. . . "\u0631\u062C\u0644 \u0627\u0644\u0628\u0644\u0627\u0637 (\u0628\u0627\u0644\u0625\u064A\u0637\u0627\u0644\u064A\u0629: Il Cortegiano)\u200F \u0647\u0648 \u0643\u062A\u0627\u0628 \u0643\u064A\u0627\u0633\u0629 \u0643\u062A\u0628\u0647 \u0628\u0627\u0644\u062F\u0627\u0633\u0627\u0631\u064A \u0643\u0627\u0633\u062A\u064A\u0644\u064A\u0648\u0646\u064A \u0639\u0644\u0649 \u0645\u062F\u0649 \u0633\u0646\u0648\u0627\u062A \u0639\u062F\u064A\u062F\u0629\u060C \u0627\u0628\u062A\u062F\u0627\u0621 \u0645\u0646 \u0639\u0627\u0645 1508 \u0648\u0646\u0634\u0631\u062A \u0641\u064A 1528 \u0645\u0646 \u0642\u0628\u0644 \u0627\u0644\u0635\u062D\u0627\u0641\u0629 \u0627\u0644\u0623\u0644\u062F\u064A\u0646\u064A\u0629 \u0642\u0628\u0644 \u0648\u0641\u0627\u062A\u0647 \u0628\u0642\u0644\u064A\u0644. \u064A\u062A\u0646\u0627\u0648\u0644 \u0635\u0641\u0627\u062A \u0631\u062C\u0644 \u0627\u0644\u0628\u0644\u0627\u0637 \u0627\u0644\u0645\u062B\u0627\u0644\u064A \u0648\u0641\u064A \u0641\u0635\u0644\u0647 \u0627\u0644\u0623\u062E\u064A\u0631 \u0627\u0644\u0633\u064A\u062F\u0629 \u0627\u0644\u0645\u062B\u0627\u0644\u064A\u0629."@ar . . "O Cortes\u00E3o ou O Livro do Cortes\u00E3o, (em italiano, Il libro del cortigiano), \u00E9 uma obra escrita por Baldassare Castiglione (1478-1529) e publicada em 1528. O livro \u00E9 um manual did\u00E1tico de etiqueta e \u00E9tica cortes\u00E3, organizado em forma de di\u00E1logos. Sua filosofia foi inspirada principalmente no humanismo renascentista e na obra de Plat\u00E3o e C\u00EDcero. Tem um fundo ret\u00F3rico e idealista, defendendo um modelo de vida calcado na modera\u00E7\u00E3o, no decoro, na simplicidade, na mod\u00E9stia, nas boas maneiras, no conhecimento dos pr\u00F3prios limites, do lugar de cada um na hierarquia estabelecida e do comportamento adequado a cada situa\u00E7\u00E3o, buscando a harmonia social, mas tamb\u00E9m se posicionava contra as posturas excessivamente afetadas, alegando que a pessoa deveria mostrar o que de fato \u00E9. Ele reconhecia a virtual i"@pt . . . "Le Livre du courtisan"@fr . . . . . . . . . . "Il libro del Cortegiano (vert. Het boek van de Hoveling) is een boek dat Baldassare Castiglione schreef in de periode 1513-1518. Het werd voor het eerst gepubliceerd in Veneti\u00EB in 1528 en wordt gerekend tot de belangrijkste werken uit de Renaissance. Het boek is een praktische handleiding in dialoogvorm voor de perfecte hoveling. Bijna alle aspecten komen aan bod: opleiding, vaardigheden, kleding, houding en gedrag. Een edele behoorde trots, moedig, vrijgevig en hoffelijk te zijn, vooral in het gezelschap van dames. Het volstond niet langer alleen een geoefend soldaat en jager te zijn. Men moest ook een goed musicus, elegant danser en begenadigd spreker van verschillende talen zijn. De hoveling moest smaak hebben, over wellevende manieren beschikken en loyaal zijn tegenover zijn meerderen. Een edelman moest de strijd met iemand van een lagere stand vermijden als de kans bestond dat hij die zou verliezen. Controle over het lichaam werd verkregen door een hele reeks oefeningen in bewegen, correct staan en leren hoe je bijvoorbeeld een waaier of een zwaard moest hanteren. Moeiteloze gratie (sprezzatura) en temperament zorgen ervoor dat zij hem tot een aangenaam (grato) gezelschap maken voor degene die hem ontmoet.Zij zijn kenmerkend voor het gedrag en voor alle daden van de hoveling."@nl . . . . "Baldassare Castigliones Il Libro del Cortegiano, dt. das Buch des Hofmanns, ist ein literarisches Werk des fr\u00FChen 16. Jahrhunderts, in dem das Ideal des Hofmanns mittels fiktionaler Dialoge entwickelt wird. Es wurde europaweit zum allgemeinen Referenzwerk der h\u00F6fischen Gesellschaft und geh\u00F6rt neben Ariosts Orlando Furioso und Machiavellis Il Principe zu den bedeutendsten Leistungen der italienischen Literatur der Renaissance. Das Werk entstand zwischen 1508 und 1516 und wurde 1528 gedruckt."@de . . "Baldassare Castigliones Il Libro del Cortegiano, dt. das Buch des Hofmanns, ist ein literarisches Werk des fr\u00FChen 16. Jahrhunderts, in dem das Ideal des Hofmanns mittels fiktionaler Dialoge entwickelt wird. Es wurde europaweit zum allgemeinen Referenzwerk der h\u00F6fischen Gesellschaft und geh\u00F6rt neben Ariosts Orlando Furioso und Machiavellis Il Principe zu den bedeutendsten Leistungen der italienischen Literatur der Renaissance. Das Werk entstand zwischen 1508 und 1516 und wurde 1528 gedruckt."@de . "Dvo\u0159an (italsky Il Cortegiano, pln\u00FDm n\u00E1zvem Il Libro del Cortegiano) je kniha italsk\u00E9ho renesan\u010Dn\u00EDho autora Baldassara Castigliona, kterou napsal, kdy\u017E byl v diplomatick\u00FDch slu\u017Eb\u00E1ch na urbinsk\u00E9m dvo\u0159e v letech 1504\u20131518. V renesanci byl tento dv\u016Fr pova\u017Eov\u00E1n za nejdokonalej\u0161\u00ED. V roce 1507 se tu uskute\u010Dnily rozhovory autorov\u00FDch v\u00FDznamn\u00FDch p\u0159\u00E1tel, kter\u00E9 zaznamenal ve \u010Dty\u0159ech knih\u00E1ch. V prvn\u00ED a druh\u00E9 hled\u00E1 spole\u010Dnost dokonal\u00E9ho dvo\u0159ana, ve t\u0159et\u00ED dokonalou dvorn\u00ED d\u00E1mu, ve \u010Dtvrt\u00E9 dokonal\u00E9ho vl\u00E1dce. Podle Castigliona je dokonalost jen idea, o kterou ale stoj\u00ED usilovat, proto\u017Ee kdo se j\u00ED p\u0159ibl\u00ED\u017E\u00ED nejv\u00EDce, ten je nejdokonalej\u0161\u00ED. S\u00E1m autor se o to pokou\u0161el."@cs . "El cortes\u00E0"@ca . . . . "Il libro del cortegiano"@nl . "Aldine Press" . "\u00AB\u041F\u0440\u0438\u0434\u0432\u043E\u0440\u043D\u044B\u0439\u00BB (\u0438\u0442\u0430\u043B. Il Cortegiano, Il Libro del Cortegiano) \u2014 \u043B\u0438\u0442\u0435\u0440\u0430\u0442\u0443\u0440\u043D\u043E\u0435 \u0441\u043E\u0447\u0438\u043D\u0435\u043D\u0438\u0435 \u0438\u0442\u0430\u043B\u044C\u044F\u043D\u0441\u043A\u043E\u0433\u043E \u0433\u0443\u043C\u0430\u043D\u0438\u0441\u0442\u0430 \u0411\u0430\u043B\u044C\u0434\u0430\u0441\u0441\u0430\u0440\u0435 \u041A\u0430\u0441\u0442\u0438\u043B\u044C\u043E\u043D\u0435. \u041E\u043F\u0443\u0431\u043B\u0438\u043A\u043E\u0432\u0430\u043D\u043E \u0432 \u0412\u0435\u043D\u0435\u0446\u0438\u0438 \u0432 1528 \u0433\u043E\u0434\u0443."@ru . . "\u0631\u062C\u0644 \u0627\u0644\u0628\u0644\u0627\u0637 (\u0628\u0627\u0644\u0625\u064A\u0637\u0627\u0644\u064A\u0629: Il Cortegiano)\u200F \u0647\u0648 \u0643\u062A\u0627\u0628 \u0643\u064A\u0627\u0633\u0629 \u0643\u062A\u0628\u0647 \u0628\u0627\u0644\u062F\u0627\u0633\u0627\u0631\u064A \u0643\u0627\u0633\u062A\u064A\u0644\u064A\u0648\u0646\u064A \u0639\u0644\u0649 \u0645\u062F\u0649 \u0633\u0646\u0648\u0627\u062A \u0639\u062F\u064A\u062F\u0629\u060C \u0627\u0628\u062A\u062F\u0627\u0621 \u0645\u0646 \u0639\u0627\u0645 1508 \u0648\u0646\u0634\u0631\u062A \u0641\u064A 1528 \u0645\u0646 \u0642\u0628\u0644 \u0627\u0644\u0635\u062D\u0627\u0641\u0629 \u0627\u0644\u0623\u0644\u062F\u064A\u0646\u064A\u0629 \u0642\u0628\u0644 \u0648\u0641\u0627\u062A\u0647 \u0628\u0642\u0644\u064A\u0644. \u064A\u062A\u0646\u0627\u0648\u0644 \u0635\u0641\u0627\u062A \u0631\u062C\u0644 \u0627\u0644\u0628\u0644\u0627\u0637 \u0627\u0644\u0645\u062B\u0627\u0644\u064A \u0648\u0641\u064A \u0641\u0635\u0644\u0647 \u0627\u0644\u0623\u062E\u064A\u0631 \u0627\u0644\u0633\u064A\u062F\u0629 \u0627\u0644\u0645\u062B\u0627\u0644\u064A\u0629."@ar . . . . . . . . "1528"^^ . . "Dvo\u0159an (Castiglione)"@cs . . . . . . . . . . . . "\uAD81\uC815\uB860(\uC774\uD0C8\uB9AC\uC544\uC5B4: Il Cortegiano \uC774\uD0C8\uB9AC\uC544\uC5B4 \uBC1C\uC74C: [il korte\u02C8d\u0292a\u02D0no], The Book of the Courtier)\uC740 \uC720\uC11C\uAE4A\uC740 \uB9E4\uB108 \uAD50\uBCF8(courtesy book)\uC774\uB2E4. \uBC1C\uB2E4\uC0AC\uB808 \uCE74\uC2A4\uD2F8\uB9AC\uC624\uB124\uAC00 1508\uB144\uC5D0 \uC9D1\uD544\uC744 \uC2DC\uC791\uD574 1528\uB144\uC5D0 \uBCA0\uB124\uCE58\uC544\uC758 \uC54C\uB514\uB124 \uCD9C\uD310\uC5D0\uC11C \uC8FD\uAE30 \uC9C1\uC804\uC5D0 \uB098\uC654\uB2E4. \uC601\uC5B4\uD310\uC740 1561\uB144\uC5D0 \uBC1C\uAC04\uB418\uC5C8\uB2E4. \uC774 \uCC45\uC740 \uC644\uBCBD\uD55C \uC2E0\uD558, \uB354 \uB098\uC544\uAC00 \uC644\uBCBD\uD55C \uC219\uB140\uB97C \uB9CC\uB4E4\uAE30 \uC704\uD55C \uBAA9\uC801\uC73C\uB85C \uC9D1\uD544\uB41C \uAC83\uC774\uB2E4. \uAD81\uC815\uC778\uC740 \uC0AC\uAC74, \uB300\uD654, \uCCA0\uD559, \uC218\uD544 \uB4F1 \uC5EC\uB7EC \uAC00\uC9C0 \uBB38\uC5B4\uCCB4\uB85C \uC4F0\uC5EC\uC9C4 \uB974\uB124\uC0C1\uC2A4\uC2DD \uB300\uD654\uC758 \uC804\uBC94\uC774\uB2E4. \uB974\uB124\uC0C1\uC2A4 \uAD81\uC815\uBB38\uD654\uC758 \uCD5C\uC885 \uAD50\uACFC\uC11C\uB85C \uAC04\uC8FC\uB418\uC5C8\uC73C\uBA70 , \uB4F1\uC5D0 \uC758\uD574 \uACC4\uC18D \uC778\uC6A9\uB418\uC5C8\uB2E4. \uC774\uD0C8\uB9AC\uC544 \uB974\uB124\uC0C1\uC2A4 \uBB38\uD654\uC758 \uAC00\uC7A5 \uC911\uC694\uD55C \uBB38\uD5CC \uC911 \uD558\uB098\uC774\uB2E4."@ko . "\u5EF7\u81E3\u8BBA\uFF08\u7FA9\u5927\u5229\u8A9E\uFF1AIl Cortegiano [il korte\u02C8d\u0292a\u02D0no]\uFF09\u662F\u5DF4\u5C14\u8FBE\u8428\u96F7\u00B7\u5361\u65AF\u8482\u5ED6\u5185\u6240\u8457\u7684\u4E00\u672C\u793C\u4EEA\u5173\u7CFB\u4E66\u7C4D\uFF0C\u672C\u4E66\u4E3B\u8981\u63CF\u8FF0\u4E86\u4E00\u4F4D\u7406\u60F3\u7684\u5EF7\u81E3\u6240\u5E94\u8BE5\u62E5\u6709\u7684\u54C1\u8D28\uFF0C\u548C\u4F5C\u4E3A\u503C\u5F97\u4E0E\u738B\u5B50\u6216\u653F\u6CBB\u9886\u8896\u4EA4\u597D\u5E76\u4E3A\u5176\u63D0\u4F9B\u5EFA\u8BAE\u7684\u5973\u6027\uFF0C\u6240\u5E94\u8BE5\u62E5\u6709\u7684\u54C1\u5FB7\u3002\u672C\u4E66\u4E3B\u8981\u901A\u8FC7\u54F2\u5B66\u5BF9\u8BDD\u6765\u63CF\u8FF0\u8BBA\u70B9\u3002\u8FD9\u672C\u4E66\u5728\u5F53\u65F6\u5F88\u5FEB\u53D8\u5F97\u975E\u5E38\u6D41\u884C\uFF0C\u5E76\u88AB\u8BA4\u4E3A\u662F\u793C\u8282\u7C7B\u4E66\u7C4D\u6216\u793C\u4EEA\u4E66\u7C4D\u7684\u5178\u8303\u3002\u4E66\u4E2D\u6D89\u53CA\u793C\u4EEA\u3001\u81EA\u6211\u5C55\u793A\u548C\u9053\u5FB7\u95EE\u9898\uFF0C\u7279\u522B\u662F\u5728\u738B\u5BA4\u6216\u5BAB\u5EF7\u4E2D\u3002\u7136\u800C\uFF0C\u5EF7\u81E3\u8BBA\u8FDC\u4E0D\u6B62\u4E8E\u6B64\uFF0C\u4E66\u4E2D\u8FD8\u6709\u620F\u5267\u3001\u5F00\u653E\u5F0F\u54F2\u5B66\u8BA8\u8BBA\u548C\u5404\u79CD\u968F\u7B14\u3002\u5B83\u4E5F\u88AB\u89C6\u4E3A\u9690\u542B\u7684\u653F\u6CBB\u5BD3\u8A00\u3002\u8BE5\u4E66\u8FD8\u4E3A\u5728\u610F\u5927\u5229\u6218\u4E89\u4E2D\u6D88\u5931\u7684\u6587\u827A\u590D\u5174\u76DB\u671F\u7684\u5C0F\u5BAB\u5EF7\uFF0C\u63D0\u4F9B\u4E86\u4E00\u79CD\u4EE4\u4EBA\u6000\u5FF5\u7684\u6000\u65E7\u56DE\u5FC6\uFF08\u4E3B\u8981\u5411\u5361\u65AF\u8482\u5ED6\u5185\u5E74\u8F7B\u65F6\u7684\u670B\u53CB\u4EEC\u81F4\u656C\uFF0C\u5C24\u5176\u662F\u5BF9\u5DF2\u5A5A\u7684\u4E4C\u5C14\u6BD4\u8BFA\u516C\u7235\u592B\u4EBA\u4F0A\u4E3D\u838E\u767D\u00B7\u5188\u8428\u52A0 (Elisabetta Gonzaga) \u3002\u5361\u65AF\u8482\u5ED6\u5185\u66FE\u5411\u5188\u8428\u52A0\u5199\u8FC7\u4E00\u7CFB\u5217\u67CF\u62C9\u56FE\u5341\u56DB\u884C\u8BD7\u3002\u5EF7\u81E3\u8BBA\u521B\u4F5C\u4E8E1508\u5E74\uFF0C\u5386\u65F620\u5E74\uFF0C\u6700\u7EC8\u4E8E1528\u5E74\u5728\u4F5C\u8005\u53BB\u4E16\u524D\u7531\u5A01\u5C3C\u65AF\u7684\u963F\u5C14\u4EE3\u51FA\u7248\u793E\u51FA\u7248\u3002\u6258\u9A6C\u65AF\u00B7\u970D\u6BD4(Thomas Hoby) \u6240\u8457\u7684\u7684\u82F1\u6587\u8BD1\u672C\u4E8E1561\u5E74\u51FA\u7248\u3002"@zh . . . . . "O Cortes\u00E3o ou O Livro do Cortes\u00E3o, (em italiano, Il libro del cortigiano), \u00E9 uma obra escrita por Baldassare Castiglione (1478-1529) e publicada em 1528. O livro \u00E9 um manual did\u00E1tico de etiqueta e \u00E9tica cortes\u00E3, organizado em forma de di\u00E1logos. Sua filosofia foi inspirada principalmente no humanismo renascentista e na obra de Plat\u00E3o e C\u00EDcero. Tem um fundo ret\u00F3rico e idealista, defendendo um modelo de vida calcado na modera\u00E7\u00E3o, no decoro, na simplicidade, na mod\u00E9stia, nas boas maneiras, no conhecimento dos pr\u00F3prios limites, do lugar de cada um na hierarquia estabelecida e do comportamento adequado a cada situa\u00E7\u00E3o, buscando a harmonia social, mas tamb\u00E9m se posicionava contra as posturas excessivamente afetadas, alegando que a pessoa deveria mostrar o que de fato \u00E9. Ele reconhecia a virtual inexist\u00EAncia do \"cortes\u00E3o perfeito\", mas recomendava uma busca incessante pelo aperfei\u00E7oamento individual em dire\u00E7\u00E3o ao modelo idealista que propunha. Alertava contra o saudosismo distorcido daqueles que em sua velhice alegavam que as cortes do passado foram melhores e mais dignas do que as do seu presente, reconhecia que o mundo real sempre foi impregnado de corrup\u00E7\u00E3o, viol\u00EAncia e outros problemas, e estava ciente das dificuldades encontradas pelos cortes\u00E3os nos ambientes palacianos, onde as intrigas nos bastidores e a luta pelo poder eram permanentes. Entendia que para um cortes\u00E3o amante da paz era essencial estar atento \u00E0s flutua\u00E7\u00F5es de humores e interesses dos pr\u00EDncipes, mas tamb\u00E9m dos outros cortes\u00E3os. Aceitava, por isso, o que chamava de \"dissimula\u00E7\u00E3o honesta\", quando se encontra uma situa\u00E7\u00E3o adversa que \u00E9 imposs\u00EDvel de evitar. Na interpreta\u00E7\u00E3o de Edmir M\u00EDssio, \"A dissimula\u00E7\u00E3o honesta \u00E9 recurso previsto para variadas situa\u00E7\u00F5es, remetendo, no entanto, geralmente, a uma mesma condi\u00E7\u00E3o: a de enfrentamento de uma dificuldade por meio do ardil, seja por recuo, desvio, sil\u00EAncio, oculta\u00E7\u00E3o, ou ainda pela imagina\u00E7\u00E3o. Recorre\u00AD-se \u00E0 dissimula\u00E7\u00E3o honesta por benevol\u00EAncia, respeito, medo, vantagem e/ou beleza. [...] E se a dissimula\u00E7\u00E3o, de modo geral, serve tanto para o ataque quanto para a defesa, quando honesta n\u00E3o prev\u00EA a ofensa, o dano, \u00E9 voltada antes \u00E0 adapta\u00E7\u00E3o ao mundo mas, como se viu, pode prover mudan\u00E7as. O contexto da autodefesa em presen\u00E7a do poder de um soberano \u00E9 apenas um dos casos de uso do recurso. O seu uso tamb\u00E9m ocorre entre os pares por meio das boas maneiras\". Castiglione era um conde, mas n\u00E3o considerava imprescind\u00EDvel um nascimento nobre para o bom cortes\u00E3o, pois acreditava que sendo o homem um filho de Deus, dotado de engenho, gra\u00E7a e raz\u00E3o, podia elevar-se por seus pr\u00F3prios meios. Para ele o \"cortes\u00E3o perfeito\" deveria ser semelhante a um educador, que ensina atrav\u00E9s do exemplo pessoal e n\u00E3o apenas da ret\u00F3rica, e por isso enfatizava a import\u00E2ncia de um preparo esmerado tanto nas artes da espada como nas do intelecto, como a filosofia, a pol\u00EDtica, a literatura, as artes visuais e a m\u00FAsica. Tendo essa forma\u00E7\u00E3o e levando uma vida exemplar, poderia almejar ser um conselheiro de pr\u00EDncipes e colaborar na transforma\u00E7\u00E3o da sociedade para melhor. Neste ponto distingue o cortes\u00E3o do adulador, aquele que busca apenas sua promo\u00E7\u00E3o pessoal sem considerar se o pr\u00EDncipe toma um bom ou mau caminho em suas decis\u00F5es. O livro teve uma recep\u00E7\u00E3o extremamente favor\u00E1vel. Somente no s\u00E9culo XVI foi traduzido para cinco outras l\u00EDnguas, circulando amplamente, e \u00E9 ainda hoje um dos textos renascentistas mais conhecidos, tendo gerado consider\u00E1vel bibliografia cr\u00EDtica."@pt . "Il Libro del Cortegiano"@de . "\u041F\u0440\u0438\u0434\u0432\u043E\u0440\u043D\u044B\u0439 (\u041A\u0430\u0441\u0442\u0438\u043B\u044C\u043E\u043D\u0435)"@ru . . . "Il Cortegiano"@eo . . "Il Cortegiano"@it . . "\u5EF7\u81E3\u8BBA"@zh . . . . "O Cortes\u00E3o"@pt . . "Il Cortegiano"@en . . . "\uAD81\uC815\uB860(\uC774\uD0C8\uB9AC\uC544\uC5B4: Il Cortegiano \uC774\uD0C8\uB9AC\uC544\uC5B4 \uBC1C\uC74C: [il korte\u02C8d\u0292a\u02D0no], The Book of the Courtier)\uC740 \uC720\uC11C\uAE4A\uC740 \uB9E4\uB108 \uAD50\uBCF8(courtesy book)\uC774\uB2E4. \uBC1C\uB2E4\uC0AC\uB808 \uCE74\uC2A4\uD2F8\uB9AC\uC624\uB124\uAC00 1508\uB144\uC5D0 \uC9D1\uD544\uC744 \uC2DC\uC791\uD574 1528\uB144\uC5D0 \uBCA0\uB124\uCE58\uC544\uC758 \uC54C\uB514\uB124 \uCD9C\uD310\uC5D0\uC11C \uC8FD\uAE30 \uC9C1\uC804\uC5D0 \uB098\uC654\uB2E4. \uC601\uC5B4\uD310\uC740 1561\uB144\uC5D0 \uBC1C\uAC04\uB418\uC5C8\uB2E4. \uC774 \uCC45\uC740 \uC644\uBCBD\uD55C \uC2E0\uD558, \uB354 \uB098\uC544\uAC00 \uC644\uBCBD\uD55C \uC219\uB140\uB97C \uB9CC\uB4E4\uAE30 \uC704\uD55C \uBAA9\uC801\uC73C\uB85C \uC9D1\uD544\uB41C \uAC83\uC774\uB2E4. \uAD81\uC815\uC778\uC740 \uC0AC\uAC74, \uB300\uD654, \uCCA0\uD559, \uC218\uD544 \uB4F1 \uC5EC\uB7EC \uAC00\uC9C0 \uBB38\uC5B4\uCCB4\uB85C \uC4F0\uC5EC\uC9C4 \uB974\uB124\uC0C1\uC2A4\uC2DD \uB300\uD654\uC758 \uC804\uBC94\uC774\uB2E4. \uB974\uB124\uC0C1\uC2A4 \uAD81\uC815\uBB38\uD654\uC758 \uCD5C\uC885 \uAD50\uACFC\uC11C\uB85C \uAC04\uC8FC\uB418\uC5C8\uC73C\uBA70 , \uB4F1\uC5D0 \uC758\uD574 \uACC4\uC18D \uC778\uC6A9\uB418\uC5C8\uB2E4. \uC774\uD0C8\uB9AC\uC544 \uB974\uB124\uC0C1\uC2A4 \uBB38\uD654\uC758 \uAC00\uC7A5 \uC911\uC694\uD55C \uBB38\uD5CC \uC911 \uD558\uB098\uC774\uB2E4."@ko . "El cortes\u00E0 \u00E9s un llibre escrit per Baldassare Castiglione i publicat en 1528. En ell s'ofereixen normes per esdevenir un bon membre de la cort, incloent-hi els costums del protocol i els principis no expl\u00EDcits de funcionament del poder. S'usa la forma del , molt emprada per l'humanisme, i s'hi barregen excursos en forma de breus relats. L'obra va ser \u00E0mpliament difosa durant el Renaixement i va provocar la publicaci\u00F3 d'altres similars. Barreja la prosa amb l'itali\u00E0 de Llombardia amb fragments en llat\u00ED, allunyat-se de manera declarada del model tosc\u00E0 de Giovanni Boccaccio. Tamb\u00E9 s'allunya del di\u00E0leg plat\u00F2nic amb la inclusi\u00F3 de passatges lleugers i temes fr\u00EDvols. El bon cortes\u00E0 ha de combinar \u00E0nsies de saber, una bona educaci\u00F3 i fortalesa i s'ha de saber adaptar als nous temps sense menystenir la tradici\u00F3. Tamb\u00E9 \u00E9s important l'aspecte f\u00EDsic, especialment la cura en la indument\u00E0ria, ja que la primera impressi\u00F3 sovint condiciona la futura relaci\u00F3 entre dues persones. La vestimenta, per\u00F2, no ha d'estar massa recarregada, ha de partir del principi de la sprezzatura, igual que la conversa: Molta atenci\u00F3 per\u00F2 amb aparen\u00E7a de naturalitat o descuit."@ca . . "Le Livre du Courtisan (Il libro del cortegiano) est un livre de Baldassare Castiglione publi\u00E9 en italien en 1528."@fr . . . . . . "Il libro del Cortegiano (vert. Het boek van de Hoveling) is een boek dat Baldassare Castiglione schreef in de periode 1513-1518. Het werd voor het eerst gepubliceerd in Veneti\u00EB in 1528 en wordt gerekend tot de belangrijkste werken uit de Renaissance."@nl . . "\uAD81\uC815\uB860"@ko . "El cortesano (en italiano, Il Cortegiano) fue escrito por el humanista italiano Baldassare Castiglione. Publicada por la Imprenta Aldina en Venecia en 1528, fue traducido al castellano en 1534 por Juan Bosc\u00E1n.\u200B Junto con La civil conversazione (1574) de y (1558), de Giovanni Della Casa, es considerada una de las obras m\u00E1s significativas del Renacimiento italiano. Esta obra es fundamental, porque marca el inicio de la prosa art\u00EDstica en castellano. Antes de hablar del traductor, hablamos del autor porque es muy importante:Autor italiano que naci\u00F3 en 1478 en Mantua, Italia y muere en Toledo 1529. Trabaj\u00F3 como embajador en la corte de Urbino y se le envi\u00F3 a Madrid como embajador del Papa en 1524. En 1527 se saquea la ciudad de Roma por Carlos V. Esto marca su vida. \u00BFQu\u00E9 es el cortesano? Es la obra maestra de una obra de toda una vida, un trabajo de casi veinte a\u00F1os que su autor rehizo varias veces para adecuarla a los cambios literarios, pol\u00EDticos y sociales. La obra se imprimi\u00F3 en Venecia en la primavera de 1528, estando su autor en Espa\u00F1a, y pronto goz\u00F3 de una enorme resonancia en el resto de Europa, porque el libro fue considerado enseguida como el manual del nuevo modelo cortesano. \u200B El Cortesano emplea el g\u00E9nero del di\u00E1logo, un g\u00E9nero muy importante durante el Renacimiento italiano. El di\u00E1logo implica m\u00E1s de un interlocutor, exalta la conversaci\u00F3n y se expresan puntos de vista diferentes. En la obra el cortesano es el hombre de corte y la obra buscar dibujar la figura del cortesano perfecto, se desarrolla en la corte de Urbino. Y son cuatro personas las que intentan dibujar la figura de cortesano perfecto. \u00BFQu\u00E9 define a un cortesano perfecto? - Su origen noble; - importancia de las letras, el cortesano tiene las dos facetas: armas y letras; - su refinamiento desde el punto de vista de su formaci\u00F3n: sabe de m\u00FAsica, arte, sabe componer versos, etc.; - es una persona que sabe conversar con ingenio y figura; - una formaci\u00F3n perfecta y tambi\u00E9n un comportamiento perfecto en el \u00E1mbito social (saber comportarse en la corte); - lo que define su comportamiento es la \u201Csprezzatura\u201D. Es saber hacer todo con soltura pero que no se vea todo el esfuerzo que le ha costado llegar a eso. Tiene que parecer que todo le viene de manera natural. Se compara con llevar maquillaje pero que no se note; - el cortesano es un ideal pero tambi\u00E9n refleja los problemas de la \u00E9poca; - en cuanto a la lengua tambi\u00E9n es interesante en la obra: la obra se escribe originalmente en italiano se crea un debate sobre la lengua hay quien defiende los arca\u00EDsmos, los pr\u00E9stamos, etc. y otros que defienden la lengua que se usa; - se considera que la amistad proviene de la inclinaci\u00F3n de las estrellas, es decir, que nace por afinidad; - la idea de la virtud. Aunque se dice que la virtud no es suficiente si la opini\u00F3n ajena no es positiva. Uno tiene que ser bueno y tambi\u00E9n aparentarlo. Tiene que causar buena impresi\u00F3n. El tercer libro se dirige a la dama de palacio (las mujeres). Se le otorga igualdad en cuanto al hombre en cuanto a la importancia de su refinamiento desde el punto de vista de su formaci\u00F3n: sabe de m\u00FAsica, arte, sabe componer versos\u2026 Y tambi\u00E9n tiene que ser recatada por su funci\u00F3n en el linaje y la maternidad no puede ponerse en juicio, debe contenerse (no puede haber dudas de que es leg\u00EDtima). Aparte de la funci\u00F3n de reproducirse tambi\u00E9n es importante su formaci\u00F3n. El \u00FAltimo libro trata sobre el pr\u00EDncipe y habla de la fortuna. El fin de la obra es inclinar y traer a su pr\u00EDncipe (gobernador) al bien y apartarle del mal. Este es el objetivo del cortesano. Se mencionan otros objetivos como: la ignorancia y presunci\u00F3n de los pr\u00EDncipes, los males del gobernar, el uso de la fuerza y la soberbia. Se dice que el pr\u00EDncipe deber\u00EDa representar el dif\u00EDcil camino de la virtud. Juan Boscan (1487-1542) En 1534,El cortesano fue traducido al castellano por Juan Bosc\u00E1n a instancias de su amigo Garcilaso de la Vega. Es posible que Bosc\u00E1n y Garcilaso se encontrasen con Castiglione en Espa\u00F1a, quiz\u00E1s entre el s\u00E9quito que acompa\u00F1\u00F3 a Carlos V en Granada tras su boda en 1526. Esta circunstancia providencial dio lugar a la revoluci\u00F3n italianizante de la poes\u00EDa l\u00EDrica espa\u00F1ola en el Renacimiento. En un paseo por los jardines del Generalife, el embajador veneciano Andrea Navagero instar\u00E1 al poeta Bosc\u00E1n a que pruebe a adoptar \"en lengua castellana otras clases de trovas usadas por los buenos autores de Italia\". A la empresa se unir\u00E1 pronto Garcilaso quien consolidar\u00E1 definitivamente la innovaci\u00F3n e instigar\u00E1 a su amigo a la traducci\u00F3n del Libro del Cortegiano.\u200B El traductor es Juan Boscan es un poeta espa\u00F1ol hijo de una familia acomodada de Barcelona, entr\u00F3 en la corte de los Reyes Cat\u00F3licos y luch\u00F3 en el ej\u00E9rcito de Fernando el cat\u00F3lico. Luego dej\u00F3 las armas y viaj\u00F3 por Italia, fue preceptor del Duque de Alba y luego en la corte de Carlos V se hizo amigo de Garcilaso de la Vega. La obra del cortesano la tradujo empujado por el embajador Veneciano. Uno de los elementos que caracteriza a los hombres de la \u00E9poca es el viaje y el conocer otras cortes. Cuando muere Garcilaso en 1536, Boscan empieza a recoger su obra, pero no la acaba entera ya que muere antes. Despu\u00E9s la viuda de Boscan recoge las obras de \u00E9l y Garcilaso.La obra de \u201CEl cortesano\u201D tuvo mucho \u00E9xito, lectores como Carlos V, Fernando de Rojas, Diego Hurtado de Mendoza entre otros. Se hicieron 17 ediciones en la \u00E9poca, eran muchas para la \u00E9poca. Queda en duda en qu\u00E9 medida fue una traducci\u00F3n de Boscan o tambi\u00E9n era de Garcilaso. El estilo de la traducci\u00F3n responde al estilo original. Estilo natural y marca el comienzo de la prosa art\u00EDstica en castellano. Se analiz\u00F3 la t\u00E9cnica y el procedimiento en la traducci\u00F3n y las dedicatorias a Do\u00F1a Jer\u00F3nima (familiar de Boscano).Se ha hablado tambi\u00E9n de la libertad con la que hace la traducci\u00F3n. Y tambi\u00E9n sobre la elegancia y naturalidad del estilo. Se se\u00F1ala el rechazo de los latinismos por parte de Boscan, en la b\u00FAsqueda de un castellano m\u00E1s natural, el sentido de la responsabilidad del traductor, etc. Tambi\u00E9n estudios sobre los t\u00E9rminos utilizados en la traducci\u00F3n como \u201Cromanzar\u201DTambi\u00E9n se han marcado aspectos que no se han definido con Boscan, como por ejemplo, la opini\u00F3n que tiene \u00E9l sobre las traducciones de la \u00E9poca. Se menciona la relaci\u00F3n de Boscan con la tradici\u00F3n alfonsin, es decir, con la escuela de Toledo y Alfonso el Sabio. Pasamos a analizar las dedicatorias (p\u00E1g. 138)Dedicatoria a San Jer\u00F3nima, era pariente de Boscan. Fue ella quien le convenci\u00F3 de traducir \u201Cel cortesano\u201D. Aqu\u00ED el autor habla de c\u00F3mo empieza a traducir la obra. Hace referencia a Garcilaso, le pasan el libro y le gusta mucho. Alaba la calidad de escritura del autor, como los recursos que utiliza el autor. Su traducci\u00F3n tiene la finalidad de que el lector lo aproveche. Dice que le daba pena que los hombres de nuestra naci\u00F3n no aprovechasen este libro tan bueno y por ello lo traduce para que lo puedan leer. Otras razones le empujaban a no hacerlo: la opini\u00F3n que tiene sobre la traducci\u00F3n. Le parece de gente de poca formaci\u00F3n el estar arromanzando libros. Incluso si se hace bien, es una actividad que no se aprecia. Mucho m\u00E1s cuando las traducciones est\u00E1n mal hechas. Cuenta una an\u00E9cdota de un libro en el que se busca a Valerio Romano, un historiador pero de lo mal que esta traducido no encuentra el nombre en ning\u00FAn lado.Aunque traducir este libro no es arromanzar (el usa esta palabra con desprecio), si no pasar de una lengua de prestigio a una quiz\u00E1 tan buena. Dice que el castellano est\u00E1 cobrando valor. Por otro lado, explica porque el criticando la traducci\u00F3n acaba traduciendo. Es porque le gusta mucho el libro. Y porque do\u00F1a jer\u00F3nima le anima. Utiliza la palabra \u201Cestragar\u201D. El estropear la obra traduci\u00E9ndola. Dice que el no a estragado la obra porque estaba destinado a traducirlo. Tiene miedo de que la traducci\u00F3n no suene bien, tambi\u00E9n culturalmente hablando. Se disculpa por los errores que pueda tener, pero el libro es tan bueno que se compensar\u00E1. El objetivo del libro: Ense\u00F1ar la figura del cortesano perfecto. Intentar plasmar correctamente el original Dar como ofrenda a Jer\u00F3nima Ensalzar a Jer\u00F3nima que representa la perfecta dama Profundizar en materias cient\u00EDficas y filos\u00F3ficas y mezclarlas con las de gala y difundirlas Ennoblecimiento del castellano sin latinismos, una lengua que sea natural."@es . . "31447"^^ . . "\u5EF7\u81E3\u8BBA\uFF08\u7FA9\u5927\u5229\u8A9E\uFF1AIl Cortegiano [il korte\u02C8d\u0292a\u02D0no]\uFF09\u662F\u5DF4\u5C14\u8FBE\u8428\u96F7\u00B7\u5361\u65AF\u8482\u5ED6\u5185\u6240\u8457\u7684\u4E00\u672C\u793C\u4EEA\u5173\u7CFB\u4E66\u7C4D\uFF0C\u672C\u4E66\u4E3B\u8981\u63CF\u8FF0\u4E86\u4E00\u4F4D\u7406\u60F3\u7684\u5EF7\u81E3\u6240\u5E94\u8BE5\u62E5\u6709\u7684\u54C1\u8D28\uFF0C\u548C\u4F5C\u4E3A\u503C\u5F97\u4E0E\u738B\u5B50\u6216\u653F\u6CBB\u9886\u8896\u4EA4\u597D\u5E76\u4E3A\u5176\u63D0\u4F9B\u5EFA\u8BAE\u7684\u5973\u6027\uFF0C\u6240\u5E94\u8BE5\u62E5\u6709\u7684\u54C1\u5FB7\u3002\u672C\u4E66\u4E3B\u8981\u901A\u8FC7\u54F2\u5B66\u5BF9\u8BDD\u6765\u63CF\u8FF0\u8BBA\u70B9\u3002\u8FD9\u672C\u4E66\u5728\u5F53\u65F6\u5F88\u5FEB\u53D8\u5F97\u975E\u5E38\u6D41\u884C\uFF0C\u5E76\u88AB\u8BA4\u4E3A\u662F\u793C\u8282\u7C7B\u4E66\u7C4D\u6216\u793C\u4EEA\u4E66\u7C4D\u7684\u5178\u8303\u3002\u4E66\u4E2D\u6D89\u53CA\u793C\u4EEA\u3001\u81EA\u6211\u5C55\u793A\u548C\u9053\u5FB7\u95EE\u9898\uFF0C\u7279\u522B\u662F\u5728\u738B\u5BA4\u6216\u5BAB\u5EF7\u4E2D\u3002\u7136\u800C\uFF0C\u5EF7\u81E3\u8BBA\u8FDC\u4E0D\u6B62\u4E8E\u6B64\uFF0C\u4E66\u4E2D\u8FD8\u6709\u620F\u5267\u3001\u5F00\u653E\u5F0F\u54F2\u5B66\u8BA8\u8BBA\u548C\u5404\u79CD\u968F\u7B14\u3002\u5B83\u4E5F\u88AB\u89C6\u4E3A\u9690\u542B\u7684\u653F\u6CBB\u5BD3\u8A00\u3002\u8BE5\u4E66\u8FD8\u4E3A\u5728\u610F\u5927\u5229\u6218\u4E89\u4E2D\u6D88\u5931\u7684\u6587\u827A\u590D\u5174\u76DB\u671F\u7684\u5C0F\u5BAB\u5EF7\uFF0C\u63D0\u4F9B\u4E86\u4E00\u79CD\u4EE4\u4EBA\u6000\u5FF5\u7684\u6000\u65E7\u56DE\u5FC6\uFF08\u4E3B\u8981\u5411\u5361\u65AF\u8482\u5ED6\u5185\u5E74\u8F7B\u65F6\u7684\u670B\u53CB\u4EEC\u81F4\u656C\uFF0C\u5C24\u5176\u662F\u5BF9\u5DF2\u5A5A\u7684\u4E4C\u5C14\u6BD4\u8BFA\u516C\u7235\u592B\u4EBA\u4F0A\u4E3D\u838E\u767D\u00B7\u5188\u8428\u52A0 (Elisabetta Gonzaga) \u3002\u5361\u65AF\u8482\u5ED6\u5185\u66FE\u5411\u5188\u8428\u52A0\u5199\u8FC7\u4E00\u7CFB\u5217\u67CF\u62C9\u56FE\u5341\u56DB\u884C\u8BD7\u3002\u5EF7\u81E3\u8BBA\u521B\u4F5C\u4E8E1508\u5E74\uFF0C\u5386\u65F620\u5E74\uFF0C\u6700\u7EC8\u4E8E1528\u5E74\u5728\u4F5C\u8005\u53BB\u4E16\u524D\u7531\u5A01\u5C3C\u65AF\u7684\u963F\u5C14\u4EE3\u51FA\u7248\u793E\u51FA\u7248\u3002\u6258\u9A6C\u65AF\u00B7\u970D\u6BD4(Thomas Hoby) \u6240\u8457\u7684\u7684\u82F1\u6587\u8BD1\u672C\u4E8E1561\u5E74\u51FA\u7248\u3002"@zh . "Il Cortegiano o, pi\u00F9 propriamente, Il libro del Cortegiano, \u00E8 un trattato scritto da Baldassarre Castiglione tra il 1513 e il 1524, sottoposto a correzioni e pubblicato definitivamente nel 1528, poco prima della sua morte. Baldassare trasse l'ispirazione per il Cortigiano dalla sua esperienza come cortigiano della duchessa vergine Elisabetta Gonzaga alla corte di Urbino. Il libro si presenta come un dialogo in quattro libri e descrive usi e costumi ideali del perfetto cortigiano. Il terzo trattato parla delle regole per diventare una signora perfetta, mentre i rimanenti si occupano di come si diventa un vero cortigiano. Castiglione dedic\u00F2 inizialmente Il Cortegiano ad Alfonso Ariosto ma, poco prima della stampa, aggiunse una dedica a Miguel da Silva."@it . . "Il Cortegiano estas trakta\u0135o verkita de Baldassarre Castiglione inter 1513 kaj 1524, poste korektita kaj publikigita definitive en 1528, tuj anta\u016D lia morto. Baldassare inspiri\u011Dis por Il Cortigiano el sia sperto kiel kortegano de la dukino Elisabetta Gonzaga en la kortego de Urbino. La libro prezenti\u011Das kiel dialogo en kvar libroj, el kiuj la tria parolas de la regularo por i\u011Di perfekta senjorino, dum la resto okupi\u011Das el i\u011Dado en ta\u016Dga kortegano. La verko resume, la\u016D formo de dialogo, estas dividata en kvar libroj kaj priskribas la uzojn kaj kutimojn idealajn por esti perfekta kortegano. La libro estis tuja sukceso kaj estis unu de la libroj plej venditaj en la 16a jarcento. Dum sia vizito al Italio Francisko la 1-a (Francio) legis \u011Din ka tiom impresi\u011Dis ke li faris \u011Din tradukota en la franca. Li mendis diversajn kopiojn, kiujn li distribuis al siaj korteganoj. Li pensis, ke la libro priskribas sian idealan modelon de re\u011Da kortego, kaj li aplikis lin por la regado de sia propra kortego. Anka\u016D aliaj monarkoj influi\u011Dis el tiu verko kaj el aliaj imita\u0135oj. Nuntempe Il Cortegiano restas portreto de la vivo de kortego renesanca. Pro tio \u011Di estas konsiderata unu de la \u0109efaj verkoj de la tuta Renesanco."@eo . "15019"^^ . "El cortesano (en italiano, Il Cortegiano) fue escrito por el humanista italiano Baldassare Castiglione. Publicada por la Imprenta Aldina en Venecia en 1528, fue traducido al castellano en 1534 por Juan Bosc\u00E1n.\u200B Junto con La civil conversazione (1574) de y (1558), de Giovanni Della Casa, es considerada una de las obras m\u00E1s significativas del Renacimiento italiano. \u00BFQu\u00E9 define a un cortesano perfecto? - Su origen noble; - importancia de las letras, el cortesano tiene las dos facetas: armas y letras; - es una persona que sabe conversar con ingenio y figura; Juan Boscan (1487-1542)"@es . "\u0631\u062C\u0644 \u0627\u0644\u0628\u0644\u0627\u0637 (\u0643\u062A\u0627\u0628)"@ar . . . . . . "Dvo\u0159an (italsky Il Cortegiano, pln\u00FDm n\u00E1zvem Il Libro del Cortegiano) je kniha italsk\u00E9ho renesan\u010Dn\u00EDho autora Baldassara Castigliona, kterou napsal, kdy\u017E byl v diplomatick\u00FDch slu\u017Eb\u00E1ch na urbinsk\u00E9m dvo\u0159e v letech 1504\u20131518. V renesanci byl tento dv\u016Fr pova\u017Eov\u00E1n za nejdokonalej\u0161\u00ED. V roce 1507 se tu uskute\u010Dnily rozhovory autorov\u00FDch v\u00FDznamn\u00FDch p\u0159\u00E1tel, kter\u00E9 zaznamenal ve \u010Dty\u0159ech knih\u00E1ch. V prvn\u00ED a druh\u00E9 hled\u00E1 spole\u010Dnost dokonal\u00E9ho dvo\u0159ana, ve t\u0159et\u00ED dokonalou dvorn\u00ED d\u00E1mu, ve \u010Dtvrt\u00E9 dokonal\u00E9ho vl\u00E1dce. Podle Castigliona je dokonalost jen idea, o kterou ale stoj\u00ED usilovat, proto\u017Ee kdo se j\u00ED p\u0159ibl\u00ED\u017E\u00ED nejv\u00EDce, ten je nejdokonalej\u0161\u00ED. S\u00E1m autor se o to pokou\u0161el. T\u0159et\u00ED kniha je v\u00FDjime\u010Dn\u00E1 v n\u00E1zorech na \u017Eenu. Do t\u00E9 doby byly n\u00E1zory na \u017Eenu nesmysln\u00E9 a bezcitn\u00E9. To dokazuje postava knihy, liter\u00E1t Gaspare Pallavicino. kter\u00FD tvrd\u00ED, co u\u010Denci o \u017Een\u011B psali: \u017Ee jej\u00ED narozen\u00ED je chybou a omylem p\u0159\u00EDrody,nebo \u017Ee je bytost\u00ED vze\u0161lou z rozmaru p\u0159\u00EDrody a n\u00E1hody. Finsk\u00E1 spisovatelka Kaari Utrio ve sv\u00E9 knize \"Dcery Eviny\" uv\u00E1d\u00ED p\u0159\u00EDklady takov\u00FDch nepochopen\u00ED i od obdivovan\u00FDch slavn\u00FDch duch\u016F doby. Ve t\u0159et\u00ED knize o dvo\u0159anovi Giuliano de Medici dost\u00E1v\u00E1 za \u00FAkol vytvo\u0159it k dokonal\u00E9mu dvo\u0159anovi dokonalou dvorn\u00ED d\u00E1mu. \u017Deny jen chv\u00E1l\u00ED, vyzdvihuje jejich st\u00E1lost a po\u010Destnost a p\u0159esv\u011Bd\u010Duje druh\u00E9, \u017Ee se \u017Eena ve v\u0161em mu\u017Ei vyrovn\u00E1. Uv\u00E1d\u00ED i mnoh\u00E9 p\u0159\u00EDklady state\u010Dnosti \u017Een od starov\u011Bku. A jako dvo\u0159an se vyzn\u00E1 i v p\u00EDsemnictv\u00ED, hudb\u011B, mal\u00ED\u0159stv\u00ED a socha\u0159stv\u00ED. Zn\u00E1 jm\u00E9na takov\u00FDch \u017Een, ale nechce je jmenovat, kdy\u017E je ka\u017Ed\u00FD zn\u00E1. Jak\u00E1 byla jm\u00E9na t\u011Bchto \u017Een? S\u00E1m Giuliano Medici m\u011Bl babi\u010Dku Lukr\u00E9cii Tornabuoni, b\u00E1sn\u00ED\u0159ku a dramati\u010Dku. Castiglione znal Vittorii Colonnu, b\u00E1sn\u00ED\u0159ku, kter\u00E9 p\u016Fj\u010Dil sv\u016Fj rukopis. V ml\u00E1d\u00ED, kdy\u017E studoval v Mil\u00E1n\u011B, mohl poznat na dvo\u0159e Lodovica Sforza Cecili Gallerani, kter\u00E1 psala i b\u00E1sn\u011B. V \u0158\u00EDm\u011B potom , filozofku a b\u00E1sn\u00ED\u0159ku. V kl\u00E1\u0161te\u0159e ve Ferra\u0159e malovala miniatury a v samotn\u00E9 Bologni Properzia de Rossi vytvo\u0159ila v mramoru \u010Dty\u0159i reli\u00E9fy pro kostel San Petronio. Castiglione zem\u0159el v roce 1529. Po jeho smrti se narodily \u017Eeny je\u0161t\u011B v\u00FDznamn\u011Bj\u0161\u00ED a pop\u0159ely n\u00E1zor \u0159eck\u00FDch a \u0159\u00EDmsk\u00FDch filosof\u016F, \u017Ee \u017Eena nem\u00E1 rozum na stejn\u00E9 \u00FArovni jako mu\u017E. P\u0159eklady knihy \"Dvo\u0159an\" byly po\u0159\u00EDzeny nejd\u0159\u00EDve ve \u0160pan\u011Blsku, Francii a Anglii. Na \u0161lechtick\u00FDch dvorech t\u011Bchto zem\u00ED se staly normou dokonal\u00E9ho chov\u00E1n\u00ED pro \u0161lechtick\u00E9 dvory a inspirac\u00ED pro spisovatele. Giuliano de' Medici (1479\u20131516)"@cs . . . . . . "Italian"@en . . . "\u00AB\u041F\u0440\u0438\u0434\u0432\u043E\u0440\u043D\u044B\u0439\u00BB (\u0438\u0442\u0430\u043B. Il Cortegiano, Il Libro del Cortegiano) \u2014 \u043B\u0438\u0442\u0435\u0440\u0430\u0442\u0443\u0440\u043D\u043E\u0435 \u0441\u043E\u0447\u0438\u043D\u0435\u043D\u0438\u0435 \u0438\u0442\u0430\u043B\u044C\u044F\u043D\u0441\u043A\u043E\u0433\u043E \u0433\u0443\u043C\u0430\u043D\u0438\u0441\u0442\u0430 \u0411\u0430\u043B\u044C\u0434\u0430\u0441\u0441\u0430\u0440\u0435 \u041A\u0430\u0441\u0442\u0438\u043B\u044C\u043E\u043D\u0435. \u041E\u043F\u0443\u0431\u043B\u0438\u043A\u043E\u0432\u0430\u043D\u043E \u0432 \u0412\u0435\u043D\u0435\u0446\u0438\u0438 \u0432 1528 \u0433\u043E\u0434\u0443."@ru . "1123695831"^^ . . . . . . . . "The Book of the Courtier (Italian: Il Cortegiano [il korte\u02C8d\u0292a\u02D0no]) by Baldassare Castiglione is a lengthy philosophical dialogue on the topic of what constitutes an ideal courtier or (in the third chapter) court lady, worthy to befriend and advise a Prince or political leader. Inspired by the Spanish court during his time as Ambassador of the Holy See (1524\u20131529), Castiglione set the narrative of the book in his years as a courtier in his native Duchy of Urbino. The book quickly became enormously popular and was assimilated by its readers into the genre of prescriptive courtesy books or books of manners, dealing with issues of etiquette, self-presentation, and morals, particularly at princely, or royal courts, books such as Giovanni Della Casa's Galateo (1558) and Stefano Guazzo's The civil conversation (1574). The Book of the Courtier was much more than that, however, having the character of a drama, an open-ended philosophical discussion, and an essay. It has also been seen as a veiled political allegory. It offers a poignantly nostalgic evocation of an idealized milieu \u2014 that of the small courts of the High Renaissance which were vanishing in the Italian Wars \u2014 with a reverent tribute to the friends of Castiglione's youth, in particular the chastely married Duchess Elisabetta Gonzaga of Urbino, to whom Castiglione had addressed a sequence of Platonic sonnets and who died in 1526. The work was composed over the course of twenty years, beginning in 1508, and ultimately published in 1528 by the Aldine Press in Venice just before the author's death. An influential English translation by Thomas Hoby was published in 1561."@en . . . "The Book of the Courtier (Italian: Il Cortegiano [il korte\u02C8d\u0292a\u02D0no]) by Baldassare Castiglione is a lengthy philosophical dialogue on the topic of what constitutes an ideal courtier or (in the third chapter) court lady, worthy to befriend and advise a Prince or political leader. Inspired by the Spanish court during his time as Ambassador of the Holy See (1524\u20131529), Castiglione set the narrative of the book in his years as a courtier in his native Duchy of Urbino. The book quickly became enormously popular and was assimilated by its readers into the genre of prescriptive courtesy books or books of manners, dealing with issues of etiquette, self-presentation, and morals, particularly at princely, or royal courts, books such as Giovanni Della Casa's Galateo (1558) and Stefano Guazzo's The ci"@en . "Il Cortegiano o, pi\u00F9 propriamente, Il libro del Cortegiano, \u00E8 un trattato scritto da Baldassarre Castiglione tra il 1513 e il 1524, sottoposto a correzioni e pubblicato definitivamente nel 1528, poco prima della sua morte. Baldassare trasse l'ispirazione per il Cortigiano dalla sua esperienza come cortigiano della duchessa vergine Elisabetta Gonzaga alla corte di Urbino. Il libro si presenta come un dialogo in quattro libri e descrive usi e costumi ideali del perfetto cortigiano. Il terzo trattato parla delle regole per diventare una signora perfetta, mentre i rimanenti si occupano di come si diventa un vero cortigiano. Castiglione dedic\u00F2 inizialmente Il Cortegiano ad Alfonso Ariosto ma, poco prima della stampa, aggiunse una dedica a Miguel da Silva."@it . . . "Il Cortegiano estas trakta\u0135o verkita de Baldassarre Castiglione inter 1513 kaj 1524, poste korektita kaj publikigita definitive en 1528, tuj anta\u016D lia morto. Baldassare inspiri\u011Dis por Il Cortigiano el sia sperto kiel kortegano de la dukino Elisabetta Gonzaga en la kortego de Urbino. La libro prezenti\u011Das kiel dialogo en kvar libroj, el kiuj la tria parolas de la regularo por i\u011Di perfekta senjorino, dum la resto okupi\u011Das el i\u011Dado en ta\u016Dga kortegano. La verko resume, la\u016D formo de dialogo, estas dividata en kvar libroj kaj priskribas la uzojn kaj kutimojn idealajn por esti perfekta kortegano."@eo . "El cortes\u00E0 \u00E9s un llibre escrit per Baldassare Castiglione i publicat en 1528. En ell s'ofereixen normes per esdevenir un bon membre de la cort, incloent-hi els costums del protocol i els principis no expl\u00EDcits de funcionament del poder. S'usa la forma del , molt emprada per l'humanisme, i s'hi barregen excursos en forma de breus relats. L'obra va ser \u00E0mpliament difosa durant el Renaixement i va provocar la publicaci\u00F3 d'altres similars. Barreja la prosa amb l'itali\u00E0 de Llombardia amb fragments en llat\u00ED, allunyat-se de manera declarada del model tosc\u00E0 de Giovanni Boccaccio. Tamb\u00E9 s'allunya del di\u00E0leg plat\u00F2nic amb la inclusi\u00F3 de passatges lleugers i temes fr\u00EDvols."@ca . . . . . . . "El cortesano"@es . . . . "Le Livre du Courtisan (Il libro del cortegiano) est un livre de Baldassare Castiglione publi\u00E9 en italien en 1528."@fr . . . . . "The Book of the Courtier"@en . . . "Il Cortegiano"@en . . .