. . . . . . . . . . . . . . . . . . "Alan Bates"@en . . "Black Lion Records"@fr . . . "Black Lion estis angla diskeldonejo pri\u0135azo, kiun fondis Alan Bates en 1968. \u011Ci publikigis usonajn \u0135azmuzikistojn, kiuj precipe muzikis \u0109eftendencan \u0135azon, ekz. Ben Webster, Buck Clayton, Thelonious Monk (liaj lastaj sonregistra\u0135oj kiel bandestro, \u201EThe London Collection\u201C 1971), Earl Hines, Teddy Wilson, Dexter Gordon, Barney Kessel a\u016D Oscar Pettiford, sed anka\u016D Sun Ra. Krome \u011Di anka\u016D eldonis anglajn \u0135azmuzikistojn kiel Humphrey Lyttelton, Alex Welsh kaj Chris Barber same kiel St\u00E9phane Grappelli kaj Abdullah Ibrahim. La subeldonejo Freedom publikigis pli pionirajn \u0135azmuzikistojn kiel Cecil Taylor, Albert Ayler, Archie Shepp, Julius Hemphill a\u016D la Artan Ensemblon de \u0108ikago. Freedom poste estis transprenata de Arista. En la 1990-aj jaroj DA Music (Deutsche Austrophon, parto de Pallas Group, D"@eo . . . . . "Black Lion Records was a British jazz record company and label based in London, England. Alan Bates founded Black Lion Records in 1968. The label had two series of releases, one for British jazz musicians and one for international musicians. It released a large amount of reissue material, including items by Art Tatum, Jay McShann, Ben Webster, Earl Hines, Bud Freeman, Bud Powell, Don Byas, Coleman Hawkins, Mal Waldron, and Duke Ellington. It had a subsidiary called Freedom Records, which concentrated on free jazz releases; this wing was bought by Arista Records in 1975. The label was distributed by Polydor for part of its existence. It became part of D. A. Music in the 1980s, while Bates bought Candid Records in 1989 and shifted the focus of his activities there."@en . . "Black Lion Records"@en . . "1084704207"^^ . . . . . . . . . . "Black Lion Records was a British jazz record company and label based in London, England. Alan Bates founded Black Lion Records in 1968. The label had two series of releases, one for British jazz musicians and one for international musicians. It released a large amount of reissue material, including items by Art Tatum, Jay McShann, Ben Webster, Earl Hines, Bud Freeman, Bud Powell, Don Byas, Coleman Hawkins, Mal Waldron, and Duke Ellington. It had a subsidiary called Freedom Records, which concentrated on free jazz releases; this wing was bought by Arista Records in 1975."@en . . . . . . . . . . . . . . . . "Black Lion Records \u00E9tait un label de jazz fond\u00E9 en 1968 \u00E0 Londres par Alan Bates. Le label avait deux collections, une pour les musiciens britanniques, une autre pour les musiciens internationaux. Le label a r\u00E9\u00E9dit\u00E9 de nombreux enregistrements, notamment d'Art Tatum, de Jay McShann, de Ben Webster, d'Earl Hines, de Bud Freeman, de Bud Powell, de Don Byas, de Coleman Hawkins, de Mal Waldron ou de Duke Ellington. Il avait une filiale appel\u00E9e Freedom Records, qui publiait du free jazz. Cette filiale a \u00E9t\u00E9 rachet\u00E9e par Arista Records en 1975. Black Lion Records a en partie \u00E9t\u00E9 distribu\u00E9 par Polydor jusqu'en 1974, puis par Transatlantic. Le label est int\u00E9gr\u00E9 dans D. A. Music au cours des ann\u00E9es 1980. Bates a rachet\u00E9 Candid Records en 1989, et s'est tourn\u00E9 vers cette nouvelle activit\u00E9."@fr . . . . . . . . "UK"@en . . . . . . . . . . . . . . . "Black Lion Records \u00E9tait un label de jazz fond\u00E9 en 1968 \u00E0 Londres par Alan Bates. Le label avait deux collections, une pour les musiciens britanniques, une autre pour les musiciens internationaux. Le label a r\u00E9\u00E9dit\u00E9 de nombreux enregistrements, notamment d'Art Tatum, de Jay McShann, de Ben Webster, d'Earl Hines, de Bud Freeman, de Bud Powell, de Don Byas, de Coleman Hawkins, de Mal Waldron ou de Duke Ellington. Il avait une filiale appel\u00E9e Freedom Records, qui publiait du free jazz. Cette filiale a \u00E9t\u00E9 rachet\u00E9e par Arista Records en 1975."@fr . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Black Lion Records"@eo . "Black Lion Records"@en . . . . . . "Black Lion estis angla diskeldonejo pri\u0135azo, kiun fondis Alan Bates en 1968. \u011Ci publikigis usonajn \u0135azmuzikistojn, kiuj precipe muzikis \u0109eftendencan \u0135azon, ekz. Ben Webster, Buck Clayton, Thelonious Monk (liaj lastaj sonregistra\u0135oj kiel bandestro, \u201EThe London Collection\u201C 1971), Earl Hines, Teddy Wilson, Dexter Gordon, Barney Kessel a\u016D Oscar Pettiford, sed anka\u016D Sun Ra. Krome \u011Di anka\u016D eldonis anglajn \u0135azmuzikistojn kiel Humphrey Lyttelton, Alex Welsh kaj Chris Barber same kiel St\u00E9phane Grappelli kaj Abdullah Ibrahim. La subeldonejo Freedom publikigis pli pionirajn \u0135azmuzikistojn kiel Cecil Taylor, Albert Ayler, Archie Shepp, Julius Hemphill a\u016D la Artan Ensemblon de \u0108ikago. Freedom poste estis transprenata de Arista. En la 1990-aj jaroj DA Music (Deutsche Austrophon, parto de Pallas Group, Diepholz) noveldonis kelkajn titolojn. Alan Bates transprenis en la 1980-aj jaroj diskeldonejon Candid Records."@eo . "1968"^^ . . . . . . . . . . . "Black Lion war ein britisches Jazz-Label, das 1968 von Alan Bates gegr\u00FCndet wurde. Bates ver\u00F6ffentlichte auf seinem Label eher im Mainstream Jazz angesiedelte Musik amerikanischer Jazzmusiker, zum Beispiel von Ben Webster, Buck Clayton, Earl Hines, Teddy Wilson, Dexter Gordon, Barney Kessel oder Oscar Pettiford, aber auch Sun Ra (Pictures of Infinity), Thelonious Monk (seine letzten Aufnahmen unter eigenem Namen, Something in Blue 1971), sowie St\u00E9phane Grappelli und Abdullah Ibrahim. Daneben wurden auch englische Jazzmusiker wie Humphrey Lyttelton, Alex Welsh und Chris Barber herausgebracht."@de . . . . . . . "Black Lion Records"@en . . "Black Lion war ein britisches Jazz-Label, das 1968 von Alan Bates gegr\u00FCndet wurde. Bates ver\u00F6ffentlichte auf seinem Label eher im Mainstream Jazz angesiedelte Musik amerikanischer Jazzmusiker, zum Beispiel von Ben Webster, Buck Clayton, Earl Hines, Teddy Wilson, Dexter Gordon, Barney Kessel oder Oscar Pettiford, aber auch Sun Ra (Pictures of Infinity), Thelonious Monk (seine letzten Aufnahmen unter eigenem Namen, Something in Blue 1971), sowie St\u00E9phane Grappelli und Abdullah Ibrahim. Daneben wurden auch englische Jazzmusiker wie Humphrey Lyttelton, Alex Welsh und Chris Barber herausgebracht. Das Sub-Label Freedom ver\u00F6ffentlichte eher der Avantgarde zugeordnete Jazzmusiker wie Cecil Taylor, Albert Ayler, Archie Shepp, Julius Hemphill oder das Art Ensemble of Chicago. Freedom wurde sp\u00E4ter von Arista \u00FCbernommen. In den 1990er Jahren wurden einige Titel bei DA Music (Deutsche Austrophon, Teil der Pallas Group, Diepholz) neu herausgebracht. Alan Bates \u00FCbernahm in den 1980er Jahren Candid Records."@de . . . . . . . . . "15239"^^ . . "16714674"^^ . . . . . . . . . . . . . . "Black Lion Records"@de . . . . . . . . . .