"\u039F \u0391\u03BB\u03B2\u03BF\u0390\u03BD\u03BF\u03C2 (\u03B9\u03C4\u03B1\u03BB\u03B9\u03BA\u03AC: Alboino, \u03BB\u03B1\u03C4\u03B9\u03BD\u03B9\u03BA\u03AC: Alboinus, \u03B5\u03BA \u03C4\u03BF\u03C5 \u03B3\u03B5\u03C1\u03BC\u03B1\u03BD\u03B9\u03BA\u03BF\u03CD Alfwin, \u00AB\u03C6\u03AF\u03BB\u03BF\u03C2 \u03C4\u03C9\u03BD \u0395\u03BB\u03C6\u00BB, 530 - 28 \u0399\u03BF\u03C5\u03BD\u03AF\u03BF\u03C5 572) \u03B1\u03C0\u03CC \u03C4\u03BF\u03BD \u039F\u03AF\u03BA\u03BF \u03C4\u03C9\u03BD \u0393\u03BA\u03B1\u03BF\u03C5\u03B6\u03B9\u03B4\u03CE\u03BD \u03AE\u03C4\u03B1\u03BD \u03B2\u03B1\u03C3\u03B9\u03BB\u03B9\u03AC\u03C2 \u03C4\u03C9\u03BD \u039B\u03BF\u03BC\u03B2\u03B1\u03C1\u03B4\u03CE\u03BD, \u03BA\u03B1\u03C4\u03AC \u03C4\u03B1 \u03BC\u03B9\u03C3\u03AC \u03C4\u03BF\u03C5 6\u03BF\u03C5 \u03B1\u03B9\u03CE\u03BD\u03B1, \u03BF \u03BF\u03C0\u03BF\u03AF\u03BF\u03C2 \u03BF\u03B4\u03AE\u03B3\u03B7\u03C3\u03B5 \u03C4\u03BF\u03BD \u03BB\u03B1\u03CC \u03C4\u03BF\u03C5 \u03C3\u03C4\u03B7\u03BD \u0399\u03C4\u03B1\u03BB\u03AF\u03B1 \u03C4\u03BF 568, \u03B8\u03AD\u03C4\u03BF\u03BD\u03C4\u03B1\u03C2 \u03C4\u03B1 \u03B8\u03B5\u03BC\u03AD\u03BB\u03B9\u03B1 \u03B3\u03B9\u03B1 \u03C4\u03BF \u03BB\u03BF\u03BC\u03B2\u03B1\u03C1\u03B4\u03B9\u03BA\u03CC \u03B2\u03B1\u03C3\u03AF\u03BB\u03B5\u03B9\u03BF \u03C4\u03B7\u03C2 \u0399\u03C4\u03B1\u03BB\u03AF\u03B1\u03C2."@el . . . "Alboin (v\u00F3\u00F3r 526 \u2013 28 juni 572 of 573) was de eerste Longobardische koning in Itali\u00EB. Nadat hij in samenwerking met de Avaren de Germaanse stam de Gepiden had verslagen, viel hij (volgens sommige bronnen aangespoord door Narses, de Griekse stadhouder van Itali\u00EB), Itali\u00EB binnen. Itali\u00EB had net een langdurige bezetting van de Goten succesvol be\u00EBindigd, en het land was uitgeput. Ook vanuit Constantinopel viel geen hulp te verwachten en Alboin kon oprukken tot Veneti\u00EB (569) en Milaan (569) en nam Pavia in (in 571). Volgens Paulus Diaconus werd Alboin het slachtoffer van de wraak van zijn echtgenote Rosamunde. Zij was de dochter van de door Alboin verslagen en vermoorde Gepidische koning Cunimund . Op haar instigatie doodden Alboins kamerheren Peredeus en Helmichis \u2013 beiden waren geliefden van haar \u2013 de Longobardische koning. Op dat moment hadden de Longobarden de macht over de Apennijnen, Liguri\u00EB en Toscane. Spoleto en Benevento waren Longobardische hertogdommen. De naam Longobarden leeft voort in het huidige Lombardije."@nl . . "530.0"^^ . . . . . "Alboino (Pannonia, 530 circa \u2013 Verona, 28 giugno 572) \u00E8 stato re dei Longobardi dal 560 circa al 572, anno del suo assassinio. Nel 568 guid\u00F2 il suo popolo alla conquista dell'Italia, abbandonando la terra natia, la Pannonia. Dopo essere riuscito a conquistare parzialmente l'Italia, divenne un personaggio leggendario. Esistevano diversi canti epici longobardi sulle sue imprese; Paolo Diacono vi si ispira per numerosi episodi da lui narrati nella sua Historia Langobardorum. La storia si confonde con la fantasia, a causa delle tradizionali gesta arricchite via via con il passare del tempo, e la sua figura sfocia pertanto nella leggenda, rendendo la cronologia e i fatti molto spesso confusi."@it . "Alboin (530an \u2013 28 Juni 572) merupakan raja Lombardia dari sekitar tahun 560 sampai 572. Selama pemerintahannya Lombardia mengakhiri migrasi dengan menetap di Italia, bagian utara yang ditaklukan Alboin di antara tahun 569 dan 572. Ia memiliki efek yang berlangsung di Italia dan Cekungan Pannonia; di bekas serangannya yang menandai awal abad kekuasaan Lombardia, dan yang terakhir kekalahannya dari Gepid dan keberangkatannya dari Pannonia mengakhiri dominasi disana atas Suku bangsa Jermanik."@in . . . . . "\u0623\u0644\u0628\u0648\u064A\u0646 (\u0639\u0642\u062F 530 - 28 \u064A\u0648\u0646\u064A\u0648 572) \u0643\u0627\u0646 \u0645\u0644\u0643 \u0627\u0644\u0644\u0648\u0645\u0628\u0627\u0631\u062F \u0645\u0646 \u062D\u0648\u0627\u0644\u064A 560 \u062D\u062A\u0649 572. \u062E\u0644\u0627\u0644 \u0641\u062A\u0631\u0629 \u062D\u0643\u0645\u0647 \u0627\u0646\u062A\u0647\u062A \u0647\u062C\u0631\u0629 \u0627\u0644\u0644\u0648\u0645\u0628\u0627\u0631\u062F \u0628\u0627\u0633\u062A\u064A\u0637\u0627\u0646\u0647\u0645 \u0625\u064A\u0637\u0627\u0644\u064A\u0627\u060C \u0641\u064A \u0627\u0644\u062C\u0632\u0621 \u0627\u0644\u0634\u0645\u0627\u0644\u064A \u0627\u0644\u0630\u064A \u063A\u0632\u0627\u0647 \u0623\u0644\u0628\u0648\u064A\u0646 \u0628\u064A\u0646 569 \u0648 572."@ar . . . . . . . . . . . . . . "560"^^ . . . . "Alboin (6. stolet\u00ED? - 572 Verona) byl langobardsk\u00FD kr\u00E1l vl\u00E1dnouc\u00ED v letech 560 a\u017E 572. Do Panonie a Norika, kde tehdy Langobardi s\u00EDdlili, \u00FAdajn\u011B pozval na 20 000 Sas\u016F se \u017Eenami a d\u011Btmi, aby se zde us\u00EDdlili. Pozd\u011Bji z Panonie odvedl Langobardy do It\u00E1lie, kde si v n\u011Bkolika m\u00E1lo letech podrobili velk\u00E9 \u010D\u00E1sti zem\u011B. V roce 567 se spojil s Avary, a spole\u010Dn\u011B porazili germ\u00E1nsk\u00FD kmen Gepid\u016F, kte\u0159\u00ED ovl\u00E1dali m\u011Bsta Sirmium a . Tato bitva vznikla pravd\u011Bpodobn\u011B z podn\u011Btu Byzantinc\u016F. N\u00E1sledn\u011B pokra\u010Doval v ta\u017Een\u00ED It\u00E1li\u00ED, kdy\u017E v letech 568-572 vyu\u017Eil zanepr\u00E1zdn\u011Bnost c\u00EDsa\u0159e Justina II. v jin\u00FDch \u010D\u00E1stech \u0159\u00ED\u0161e, \u010D\u00EDm\u017E postupn\u011B dobyl celou severn\u00ED It\u00E1lii, v\u010Detn\u011B m\u011Bst Mil\u00E1na, P\u00E1vie a Verony. Roku 570 se prohl\u00E1sil za vl\u00E1dce It\u00E1lie, ov\u0161em u\u017E o dva roky pozd\u011Bji ho nechala jeho man\u017Eelka zavra\u017Edit."@cs . . . "Alboin (zm. 28 czerwca 572) \u2013 kr\u00F3l Longobard\u00F3w, zdobywca W\u0142och, panowa\u0142 w latach 565-572. W 569 zdoby\u0142 Mediolan."@pl . . . . . "King of the Lombards"@en . . . "Albo\u00EFn"@fr . . "Woodcut vignette of Alboin in the 1493 Nuremberg Chronicle"@en . . . . . "Alboino"@eo . . . "Albo\u00ED"@ca . . "Alboin (530s \u2013 28 June 572) was king of the Lombards from about 560 until 572. During his reign the Lombards ended their migrations by settling in Italy, the northern part of which Alboin conquered between 569 and 572. He had a lasting effect on Italy and the Pannonian Basin; in the former his invasion marked the beginning of centuries of Lombard rule, and in the latter his defeat of the Gepids and his departure from Pannonia ended the dominance there of the Germanic peoples. The period of Alboin's reign as king in Pannonia following the death of his father, Audoin, was one of confrontation and conflict between the Lombards and their main neighbors, the Gepids. The Gepids initially gained the upper hand, but in 567, thanks to his alliance with the Avars, Alboin inflicted a decisive defeat on his enemies, whose lands the Avars subsequently occupied. The increasing power of his new neighbours caused Alboin some unease however, and he therefore decided to leave Pannonia for Italy, hoping to take advantage of the Byzantine Empire's vulnerability in defending its territory in the wake of the Gothic War. After gathering a large coalition of peoples, Alboin crossed the Julian Alps in 568, entering an almost undefended Italy. He rapidly took control of most of Venetia and Liguria. In 569, unopposed, he took northern Italy's main city, Milan. Pavia offered stiff resistance however, and was taken only after a siege lasting three years. During that time Alboin turned his attention to Tuscany, but signs of factionalism among his supporters and Alboin's diminishing control over his army increasingly began to manifest themselves. Alboin was assassinated on 28 June 572, in a coup d'\u00E9tat instigated by the Byzantines. It was organized by the king's foster brother, Helmichis, with the support of Alboin's wife, Rosamund, daughter of the Gepid king whom Alboin had killed some years earlier. The coup failed in the face of opposition from a majority of the Lombards, who elected Cleph as Alboin's successor, forcing Helmichis and Rosamund to flee to Ravenna under imperial protection. Alboin's death deprived the Lombards of the only leader who could have kept the newborn Germanic entity together, the last in the line of hero-kings who had led the Lombards through their migrations from the vale of the Elbe to Italy. For many centuries following his death Alboin's heroism and his success in battle were celebrated in Saxon and Bavarian epic poetry."@en . . . . . . . "Alboin"@en . . . . "\u963F\u5C14\u535A\u56E0\uFF08\u5FB7\u8A9E\uFF1AAlboin\uFF1B\u610F\u5927\u5229\u8BED\uFF1AAlboino\uFF1B\uFF1F~572\u5E74\u6216573\u5E74\uFF09\u4F26\u5DF4\u5E95\u4EBA\u7684\u9886\u8896\uFF0C\u610F\u5927\u5229\u4F26\u5DF4\u7B2C\u738B\u56FD\u7684\u5EFA\u7ACB\u8005\u3002"@zh . . . . . . . . . . . . . "0572"^^ . "Alboin, eller Albuin, d\u00F6d 572 eller 573, var en langobardisk kung, och grundare av det langobardiska riket i Italien."@sv . . . "Alboino"@es . . "Alboino fue rey de los lombardos (c. 563 - 572), sucesor de su padre el rey Alduino y de su madre la reina Rodelinda."@es . . . . . "560"^^ . . . . . . . . "\u30A2\u30EB\u30DC\u30A4\u30FC\u30CE\u307E\u305F\u306F\u30A2\u30EB\u30DC\u30A4\u30F3\u3001\u30A2\u30EB\u30DC\u30A4\u30CC\u30B9\uFF08\u30A4\u30BF\u30EA\u30A2\u8A9E: Alboino, \u30C9\u30A4\u30C4\u8A9E: Alboin, \u30E9\u30C6\u30F3\u8A9E: Alboinus 526\u5E74? - 572\u5E746\u670828\u65E5\uFF09\u306F\u3001\u30E9\u30F3\u30B4\u30D0\u30EB\u30C9\u65CF\u306E\u738B\uFF08\u5728\u4F4D\uFF1A560\u5E74 - 572\u5E74\uFF09\u3001\u304A\u3088\u3073\u30A4\u30BF\u30EA\u30A2\u738B\uFF08\u5728\u4F4D\uFF1A568\u5E74 - 572\u5E74\uFF09\u3067\u3042\u308B\u3002\u6700\u521D\u306E\u59BB\u306F\u30D5\u30E9\u30F3\u30AF\u738B\u30AF\u30ED\u30BF\u30FC\u30EB1\u4E16\u306E\u5A18\u30AF\u30ED\u30C8\u30B8\u30F3\u30C9\u3002567\u5E74\u30D1\u30F3\u30CE\u30CB\u30A2\u306E\u30B2\u30D4\u30C9\u65CF\u3092\u90E8\u65CF\u9577\u5171\u3005\u8650\u6BBA\u3057\u3001\u307E\u305F\u30AF\u30CB\u30E0\u30F3\u30C9\u306E\u5A18\u3092\u5F8C\u59BB\u3068\u3057\u305F\u304C\u3001572\u5E74\u306B\u5F7C\u5973\u306B\u6697\u6BBA\u3055\u308C\u305F\u3002"@ja . . "0572-06-28"^^ . . . . . . "Alboin"@de . . . . . . . . . . . . . . "Alboino fue rey de los lombardos (c. 563 - 572), sucesor de su padre el rey Alduino y de su madre la reina Rodelinda."@es . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Alboin, eller Albuin, d\u00F6d 572 eller 573, var en langobardisk kung, och grundare av det langobardiska riket i Italien."@sv . . . . . . . "Alboino lombardiarren erregea izan zen 563 ingurutik 572 arte, eta bere aita oinordekoa izan zen. Bere herri guztiarekin Bizantzioren zerbitzura sartu ondoren, avaroekin aliatu zen gepidoen aurka eta azken hauek Danubion zuten erresuma suntsitu zuten, gepidoen errege zaharra zen Kunimundo hilez eta azken honen alaba zen Rosamundarekin indarrez ezkonduz. Alboino aurretik Clotsindarekin ezkondu zen, frankoen errege izan zen Klotario I.aren alaba eta printzesa merovingiarra. 568 hasieran, beharbada avaroen aurkako mesfidantzaren ondorioz, baina Bizantziar Inperioak Italian godoen aurkako gerraren ondoren zuen ezegonkortasunaz ere jabeturik, bere herria Italia iparraldera abiatuko zela erabaki zuen. Harantz abiatu zen bere herriarekin eta beste tribu batzukin, hauen artean gepidoak, avaroak eta saxoiak zeudelarik. Italiara abiatu ziren gaur egungo Hungariako Balaton lakutik irtenda 569ko udaberrian, eskualdea lehen dukerri lombardiar bihurtuz eta bertan bere iloba ezarriz, egoitza Cividale zuena, dukerriaren hiriburua zena. Penintsularen iparrekialdetik Po ibaiaren haran emankorra konkistatu zuen, baita Alpeak ere, erdialdeko Italiaz gain, Ravena eta Erroma izan ezik, konkistatik libratzen direnak, bizantziarrek kontserbatu ahal izan zituztenak, euren egoitza nagusia Teodoriko Handia errege godoak Veronan izan zuen antzinako Regian ezarri zutenak. Milan 569ko uda amaieran erori zen eta Paviak hiru urte iraun zuen setio luze eta neketsu baten ondoren amore eman zuen 572an. 572ko ekainak 23an, Alboino Veronan eraila izan zen siesta egiten ari zenean. Tradizioaren arabera, Rosamunda izan zen mendekuzko erailketa honen bultzatzailea, Alboinok garaipenaren ardoa Kunimundoren burezurretik edaten behartu baitzuen."@eu . . . "Albo\u00EFn (italien : Alboino ; latin : Alboinus ; du germanique Albwin, \u00AB Ami des elfes \u00BB) fut un roi lombard du milieu du VIe si\u00E8cle qui conduisit son peuple en Italie en 568, jetant les bases du royaume lombard d'Italie."@fr . . "Alboin"@sv . . . . . . . . . "Alboin (6. stolet\u00ED? - 572 Verona) byl langobardsk\u00FD kr\u00E1l vl\u00E1dnouc\u00ED v letech 560 a\u017E 572. Do Panonie a Norika, kde tehdy Langobardi s\u00EDdlili, \u00FAdajn\u011B pozval na 20 000 Sas\u016F se \u017Eenami a d\u011Btmi, aby se zde us\u00EDdlili. Pozd\u011Bji z Panonie odvedl Langobardy do It\u00E1lie, kde si v n\u011Bkolika m\u00E1lo letech podrobili velk\u00E9 \u010D\u00E1sti zem\u011B. V roce 567 se spojil s Avary, a spole\u010Dn\u011B porazili germ\u00E1nsk\u00FD kmen Gepid\u016F, kte\u0159\u00ED ovl\u00E1dali m\u011Bsta Sirmium a . Tato bitva vznikla pravd\u011Bpodobn\u011B z podn\u011Btu Byzantinc\u016F. N\u00E1sledn\u011B pokra\u010Doval v ta\u017Een\u00ED It\u00E1li\u00ED, kdy\u017E v letech 568-572 vyu\u017Eil zanepr\u00E1zdn\u011Bnost c\u00EDsa\u0159e Justina II. v jin\u00FDch \u010D\u00E1stech \u0159\u00ED\u0161e, \u010D\u00EDm\u017E postupn\u011B dobyl celou severn\u00ED It\u00E1lii, v\u010Detn\u011B m\u011Bst Mil\u00E1na, P\u00E1vie a Verony. Roku 570 se prohl\u00E1sil za vl\u00E1dce It\u00E1lie, ov\u0161em u\u017E o dva roky pozd\u011Bji ho nechala jeho man\u017Eelka zavra\u017Edit."@cs . . . . . . "1575"^^ . . . . . "Alboin (v\u00F3\u00F3r 526 \u2013 28 juni 572 of 573) was de eerste Longobardische koning in Itali\u00EB. Nadat hij in samenwerking met de Avaren de Germaanse stam de Gepiden had verslagen, viel hij (volgens sommige bronnen aangespoord door Narses, de Griekse stadhouder van Itali\u00EB), Itali\u00EB binnen. Itali\u00EB had net een langdurige bezetting van de Goten succesvol be\u00EBindigd, en het land was uitgeput. Ook vanuit Constantinopel viel geen hulp te verwachten en Alboin kon oprukken tot Veneti\u00EB (569) en Milaan (569) en nam Pavia in (in 571). De naam Longobarden leeft voort in het huidige Lombardije."@nl . . . . . . . . . . "Albo\u00EDno ou Alboim (em latim: Alboinus; Pan\u00F4nia, d\u00E9cada de 530 - Verona, 28 de junho de 572) foi rei dos lombardos por volta de 560 at\u00E9 572. Durante seu reinado os lombardos colocaram um fim \u00E0s suas migra\u00E7\u00F5es e se assentaram de maneira permanente na It\u00E1lia, cuja parte setentrional foi conquistada por Albo\u00EDno entre 569 e 572. Esta coloniza\u00E7\u00E3o lombarda teve um efeito duradouro na It\u00E1lia e na plan\u00EDcie da Pan\u00F4nia; na primeira, marcou o in\u00EDcio de s\u00E9culos de dom\u00EDnio lombardo, enquanto na segunda, sua derrota contra os g\u00E9pidas e seu abandono da Pan\u00F4nia puseram um fim ao dom\u00EDnio dos povos germ\u00E2nicos na regi\u00E3o."@pt . . . . . . "Alboino lombardiarren erregea izan zen 563 ingurutik 572 arte, eta bere aita oinordekoa izan zen. Bere herri guztiarekin Bizantzioren zerbitzura sartu ondoren, avaroekin aliatu zen gepidoen aurka eta azken hauek Danubion zuten erresuma suntsitu zuten, gepidoen errege zaharra zen Kunimundo hilez eta azken honen alaba zen Rosamundarekin indarrez ezkonduz. Alboino aurretik Clotsindarekin ezkondu zen, frankoen errege izan zen Klotario I.aren alaba eta printzesa merovingiarra."@eu . . . . . "Alboin"@in . . "Alboino - re\u011Do de lombardoj, konkerinto de Italio, reganta en la jaroj 565-572. En 569 konkeris Milanon. Sub lia regado lombardoj ekmigris el ilia influzono en Panonio a\u016D Orienta Noriko en Supran Italion en la jaro 568. Lombardoj estis unuaj \u011Dermanaj invadintoj, kiuj ne traktis romianojn kiel eventualaj aliancanoj, sed subuloj. Alboino balda\u016D post translokigo de la \u0109efurbo al Pavio pereis murdita de sia varleto Helmi\u0125is, kiu agis rekomende de lia edzino. Li pagis per la vivo pro la devigado de \u015Di trinki, konforme al la lombarda kutimo, el kranio de \u015Dia patro, kiun persone mortigis."@eo . . . "\u0410\u043B\u044C\u0431\u043E\u0438\u043D"@ru . . . "Alboin (* vor 526; \u2020 28. Juni 572 oder 573 in Verona) entstammte wie sein Vorg\u00E4nger Audoin der Familie der Gausen. Alboin war zwischen 560/565 und 572/573 K\u00F6nig der Langobarden und der Gr\u00FCnder des Langobardenreichs in Italien."@de . . . . . . . . "\u0410\u043B\u044C\u0431\u043E\u0438\u0301\u043D (\u043B\u0430\u0442. Alboin; \u043E\u043A\u043E\u043B\u043E 526 \u2014 28 \u0438\u044E\u043D\u044F 572 \u0438\u043B\u0438 573) \u2014 \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u044C \u043B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u043E\u0432 \u0441 566 \u0433\u043E\u0434\u0430, \u043E\u0441\u043D\u043E\u0432\u0430\u0442\u0435\u043B\u044C \u0438 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0439 \u043F\u0440\u0430\u0432\u0438\u0442\u0435\u043B\u044C \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u0435\u0432\u0441\u0442\u0432\u0430 \u043B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u043E\u0432 \u0432 \u0418\u0442\u0430\u043B\u0438\u0438."@ru . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "\u0410\u043B\u044C\u0431\u043E\u0439\u043D"@uk . . . . "Alboino (Pannonia, 530 circa \u2013 Verona, 28 giugno 572) \u00E8 stato re dei Longobardi dal 560 circa al 572, anno del suo assassinio. Nel 568 guid\u00F2 il suo popolo alla conquista dell'Italia, abbandonando la terra natia, la Pannonia. Dopo essere riuscito a conquistare parzialmente l'Italia, divenne un personaggio leggendario. Esistevano diversi canti epici longobardi sulle sue imprese; Paolo Diacono vi si ispira per numerosi episodi da lui narrati nella sua Historia Langobardorum. La storia si confonde con la fantasia, a causa delle tradizionali gesta arricchite via via con il passare del tempo, e la sua figura sfocia pertanto nella leggenda, rendendo la cronologia e i fatti molto spesso confusi."@it . "Alboino - re\u011Do de lombardoj, konkerinto de Italio, reganta en la jaroj 565-572. En 569 konkeris Milanon. Sub lia regado lombardoj ekmigris el ilia influzono en Panonio a\u016D Orienta Noriko en Supran Italion en la jaro 568. Lombardoj estis unuaj \u011Dermanaj invadintoj, kiuj ne traktis romianojn kiel eventualaj aliancanoj, sed subuloj. Alboino balda\u016D post translokigo de la \u0109efurbo al Pavio pereis murdita de sia varleto Helmi\u0125is, kiu agis rekomende de lia edzino. Li pagis per la vivo pro la devigado de \u015Di trinki, konforme al la lombarda kutimo, el kranio de \u015Dia patro, kiun persone mortigis."@eo . . . . . . . . . . . . . . . . "\u963F\u5C14\u535A\u56E0"@zh . . . . . "Alboin"@cs . . . "Alboin"@en . . . . . . . . . . . . . "\u0410\u043B\u044C\u0431\u043E\u0438\u0301\u043D (\u043B\u0430\u0442. Alboin; \u043E\u043A\u043E\u043B\u043E 526 \u2014 28 \u0438\u044E\u043D\u044F 572 \u0438\u043B\u0438 573) \u2014 \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u044C \u043B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u043E\u0432 \u0441 566 \u0433\u043E\u0434\u0430, \u043E\u0441\u043D\u043E\u0432\u0430\u0442\u0435\u043B\u044C \u0438 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0439 \u043F\u0440\u0430\u0432\u0438\u0442\u0435\u043B\u044C \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u0435\u0432\u0441\u0442\u0432\u0430 \u043B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u043E\u0432 \u0432 \u0418\u0442\u0430\u043B\u0438\u0438."@ru . . . . "Alboin"@pl . . "\u0410\u043B\u044C\u0431\u043E\u0301\u0439\u043D, \u0430\u0431\u043E \u0410\u043B\u044C\u0431\u043E\u0301\u0457\u043D (\u043B\u0430\u0442. Alboinus; \u043D\u0456\u043C. Alboin, \u0456\u0442\u0430\u043B. Alboino; ? \u2014 28 \u0447\u0435\u0440\u0432\u043D\u044F 572/573) \u2014 \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u044C \u043B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u0456\u0432 (565\u2014572). \u0417\u0430\u0432\u043E\u0439\u043E\u0432\u043D\u0438\u043A \u0406\u0442\u0430\u043B\u0456\u0457, \u0437\u0430\u0441\u043D\u043E\u0432\u043D\u0438\u043A \u041B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u0441\u044C\u043A\u043E\u0433\u043E \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u0456\u0432\u0441\u0442\u0432\u0430. \u041F\u0440\u0435\u0434\u0441\u0442\u0430\u0432\u043D\u0438\u043A \u0434\u043E\u043C\u0443 \u0413\u0430\u0443\u0437\u0456, \u043B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u0441\u044C\u043A\u043E\u0433\u043E \u0440\u043E\u0434\u0443 \u0433\u043E\u0442\u0441\u044C\u043A\u043E\u0433\u043E \u043F\u043E\u0445\u043E\u0434\u0436\u0435\u043D\u043D\u044F. \u0421\u0438\u043D \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u044F \u0410\u043B\u0434\u0443\u0457\u043D\u0430. \u0422\u0430\u043A\u043E\u0436 \u2014 \u0410\u0434\u0434\u043E\u0457\u043D."@uk . . "Alboin"@nl . . . "\u963F\u5C14\u535A\u56E0\uFF08\u5FB7\u8A9E\uFF1AAlboin\uFF1B\u610F\u5927\u5229\u8BED\uFF1AAlboino\uFF1B\uFF1F~572\u5E74\u6216573\u5E74\uFF09\u4F26\u5DF4\u5E95\u4EBA\u7684\u9886\u8896\uFF0C\u610F\u5927\u5229\u4F26\u5DF4\u7B2C\u738B\u56FD\u7684\u5EFA\u7ACB\u8005\u3002"@zh . . . . . . . . "\u0410\u043B\u044C\u0431\u043E\u0301\u0439\u043D, \u0430\u0431\u043E \u0410\u043B\u044C\u0431\u043E\u0301\u0457\u043D (\u043B\u0430\u0442. Alboinus; \u043D\u0456\u043C. Alboin, \u0456\u0442\u0430\u043B. Alboino; ? \u2014 28 \u0447\u0435\u0440\u0432\u043D\u044F 572/573) \u2014 \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u044C \u043B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u0456\u0432 (565\u2014572). \u0417\u0430\u0432\u043E\u0439\u043E\u0432\u043D\u0438\u043A \u0406\u0442\u0430\u043B\u0456\u0457, \u0437\u0430\u0441\u043D\u043E\u0432\u043D\u0438\u043A \u041B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u0441\u044C\u043A\u043E\u0433\u043E \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u0456\u0432\u0441\u0442\u0432\u0430. \u041F\u0440\u0435\u0434\u0441\u0442\u0430\u0432\u043D\u0438\u043A \u0434\u043E\u043C\u0443 \u0413\u0430\u0443\u0437\u0456, \u043B\u0430\u043D\u0433\u043E\u0431\u0430\u0440\u0434\u0441\u044C\u043A\u043E\u0433\u043E \u0440\u043E\u0434\u0443 \u0433\u043E\u0442\u0441\u044C\u043A\u043E\u0433\u043E \u043F\u043E\u0445\u043E\u0434\u0436\u0435\u043D\u043D\u044F. \u0421\u0438\u043D \u043A\u043E\u0440\u043E\u043B\u044F \u0410\u043B\u0434\u0443\u0457\u043D\u0430. \u0422\u0430\u043A\u043E\u0436 \u2014 \u0410\u0434\u0434\u043E\u0457\u043D."@uk . . . . . . . . . . . . . . . . . . "\u30A2\u30EB\u30DC\u30A4\u30FC\u30CE"@ja . . . . . "0560"^^ . . . . . . . "Albo\u00ED (vers 530-572) va ser rei dels longobards des del 563, aproximadament, fins al 572, succeint al seu pare Aldu\u00ED. Encara pr\u00EDncep havia destacat en una vict\u00F2ria contra els g\u00E8pides del rei , matant en combat singular a cavall el pr\u00EDncep , successor designat del rei Torisind. Despr\u00E9s d'entrar al servei de l'Imperi Rom\u00E0 d'Orient, es va aliar amb els \u00E0vars del kaghan Bayan per anar contra els g\u00E8pides que venc\u00E9 el 567 i amb aquesta derrota va acabar amb el domini g\u00E8pida sobre el Danubi. Aix\u00ED mateix va matar el seu vell rei i es va casar per la for\u00E7a amb la filla d'aquest, la princesa Rosamunda. Albo\u00ED s'havia casat anteriorment amb Clotsinda, una princesa merov\u00EDngia, filla de Clotari I, rei dels francs, amb la que tenia una filla de nom Albsuinda. A comen\u00E7ament de l'any 568, potser perqu\u00E8 desconfiava dels \u00E0vars, potser perqu\u00E8 sabia de la debilitat del domini rom\u00E0 d'Orient a It\u00E0lia despr\u00E9s de la guerra amb els gots, va decidir dirigir el seu poble cap al nord d'It\u00E0lia, acompanyat d'altres tribus, entre les quals hi havia els g\u00E8pides, saxons i \u00E0vars. Va signar un acord amb el kaghan \u00E0var Bayan pel qual li cedia la Pann\u00F2nia i N\u00F2rica per\u00F2 amb dret a retornar durant dos segles. Van partir del Llac Balat\u00F3 (a l'Hongria actual) el dilluns de Pasqua de l'any 568. Ocuparen el Friuli la primavera del 569, fent de la regi\u00F3 el primer ducat llombard i instal\u00B7lant com a cap un nebot seu, Gisulf, amb seu a la ciutat de Cividale, capital del ducat. Des del nord-est de la pen\u00EDnsula, va conquerir i repartir les seves fares per la pen\u00EDnsula It\u00E0lica: primer la f\u00E8rtil vall del Po, despr\u00E9s tot els Alps, aix\u00ED com el centre de la pen\u00EDnsula amb l'excepci\u00F3 de Ravenna i Roma, que foren dues de les poques ciutats que els romans d'Orient varen poder conservar. Albo\u00ED va instal\u00B7lar la caserna general a l'antic palau del rei Teodoric el Gran, a Verona. Mil\u00E0 va caure a la fi de l'estiu del 569 i Pavia capitul\u00E0 despr\u00E9s d'un llarg i pen\u00F3s setge de tres anys (572). El 28 de juny del 572, Albo\u00ED va ser assassinat a Verona mentre feia la migdiada. Segons la llegenda, Rosamunda va ser la instigadora d'aquesta mort per revenja, ja que el rei l'havia obligat a beure el vi de la vict\u00F2ria en una copa feta amb el crani del seu pare, Cunimon. Aquesta copa es va conservar entre els reis longobards almenys fins al temps de (744-749) segons assegura Pau el Diaca, l'historiador dels longobards al llibre Historia Langobardorum que diu haver-la vist a la cort reial de Pavia quan Ratchis la va mostrar als convidats. La seva tomba fou violada al segle viii pel duc longobard de Verona. Per completar el complot, Rosamunda es va aliar amb Helmichis, germanastre d'Albo\u00ED, amb el que es va casar reunint les legitimitats de longobards i g\u00E8pids; els guerrers g\u00E8pids donaven suport a Rosamunda, aix\u00ED com la guarnici\u00F3 longobarda de Verona; externament el complot era promogut per l'Imperi Rom\u00E0 d'Orient. Per\u00F2 la conspiraci\u00F3 va fracassar perqu\u00E8 la majoria dels longobards es va oposar al crim i la guarnici\u00F3 de Ticinum va proclamar rei el duc Clef. Helmichis alarmat, va fugir a Ravenna amb la seva dona, les seves tropes, el tresor, i la filla d'Albo\u00ED, Albsuinda. A Ravenna els dos amants es van barallar i es van matar entre si; el rom\u00E0 d'Orient Long\u00ED va enviar Albsuinda a Constantinoble amb el tresor. Clef va ser reconegut rei per\u00F2 el seu regnat fou ef\u00EDmer."@ca . . . . . . . . . . . . "Albo\u00EFn (italien : Alboino ; latin : Alboinus ; du germanique Albwin, \u00AB Ami des elfes \u00BB) fut un roi lombard du milieu du VIe si\u00E8cle qui conduisit son peuple en Italie en 568, jetant les bases du royaume lombard d'Italie."@fr . . . . . . . . "Alboin (zm. 28 czerwca 572) \u2013 kr\u00F3l Longobard\u00F3w, zdobywca W\u0142och, panowa\u0142 w latach 565-572. W 569 zdoby\u0142 Mediolan."@pl . . . . . . . . . . . . . . . "53033"^^ . . . . . "Albo\u00ED (vers 530-572) va ser rei dels longobards des del 563, aproximadament, fins al 572, succeint al seu pare Aldu\u00ED. Encara pr\u00EDncep havia destacat en una vict\u00F2ria contra els g\u00E8pides del rei , matant en combat singular a cavall el pr\u00EDncep , successor designat del rei Torisind. Despr\u00E9s d'entrar al servei de l'Imperi Rom\u00E0 d'Orient, es va aliar amb els \u00E0vars del kaghan Bayan per anar contra els g\u00E8pides que venc\u00E9 el 567 i amb aquesta derrota va acabar amb el domini g\u00E8pida sobre el Danubi. Aix\u00ED mateix va matar el seu vell rei i es va casar per la for\u00E7a amb la filla d'aquest, la princesa Rosamunda. Albo\u00ED s'havia casat anteriorment amb Clotsinda, una princesa merov\u00EDngia, filla de Clotari I, rei dels francs, amb la que tenia una filla de nom Albsuinda."@ca . . . . . . . . . . . . . . . . . "Alboin"@en . . . "\u0391\u03BB\u03B2\u03BF\u0390\u03BD\u03BF\u03C2"@el . . "Alboin (* vor 526; \u2020 28. Juni 572 oder 573 in Verona) entstammte wie sein Vorg\u00E4nger Audoin der Familie der Gausen. Alboin war zwischen 560/565 und 572/573 K\u00F6nig der Langobarden und der Gr\u00FCnder des Langobardenreichs in Italien."@de . "Alboin (530s \u2013 28 June 572) was king of the Lombards from about 560 until 572. During his reign the Lombards ended their migrations by settling in Italy, the northern part of which Alboin conquered between 569 and 572. He had a lasting effect on Italy and the Pannonian Basin; in the former his invasion marked the beginning of centuries of Lombard rule, and in the latter his defeat of the Gepids and his departure from Pannonia ended the dominance there of the Germanic peoples."@en . "Alboino"@eu . . . "Albo\u00EDno"@pt . . . . . . . . . . . . . . . . . "\u039F \u0391\u03BB\u03B2\u03BF\u0390\u03BD\u03BF\u03C2 (\u03B9\u03C4\u03B1\u03BB\u03B9\u03BA\u03AC: Alboino, \u03BB\u03B1\u03C4\u03B9\u03BD\u03B9\u03BA\u03AC: Alboinus, \u03B5\u03BA \u03C4\u03BF\u03C5 \u03B3\u03B5\u03C1\u03BC\u03B1\u03BD\u03B9\u03BA\u03BF\u03CD Alfwin, \u00AB\u03C6\u03AF\u03BB\u03BF\u03C2 \u03C4\u03C9\u03BD \u0395\u03BB\u03C6\u00BB, 530 - 28 \u0399\u03BF\u03C5\u03BD\u03AF\u03BF\u03C5 572) \u03B1\u03C0\u03CC \u03C4\u03BF\u03BD \u039F\u03AF\u03BA\u03BF \u03C4\u03C9\u03BD \u0393\u03BA\u03B1\u03BF\u03C5\u03B6\u03B9\u03B4\u03CE\u03BD \u03AE\u03C4\u03B1\u03BD \u03B2\u03B1\u03C3\u03B9\u03BB\u03B9\u03AC\u03C2 \u03C4\u03C9\u03BD \u039B\u03BF\u03BC\u03B2\u03B1\u03C1\u03B4\u03CE\u03BD, \u03BA\u03B1\u03C4\u03AC \u03C4\u03B1 \u03BC\u03B9\u03C3\u03AC \u03C4\u03BF\u03C5 6\u03BF\u03C5 \u03B1\u03B9\u03CE\u03BD\u03B1, \u03BF \u03BF\u03C0\u03BF\u03AF\u03BF\u03C2 \u03BF\u03B4\u03AE\u03B3\u03B7\u03C3\u03B5 \u03C4\u03BF\u03BD \u03BB\u03B1\u03CC \u03C4\u03BF\u03C5 \u03C3\u03C4\u03B7\u03BD \u0399\u03C4\u03B1\u03BB\u03AF\u03B1 \u03C4\u03BF 568, \u03B8\u03AD\u03C4\u03BF\u03BD\u03C4\u03B1\u03C2 \u03C4\u03B1 \u03B8\u03B5\u03BC\u03AD\u03BB\u03B9\u03B1 \u03B3\u03B9\u03B1 \u03C4\u03BF \u03BB\u03BF\u03BC\u03B2\u03B1\u03C1\u03B4\u03B9\u03BA\u03CC \u03B2\u03B1\u03C3\u03AF\u03BB\u03B5\u03B9\u03BF \u03C4\u03B7\u03C2 \u0399\u03C4\u03B1\u03BB\u03AF\u03B1\u03C2."@el . . . . . . . . . . "\u0623\u0644\u0628\u0648\u064A\u0646 (\u0639\u0642\u062F 530 - 28 \u064A\u0648\u0646\u064A\u0648 572) \u0643\u0627\u0646 \u0645\u0644\u0643 \u0627\u0644\u0644\u0648\u0645\u0628\u0627\u0631\u062F \u0645\u0646 \u062D\u0648\u0627\u0644\u064A 560 \u062D\u062A\u0649 572. \u062E\u0644\u0627\u0644 \u0641\u062A\u0631\u0629 \u062D\u0643\u0645\u0647 \u0627\u0646\u062A\u0647\u062A \u0647\u062C\u0631\u0629 \u0627\u0644\u0644\u0648\u0645\u0628\u0627\u0631\u062F \u0628\u0627\u0633\u062A\u064A\u0637\u0627\u0646\u0647\u0645 \u0625\u064A\u0637\u0627\u0644\u064A\u0627\u060C \u0641\u064A \u0627\u0644\u062C\u0632\u0621 \u0627\u0644\u0634\u0645\u0627\u0644\u064A \u0627\u0644\u0630\u064A \u063A\u0632\u0627\u0647 \u0623\u0644\u0628\u0648\u064A\u0646 \u0628\u064A\u0646 569 \u0648 572."@ar . . . . "Alboin (530an \u2013 28 Juni 572) merupakan raja Lombardia dari sekitar tahun 560 sampai 572. Selama pemerintahannya Lombardia mengakhiri migrasi dengan menetap di Italia, bagian utara yang ditaklukan Alboin di antara tahun 569 dan 572. Ia memiliki efek yang berlangsung di Italia dan Cekungan Pannonia; di bekas serangannya yang menandai awal abad kekuasaan Lombardia, dan yang terakhir kekalahannya dari Gepid dan keberangkatannya dari Pannonia mengakhiri dominasi disana atas Suku bangsa Jermanik. Masa pemerintahan Alboin sebagai seorang raja di Pannonia setelah kematian ayahandanya, Hildwin, berkonfrontasi dan berkonflik di antara Lombardia dan tetangga utama mereka, Gepid. Gepid awalnya menang, tetapi pada tahun 567, berkat aliansinya dengan Avar, Alboin kalah dari musuh-musuhnya, yang wilayahnya kemudian dikuasai oleh Avar. Kekuasaan tetangga barunya meningkat dan menyebabkan kegalauan Alboin namun ia memutuskan untuk meninggalkan Pannonia untuk Italia, dan berharap dapat mengambil keuntungan dari kecakapan Kekaisaran Romawi Timur untuk mempertahankan wilayahnya di awal Perang Goth (535\u2013554). Setelah mengumpulkan koalisi besar masyarakat, Alboin menyeberangi pada tahun 568, dan memasuki Italia yang nyaris tak terlindungi. Ia dengan cepat menguasai sebagian besar Veneto dan Liguria. Pada tahun 569, tanpa perlawanan, ia mengambil kota utama Italia utara ini, Milan. Pavia melawan dengan sengit namun hanya dapat dikuasai setelah dikepung selama tiga tahun. Selama itu Alboin mengalihkan perhatiannya ke Toskana, tetapi tanda-tanda perpecahan di antara pendukungnya dan kendali di antara para pendukungnya berkurang dan kekuasaan Alboin terhadap pasukannya mulai menurun. Alboin dibunuh pada tanggal 28 Juni 572, di dalam sebuah kudeta yang dihasut oleh Kekaisaran Timur. Hal ini direncanakan oleh saudara angkat raja, , dengan dukungan istri Alboin, , putri raja Gepid yang dibunuh oleh Alboin beberapa tahun yang lalu. Kudeta tersebut gagal karena ditentang oleh mayoritas Lombardia, yang memilih penggantinya sebagai ahli waris Alboin, yang mendesak Elmechi dan Rosamunda kabur ke Ravenna dibawah perlindungan kerajaan. Kematian Alboin menghilangkan harapan Lombardia dari satu-satunya pemimpin yang dapat menyimpan entitas Jermanik yang baru lahir bersama, yang terakhir dari garis pahlawan raja yang memimpin Lombardia melalui migrasi mereka dari lembah Elbe ke Italia. Selama berabad-abad setelah kematiannya kepahlawanan Alboin dan keberhasilannya di dalam pertempuran yang dinyatakan di dalam sebuah puisi epik Sachsen dan Bayern."@in . . "1120985932"^^ . . . . . . . "Alboino"@it . . "\u0623\u0644\u0628\u0648\u064A\u0646 \u0645\u0644\u0643 \u0627\u0644\u0644\u0648\u0645\u0628\u0627\u0631\u062F"@ar . . . . . . "Albo\u00EDno ou Alboim (em latim: Alboinus; Pan\u00F4nia, d\u00E9cada de 530 - Verona, 28 de junho de 572) foi rei dos lombardos por volta de 560 at\u00E9 572. Durante seu reinado os lombardos colocaram um fim \u00E0s suas migra\u00E7\u00F5es e se assentaram de maneira permanente na It\u00E1lia, cuja parte setentrional foi conquistada por Albo\u00EDno entre 569 e 572. Esta coloniza\u00E7\u00E3o lombarda teve um efeito duradouro na It\u00E1lia e na plan\u00EDcie da Pan\u00F4nia; na primeira, marcou o in\u00EDcio de s\u00E9culos de dom\u00EDnio lombardo, enquanto na segunda, sua derrota contra os g\u00E9pidas e seu abandono da Pan\u00F4nia puseram um fim ao dom\u00EDnio dos povos germ\u00E2nicos na regi\u00E3o. O reinado de Albo\u00EDno sobre a Pan\u00F4nia, ap\u00F3s a morte de seu pai, Audo\u00EDno, foi marcado pelos confrontos e conflitos entre os lombardos e seus principais vizinhos, os g\u00E9pidas. Estes tinham obtido uma vantagem inicial, por\u00E9m em 567, gra\u00E7as \u00E0 sua alian\u00E7a com os \u00E1varos, Albo\u00EDno derrotou de maneira decisiva seus inimigos, cujas terras foram ocupadas subsequentemente pelos \u00E1varos. O poder crescente de seus vizinhos, no entanto, come\u00E7ou a incomodar Albo\u00EDno, e ele decidiu migrar da Pan\u00F4nia para a It\u00E1lia, aproveitando-se da capacidade reduzida do Imp\u00E9rio Bizantino de defender seu territ\u00F3rio, devido \u00E0 Guerra G\u00F3tica. Ap\u00F3s reunir um grande conglomerado de povos, Albo\u00EDno cruzou os Alpes Julianos em 568, entrando em territ\u00F3rio italiano sem encontrar praticamente nenhuma oposi\u00E7\u00E3o. Rapidamente tomou controle da maior parte da Ven\u00E9cia e da Lig\u00FAria. Em 569, tamb\u00E9m sem enfrentar resist\u00EAncia, conquistou a principal cidade do norte da It\u00E1lia, Mil\u00E3o. Pavia, no entanto, resistiu bravamente, e s\u00F3 foi conquistada ap\u00F3s um s\u00EDtio que durou tr\u00EAs anos; durante este per\u00EDodo Albo\u00EDno voltou suas aten\u00E7\u00F5es para a Toscana, por\u00E9m ind\u00EDcios de divis\u00F5es faccionais entre seus seguidores e uma redu\u00E7\u00E3o gradual do controle sobre suas tropas come\u00E7aram cada vez mais a se manifestar. Albo\u00EDno foi assassinado em 28 de junho de 572, durante um golpe de Estado instigado pelos bizantinos, organizado por seu irm\u00E3o adotivo, Helmiques, com o apoio da esposa de Albo\u00EDno, Rosamunda, filha do rei g\u00E9pida que Albo\u00EDno tinha assassinado alguns anos antes. O golpe fracassou, no entanto, diante da oposi\u00E7\u00E3o da maioria dos lombardos, que elegeram Clefo como sucessor de Albo\u00EDno, for\u00E7ando Helmiques e Rosamunda a fugir para Ravena sob prote\u00E7\u00E3o imperial. A morte de Albo\u00EDno privou os lombardos do \u00FAnico l\u00EDder que podia ter mantido unida a entidade germ\u00E2nica rec\u00E9m-surgida, na medida em que foi o \u00FAltimo duma linhagem de reis-her\u00F3is que lideraram os lombardos durante suas migra\u00E7\u00F5es do vale do Elba at\u00E9 a It\u00E1lia. Por muitos s\u00E9culos ap\u00F3s a morte de Albo\u00EDno, seu hero\u00EDsmo e seus sucessos em combate foram celebrados pela poesia \u00E9pica sax\u00E3 e b\u00E1vara."@pt . "\u30A2\u30EB\u30DC\u30A4\u30FC\u30CE\u307E\u305F\u306F\u30A2\u30EB\u30DC\u30A4\u30F3\u3001\u30A2\u30EB\u30DC\u30A4\u30CC\u30B9\uFF08\u30A4\u30BF\u30EA\u30A2\u8A9E: Alboino, \u30C9\u30A4\u30C4\u8A9E: Alboin, \u30E9\u30C6\u30F3\u8A9E: Alboinus 526\u5E74? - 572\u5E746\u670828\u65E5\uFF09\u306F\u3001\u30E9\u30F3\u30B4\u30D0\u30EB\u30C9\u65CF\u306E\u738B\uFF08\u5728\u4F4D\uFF1A560\u5E74 - 572\u5E74\uFF09\u3001\u304A\u3088\u3073\u30A4\u30BF\u30EA\u30A2\u738B\uFF08\u5728\u4F4D\uFF1A568\u5E74 - 572\u5E74\uFF09\u3067\u3042\u308B\u3002\u6700\u521D\u306E\u59BB\u306F\u30D5\u30E9\u30F3\u30AF\u738B\u30AF\u30ED\u30BF\u30FC\u30EB1\u4E16\u306E\u5A18\u30AF\u30ED\u30C8\u30B8\u30F3\u30C9\u3002567\u5E74\u30D1\u30F3\u30CE\u30CB\u30A2\u306E\u30B2\u30D4\u30C9\u65CF\u3092\u90E8\u65CF\u9577\u5171\u3005\u8650\u6BBA\u3057\u3001\u307E\u305F\u30AF\u30CB\u30E0\u30F3\u30C9\u306E\u5A18\u3092\u5F8C\u59BB\u3068\u3057\u305F\u304C\u3001572\u5E74\u306B\u5F7C\u5973\u306B\u6697\u6BBA\u3055\u308C\u305F\u3002"@ja . . . . . .