon sembla que no va consultar cap document existent per redactar, entre 1015 i 1030, el seu Historia Normannorum o Libri III de moribus i actis primorum Normanniae ducum. La seva informaci\u00F3 es basa en la tradici\u00F3 oral, sobretot a trav\u00E9s del germanastre del duc Ricard, el comte . En conseq\u00FC\u00E8ncia, la seva hist\u00F2ria, dedicada a Adalber\u00F3, bisbe de Laon, pren l'aspecte d'una novel\u00B7la cortesana, cosa que li fa ser considerat, per cr\u00EDtics competents com o , com a poc fiable. Altres autoritats, tals com o consideren per\u00F2, sense negar la pres\u00E8ncia de llegendes, el valor d'aquesta obra com a considerable per a la hist\u00F2ria dels Normands. Encara que Dudon tingu\u00E9s coneixement de Virgili i d'altres autors llatins, el seu llat\u00ED \u00E9s afectat i obscur. Escrita alternativament en prosa i en vers irregular, l'Historia es divideix en quatre parts i glorifica els Normands dels quals relata la hist\u00F2ria des del 852 fins a la mort del duc Ricard I al 996. Benet de Sant Maur, Guillem de Jumi\u00E8ges, Robert Wace, Robert de Torigni, Guillem de Poitiers i s'hi basaren \u00E0mpliamet a l'hora d'escriure les seves cr\u00F2niques. L'Historia fou editada per primera vegada el 1619 a Par\u00EDs per en el seu Historia Normannorum scriptores antiqui. Existeix una altra edici\u00F3 en la Patrologia Latina, volum CXLI, de Jacques Paul Migne (Par\u00EDs, 1844), per\u00F2 la millor \u00E9s sens dubte la de Lair (Caen, 1865)."@ca . "Dudo of Saint-Quentin"@en . "Dudo o Dudon de Saint-Quentin (en franc\u00E9s, Dudon de Saint-Quentin) (Vermandois, c. 960/965-1026) fue un religioso y cronista medieval franc\u00E9s recordado por haber escrito una obra sobre los normandos a principios del siglo XI."@es . . . . . . "Dudo lub Dudon (ur. oko\u0142o 965 w Saint-Quentin, zmar\u0142 przed 1043) \u2013 historyk dziej\u00F3w Norman\u00F3w; dziekan opactwa Saint-Quentin. W roku 986 wys\u0142any zosta\u0142 z misj\u0105 do Ryszarda I, ksi\u0119cia Normandii. Podczas drugiego pobytu w Normandii, mi\u0119dzy 1015 i 1030 napisa\u0142 Histori\u0119 Norman\u00F3w lub Libri III de moribus et actis primorum Normanniae ducum, kt\u00F3ra po\u015Bwi\u0119cona by\u0142a Adalberonowi, biskupowi Laon."@pl . . "Dudon de Saint-Quentin"@ca . . . . . . . . . . . . . "Dudone di San Quintino, talvolta indicato anche come Dudon o Dudo (965 circa \u2013 prima del 1043), \u00E8 stato uno storico francese, cronista e decano della collegiata di San Quintino in Piccardia."@it . . "Dudon de Saint-Quentin, n\u00E9 en Vermandois vers 960 ou 970 et mort entre 1026 et 1043, est un chroniqueur picard du XIe si\u00E8cle."@fr . . . . . . . . . . "Dudo o Dudon de Saint-Quentin (en franc\u00E9s, Dudon de Saint-Quentin) (Vermandois, c. 960/965-1026) fue un religioso y cronista medieval franc\u00E9s recordado por haber escrito una obra sobre los normandos a principios del siglo XI."@es . . . . . . . . "\u0414\u0443\u0434\u043E \u0421\u0435\u043D-\u041A\u0430\u043D\u0442\u0435\u043D\u0441\u043A\u0438\u0439 (\u0444\u0440. Dudon de Saint-Quentin, \u043B\u0430\u0442. Dudo Sancti Quintini; \u043E\u043A\u043E\u043B\u043E 965 \u0438\u043B\u0438 970, \u0421\u0435\u043D-\u041A\u0430\u043D\u0442\u0435\u043D \u2014 \u0440\u0430\u043D\u0435\u0435 1043) \u2014 \u043D\u043E\u0440\u043C\u0430\u043D\u0434\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0445\u0440\u043E\u043D\u0438\u0441\u0442 \u0438 \u0438\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u043A, \u0430\u0432\u0442\u043E\u0440 \u0441\u043E\u0447\u0438\u043D\u0435\u043D\u0438\u044F \u00AB\u041E \u043D\u0440\u0430\u0432\u0430\u0445 \u0438 \u0434\u0435\u044F\u043D\u0438\u044F\u0445 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0445 \u0433\u0435\u0440\u0446\u043E\u0433\u043E\u0432 \u041D\u043E\u0440\u043C\u0430\u043D\u0434\u0438\u0438\u00BB (\u043B\u0430\u0442. De moribus et actis primorum Normanniae ducum), \u0438\u043B\u0438 \u00AB\u0418\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u0438 \u043D\u043E\u0440\u043C\u0430\u043D\u043D\u043E\u0432\u00BB (\u043B\u0430\u0442. Historia Normannorum)."@ru . . . . . "6289"^^ . "Dudo, or Dudon, was a Picard historian, and dean of Saint-Quentin, where he was born about 965. Sent in 986 by Albert I, Count of Vermandois, on an errand to Richard I, Duke of Normandy, he succeeded in his mission, and, having made a very favorable impression at the Norman court, spent some years in that country. During a second stay in Normandy, Dudo wrote his history of the Normans, a task which Duke Richard had urged him to undertake. Very little else is known about his life, except that he died before 1043."@en . . . . "Dudon de Saint-Quentin"@fr . . . . . . . . "\u0414\u0443\u0434\u043E \u0421\u0435\u043D-\u041A\u0430\u043D\u0442\u0435\u043D\u0441\u043A\u0438\u0439 (\u0444\u0440. Dudon de Saint-Quentin, \u043B\u0430\u0442. Dudo Sancti Quintini; \u043E\u043A\u043E\u043B\u043E 965 \u0438\u043B\u0438 970, \u0421\u0435\u043D-\u041A\u0430\u043D\u0442\u0435\u043D \u2014 \u0440\u0430\u043D\u0435\u0435 1043) \u2014 \u043D\u043E\u0440\u043C\u0430\u043D\u0434\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0445\u0440\u043E\u043D\u0438\u0441\u0442 \u0438 \u0438\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u043A, \u0430\u0432\u0442\u043E\u0440 \u0441\u043E\u0447\u0438\u043D\u0435\u043D\u0438\u044F \u00AB\u041E \u043D\u0440\u0430\u0432\u0430\u0445 \u0438 \u0434\u0435\u044F\u043D\u0438\u044F\u0445 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0445 \u0433\u0435\u0440\u0446\u043E\u0433\u043E\u0432 \u041D\u043E\u0440\u043C\u0430\u043D\u0434\u0438\u0438\u00BB (\u043B\u0430\u0442. De moribus et actis primorum Normanniae ducum), \u0438\u043B\u0438 \u00AB\u0418\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u0438 \u043D\u043E\u0440\u043C\u0430\u043D\u043D\u043E\u0432\u00BB (\u043B\u0430\u0442. Historia Normannorum)."@ru . . . . . . . . . . . . . . . "1105223383"^^ . "Dudone di San Quintino"@it . . . . . "Dudon de Saint-Quentin"@es . . . . . . . "Dudon z Saint-Quentin"@pl . . . "Dudon de Saint-Quentin, deg\u00E0 de Saint-Quentin on va n\u00E9ixer cap al 965, \u00E9s un cronista picard del segle xi. Enviat al 986 per posterior a Ricard I de Normandia, Dudon es qued\u00E0 alguns anys a Normandia, despr\u00E9s de l'\u00E8xit de la seva missi\u00F3 a la cort on feu una impressi\u00F3 molt bona. En el moment d'una segona estada a Normandia redact\u00E0 la seva hist\u00F2ria dels Normands demanada pel duc Ricard I de Normandia. No se sap gaire altra cosa sobre la seva vida, excepte que va morir abans de 1043."@ca . "Dudo lub Dudon (ur. oko\u0142o 965 w Saint-Quentin, zmar\u0142 przed 1043) \u2013 historyk dziej\u00F3w Norman\u00F3w; dziekan opactwa Saint-Quentin. W roku 986 wys\u0142any zosta\u0142 z misj\u0105 do Ryszarda I, ksi\u0119cia Normandii. Podczas drugiego pobytu w Normandii, mi\u0119dzy 1015 i 1030 napisa\u0142 Histori\u0119 Norman\u00F3w lub Libri III de moribus et actis primorum Normanniae ducum, kt\u00F3ra po\u015Bwi\u0119cona by\u0142a Adalberonowi, biskupowi Laon."@pl . "Dudone di San Quintino, talvolta indicato anche come Dudon o Dudo (965 circa \u2013 prima del 1043), \u00E8 stato uno storico francese, cronista e decano della collegiata di San Quintino in Piccardia."@it . . . . . . . "\u0414\u0443\u0434\u043E \u0421\u0435\u043D-\u041A\u0430\u043D\u0442\u0435\u043D\u0441\u043A\u0438\u0439"@ru . "Dudo, or Dudon, was a Picard historian, and dean of Saint-Quentin, where he was born about 965. Sent in 986 by Albert I, Count of Vermandois, on an errand to Richard I, Duke of Normandy, he succeeded in his mission, and, having made a very favorable impression at the Norman court, spent some years in that country. During a second stay in Normandy, Dudo wrote his history of the Normans, a task which Duke Richard had urged him to undertake. Very little else is known about his life, except that he died before 1043."@en . "Dudo von Saint-Quentin, Dekan von Saint-Quentin, wo er um 965 geboren wurde, war ein normannischer Chronist des 11. Jahrhunderts. Er wurde 986 von Graf Adalbert I. von Vermandois zu Herzog Richard I. von Normandie gesandt. Nach dem erfolgreichen Abschluss seiner Mission blieb er einige Jahre in der Normandie. Anl\u00E4sslich eines zweiten Aufenthalts in der Normandie schrieb er auf Einladung Richards seine Geschichte der Normannen De moribus et actis primorum Normanniae ducum. Dar\u00FCber hinaus wei\u00DF man von ihm nur noch, dass er vor 1043 starb. Dudo scheint keine Dokumente benutzt zu haben, um zwischen 1015 und 1030 sein Werk zu verfassen \u2013 seine Quelle war die m\u00FCndliche \u00DCberlieferung, die er vor allem bei einem Halbbruder Richards aufnahm, Raoul d\u2019Ivry, Graf von Bayeux aus dem Haus Ivry. Folglich gibt seine Geschichte, die er Bischof Adalbero von Laon widmete, den h\u00F6fischen Standpunkt wieder, was ihm seitens Kritikern wie Ernst D\u00FCmmler oder Georg Waitz den Vorwurf einbrachte, wenig vertrauensw\u00FCrdig zu sein. Andere, wie oder , heben den Wert des Werks f\u00FCr die normannische Geschichte hervor, ohne dabei den teils legendenhaften Charakter zu \u00FCbersehen. Obwohl Dudo Vergil und andere lateinische Autoren kannte, ist sein Latein affektiert und dunkel. Abwechselnd in Prosa und Versen mit verschiedenen Versma\u00DFen verfasst, berichtet die Historia in vier Teilen die Geschichte der Normannen von 852 bis zum Tod Richards 996. Wilhelm von Jumi\u00E8ges, Wace, Robert von Torigni, Wilhelm von Poitiers und Hugo von Fleury haben sich weitgehend bei ihren eigenen Chroniken auf Dudo gest\u00FCtzt. Die Historia wurde erstmals 1619 in Paris von Andr\u00E9 Duchesne in seiner Historia Normannorum scriptores antiqui herausgegeben. Dar\u00FCber hinaus gibt es eine weitere Ausgabe in der Patrologia Latina, Band CXLI, von Jacques Paul Migne (Paris 1844) sowie eine von de Lair (Caen 1865), die zweifellos die beste ist."@de . . . . . . . "1758800"^^ . . . .