. . . "Lufengpitec"@ca . . "\u041B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0456\u0442\u0435\u043A (\u043B\u0430\u0442. Lufengpithecus) \u2014 \u0440\u0456\u0434 \u0432\u0438\u043C\u0435\u0440\u043B\u0438\u0445 \u0443 \u043C\u0456\u043E\u0446\u0435\u043D\u0456 \u0430\u0437\u0456\u0439\u0441\u044C\u043A\u0438\u0445 \u043B\u044E\u0434\u0438\u043D\u043E\u043F\u043E\u0434\u0456\u0431\u043D\u0438\u0445 \u043C\u0430\u0432\u043F, \u0441\u043F\u043E\u0440\u0456\u0434\u043D\u0435\u043D\u0438\u0445 \u0456\u0437 \u0441\u0456\u0432\u0430\u043F\u0456\u0442\u0435\u043A\u043E\u043C \u0442\u0430 \u043E\u0440\u0430\u043D\u0433\u0443\u0442\u0430\u043D\u043E\u043C. \u0412\u0445\u043E\u0434\u0438\u0442\u044C \u0434\u043E \u043F\u0456\u0434\u0442\u0440\u0438\u0431\u0438 \u0421\u0456\u0432\u0430\u043F\u0456\u0442\u0435\u0446\u0438\u043D\u0430 (Sivapithecina), \u0442\u0440\u0438\u0431\u0438 \u041F\u043E\u043D\u0433\u0456\u043D\u0438 (Pongini), \u043F\u0456\u0434\u0440\u043E\u0434\u0438\u043D\u0438 \u0413\u043E\u043C\u0456\u043D\u0456\u043D\u0438 (Homininae) \u0443 \u0440\u043E\u0434\u0438\u043D\u0456 \u0413\u043E\u043C\u0456\u043D\u0456\u0434\u0438 (Hominidae). \u0414\u043E \u0437\u043D\u0430\u0445\u0456\u0434\u043A\u0438 \u0432\u0438\u0434\u0443 \u0425\u043E\u0440\u0430\u043F\u0456\u0442\u0435\u043A \u043F\u0438\u0440\u0456\u0430\u0439, \u043B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0456\u0442\u0435\u043A \u0432\u0432\u0430\u0436\u0430\u0432\u0441\u044F \u0433\u043E\u043B\u043E\u0432\u043D\u0438\u043C \u043F\u0440\u0435\u0442\u0435\u043D\u0434\u0435\u043D\u0442\u043E\u043C \u043D\u0430 \u0440\u043E\u043B\u044C \u043F\u0440\u0435\u0434\u043A\u0430 \u043E\u0440\u0430\u043D\u0433\u0443\u0442\u0430\u043D\u0430. \u0412\u0456\u0434\u043E\u043C\u0456 \u0442\u0440\u0438 \u0432\u0438\u0434\u0438: Lufengpithecus lufengensis (Xu et al., 1978), Lufengpithecusi keiyuanensis (Woo, 1957), Lufengpithecusi hudienensis (Zhang et al., 1987). \u041A\u043B\u0430\u0441\u0438\u0444\u0456\u043A\u0430\u0446\u0456\u044F \u0437\u0430 McKenna, Goodman \u0456 \u043C\u043E\u043B\u0435\u043A\u0443\u043B\u044F\u0440\u043D\u0438\u043C \u0434\u0430\u043D\u0438\u043C\u0438."@uk . . . . . . . . . . . . . "23341"^^ . . . . . . . . . "Lufengpithecus (lit.\u2009'Lufeng ape') is an extinct genus of ape in the subfamily Ponginae. It is known from thousands of dental remains and a few skulls and probably weighed about 50 kg (110 lb). It contains three species: L. lufengensis, L. hudienensis and L. keiyuanensis. Lufengpithecus lufengensis is from the Late Miocene found in China, named after the Lufeng site and dated around 6.2 Ma. It is the latest Miocene fossil ape that has been discovered in the entire world. Some researchers believe that genus Lufengpithecus could be an ancestor to African apes and hominids."@en . . . "Lufengpithecus Lufengpithecus Mandibule fossile de Lufengpithecus lufengensis. Genre \u2020 Lufengpithecus (d), 1987 Lufengpithecus est un genre \u00E9teint de singes de la famille des hominid\u00E9s, ayant v\u00E9cu au Mioc\u00E8ne sup\u00E9rieur dans le Sud de la Chine."@fr . . "El lufengpitec (Lufengpithecus) \u00E9s un g\u00E8nere de simis extints dins la subfam\u00EDlia Ponginae. El nom del g\u00E8nere prov\u00E9 del comtat de de Yunnan a la Xina on s'han trobat els f\u00F2ssils. Aquest g\u00E8nere t\u00E9 quatre esp\u00E8cies: Lufengpithecus lufengensis, Lufengpithecus yuanmouensis, Lufengpithecus keiyuanensis i Lufengpithecus chiangmuanensis. Material recollit en la d\u00E8cada de 1950 a Keiyuan (Yunnan) que s'atribu\u00ED a l'esp\u00E8cie Drypopithecus keiyuanensis ha quedat assignat L. keiyuanensis."@ca . . . . . . . . . "Lufengpithecus"@it . . "* Ramapithecus lufengensis (Xu et al., 1978)"@en . . "Lufengpithecus es un g\u00E9nero de hom\u00EDnido pongino extinto que vivi\u00F3 en China y Tailandia hace aproximadamente unos ocho millones de a\u00F1os.\u200B"@es . . "Lufengpithecus"@en . . . . . "Lufengpithecus je rod vyhynul\u00FDch hominid\u016F, \u017Eij\u00EDc\u00EDch ve svrchn\u00EDm mioc\u00E9nu (asi p\u0159ed 7 - 9 miliony let) na \u00FAzem\u00ED dne\u0161n\u00ED \u010C\u00EDny. Pravd\u011Bpodobn\u011B pat\u0159\u00ED k v\u00FDvojov\u00E9 linii sou\u010Dasn\u00FDch orangutan\u016F. Ostatky, nal\u00E9zan\u00E9 od 70. let 20. stolet\u00ED v hn\u011Bdouheln\u00E9m dole \u0160\u2019-chuej-pa u m\u011Bsta v jiho\u010D\u00EDnsk\u00E9 provincii J\u00FCn-nan, byly p\u016Fvodn\u011B p\u0159i\u0159azeny dv\u011Bma odli\u0161n\u00FDm rod\u016Fm pod n\u00E1zvy Sivapithecus yunnanesis a Ramapithecus lufengensis. Ramapithecus byl p\u0159itom pova\u017Eov\u00E1n za p\u0159edka modern\u00EDch lid\u00ED, zat\u00EDmco Sivapithecus za lidoopa. Pozd\u011Bji v\u0161ak bylo zji\u0161t\u011Bno, \u017Ee se jedn\u00E1 o samce a samici jedin\u00E9ho rodu s v\u00FDrazn\u00FDm pohlavn\u00EDm dimorfismem. Pro odli\u0161en\u00ED od jihoasijsk\u00FDch n\u00E1lez\u016F rodu Sivapithecus, byly v roce 1987 sjednoceny do nov\u00E9ho rodu Lufengpithecus."@cs . . . . "Wu, 1987"@en . . . . . . . . "Lufengpithecus"@pt . "\u041B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0456\u0442\u0435\u043A"@uk . . "O Lufengpithecus \u00E9 um g\u00EAnero extinto de homin\u00EDdeo, geralmente colocado na subfam\u00EDlia Ponginae. \u00C9 conhecido a partir de milhares de restos dent\u00E1rios e alguns cr\u00E2nios. Pensa-se que pesava 50 kg em m\u00E9dia. O g\u00EAnero cont\u00E9m tr\u00EAs esp\u00E9cies: \n* Lufengpithecus lufengensis \n* Lufengpithecus hudienensis \n* Lufengpithecus keiyuanensis"@pt . . . . . . "Q10320473"@en . "Lufengpithecus"@de . . . . . . . . . . . . . . . . . "Q138078"@en . . "Lufengpithecus"@es . . . . . "O Lufengpithecus \u00E9 um g\u00EAnero extinto de homin\u00EDdeo, geralmente colocado na subfam\u00EDlia Ponginae. \u00C9 conhecido a partir de milhares de restos dent\u00E1rios e alguns cr\u00E2nios. Pensa-se que pesava 50 kg em m\u00E9dia. O g\u00EAnero cont\u00E9m tr\u00EAs esp\u00E9cies: \n* Lufengpithecus lufengensis \n* Lufengpithecus hudienensis \n* Lufengpithecus keiyuanensis"@pt . . "Lufengpithecus ist eine ausgestorbene Gattung der Menschenaffen, die w\u00E4hrend des mittleren Mioz\u00E4ns in Asien vorkam. In China entdeckte Fossilien, die zu dieser Gattung gestellt werden, wurden \u00FCberwiegend in die Zeit vor rund 9 bis 8 Millionen Jahren datiert. In Thailand geborgene Fossilien, die 2003 gleichfalls Lufengpithecus zugeschrieben wurden, sollen 12 bis 11 Millionen Jahre alt sein."@de . . . . . . "Lufengpith\u00E8que"@fr . . . . "A lower jaw fossil collected in Yunnan Provincial Museum"@en . . . . . "Lufengpithecus Lufengpithecus Mandibule fossile de Lufengpithecus lufengensis. Genre \u2020 Lufengpithecus (d), 1987 Lufengpithecus est un genre \u00E9teint de singes de la famille des hominid\u00E9s, ayant v\u00E9cu au Mioc\u00E8ne sup\u00E9rieur dans le Sud de la Chine."@fr . "\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u5C6C\u662F\u5DF2\u7D55\u7A2E\u7684\u733F\u4E2D\u7684\u4E00\u5C6C\uFF0C\u901A\u5E38\u6B78\u985E\u65BC\u7329\u7329\u4E9E\u79D1\u4E4B\u4E2D\uFF0C\u5305\u542B\u4E09\u500B\u7269\u7A2E\uFF1A\u7984\u4E30\u53E4\u733F\uFF08Lufengpithecus lufengensis\uFF09\u3001\uFF08Lufengpithecus hudienensis\uFF09\u53CA\u5F00\u8FDC\u7984\u4E30\u53E4\u733F\uFF08Lufengpithecus keiyuanensis\uFF09\u3002 \u797F\u8C50\u53E4\u733F\u7684\u5316\u77F3\u662F\u5728\u4E2D\u570B\u96F2\u5357\u7701\u797F\u8C50\u7E23\u77F3\u7070\u58E9\u7684\u8910\u7164\u5C64\u4E2D\u767C\u73FE\u7684\uFF0C\u53EF\u8FFD\u6EAF\u81F3\u4E2D\u65B0\u4E16\u665A\u671F\u3002\u9019\u4E9B\u5316\u77F3\u539F\u5148\u88AB\u5206\u6210\u5169\u500B\u4E0D\u540C\u7684\u7269\u7A2E\uFF1A\u96F2\u5357\u897F\u74E6\u53E4\u733F\uFF08Sivapithecus yunnanensis\uFF0C\u88AB\u8A8D\u70BA\u662F\u7329\u7329\u7684\u7956\u5148\uFF09\u53CA\u797F\u8C50\u81D8\u746A\u53E4\u733F\uFF08Ramapithecus lufengensis\uFF0C\u88AB\u8A8D\u70BA\u662F\u4EBA\u985E\u7684\u7956\u5148\uFF09\u3002\u4F46\u57281980\u5E74\u4EE3\u78BA\u8A8D\u81D8\u746A\u53E4\u733F\u5BE6\u969B\u4E0A\u70BA\u96CC\u6027\u7684\u897F\u74E6\u53E4\u733F\uFF0C\u5C0E\u81F4\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u5C6C\u53CA\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u6B64\u4E00\u65B0\u5C6C\u53CA\u65B0\u7269\u7A2E\u7684\u7522\u751F\uFF0C\u4EE5\u7B26\u54081970\u5E74\u4EE3\u65BC\u797F\u8C50\u7E23\u5927\u91CF\u767C\u73FE\u7684\u4EBA\u79D1\u5316\u77F3\u3002\u6B64\u7269\u7A2E\u88AB\u78BA\u8A8D\u548C\u737C\u7334\u76F8\u6BD4\uFF0C\u5176\u5169\u6027\u9593\u7684\u6027\u7279\u5FB5\u6709\u5F88\u5927\u7684\u5DEE\u5225\u3002 1980\u53CA1990\u5E74\u4EE3\uFF0C\u76F8\u4F3C\u7684\u5316\u77F3\u5728\u4E2D\u570B\u96F2\u5357\u7701\u5143\u8B00\u7E23\u88AB\u767C\u73FE\uFF0C\u4E00\u822C\u6B78\u985E\u70BA\u8774\u8776\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u3002 1950\u5E74\u4EE3\u65BC\u96F2\u5357\u958B\u9060\u7164\u5C64\u767C\u73FE\u7684\u4EBA\u79D1\u5316\u77F3\uFF0C\u539F\u5148\u88AB\u6B78\u985E\u70BA\u958B\u9060\u68EE\u6797\u53E4\u733F\uFF08Drypopithecus keiyuanensis\uFF09\uFF0C\u6700\u7D42\u6B78\u985E\u70BA\u958B\u9060\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u3002"@zh . . . "Il Lufengpithecus \u00E8 un genere estinto di primati della sottofamiglia delle Ponginae, ritrovato negli anni 1970 nei depositi di lignite risalenti al Miocene nei pressi di Shihuiba, una localit\u00E0 della contea di Lufeng, nella provincia dello Yunnan in Cina."@it . "Species"@en . "Lufengpithecus ist eine ausgestorbene Gattung der Menschenaffen, die w\u00E4hrend des mittleren Mioz\u00E4ns in Asien vorkam. In China entdeckte Fossilien, die zu dieser Gattung gestellt werden, wurden \u00FCberwiegend in die Zeit vor rund 9 bis 8 Millionen Jahren datiert. In Thailand geborgene Fossilien, die 2003 gleichfalls Lufengpithecus zugeschrieben wurden, sollen 12 bis 11 Millionen Jahre alt sein."@de . "Lufengpithecus"@en . "Lufengpithecus (lit.\u2009'Lufeng ape') is an extinct genus of ape in the subfamily Ponginae. It is known from thousands of dental remains and a few skulls and probably weighed about 50 kg (110 lb). It contains three species: L. lufengensis, L. hudienensis and L. keiyuanensis. Lufengpithecus lufengensis is from the Late Miocene found in China, named after the Lufeng site and dated around 6.2 Ma. It is the latest Miocene fossil ape that has been discovered in the entire world. Some researchers believe that genus Lufengpithecus could be an ancestor to African apes and hominids."@en . . . "Lufengpithecus es un g\u00E9nero de hom\u00EDnido pongino extinto que vivi\u00F3 en China y Tailandia hace aproximadamente unos ocho millones de a\u00F1os.\u200B"@es . . . . "Lufengpithecus"@cs . . . . "\u041B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0438\u0442\u0435\u043A (\u043B\u0430\u0442. Lufengpithecus) \u2014 \u0440\u043E\u0434 \u0432\u044B\u043C\u0435\u0440\u0448\u0438\u0445 \u0432 \u043C\u0438\u043E\u0446\u0435\u043D\u0435 \u0430\u0437\u0438\u0430\u0442\u0441\u043A\u0438\u0445 \u0447\u0435\u043B\u043E\u0432\u0435\u043A\u043E\u043E\u0431\u0440\u0430\u0437\u043D\u044B\u0445 \u043E\u0431\u0435\u0437\u044C\u044F\u043D, \u0440\u043E\u0434\u0441\u0442\u0432\u0435\u043D\u043D\u044B\u0445 \u0441\u0438\u0432\u0430\u043F\u0438\u0442\u0435\u043A\u0443 \u0438 \u043E\u0440\u0430\u043D\u0433\u0443\u0442\u0430\u043D\u0443. \u0412\u0445\u043E\u0434\u0438\u0442 \u0432 \u043F\u043E\u0434\u0442\u0440\u0438\u0431\u0443 , \u0442\u0440\u0438\u0431\u0443 , \u043F\u043E\u0434\u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u043E \u0433\u043E\u043C\u0438\u043D\u0438\u043D\u044B \u0432 \u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0435 \u0433\u043E\u043C\u0438\u043D\u0438\u0434\u044B \u043D\u0430\u0434\u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0430 \u0430\u043D\u0442\u0440\u043E\u043F\u043E\u043C\u043E\u0440\u0444\u0438\u0434\u044B. \u0414\u043E \u043D\u0430\u0445\u043E\u0434\u043A\u0438 \u0432\u0438\u0434\u0430 Khoratpithecus piriyai, \u043B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0438\u0442\u0435\u043A \u0441\u0447\u0438\u0442\u0430\u043B\u0441\u044F \u0433\u043B\u0430\u0432\u043D\u044B\u043C \u043F\u0440\u0435\u0442\u0435\u043D\u0434\u0435\u043D\u0442\u043E\u043C \u043D\u0430 \u0440\u043E\u043B\u044C \u043F\u0440\u0435\u0434\u043A\u0430 \u043E\u0440\u0430\u043D\u0433\u0443\u0442\u0430\u043D\u0430. \u0418\u0437\u0432\u0435\u0441\u0442\u043D\u043E \u0442\u0440\u0438 \u0432\u0438\u0434\u0430: \n* Lufengpithecus lufengensis (Xu et al., 1978), \n* Lufengpithecus keiyuanensis (Woo, 1957), \n* Lufengpithecus hudienensis (Zhang et al., 1987)"@ru . . . . "\u041B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0438\u0442\u0435\u043A"@ru . . . "Lufengpithecus je rod vyhynul\u00FDch hominid\u016F, \u017Eij\u00EDc\u00EDch ve svrchn\u00EDm mioc\u00E9nu (asi p\u0159ed 7 - 9 miliony let) na \u00FAzem\u00ED dne\u0161n\u00ED \u010C\u00EDny. Pravd\u011Bpodobn\u011B pat\u0159\u00ED k v\u00FDvojov\u00E9 linii sou\u010Dasn\u00FDch orangutan\u016F. Ostatky, nal\u00E9zan\u00E9 od 70. let 20. stolet\u00ED v hn\u011Bdouheln\u00E9m dole \u0160\u2019-chuej-pa u m\u011Bsta v jiho\u010D\u00EDnsk\u00E9 provincii J\u00FCn-nan, byly p\u016Fvodn\u011B p\u0159i\u0159azeny dv\u011Bma odli\u0161n\u00FDm rod\u016Fm pod n\u00E1zvy Sivapithecus yunnanesis a Ramapithecus lufengensis. Ramapithecus byl p\u0159itom pova\u017Eov\u00E1n za p\u0159edka modern\u00EDch lid\u00ED, zat\u00EDmco Sivapithecus za lidoopa. Pozd\u011Bji v\u0161ak bylo zji\u0161t\u011Bno, \u017Ee se jedn\u00E1 o samce a samici jedin\u00E9ho rodu s v\u00FDrazn\u00FDm pohlavn\u00EDm dimorfismem. Pro odli\u0161en\u00ED od jihoasijsk\u00FDch n\u00E1lez\u016F rodu Sivapithecus, byly v roce 1987 sjednoceny do nov\u00E9ho rodu Lufengpithecus."@cs . . . "\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u5C6C\u662F\u5DF2\u7D55\u7A2E\u7684\u733F\u4E2D\u7684\u4E00\u5C6C\uFF0C\u901A\u5E38\u6B78\u985E\u65BC\u7329\u7329\u4E9E\u79D1\u4E4B\u4E2D\uFF0C\u5305\u542B\u4E09\u500B\u7269\u7A2E\uFF1A\u7984\u4E30\u53E4\u733F\uFF08Lufengpithecus lufengensis\uFF09\u3001\uFF08Lufengpithecus hudienensis\uFF09\u53CA\u5F00\u8FDC\u7984\u4E30\u53E4\u733F\uFF08Lufengpithecus keiyuanensis\uFF09\u3002 \u797F\u8C50\u53E4\u733F\u7684\u5316\u77F3\u662F\u5728\u4E2D\u570B\u96F2\u5357\u7701\u797F\u8C50\u7E23\u77F3\u7070\u58E9\u7684\u8910\u7164\u5C64\u4E2D\u767C\u73FE\u7684\uFF0C\u53EF\u8FFD\u6EAF\u81F3\u4E2D\u65B0\u4E16\u665A\u671F\u3002\u9019\u4E9B\u5316\u77F3\u539F\u5148\u88AB\u5206\u6210\u5169\u500B\u4E0D\u540C\u7684\u7269\u7A2E\uFF1A\u96F2\u5357\u897F\u74E6\u53E4\u733F\uFF08Sivapithecus yunnanensis\uFF0C\u88AB\u8A8D\u70BA\u662F\u7329\u7329\u7684\u7956\u5148\uFF09\u53CA\u797F\u8C50\u81D8\u746A\u53E4\u733F\uFF08Ramapithecus lufengensis\uFF0C\u88AB\u8A8D\u70BA\u662F\u4EBA\u985E\u7684\u7956\u5148\uFF09\u3002\u4F46\u57281980\u5E74\u4EE3\u78BA\u8A8D\u81D8\u746A\u53E4\u733F\u5BE6\u969B\u4E0A\u70BA\u96CC\u6027\u7684\u897F\u74E6\u53E4\u733F\uFF0C\u5C0E\u81F4\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u5C6C\u53CA\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u6B64\u4E00\u65B0\u5C6C\u53CA\u65B0\u7269\u7A2E\u7684\u7522\u751F\uFF0C\u4EE5\u7B26\u54081970\u5E74\u4EE3\u65BC\u797F\u8C50\u7E23\u5927\u91CF\u767C\u73FE\u7684\u4EBA\u79D1\u5316\u77F3\u3002\u6B64\u7269\u7A2E\u88AB\u78BA\u8A8D\u548C\u737C\u7334\u76F8\u6BD4\uFF0C\u5176\u5169\u6027\u9593\u7684\u6027\u7279\u5FB5\u6709\u5F88\u5927\u7684\u5DEE\u5225\u3002 1980\u53CA1990\u5E74\u4EE3\uFF0C\u76F8\u4F3C\u7684\u5316\u77F3\u5728\u4E2D\u570B\u96F2\u5357\u7701\u5143\u8B00\u7E23\u88AB\u767C\u73FE\uFF0C\u4E00\u822C\u6B78\u985E\u70BA\u8774\u8776\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u3002 1950\u5E74\u4EE3\u65BC\u96F2\u5357\u958B\u9060\u7164\u5C64\u767C\u73FE\u7684\u4EBA\u79D1\u5316\u77F3\uFF0C\u539F\u5148\u88AB\u6B78\u985E\u70BA\u958B\u9060\u68EE\u6797\u53E4\u733F\uFF08Drypopithecus keiyuanensis\uFF09\uFF0C\u6700\u7D42\u6B78\u985E\u70BA\u958B\u9060\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u3002"@zh . . . . . . . . . . . . "El lufengpitec (Lufengpithecus) \u00E9s un g\u00E8nere de simis extints dins la subfam\u00EDlia Ponginae. El nom del g\u00E8nere prov\u00E9 del comtat de de Yunnan a la Xina on s'han trobat els f\u00F2ssils. Aquest g\u00E8nere t\u00E9 quatre esp\u00E8cies: Lufengpithecus lufengensis, Lufengpithecus yuanmouensis, Lufengpithecus keiyuanensis i Lufengpithecus chiangmuanensis. Lufengpithecus lufengensis data del Mioc\u00E8 tard\u00E0, en un primer moment es pensava que representava dues esp\u00E8cies independents: Sivapithecus yunnanensis, considerat un ancestre dels orangutans, i Ramapithecus lufengensis, considerat com a ancestre dels humans. Quan el 1980 es comprov\u00E0 que els f\u00F2ssils de \"Ramapithecus\" eren en realitat les femelles del Sivapithecus i s'hagu\u00E9 de crear un nou g\u00E8nere i la nova esp\u00E8cie Lufengpithecus lufengensis per acomodar la gran col\u00B7lecci\u00F3 d'hom\u00EDnids f\u00F2ssils desenterrats a Lufeng en la d\u00E8cada de 1970. Aquesta esp\u00E8cie presenta un gran dimorfisme sexual comparable al que es troba en els simis cercopitecs. En la d\u00E8cada de 1980 i 1990 f\u00F2ssils similars als anteriors foren obtinguts en excavacions al comtat de Yuanmou tamb\u00E9 a Yunnan que s'atribueixen a la nova esp\u00E8cie anomenada L. yuanmouensis. Les restes que s'han trobat inclouen moltes dents fragments de mand\u00EDbula i del maxil\u00B7lar i l'esquelet facial d'un jove comparable en edat dental amb el fam\u00F3s austrolopitec nen de Taung de Sud-\u00E0frica. Material recollit en la d\u00E8cada de 1950 a Keiyuan (Yunnan) que s'atribu\u00ED a l'esp\u00E8cie Drypopithecus keiyuanensis ha quedat assignat L. keiyuanensis. Un sol fragment de mand\u00EDbula trobat a Sichuan, Xina, s'assign\u00E0 al g\u00E8nere Homo, s'ha argu\u00EFt que \u00E9s similar a Lufengpithecus suggerint que aquest g\u00E8nere podria haver sobreviscut tan recentment com fa dos milions d'anys coincidint amb Gigantopithecus i antics orangutans d'aquesta regi\u00F3 (Etler et al. 2001). Com que els Sivapithecus, els Lufengpithecus tenien l'esmalt dels queixals gruixut i, especialment en les femelles, canins poc desenvolupats. Alguns premolars tenien una lleugera segona corona que mostrava un canvi des del paper de dents talladores que tenien en altres esp\u00E8cies de simis. Una esp\u00E8cie relacionada, Lufengpithecus chiangmuanensis, s'ha trobat recentment a Tail\u00E0ndia. Aquesta esp\u00E8cie nom\u00E9s s'han trobat algunes dents per\u00F2 sembla tenir una morfologia interm\u00E8dia entre Sivapithecus i els orangutans recents."@ca . . . "1113858592"^^ . . "\u797F\u8C50\u53E4\u733F\u5C6C"@zh . . . . . . . . . "Il Lufengpithecus \u00E8 un genere estinto di primati della sottofamiglia delle Ponginae, ritrovato negli anni 1970 nei depositi di lignite risalenti al Miocene nei pressi di Shihuiba, una localit\u00E0 della contea di Lufeng, nella provincia dello Yunnan in Cina."@it . "16910332"^^ . . . . . "\u041B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0456\u0442\u0435\u043A (\u043B\u0430\u0442. Lufengpithecus) \u2014 \u0440\u0456\u0434 \u0432\u0438\u043C\u0435\u0440\u043B\u0438\u0445 \u0443 \u043C\u0456\u043E\u0446\u0435\u043D\u0456 \u0430\u0437\u0456\u0439\u0441\u044C\u043A\u0438\u0445 \u043B\u044E\u0434\u0438\u043D\u043E\u043F\u043E\u0434\u0456\u0431\u043D\u0438\u0445 \u043C\u0430\u0432\u043F, \u0441\u043F\u043E\u0440\u0456\u0434\u043D\u0435\u043D\u0438\u0445 \u0456\u0437 \u0441\u0456\u0432\u0430\u043F\u0456\u0442\u0435\u043A\u043E\u043C \u0442\u0430 \u043E\u0440\u0430\u043D\u0433\u0443\u0442\u0430\u043D\u043E\u043C. \u0412\u0445\u043E\u0434\u0438\u0442\u044C \u0434\u043E \u043F\u0456\u0434\u0442\u0440\u0438\u0431\u0438 \u0421\u0456\u0432\u0430\u043F\u0456\u0442\u0435\u0446\u0438\u043D\u0430 (Sivapithecina), \u0442\u0440\u0438\u0431\u0438 \u041F\u043E\u043D\u0433\u0456\u043D\u0438 (Pongini), \u043F\u0456\u0434\u0440\u043E\u0434\u0438\u043D\u0438 \u0413\u043E\u043C\u0456\u043D\u0456\u043D\u0438 (Homininae) \u0443 \u0440\u043E\u0434\u0438\u043D\u0456 \u0413\u043E\u043C\u0456\u043D\u0456\u0434\u0438 (Hominidae). \u0414\u043E \u0437\u043D\u0430\u0445\u0456\u0434\u043A\u0438 \u0432\u0438\u0434\u0443 \u0425\u043E\u0440\u0430\u043F\u0456\u0442\u0435\u043A \u043F\u0438\u0440\u0456\u0430\u0439, \u043B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0456\u0442\u0435\u043A \u0432\u0432\u0430\u0436\u0430\u0432\u0441\u044F \u0433\u043E\u043B\u043E\u0432\u043D\u0438\u043C \u043F\u0440\u0435\u0442\u0435\u043D\u0434\u0435\u043D\u0442\u043E\u043C \u043D\u0430 \u0440\u043E\u043B\u044C \u043F\u0440\u0435\u0434\u043A\u0430 \u043E\u0440\u0430\u043D\u0433\u0443\u0442\u0430\u043D\u0430. \u0412\u0456\u0434\u043E\u043C\u0456 \u0442\u0440\u0438 \u0432\u0438\u0434\u0438: Lufengpithecus lufengensis (Xu et al., 1978), Lufengpithecusi keiyuanensis (Woo, 1957), Lufengpithecusi hudienensis (Zhang et al., 1987). \u041A\u043B\u0430\u0441\u0438\u0444\u0456\u043A\u0430\u0446\u0456\u044F \u0437\u0430 McKenna, Goodman \u0456 \u043C\u043E\u043B\u0435\u043A\u0443\u043B\u044F\u0440\u043D\u0438\u043C \u0434\u0430\u043D\u0438\u043C\u0438."@uk . "\u041B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0438\u0442\u0435\u043A (\u043B\u0430\u0442. Lufengpithecus) \u2014 \u0440\u043E\u0434 \u0432\u044B\u043C\u0435\u0440\u0448\u0438\u0445 \u0432 \u043C\u0438\u043E\u0446\u0435\u043D\u0435 \u0430\u0437\u0438\u0430\u0442\u0441\u043A\u0438\u0445 \u0447\u0435\u043B\u043E\u0432\u0435\u043A\u043E\u043E\u0431\u0440\u0430\u0437\u043D\u044B\u0445 \u043E\u0431\u0435\u0437\u044C\u044F\u043D, \u0440\u043E\u0434\u0441\u0442\u0432\u0435\u043D\u043D\u044B\u0445 \u0441\u0438\u0432\u0430\u043F\u0438\u0442\u0435\u043A\u0443 \u0438 \u043E\u0440\u0430\u043D\u0433\u0443\u0442\u0430\u043D\u0443. \u0412\u0445\u043E\u0434\u0438\u0442 \u0432 \u043F\u043E\u0434\u0442\u0440\u0438\u0431\u0443 , \u0442\u0440\u0438\u0431\u0443 , \u043F\u043E\u0434\u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u043E \u0433\u043E\u043C\u0438\u043D\u0438\u043D\u044B \u0432 \u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0435 \u0433\u043E\u043C\u0438\u043D\u0438\u0434\u044B \u043D\u0430\u0434\u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0430 \u0430\u043D\u0442\u0440\u043E\u043F\u043E\u043C\u043E\u0440\u0444\u0438\u0434\u044B. \u0414\u043E \u043D\u0430\u0445\u043E\u0434\u043A\u0438 \u0432\u0438\u0434\u0430 Khoratpithecus piriyai, \u043B\u044E\u0444\u0435\u043D\u0433\u043F\u0438\u0442\u0435\u043A \u0441\u0447\u0438\u0442\u0430\u043B\u0441\u044F \u0433\u043B\u0430\u0432\u043D\u044B\u043C \u043F\u0440\u0435\u0442\u0435\u043D\u0434\u0435\u043D\u0442\u043E\u043C \u043D\u0430 \u0440\u043E\u043B\u044C \u043F\u0440\u0435\u0434\u043A\u0430 \u043E\u0440\u0430\u043D\u0433\u0443\u0442\u0430\u043D\u0430. \u0418\u0437\u0432\u0435\u0441\u0442\u043D\u043E \u0442\u0440\u0438 \u0432\u0438\u0434\u0430: \n* Lufengpithecus lufengensis (Xu et al., 1978), \n* Lufengpithecus keiyuanensis (Woo, 1957), \n* Lufengpithecus hudienensis (Zhang et al., 1987)"@ru . .