. . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpellier, 1\u00BA aprile 1766 \u2013 Montpellier, 16 marzo 1837) \u00E8 stato un pittore e collezionista d'arte francese, famoso ritrattista dei poeti Vittorio Alfieri e Ugo Foscolo e dello scultore Antonio Canova."@it . . "\u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0443\u0430-\u041A\u0441\u0430\u0432\u044C\u0435 \u0424\u0430\u0431\u0440 (\u0444\u0440. Fran\u00E7ois-Xavier-Pascal Fabre, \u0431\u0430\u0440\u043E\u043D, 1 \u0430\u043F\u0440\u0435\u043B\u044F 1766, \u041C\u043E\u043D\u043F\u0435\u043B\u044C\u0435 \u2014 16 \u043C\u0430\u0440\u0442\u0430 1837, \u0442\u0430\u043C \u0436\u0435) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u0446\u0443\u0437\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0438\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0436\u0438\u0432\u043E\u043F\u0438\u0441\u0435\u0446, \u043F\u043E\u0441\u043B\u0435\u0434\u043E\u0432\u0430\u0442\u0435\u043B\u044C \u0430\u043A\u0430\u0434\u0435\u043C\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u043E\u0439 \u043C\u0430\u043D\u0435\u0440\u044B \u0416\u0430\u043A\u0430 \u041B\u0443\u0438 \u0414\u0430\u0432\u0438\u0434\u0430, \u0441\u043E\u0437\u0434\u0430\u0442\u0435\u043B\u044C \u043C\u0443\u0437\u0435\u044F \u0424\u0430\u0431\u0440\u0430 \u0432 \u041C\u043E\u043D\u043F\u0435\u043B\u044C\u0435."@ru . . . "1837-03-16"^^ . . . "Montpellier"@en . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (1 April 1766 \u2013 16 Maret 1837) merupakan seorang pelukis Prancis subjek sejarah. Ia lahir di Montpellier, Fabre adalah murid Jacques-Louis David, dan namanya menjadi terkenal dengan memenangkan Prix de Rome pada 1787. Selama Revolusi Prancis, Fabre pergi untuk menetap di Firenze, menjadi anggota , tempat dia mengajar melukis. Di antara murid-muridnya di Firenze adalah ."@in . . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@ca . . . . . . "\u0424\u0430\u0431\u0440, \u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0443\u0430-\u041A\u0441\u0430\u0432\u044C\u0435"@ru . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpeller, 1766-1837) va ser un pintor franc\u00E8s de temes hist\u00F2rics. Nascut a Montpeller, Fabre fou alumne de Jacques-Louis David, i va adquirir cert renom en guanyar el Premi de Roma de 1787. Durant la Revoluci\u00F3 Francesa va anar a viure a Flor\u00E8ncia, on fou membre de l'Acad\u00E8mia de Flor\u00E8ncia i professor d'art. Entre els amics que va fer a It\u00E0lia s'inclou el dramaturg Vittorio Alfieri, la v\u00EDdua del qual, la , es diu que esdevingu\u00E9 la seva dona. Amb la mort de Louise el 1824, Fabre va heretar la seva fortuna, que utilitz\u00E0 per a fundar una escola d'arts a la seva ciutat natal. Abans de morir, Fabre va llegar la seva col\u00B7lecci\u00F3 d'art a la ciutat, formant la base de la pinacoteca de l'actual Museu Fabre. \n* Le Soldat romain au repos (1788) \n* Le Soldat grec au repos, coll. part. \n* Deux hommes nus (1825) \n* Jeune berger d'Arcadie, coll. part."@ca . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre, self-portrait, 1835"@en . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre n\u00E9 \u00E0 Montpellier le 1er avril 1766 et mort dans la m\u00EAme ville le 16 mars 1837, baron en 1828, est un collectionneur d'\u0153uvres d'art et un peintre fran\u00E7ais du mouvement n\u00E9o-classique."@fr . . . . . . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Pascal Fabre, f\u00F6dd 1 april 1766, d\u00F6d 16 mars 1837, var en fransk konstn\u00E4r. Fabre tillh\u00F6rde den klassicistiska riktningen och utf\u00F6rde \u00E5tskilliga portr\u00E4tt samt historie- och landskapsm\u00E5lningar. Till sin f\u00E4dernestad Montpellier sk\u00E4nkte han sina rika konstsamlingar, som utg\u00F6r grunden till det av honom 1828 grundade Mus\u00E9e Fabre."@sv . . . . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@en . . . "Baron Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpellier, 1 april 1766 \u2013 aldaar, 16 maart 1837) was een Franse kunstschilder van historische onderwerpen. Fabre was leerling van Jacques-Louis David en won de Prix de Rome in 1787. Tijdens de Franse Revolutie woonde hij in Florence waar hij docent werd aan de Florentijnse Academie. Hij maakte diverse vrienden in Itali\u00EB, waaronder de toneelschrijver Vittorio Alfieri. Met diens weduwe, prinses Louise van Stolberg-Gedern, gravin van Albany, zou hij in het geheim zijn getrouwd. Na Louises dood in 1824 erfde hij haar fortuin, waarmee hij een kunstacademie oprichtte in zijn geboortestad. De rest van het geld schonk hij aan het stadsbestuur om er het Mus\u00E9e Fabre te openen. Fabre was tot aan zijn dood de eerste voorzitter van de kunstacademie en het museum. Na zijn dood liet hij zijn kunstcollectie na aan de stad, welke de basis zou vormen voor het museum."@nl . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@en . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (1 April 1766 \u2013 16 Maret 1837) merupakan seorang pelukis Prancis subjek sejarah. Ia lahir di Montpellier, Fabre adalah murid Jacques-Louis David, dan namanya menjadi terkenal dengan memenangkan Prix de Rome pada 1787. Selama Revolusi Prancis, Fabre pergi untuk menetap di Firenze, menjadi anggota , tempat dia mengajar melukis. Di antara murid-muridnya di Firenze adalah ."@in . . . . . . . . . . . . "1085542431"^^ . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpellier, 1766ko apirilaren 1a - ibidem, 1837ko martxoaren 16a) frantziar margolaria izan zen. Jacques-Louis Daviden ikaslea izan zen eta Erromako Saria irabazi zuen 1787an. Frantziako Iraultzan Florentzian bizi izan zen eta Florentziako Akademiako kide izan zen, eta irakasle ere izan zen han. Vittorio Alfieri olerkariaren laguna izan zen, eta Florentziako elkartean sartu zuen. Aristokraziako kideen erretratuak egin zituen, baita margolan historikoak ere. Arte-saltzailea ere izan zen."@eu . . . . . "\u0641\u0631\u0627\u0646\u0633\u0648\u0627-\u0632\u0627\u0641\u064A\u0631 \u0641\u0627\u0628\u0631 (\u0628\u0627\u0644\u0641\u0631\u0646\u0633\u064A\u0629: Fran\u00E7ois-Xavier Fabre)\u200F \u0647\u0648 \u0631\u0633\u0627\u0645 \u0641\u0631\u0646\u0633\u064A\u060C \u0648\u0644\u062F \u0641\u064A 1 \u0623\u0628\u0631\u064A\u0644 1766 \u0641\u064A \u0645\u0648\u0646\u0628\u0644\u064A\u064A\u0647 \u0641\u064A \u0641\u0631\u0646\u0633\u0627\u060C \u0648\u062A\u0648\u0641\u064A \u0628\u0646\u0641\u0633 \u0627\u0644\u0645\u0643\u0627\u0646 \u0641\u064A 16 \u0645\u0627\u0631\u0633 1837."@ar . . . . . "\u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0443\u0430-\u041A\u0441\u0430\u0432\u044C\u0435 \u0424\u0430\u0431\u0440 (\u0444\u0440. Fran\u00E7ois-Xavier-Pascal Fabre, \u0431\u0430\u0440\u043E\u043D, 1 \u0430\u043F\u0440\u0435\u043B\u044F 1766, \u041C\u043E\u043D\u043F\u0435\u043B\u044C\u0435 \u2014 16 \u043C\u0430\u0440\u0442\u0430 1837, \u0442\u0430\u043C \u0436\u0435) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u0446\u0443\u0437\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0438\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0436\u0438\u0432\u043E\u043F\u0438\u0441\u0435\u0446, \u043F\u043E\u0441\u043B\u0435\u0434\u043E\u0432\u0430\u0442\u0435\u043B\u044C \u0430\u043A\u0430\u0434\u0435\u043C\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u043E\u0439 \u043C\u0430\u043D\u0435\u0440\u044B \u0416\u0430\u043A\u0430 \u041B\u0443\u0438 \u0414\u0430\u0432\u0438\u0434\u0430, \u0441\u043E\u0437\u0434\u0430\u0442\u0435\u043B\u044C \u043C\u0443\u0437\u0435\u044F \u0424\u0430\u0431\u0440\u0430 \u0432 \u041C\u043E\u043D\u043F\u0435\u043B\u044C\u0435."@ru . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@de . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@fr . . . "3569062"^^ . . "4068"^^ . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpellier, 1766ko apirilaren 1a - ibidem, 1837ko martxoaren 16a) frantziar margolaria izan zen. Jacques-Louis Daviden ikaslea izan zen eta Erromako Saria irabazi zuen 1787an. Frantziako Iraultzan Florentzian bizi izan zen eta Florentziako Akademiako kide izan zen, eta irakasle ere izan zen han. Vittorio Alfieri olerkariaren laguna izan zen, eta Florentziako elkartean sartu zuen. Aristokraziako kideen erretratuak egin zituen, baita margolan historikoak ere. Arte-saltzailea ere izan zen. 1814an Frantziara itzuli zen eta 1824an bere jaioterrira. Bere margolan eta liburu bildumak eskaini zizkion hiriari eta horiekin inauguratu zen Fabre Museoa. Karlos X.a erregeak baroi izendatu zuen 1828an."@eu . . "1766-04-01"^^ . . . . . . . . . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@eu . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpeller, 1766-1837) va ser un pintor franc\u00E8s de temes hist\u00F2rics. Nascut a Montpeller, Fabre fou alumne de Jacques-Louis David, i va adquirir cert renom en guanyar el Premi de Roma de 1787. Durant la Revoluci\u00F3 Francesa va anar a viure a Flor\u00E8ncia, on fou membre de l'Acad\u00E8mia de Flor\u00E8ncia i professor d'art. Entre els amics que va fer a It\u00E0lia s'inclou el dramaturg Vittorio Alfieri, la v\u00EDdua del qual, la , es diu que esdevingu\u00E9 la seva dona. \n* Le Soldat romain au repos (1788) \n* Le Soldat grec au repos, coll. part. \n* Deux hommes nus (1825) \n*"@ca . . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@es . "\u0641\u0631\u0627\u0646\u0633\u0648\u0627-\u0632\u0627\u0641\u064A\u0631 \u0641\u0627\u0628\u0631 (\u0628\u0627\u0644\u0641\u0631\u0646\u0633\u064A\u0629: Fran\u00E7ois-Xavier Fabre)\u200F \u0647\u0648 \u0631\u0633\u0627\u0645 \u0641\u0631\u0646\u0633\u064A\u060C \u0648\u0644\u062F \u0641\u064A 1 \u0623\u0628\u0631\u064A\u0644 1766 \u0641\u064A \u0645\u0648\u0646\u0628\u0644\u064A\u064A\u0647 \u0641\u064A \u0641\u0631\u0646\u0633\u0627\u060C \u0648\u062A\u0648\u0641\u064A \u0628\u0646\u0641\u0633 \u0627\u0644\u0645\u0643\u0627\u0646 \u0641\u064A 16 \u0645\u0627\u0631\u0633 1837."@ar . . . . "1766-04-01"^^ . "\u30D5\u30E9\u30F3\u30BD\u30EF\uFF1D\u30B0\u30B6\u30F4\u30A3\u30A8\u30FB\u30D5\u30A1\u30FC\u30D6\u30EB"@ja . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpellier, 1 de abril de 1766 - Montpellier, 16 de marzo de 1837) fue un pintor franc\u00E9s de temas hist\u00F3ricos. Fabre fue alumno de Jacques Louis David, y adquiri\u00F3 cierto prestigio al ganar el premio de Roma de 1787. Durante la Revoluci\u00F3n francesa, se fue a vivir a Florencia, donde se convirti\u00F3 en miembro de la Academia de Florencia y en profesor de arte. Entre las amistades que hizo en Italia se encuentra el dramaturgo Vittorio Alfieri (al que retrat\u00F3), la viuda del cual, princesa , se dice acab\u00F3 siendo su esposa. Tras la muerte de Louise en 1824, Fabre hered\u00F3 su fortuna, que utiliz\u00F3 para fundar la escuela de artes en su ciudad natal.Antes de morir, Fabre leg\u00F3 su colecci\u00F3n de arte a la ciudad, formando la base de la pinacoteca del actual Museo Fabre."@es . . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@it . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@nl . . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpellier, 1 de abril de 1766 - Montpellier, 16 de marzo de 1837) fue un pintor franc\u00E9s de temas hist\u00F3ricos. Fabre fue alumno de Jacques Louis David, y adquiri\u00F3 cierto prestigio al ganar el premio de Roma de 1787. Durante la Revoluci\u00F3n francesa, se fue a vivir a Florencia, donde se convirti\u00F3 en miembro de la Academia de Florencia y en profesor de arte. Entre las amistades que hizo en Italia se encuentra el dramaturgo Vittorio Alfieri (al que retrat\u00F3), la viuda del cual, princesa , se dice acab\u00F3 siendo su esposa."@es . . . . . "\u0641\u0631\u0627\u0646\u0633\u0648\u0627-\u0632\u0627\u0641\u064A\u0631 \u0641\u0627\u0628\u0631"@ar . . . . . . "\u30D5\u30E9\u30F3\u30BD\u30EF\uFF1D\u30B0\u30B6\u30F4\u30A3\u30A8\u30FB\u30D5\u30A1\u30FC\u30D6\u30EB\uFF08Fran\u00E7ois-Xavier Fabre\u30011766\u5E744\u67081\u65E5 - 1837\u5E743\u670816\u65E5\uFF09\u306F\u3001\u30D5\u30E9\u30F3\u30B9\u306E\u753B\u5BB6\u3067\u3042\u308B\u3002\u65B0\u53E4\u5178\u4E3B\u7FA9\u306E\u753B\u5BB6\u3067\u6B74\u53F2\u753B\u3001\u8096\u50CF\u753B\u3092\u63CF\u3044\u305F\u3002"@ja . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpellier, 1\u00BA aprile 1766 \u2013 Montpellier, 16 marzo 1837) \u00E8 stato un pittore e collezionista d'arte francese, famoso ritrattista dei poeti Vittorio Alfieri e Ugo Foscolo e dello scultore Antonio Canova."@it . "\u30D5\u30E9\u30F3\u30BD\u30EF\uFF1D\u30B0\u30B6\u30F4\u30A3\u30A8\u30FB\u30D5\u30A1\u30FC\u30D6\u30EB\uFF08Fran\u00E7ois-Xavier Fabre\u30011766\u5E744\u67081\u65E5 - 1837\u5E743\u670816\u65E5\uFF09\u306F\u3001\u30D5\u30E9\u30F3\u30B9\u306E\u753B\u5BB6\u3067\u3042\u308B\u3002\u65B0\u53E4\u5178\u4E3B\u7FA9\u306E\u753B\u5BB6\u3067\u6B74\u53F2\u753B\u3001\u8096\u50CF\u753B\u3092\u63CF\u3044\u305F\u3002"@ja . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@en . "Montpellier, France"@en . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@sv . . . . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (1 April 1766 \u2013 16 March 1837) was a French painter of historical subjects. Born in Montpellier, Fabre was a pupil of Jacques-Louis David, and made his name by winning the Prix de Rome in 1787. Fabre's works include The Dying Saint Sebastian (1789), The Judgment of Paris (1808), and The Death of Narcissus (1814). Among his pupils in Florence was Emilio Santarelli."@en . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (* 1. April 1766 in Montpellier, D\u00E9partement H\u00E9rault; \u2020 16. M\u00E4rz 1837 ebenda) war ein franz\u00F6sischer Maler, Zeichner, Radierer und Kunstsammler. Als Meistersch\u00FCler von Jacques Louis David konnte Fabre 1787 auf der gro\u00DFen Ausstellung des Salon de Paris teilnehmen. Er wurde von der Acad\u00E9mie des Beaux-Arts mit dem Prix de Rome ausgezeichnet; dieser Preis beinhaltete u. a. einen gro\u00DFz\u00FCgigen Studienaufenthalt in der Villa Medici in Rom. Von Rom aus bereiste Fabre 1793 S\u00FCditalien und hielt sich l\u00E4ngere Zeit in Neapel auf. Um 1800 nahm er einen Ruf an die Accademia delle Arti del Disegno (Kunstakademie) in Florenz an und lehrte dort bis 1826 als Professor. Nachdem im Januar 1824 seine Lebensgef\u00E4hrtin Luise zu Stolberg-Gedern starb, legte er allm\u00E4hlich alle \u00C4mter und Verpflichtungen nieder. Das Erbe von Luise zu Stolberg-Gedern, in der Hauptsache eine gro\u00DFe Sammlung von Kunstwerken, vermachte Fabre der Stadt Florenz. 1826 kehrte Fabre nach Frankreich zur\u00FCck und lie\u00DF sich in seiner Vaterstadt nieder. Dort gr\u00FCndete ein Museum, eine Kunstschule und eine \u00F6ffentliche Bibliothek; gro\u00DFz\u00FCgig ausgestattet wurden diese Gr\u00FCndungen mit den privaten Sammlungen Fabres. W\u00E4hrend der Zweiten Restauration wurde Fabre in den Adelsstand (Baron) erhoben. Am 16. M\u00E4rz 1837 starb Fran\u00E7ois-Xavier Fabre in Montpellier, 14 Tage vor seinem 71. Geburtstag."@de . . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (1 April 1766 \u2013 16 March 1837) was a French painter of historical subjects. Born in Montpellier, Fabre was a pupil of Jacques-Louis David, and made his name by winning the Prix de Rome in 1787. During the French Revolution, Fabre went to live in Florence, becoming a member of the Florentine Academy, where he taught painting. The friends he made in Italy included the dramatist, Vittorio Alfieri, whose widow, Princess Louise of Stolberg-Gedern, Countess of Albany, he is said to have married. On Louise's death in 1824, he inherited her fortune, which he used to found an art school in his home town. On his own death, he bequeathed his own art collection to the town, forming the basis of the Mus\u00E9e Fabre. Fabre began his training in the Montpellier's art academy, where he spent several years prior to joining Jacques-Louis David's studio in Paris. His studies were paid for by the financier and art collector, Philippe-Laurent de Joubert. Philippe-Laurent was the father of Laurent-Nicolas de Joubert. Fabre painted a portrait of Laurent-Nicolas de Joubert, which is now in the Getty Museum. Fabre gained popularity in Florence. The city's Italian aristocrats and tourists were drawn to his elegance, realism, and precision of his portraits. This popularity earned Fabre a place in the Florentine Academy. He became an art teacher, art collector, and art dealer in Florence. Fabre's works include The Dying Saint Sebastian (1789), The Judgment of Paris (1808), and The Death of Narcissus (1814). Among his pupils in Florence was Emilio Santarelli."@en . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre n\u00E9 \u00E0 Montpellier le 1er avril 1766 et mort dans la m\u00EAme ville le 16 mars 1837, baron en 1828, est un collectionneur d'\u0153uvres d'art et un peintre fran\u00E7ais du mouvement n\u00E9o-classique."@fr . "Baron Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (Montpellier, 1 april 1766 \u2013 aldaar, 16 maart 1837) was een Franse kunstschilder van historische onderwerpen. Fabre was leerling van Jacques-Louis David en won de Prix de Rome in 1787. Tijdens de Franse Revolutie woonde hij in Florence waar hij docent werd aan de Florentijnse Academie. Hij maakte diverse vrienden in Itali\u00EB, waaronder de toneelschrijver Vittorio Alfieri. Met diens weduwe, prinses Louise van Stolberg-Gedern, gravin van Albany, zou hij in het geheim zijn getrouwd. Na Louises dood in 1824 erfde hij haar fortuin, waarmee hij een kunstacademie oprichtte in zijn geboortestad. De rest van het geld schonk hij aan het stadsbestuur om er het Mus\u00E9e Fabre te openen. Fabre was tot aan zijn dood de eerste voorzitter van de kunstacademie en het museum. Na zijn "@nl . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre (* 1. April 1766 in Montpellier, D\u00E9partement H\u00E9rault; \u2020 16. M\u00E4rz 1837 ebenda) war ein franz\u00F6sischer Maler, Zeichner, Radierer und Kunstsammler. Als Meistersch\u00FCler von Jacques Louis David konnte Fabre 1787 auf der gro\u00DFen Ausstellung des Salon de Paris teilnehmen. Er wurde von der Acad\u00E9mie des Beaux-Arts mit dem Prix de Rome ausgezeichnet; dieser Preis beinhaltete u. a. einen gro\u00DFz\u00FCgigen Studienaufenthalt in der Villa Medici in Rom."@de . . "Fran\u00E7ois-Xavier Fabre"@in . . "Fran\u00E7ois-Xavier Pascal Fabre, f\u00F6dd 1 april 1766, d\u00F6d 16 mars 1837, var en fransk konstn\u00E4r. Fabre tillh\u00F6rde den klassicistiska riktningen och utf\u00F6rde \u00E5tskilliga portr\u00E4tt samt historie- och landskapsm\u00E5lningar. Till sin f\u00E4dernestad Montpellier sk\u00E4nkte han sina rika konstsamlingar, som utg\u00F6r grunden till det av honom 1828 grundade Mus\u00E9e Fabre."@sv . . . . . . . . . . . . "1837-03-16"^^ . .