. "Hundtandsliljesl\u00E4ktet (Erythronium) \u00E4r ett sl\u00E4kte av v\u00E4xter i familjen liljev\u00E4xter. Sl\u00E4ktet har 27 arter. Dessa f\u00F6rekommer i den norra tempererade zonen, med flest arter i Nordamerika. De \u00E4r kn\u00F6lv\u00E4xter med marmorerade blad. Kalkbladen \u00E4r upp\u00E5triktade medan st\u00E5ndare och pistiller pekar ned\u00E5t. Rotkn\u00F6len \u00E4r giftig och ger v\u00E5ldsamma kr\u00E4kningar."@sv . "Erythronium"@it . . . . . . . . . . . . . . . "Erythronium \u00E9s un g\u00E8nere de la fam\u00EDlia Liliaceae que consta d'entre 20-30 esp\u00E8cies de plantes bulboses perennes, la majoria natives de les regions temperades de Nord-am\u00E8rica i amb un membre al Vell M\u00F3n, l'europea Erythronium dens-canis."@ca . "\u0421\u043E\u0431\u0430\u0301\u0447\u0438\u0439 \u0437\u0443\u0431, \u0435\u0440\u0438\u0442\u0440\u043E\u0301\u043D\u0456\u0439 (Erythronium) \u2014 \u0440\u0456\u0434 \u0431\u0430\u0433\u0430\u0442\u043E\u0440\u0456\u0447\u043D\u0438\u0445 \u0440\u043E\u0441\u043B\u0438\u043D \u0440\u043E\u0434\u0438\u043D\u0438 \u043B\u0456\u043B\u0456\u0454\u0432\u0438\u0445, \u0449\u043E \u043D\u0430\u043B\u0456\u0447\u0443\u0454 \u0437\u0430 \u043E\u0446\u0456\u043D\u043A\u0430\u043C\u0438 \u0440\u0456\u0437\u043D\u0438\u0445 \u0444\u0430\u0445\u0456\u0432\u0446\u0456\u0432 \u0432\u0456\u0434 20 \u0434\u043E 32 \u0432\u0438\u0434\u0456\u0432. \u0423\u0441\u0456 \u0439\u043E\u0433\u043E \u043F\u0440\u0435\u0434\u0441\u0442\u0430\u0432\u043D\u0438\u043A\u0438 \u043D\u0430\u043B\u0435\u0436\u0430\u0442\u044C \u0434\u043E \u0434\u0435\u043A\u043E\u0440\u0430\u0442\u0438\u0432\u043D\u0438\u0445 \u0440\u043E\u0441\u043B\u0438\u043D, \u0431\u0456\u043B\u044C\u0448\u0456\u0441\u0442\u044C \u0437 \u043D\u0438\u0445 \u0454 \u0440\u0456\u0434\u043A\u0456\u0441\u043D\u0438\u043C\u0438. \u041D\u0430 \u0442\u0435\u0440\u0435\u043D\u0430\u0445 \u0423\u043A\u0440\u0430\u0457\u043D\u0438 \u0432\u0456\u0434\u043E\u043C\u0438\u0439 \u0454\u0434\u0438\u043D\u0438\u0439 \u0432\u0438\u0434 \u2014 \u0435\u0440\u0438\u0442\u0440\u043E\u043D\u0456\u0439 \u0441\u043E\u0431\u0430\u0447\u0438\u0439 \u0437\u0443\u0431, \u0437\u0430\u043D\u0435\u0441\u0435\u043D\u0438\u0439 \u0434\u043E \u0427\u0435\u0440\u0432\u043E\u043D\u043E\u0457 \u043A\u043D\u0438\u0433\u0438 \u0423\u043A\u0440\u0430\u0457\u043D\u0438 (II \u043A\u0430\u0442\u0435\u0433\u043E\u0440\u0456\u044F)."@uk . . . . . . . . . . . . "Hundtandsliljesl\u00E4ktet (Erythronium) \u00E4r ett sl\u00E4kte av v\u00E4xter i familjen liljev\u00E4xter. Sl\u00E4ktet har 27 arter. Dessa f\u00F6rekommer i den norra tempererade zonen, med flest arter i Nordamerika. De \u00E4r kn\u00F6lv\u00E4xter med marmorerade blad. Kalkbladen \u00E4r upp\u00E5triktade medan st\u00E5ndare och pistiller pekar ned\u00E5t. Rotkn\u00F6len \u00E4r giftig och ger v\u00E5ldsamma kr\u00E4kningar."@sv . "\uC5BC\uB808\uC9C0\uC18D(---\u5C6C, \uD559\uBA85: Erythronium \uC5D0\uB9AC\uD2B8\uB85C\uB2C8\uC6C0[*])\uC740 \uBC31\uD569\uACFC\uC758 \uC18D\uC774\uB2E4. \uC0B0\uC790\uACE0\uC18D \uC2DD\uBB3C(\uD2A4\uB9BD)\uACFC \uAC00\uAE4C\uC6B4 \uAD00\uACC4\uC5D0 \uC788\uB2E4. 20~30 \uC885\uC774 \uC544\uC2DC\uC544\uC640 \uC720\uB7FD, \uBD81\uC544\uBA54\uB9AC\uCE74\uC5D0 \uBD84\uD3EC\uD558\uBA70, \uBD81\uBC18\uAD6C \uC628\uB300 \uC9C0\uC5ED\uC758 \uC232\uC774\uB098 \uCD08\uC9C0\uC5D0\uC11C \uC790\uB780\uB2E4. \uD55C\uAD6D\uC5D0\uC11C\uB294 \uC5BC\uB808\uC9C0 \uD55C \uC885\uC774 \uC790\uC0DD\uD55C\uB2E4. \uD559\uBA85\uC740 \uBD89\uC740 \uC0C9\uC744 \uB73B\uD558\uB294 \uACE0\uB300 \uADF8\uB9AC\uC2A4\uC5B4 \"\uC5D0\uB9AC\uD2B8\uB85C\uC2A4(\u1F10\u03C1\u03C5\u03B8\u03C1\u03CC\u03C2)\uC5D0\uC11C \uC720\uB798\uD588\uB294\uB370, E. dens-canis\uC758 \uBD89\uC740 \uAF43 \uB54C\uBB38\uC5D0 \uC774\uB7F0 \uC774\uB984\uC774 \uBD99\uC5C8\uB2E4. \uB2E4\uB978 \uC885\uC5D0\uC11C\uB294 \uD770\uC0C9, \uB178\uB780\uC0C9, \uBD84\uD64D\uC0C9, \uC5F0\uBCF4\uB77C\uC0C9 \uAF43\uB3C4 \uBCF4\uC778\uB2E4."@ko . . "Erythronium"@en . . . . . . . . . "Erythronium est un genre de plantes herbac\u00E9es de la famille des Liliaceae. Ces esp\u00E8ces sont parfois appel\u00E9es \u00AB dent-de-chien \u00BB en raison de leur bulbe qui ressemble \u00E0 une canine de chien ou parfois, pour les anglophones, \u00AB trout lily \u00BB car les feuilles de plusieurs esp\u00E8ces ont des taches un peu comme une truite arc-en-ciel. Ces plantes bulbeuses sont \u00E0 floraison printani\u00E8re. Leur fleurs qui ressemblent \u00E0 celles de lys miniatures, apparaissent seule ou en petit nombre sur une tige nue."@fr . . . . . . . . . "Erythronium L. \u00E9 um g\u00E9nero bot\u00E2nico pertencente \u00E0 fam\u00EDlia Liliaceae. \u00C9 uma planta perene nativa das florestas e campos das regi\u00F5es temperadas do Hemisf\u00E9rio Norte. A maioria das esp\u00E9cies tem o seu habitat na Am\u00E9rica do Norte, a que \u00E9 nativa da Europa e outras poucas esp\u00E9cies s\u00E3o encontradas na \u00C1sia."@pt . "Hundtandsliljesl\u00E4ktet"@sv . . . . . . . . . . "Erythronium"@pt . . . . . . . . . "Erythronium es un g\u00E9nero de la familia Liliaceae que consta de entre veinte y treinta especies de plantas bulbosas perennes, la mayor\u00EDa nativas de las regiones templadas de Norteam\u00E9rica y con un miembro en el Viejo Mundo, la europea Erythronium dens-canis."@es . "Erythronium L. \u00E9 um g\u00E9nero bot\u00E2nico pertencente \u00E0 fam\u00EDlia Liliaceae. \u00C9 uma planta perene nativa das florestas e campos das regi\u00F5es temperadas do Hemisf\u00E9rio Norte. A maioria das esp\u00E9cies tem o seu habitat na Am\u00E9rica do Norte, a que \u00E9 nativa da Europa e outras poucas esp\u00E9cies s\u00E3o encontradas na \u00C1sia."@pt . . "Psiz\u0105b (Erythronium L.) \u2013 rodzaj ro\u015Blin z rodziny liliowatych obejmuj\u0105cy oko\u0142o 30 gatunk\u00F3w wyst\u0119puj\u0105cych w ch\u0142odniejszych i \u017Cyznych lasach Ameryki P\u00F3\u0142nocnej, p\u00F3\u0142nocnych Chinach (Liaoning, Jilin), Korei, Japonii, Kazachstanie oraz w azjatyckiej cz\u0119\u015Bci Rosji. Nazwa rodzajowa odnosi si\u0119 do kszta\u0142tu cebul, kt\u00F3ry faktycznie przypomina psie z\u0119by. Gatunkiem typowym jest Erythronium dens-canis L."@pl . "Die Zahnlilien (Erythronium) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Liliengew\u00E4chse (Liliaceae). Die 27 bis 32 Arten sind fast s\u00E4mtlich in den Gem\u00E4\u00DFigten Gebieten Nordamerikas verbreitet, nur eine Art, die Hundszahnlilie, findet sich in Europa. Der Name Zahnlilien leitet sich von der Zwiebel ab, deren Form an einen Hundszahn erinnert."@de . . . . . . "Erythronium (hondstand) is een geslacht uit de leliefamilie (Liliaceae). Naargelang de opvatting van de auteur zijn er twintig tot dertig soorten: een in Europa, drie in Azi\u00EB en alle andere in Noord-Amerika, waarvan de meerderheid in het westelijk deel ervan. De plant heeft slechts twee langwerpige grondbladeren, die meestal gevlekt of gemarmerd zijn - een beetje zoals bij een regenboogforel; vandaar de Engelse volksnaam 'trout lily'. De bloemen verschijnen, alleen of met een paar, op een dunne bladloze stengel."@nl . . . . . . . . . "Kand\u00EDk (Erythronium) je rod jednod\u011Blo\u017En\u00FDch rostlin z \u010Deledi liliovit\u00E9 v u\u017E\u0161\u00EDm pojet\u00ED (Liliaceae s. str.)."@cs . . "\u041A\u0430\u043D\u0434\u044B\u043A"@ru . . . "* Mithridatium (Adans. 1763, illegitimate superfluous name)\n* Dens-canis (Tourn. ex Rupp. 1745, not validly published)"@en . . . . "\u0421\u043E\u0431\u0430\u0301\u0447\u0438\u0439 \u0437\u0443\u0431, \u0435\u0440\u0438\u0442\u0440\u043E\u0301\u043D\u0456\u0439 (Erythronium) \u2014 \u0440\u0456\u0434 \u0431\u0430\u0433\u0430\u0442\u043E\u0440\u0456\u0447\u043D\u0438\u0445 \u0440\u043E\u0441\u043B\u0438\u043D \u0440\u043E\u0434\u0438\u043D\u0438 \u043B\u0456\u043B\u0456\u0454\u0432\u0438\u0445, \u0449\u043E \u043D\u0430\u043B\u0456\u0447\u0443\u0454 \u0437\u0430 \u043E\u0446\u0456\u043D\u043A\u0430\u043C\u0438 \u0440\u0456\u0437\u043D\u0438\u0445 \u0444\u0430\u0445\u0456\u0432\u0446\u0456\u0432 \u0432\u0456\u0434 20 \u0434\u043E 32 \u0432\u0438\u0434\u0456\u0432. \u0423\u0441\u0456 \u0439\u043E\u0433\u043E \u043F\u0440\u0435\u0434\u0441\u0442\u0430\u0432\u043D\u0438\u043A\u0438 \u043D\u0430\u043B\u0435\u0436\u0430\u0442\u044C \u0434\u043E \u0434\u0435\u043A\u043E\u0440\u0430\u0442\u0438\u0432\u043D\u0438\u0445 \u0440\u043E\u0441\u043B\u0438\u043D, \u0431\u0456\u043B\u044C\u0448\u0456\u0441\u0442\u044C \u0437 \u043D\u0438\u0445 \u0454 \u0440\u0456\u0434\u043A\u0456\u0441\u043D\u0438\u043C\u0438. \u041D\u0430 \u0442\u0435\u0440\u0435\u043D\u0430\u0445 \u0423\u043A\u0440\u0430\u0457\u043D\u0438 \u0432\u0456\u0434\u043E\u043C\u0438\u0439 \u0454\u0434\u0438\u043D\u0438\u0439 \u0432\u0438\u0434 \u2014 \u0435\u0440\u0438\u0442\u0440\u043E\u043D\u0456\u0439 \u0441\u043E\u0431\u0430\u0447\u0438\u0439 \u0437\u0443\u0431, \u0437\u0430\u043D\u0435\u0441\u0435\u043D\u0438\u0439 \u0434\u043E \u0427\u0435\u0440\u0432\u043E\u043D\u043E\u0457 \u043A\u043D\u0438\u0433\u0438 \u0423\u043A\u0440\u0430\u0457\u043D\u0438 (II \u043A\u0430\u0442\u0435\u0433\u043E\u0440\u0456\u044F)."@uk . . "Planda ilbhliant\u00FAil at\u00E1 d\u00FAchasach do choillte san Eoraip is an \u00C1ise. 10-15 cm ar airde, t\u00E1irgeann s\u00ED corm\u00E1in. N\u00ED f\u00EDorshailchuach \u00ED. Na duilleoga ubhchruthach scothghorm, marmaraithe le scothdhonn/corcra. Na bl\u00E1thanna 5 cm ar trastomhas, dearg/corcra n\u00F3 b\u00E1n, aonarach cromtha, 6 theasc\u00E1n iombhl\u00E1th cuachta ar ais chun caip\u00EDn Turcach a dh\u00E9anamh."@ga . . . . . "12775"^^ . "57496"^^ . . . . "Erythronium"@fr . . . "\uC5BC\uB808\uC9C0\uC18D"@ko . "Zahnlilien"@de . "Erythronium L., 1753 \u00E8 un genere di piante angiosperme monocotiledoni appartenenti alla famiglia delle Liliaceae, dall'aspetto di piccole erbacee perenni dai fiori solo apparentemente simili al ciclamino, a causa dei tepali rovesciati."@it . . . . . . . . . . . . . . "Erythronium es un g\u00E9nero de la familia Liliaceae que consta de entre veinte y treinta especies de plantas bulbosas perennes, la mayor\u00EDa nativas de las regiones templadas de Norteam\u00E9rica y con un miembro en el Viejo Mundo, la europea Erythronium dens-canis."@es . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "\u732A\u7259\u82B1\u5C5E\uFF08\u5B66\u540D\uFF1AErythronium\uFF09\u662F\u767E\u5408\u79D1\u4E0B\u7684\u4E00\u4E2A\u5C5E\uFF0C\u4E3A\u591A\u5E74\u751F\u8349\u672C\u690D\u7269\u3002\u8BE5\u5C5E\u5171\u670925\u79CD\uFF0C\u5206\u5E03\u4E8E\u5317\u6E29\u5E26\u3002"@zh . . "Erythronium (hondstand) is een geslacht uit de leliefamilie (Liliaceae). Naargelang de opvatting van de auteur zijn er twintig tot dertig soorten: een in Europa, drie in Azi\u00EB en alle andere in Noord-Amerika, waarvan de meerderheid in het westelijk deel ervan. De plant heeft slechts twee langwerpige grondbladeren, die meestal gevlekt of gemarmerd zijn - een beetje zoals bij een regenboogforel; vandaar de Engelse volksnaam 'trout lily'. De bloemen verschijnen, alleen of met een paar, op een dunne bladloze stengel. Deze lentebloeiende bolplanten hebben hun Nederlandstalige volksnaam 'hondstand' te danken aan de smalle langwerpige bol, die op de hoektand van een hond lijkt."@nl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Erythronium, the fawn lily, trout lily, dog's-tooth violet or adder's tongue, is a genus of Eurasian and North American plants in the lily family, most closely related to tulips. The name Erythronium derives from Ancient Greek \u1F10\u03C1\u03C5\u03B8\u03C1\u03CC\u03C2 (eruthr\u00F3s) \"red\" in Greek, referring to the red flowers of E. dens-canis. Of all the established species, most live in North America; only six species are found in Europe and Asia."@en . . . . "Erythronium"@nl . "1123495009"^^ . . . "Kand\u00EDk (Erythronium) je rod jednod\u011Blo\u017En\u00FDch rostlin z \u010Deledi liliovit\u00E9 v u\u017E\u0161\u00EDm pojet\u00ED (Liliaceae s. str.)."@cs . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Erythronium"@ca . . . "Psiz\u0105b"@pl . "\u732A\u7259\u82B1\u5C5E\uFF08\u5B66\u540D\uFF1AErythronium\uFF09\u662F\u767E\u5408\u79D1\u4E0B\u7684\u4E00\u4E2A\u5C5E\uFF0C\u4E3A\u591A\u5E74\u751F\u8349\u672C\u690D\u7269\u3002\u8BE5\u5C5E\u5171\u670925\u79CD\uFF0C\u5206\u5E03\u4E8E\u5317\u6E29\u5E26\u3002"@zh . "Psiz\u0105b (Erythronium L.) \u2013 rodzaj ro\u015Blin z rodziny liliowatych obejmuj\u0105cy oko\u0142o 30 gatunk\u00F3w wyst\u0119puj\u0105cych w ch\u0142odniejszych i \u017Cyznych lasach Ameryki P\u00F3\u0142nocnej, p\u00F3\u0142nocnych Chinach (Liaoning, Jilin), Korei, Japonii, Kazachstanie oraz w azjatyckiej cz\u0119\u015Bci Rosji. Nazwa rodzajowa odnosi si\u0119 do kszta\u0142tu cebul, kt\u00F3ry faktycznie przypomina psie z\u0119by. Gatunkiem typowym jest Erythronium dens-canis L."@pl . . . . "Erythronium"@en . . . . "\u732A\u7259\u82B1\u5C5E"@zh . . "Erythronium L., 1753 \u00E8 un genere di piante angiosperme monocotiledoni appartenenti alla famiglia delle Liliaceae, dall'aspetto di piccole erbacee perenni dai fiori solo apparentemente simili al ciclamino, a causa dei tepali rovesciati."@it . . . . . . . "\u041A\u0430\u043D\u0434\u044B\u0301\u043A (\u043B\u0430\u0442. Eryth\u0155onium) \u2014 \u043C\u043D\u043E\u0433\u043E\u043B\u0435\u0442\u043D\u0435\u0435 \u0442\u0440\u0430\u0432\u044F\u043D\u0438\u0441\u0442\u043E\u0435 \u043B\u0443\u043A\u043E\u0432\u0438\u0447\u043D\u043E\u0435 \u0440\u0430\u0441\u0442\u0435\u043D\u0438\u0435, \u0440\u043E\u0434 \u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0430 \u041B\u0438\u043B\u0435\u0439\u043D\u044B\u0435 (Liliaceae). \u0420\u0430\u043D\u043D\u0435\u0432\u0435\u0441\u0435\u043D\u043D\u0438\u0439 \u044D\u0444\u0435\u043C\u0435\u0440\u043E\u0438\u0434 \u0433\u043E\u0440\u043D\u044B\u0445 \u043B\u0435\u0441\u043E\u0432."@ru . . "Erythronium dens-canis"@en . . . . . . "Erythronium \u00E9s un g\u00E8nere de la fam\u00EDlia Liliaceae que consta d'entre 20-30 esp\u00E8cies de plantes bulboses perennes, la majoria natives de les regions temperades de Nord-am\u00E8rica i amb un membre al Vell M\u00F3n, l'europea Erythronium dens-canis."@ca . "Planda ilbhliant\u00FAil at\u00E1 d\u00FAchasach do choillte san Eoraip is an \u00C1ise. 10-15 cm ar airde, t\u00E1irgeann s\u00ED corm\u00E1in. N\u00ED f\u00EDorshailchuach \u00ED. Na duilleoga ubhchruthach scothghorm, marmaraithe le scothdhonn/corcra. Na bl\u00E1thanna 5 cm ar trastomhas, dearg/corcra n\u00F3 b\u00E1n, aonarach cromtha, 6 theasc\u00E1n iombhl\u00E1th cuachta ar ais chun caip\u00EDn Turcach a dh\u00E9anamh."@ga . . "\u0421\u043E\u0431\u0430\u0447\u0438\u0439 \u0437\u0443\u0431"@uk . . . . . . . . . . . . "Erythronium dens-canis"@en . "Sailchuach chonfhiaclach"@ga . . . . . "Erythronium est un genre de plantes herbac\u00E9es de la famille des Liliaceae. Ces esp\u00E8ces sont parfois appel\u00E9es \u00AB dent-de-chien \u00BB en raison de leur bulbe qui ressemble \u00E0 une canine de chien ou parfois, pour les anglophones, \u00AB trout lily \u00BB car les feuilles de plusieurs esp\u00E8ces ont des taches un peu comme une truite arc-en-ciel. Il en existe 20 \u00E0 30 esp\u00E8ces selon les auteurs. On en distingue g\u00E9n\u00E9ralement 27 \u00E0 l'heure actuelle. Une seule est indig\u00E8ne en Europe (Erythronium dens-canis), trois en Asie. Les autres esp\u00E8ces sont toutes am\u00E9ricaines, la majorit\u00E9 \u00E9tant indig\u00E8nes dans l'ouest de l'Am\u00E9rique du Nord. Ces plantes bulbeuses sont \u00E0 floraison printani\u00E8re. Leur fleurs qui ressemblent \u00E0 celles de lys miniatures, apparaissent seule ou en petit nombre sur une tige nue."@fr . . . "\uC5BC\uB808\uC9C0\uC18D(---\u5C6C, \uD559\uBA85: Erythronium \uC5D0\uB9AC\uD2B8\uB85C\uB2C8\uC6C0[*])\uC740 \uBC31\uD569\uACFC\uC758 \uC18D\uC774\uB2E4. \uC0B0\uC790\uACE0\uC18D \uC2DD\uBB3C(\uD2A4\uB9BD)\uACFC \uAC00\uAE4C\uC6B4 \uAD00\uACC4\uC5D0 \uC788\uB2E4. 20~30 \uC885\uC774 \uC544\uC2DC\uC544\uC640 \uC720\uB7FD, \uBD81\uC544\uBA54\uB9AC\uCE74\uC5D0 \uBD84\uD3EC\uD558\uBA70, \uBD81\uBC18\uAD6C \uC628\uB300 \uC9C0\uC5ED\uC758 \uC232\uC774\uB098 \uCD08\uC9C0\uC5D0\uC11C \uC790\uB780\uB2E4. \uD55C\uAD6D\uC5D0\uC11C\uB294 \uC5BC\uB808\uC9C0 \uD55C \uC885\uC774 \uC790\uC0DD\uD55C\uB2E4. \uD559\uBA85\uC740 \uBD89\uC740 \uC0C9\uC744 \uB73B\uD558\uB294 \uACE0\uB300 \uADF8\uB9AC\uC2A4\uC5B4 \"\uC5D0\uB9AC\uD2B8\uB85C\uC2A4(\u1F10\u03C1\u03C5\u03B8\u03C1\u03CC\u03C2)\uC5D0\uC11C \uC720\uB798\uD588\uB294\uB370, E. dens-canis\uC758 \uBD89\uC740 \uAF43 \uB54C\uBB38\uC5D0 \uC774\uB7F0 \uC774\uB984\uC774 \uBD99\uC5C8\uB2E4. \uB2E4\uB978 \uC885\uC5D0\uC11C\uB294 \uD770\uC0C9, \uB178\uB780\uC0C9, \uBD84\uD64D\uC0C9, \uC5F0\uBCF4\uB77C\uC0C9 \uAF43\uB3C4 \uBCF4\uC778\uB2E4."@ko . . "\u041A\u0430\u043D\u0434\u044B\u0301\u043A (\u043B\u0430\u0442. Eryth\u0155onium) \u2014 \u043C\u043D\u043E\u0433\u043E\u043B\u0435\u0442\u043D\u0435\u0435 \u0442\u0440\u0430\u0432\u044F\u043D\u0438\u0441\u0442\u043E\u0435 \u043B\u0443\u043A\u043E\u0432\u0438\u0447\u043D\u043E\u0435 \u0440\u0430\u0441\u0442\u0435\u043D\u0438\u0435, \u0440\u043E\u0434 \u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0430 \u041B\u0438\u043B\u0435\u0439\u043D\u044B\u0435 (Liliaceae). \u0420\u0430\u043D\u043D\u0435\u0432\u0435\u0441\u0435\u043D\u043D\u0438\u0439 \u044D\u0444\u0435\u043C\u0435\u0440\u043E\u0438\u0434 \u0433\u043E\u0440\u043D\u044B\u0445 \u043B\u0435\u0441\u043E\u0432."@ru . . . . . . . . "Kand\u00EDk"@cs . . . . . . . . . "2"^^ . . "Die Zahnlilien (Erythronium) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Liliengew\u00E4chse (Liliaceae). Die 27 bis 32 Arten sind fast s\u00E4mtlich in den Gem\u00E4\u00DFigten Gebieten Nordamerikas verbreitet, nur eine Art, die Hundszahnlilie, findet sich in Europa. Der Name Zahnlilien leitet sich von der Zwiebel ab, deren Form an einen Hundszahn erinnert."@de . "Erythronium, the fawn lily, trout lily, dog's-tooth violet or adder's tongue, is a genus of Eurasian and North American plants in the lily family, most closely related to tulips. The name Erythronium derives from Ancient Greek \u1F10\u03C1\u03C5\u03B8\u03C1\u03CC\u03C2 (eruthr\u00F3s) \"red\" in Greek, referring to the red flowers of E. dens-canis. Of all the established species, most live in North America; only six species are found in Europe and Asia."@en . "Erythronium"@es . .