. . . . . "\u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0438\u0441 \u041A\u0430\u0440\u043A\u043E (\u043D\u0430\u0441\u0442\u043E\u044F\u0449\u0438\u0435 \u0438\u043C\u044F \u0438 \u0444\u0430\u043C\u0438\u043B\u0438\u044F \u2014 \u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0443\u0430 \u041A\u0430\u0440\u043A\u043E\u043F\u0438\u043D\u043E-\u0422\u044E\u0437\u043E\u043B\u0438) (\u0444\u0440. Francis Carco; 3 \u0438\u044E\u043B\u044F 1886, \u041D\u0443\u043C\u0435\u0430, \u041D\u043E\u0432\u0430\u044F \u041A\u0430\u043B\u0435\u0434\u043E\u043D\u0438\u044F (\u0437\u0430\u043C\u043E\u0440\u0441\u043A\u0430\u044F \u0442\u0435\u0440\u0440\u0438\u0442\u043E\u0440\u0438\u044F \u0424\u0440\u0430\u043D\u0446\u0438\u0438) \u2014 26 \u043C\u0430\u044F 1958, \u041F\u0430\u0440\u0438\u0436) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u0446\u0443\u0437\u0441\u043A\u0438\u0439 \u043F\u0438\u0441\u0430\u0442\u0435\u043B\u044C, \u043F\u043E\u044D\u0442, \u044D\u0441\u0441\u0435\u0438\u0441\u0442, \u0436\u0443\u0440\u043D\u0430\u043B\u0438\u0441\u0442,\u0438\u0441\u043A\u0443\u0441\u0441\u0442\u0432\u043E\u0432\u0435\u0434, \u0447\u043B\u0435\u043D \u0413\u043E\u043D\u043A\u0443\u0440\u043E\u0432\u0441\u043A\u043E\u0439 \u0430\u043A\u0430\u0434\u0435\u043C\u0438\u0438 (\u0414\u0435\u0432\u044F\u0442\u044B\u0439 \u043A\u0443\u0432\u0435\u0440\u0442, 1937\u20141958)."@ru . . . . . . . . . . . . . . . . . . "4331"^^ . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Francis Carco (born Fran\u00E7ois Carcopino-Tusoli) (1886\u20131958) was a French author, born at Noum\u00E9a, New Caledonia. He was a poet, belonging to the Fantaisiste school, a novelist, a dramatist, and art critic for L'Homme libre and Gil Blas. During World War I he became an aviation pilot at \u00C9tampes, after studying at the aviation school there. His works are picturesque, painting as they do the street life of Montmartre, and often being written in the argot of Paris. He has been called the \"romancier des apaches.\" His memoir, The Last Bohemia: From Montmartre to the Latin Quarter, contains reminiscences of bohemian life in Paris during the early years of the 20th century."@en . "Francis Carco"@eu . "Francis Carco, pseudonimo di Fran\u00E7ois Carcopino-Tusoli (Numea, 3 luglio 1886 \u2013 Parigi, 26 maggio 1958), \u00E8 stato uno scrittore francese che ambient\u00F2 le sue opere tra bassifondi parigini e vita boh\u00E8mienne di inizio Novecento. Fu narratore e poeta di scuola definita fantaisiste. Tra i suoi libri: J\u00E9sus-la-Caille (1914), Rue Pigalle (1928), Poemi in prosa (Po\u00E8mes en prose, 1948); il volume memoriale: Da Montmartre al Quartier-latin (De Montmartre au Quartier latin, 1927). Le poesie sono raccolte in La boh\u00E8me e il mio cuore (La boh\u00E8me et mon coeur, 1929)."@it . . "Francis Carco (egentligen:Francois Carcopino-Tusoli) f\u00F6dd 3 juli 1886 i Noum\u00E9a, d\u00F6d 26 maj 1958 i Paris, var en och visdiktare."@sv . . . . . "Francis Carco"@fr . "Francis Carco (egentligen:Francois Carcopino-Tusoli) f\u00F6dd 3 juli 1886 i Noum\u00E9a, d\u00F6d 26 maj 1958 i Paris, var en och visdiktare."@sv . . . . . "\u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0438\u0441 \u041A\u0430\u0440\u043A\u043E (\u043D\u0430\u0441\u0442\u043E\u044F\u0449\u0438\u0435 \u0438\u043C\u044F \u0438 \u0444\u0430\u043C\u0438\u043B\u0438\u044F \u2014 \u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0443\u0430 \u041A\u0430\u0440\u043A\u043E\u043F\u0438\u043D\u043E-\u0422\u044E\u0437\u043E\u043B\u0438) (\u0444\u0440. Francis Carco; 3 \u0438\u044E\u043B\u044F 1886, \u041D\u0443\u043C\u0435\u0430, \u041D\u043E\u0432\u0430\u044F \u041A\u0430\u043B\u0435\u0434\u043E\u043D\u0438\u044F (\u0437\u0430\u043C\u043E\u0440\u0441\u043A\u0430\u044F \u0442\u0435\u0440\u0440\u0438\u0442\u043E\u0440\u0438\u044F \u0424\u0440\u0430\u043D\u0446\u0438\u0438) \u2014 26 \u043C\u0430\u044F 1958, \u041F\u0430\u0440\u0438\u0436) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u0446\u0443\u0437\u0441\u043A\u0438\u0439 \u043F\u0438\u0441\u0430\u0442\u0435\u043B\u044C, \u043F\u043E\u044D\u0442, \u044D\u0441\u0441\u0435\u0438\u0441\u0442, \u0436\u0443\u0440\u043D\u0430\u043B\u0438\u0441\u0442,\u0438\u0441\u043A\u0443\u0441\u0441\u0442\u0432\u043E\u0432\u0435\u0434, \u0447\u043B\u0435\u043D \u0413\u043E\u043D\u043A\u0443\u0440\u043E\u0432\u0441\u043A\u043E\u0439 \u0430\u043A\u0430\u0434\u0435\u043C\u0438\u0438 (\u0414\u0435\u0432\u044F\u0442\u044B\u0439 \u043A\u0443\u0432\u0435\u0440\u0442, 1937\u20141958)."@ru . "Francis Carco (Noum\u00E9a, Kaledonia Berria, 1886ko uztailaren 3 - Paris, 1958ko maiatzaren 26a) frantses idazlea izan zen. Poema intimistak idatzi zituen hasieran, baina geroago Parisko gaizkileen giroa erakusten duten kontakizun errealistak argitaratu zituen: J\u00E9sus la Caille (1914) eta L\u00B4Equipe (Taldea, 1918). L\u00B4Homme traqu\u00E9 (Gizon esetsia, 1922) eta Rien qu\u00B4une femme (Emakume bat besterik ez, 1924) eleberrietan pertsonaien psikologia bereziak garrantzi handikoak dira. Aipatuez gainera, gogoko zituen idazleen eta pintoreen biografiak argitaratu zituen: F. Villon, Utrillo, Verlaine eta Nervalenak."@eu . "Francis Carco"@it . "Francis Carco"@sv . . . . . . "Francis Carco"@en . . "\u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0438\u0441 \u041A\u0430\u0440\u043A\u043E"@ru . "Francis Carco, eigenlijk Fran\u00E7ois Carcopino-Tusoli, (Noum\u00E9a, Nieuw Caledoni\u00EB, 3 juli 1886 \u2013 Parijs, 26 mei 1958) was een Franse schrijver. Hij schreef romans, po\u00EBzie, toneel en kritieken. Zijn werk is vaak pittoresk en maakt veel gebruik van het Parijse argot (Bargoens). Hij werd de 'romancier des apaches' genoemd, de romancier van de boevenwereld. Zijn eerste succesroman, J\u00E9sus la Caille (1914) speelt onder mannelijke prostitu\u00E9s en misdadigers in Montmartre. Zijn vader was inspecteur van Domeinen en zijn eerste tien jaar bracht hij door op Nieuw Caledoni\u00EB, waar hij elke dag geketende misdadigers voorbij zag komen op weg naar het gevangeniseiland Nou. Zijn leven lang zou hij gefascineerd blijven door het leven van de zelfkant. Daarna verhuisde het gezin naar Villefranche-de-Rouergue in Frankrijk; Carco bracht ook een groot deel van zijn jeugd door bij zijn grootmoeder in Nice. Als adolescent begon hij met het schrijven van po\u00EBzie. Zijn eerste werk bestond uit baantjes als leraar in verschillende steden. In het Parijse milieu van v\u00F3\u00F3r de Eerste Wereldoorlog was hij bevriend met kunstenaars als Guillaume Apollinaire, Amedeo Modigliani en Maurice Utrillo; in 1914 kreeg hij een kortstondige, turbulente verhouding met de schrijfster Katherine Mansfield. In 1916 haalde hij zijn vliegbrevet en deed hij kortstondig dienst als vliegenier. Met zijn roman L'Homme traqu\u00E9 (1922) won hij de Grand Prix du roman de l'Acad\u00E9mie fran\u00E7aise. In totaal schreef hij zo'n honderd boeken, waaronder ook biografie\u00EBn van onder meer Nerval, Utrillo, Verlaine en Villon. Met het geld dat hij verdiende met zijn toneelstuk Mon homme was hij in staat het kasteel 'Ch\u00E2teau Vert' in Cormeilles-en-Vexin te kopen, waar van 1904-1909 Octave Mirbeau had gewoond. Zijn memoires, De Montmartre au Quartier Latin (1928), gaan vooral over zijn leven als bohemien in Parijs van 1900-1914. Carco werd lid van de Acad\u00E9mie Goncourt in 1937. Tijdens de Tweede Wereldoorlog woonde hij met zijn tweede vrouw, die joods was, in Zwitserland. Hij overleed aan de ziekte van Parkinson en werd begraven in de Cimeti\u00E8re de Bagneux in Montrouge, een voorstad van Parijs."@nl . . . "Francis Carco (Noum\u00E9a, Kaledonia Berria, 1886ko uztailaren 3 - Paris, 1958ko maiatzaren 26a) frantses idazlea izan zen. Poema intimistak idatzi zituen hasieran, baina geroago Parisko gaizkileen giroa erakusten duten kontakizun errealistak argitaratu zituen: J\u00E9sus la Caille (1914) eta L\u00B4Equipe (Taldea, 1918). L\u00B4Homme traqu\u00E9 (Gizon esetsia, 1922) eta Rien qu\u00B4une femme (Emakume bat besterik ez, 1924) eleberrietan pertsonaien psikologia bereziak garrantzi handikoak dira. Aipatuez gainera, gogoko zituen idazleen eta pintoreen biografiak argitaratu zituen: F. Villon, Utrillo, Verlaine eta Nervalenak."@eu . "Francis Carco (eigentlich Fran\u00E7ois Carcopino-Tusoli, * 3. Juli 1886 in Noum\u00E9a, Neu-Kaledonien; \u2020 26. Mai 1958 in Paris) war ein franz\u00F6sischer Schriftsteller und Kunstkritiker. Als seine wichtigsten Romane gelten J\u00E9sus La Caille (1914), Les innocents (1916) und L\u2019homme traqu\u00E9 (1922); sie spielen durchweg im Pariser K\u00FCnstler- und Rotlichtmilieu. Der legend\u00E4re Anstrich, den Pariser Stadtviertel wie Pigalle, Montparnasse, Quartier Latin bekamen, geht nicht unerheblich auf Carcos Darstellungen zur\u00FCck."@de . . . . . . . . . . . . . "Francis Carco (eigentlich Fran\u00E7ois Carcopino-Tusoli, * 3. Juli 1886 in Noum\u00E9a, Neu-Kaledonien; \u2020 26. Mai 1958 in Paris) war ein franz\u00F6sischer Schriftsteller und Kunstkritiker. Als seine wichtigsten Romane gelten J\u00E9sus La Caille (1914), Les innocents (1916) und L\u2019homme traqu\u00E9 (1922); sie spielen durchweg im Pariser K\u00FCnstler- und Rotlichtmilieu. Der legend\u00E4re Anstrich, den Pariser Stadtviertel wie Pigalle, Montparnasse, Quartier Latin bekamen, geht nicht unerheblich auf Carcos Darstellungen zur\u00FCck."@de . . . . . . . . "Francis Carco (born Fran\u00E7ois Carcopino-Tusoli) (1886\u20131958) was a French author, born at Noum\u00E9a, New Caledonia. He was a poet, belonging to the Fantaisiste school, a novelist, a dramatist, and art critic for L'Homme libre and Gil Blas. During World War I he became an aviation pilot at \u00C9tampes, after studying at the aviation school there. His works are picturesque, painting as they do the street life of Montmartre, and often being written in the argot of Paris. He has been called the \"romancier des apaches.\" His memoir, The Last Bohemia: From Montmartre to the Latin Quarter, contains reminiscences of bohemian life in Paris during the early years of the 20th century. He had an affair with the short story writer Katherine Mansfield in February 1915. The narrator Raoul Duquette of her story Je ne parle pas fran\u00E7ais (who has a cynical attitude to love and sex) is partly based on him, and her story An Indiscreet Journey is based on her journey through the war zone to spend four nights with Corporal Francis Carco near Gray. She saved as a memento of him a fake letter from \"Julie Boiffard\" asking her to visit (which is now held in the Turnbull Library). She also wrote a letter to her husband from Carco's Paris flat on 8/9 May 1915. Carco held the ninth seat at Acad\u00E9mie Goncourt from 1937 to 1958. He is buried in the Cimeti\u00E8re de Bagneux. He was the author of: \n* Instincts (1911) \n* J\u00E9sus-la-Caille (novel, 1914) \n* Les Innocents (1917) \n* Au coin des rues (tales, 1918, 1922) \n* Les Malheurs de Fernande (sequel to J\u00E9sus-la-Caille, 1918) \n* Les Myst\u00E8res de la Morgue ou les Fianc\u00E9s du IV\u00BA arrondissement. Roman gai (1918) \n* L'Equipe (1919) \n* La Po\u00E9sie (1919) \n* Maman Petitdoigt (1920) \n* Francis Carco, racont\u00E9 par lui-meme (1921; in the collection Ceux dont on parle, edited by Marc Saunier and published by R. Chiberre) \n* Promenades pittoresques \u00E0 Montmartre (1922) \n* L'homme traqu\u00E9 (1922; Grand Prix du roman de l'Acad\u00E9mie fran\u00E7aise) \n* V\u00E9rotchka l'\u00C9trang\u00E8re ou le Gout du malheur (1923) \n* Perversit\u00E9 (1925) (the English translation of this by Jean Rhys was mis-attributed to Ford Madox Ford under murky circumstances) \n* Le Roman de Fran\u00E7ois Villon (1926), a heavily fictionalised biography of the 15th-century poet \n* Brumes (1935) \n* Panam, prose-poem of Paris Madam, (1922; Librairie Stock): \"Of all the pleasures, it is those of the night that I prefer, when the street glitters in the fog and around the corner in a cul-de-sac glows the red light with the three letters of that magnetic word: Bal.\""@en . . . . "7182795"^^ . . . . "Francis Carco, eigenlijk Fran\u00E7ois Carcopino-Tusoli, (Noum\u00E9a, Nieuw Caledoni\u00EB, 3 juli 1886 \u2013 Parijs, 26 mei 1958) was een Franse schrijver. Hij schreef romans, po\u00EBzie, toneel en kritieken. Zijn werk is vaak pittoresk en maakt veel gebruik van het Parijse argot (Bargoens). Hij werd de 'romancier des apaches' genoemd, de romancier van de boevenwereld. Zijn eerste succesroman, J\u00E9sus la Caille (1914) speelt onder mannelijke prostitu\u00E9s en misdadigers in Montmartre."@nl . "1122500932"^^ . . . . . . . . . . "Francis Carco"@nl . "Francis Carco, pseudonimo di Fran\u00E7ois Carcopino-Tusoli (Numea, 3 luglio 1886 \u2013 Parigi, 26 maggio 1958), \u00E8 stato uno scrittore francese che ambient\u00F2 le sue opere tra bassifondi parigini e vita boh\u00E8mienne di inizio Novecento. Fu narratore e poeta di scuola definita fantaisiste. Tra i suoi libri: J\u00E9sus-la-Caille (1914), Rue Pigalle (1928), Poemi in prosa (Po\u00E8mes en prose, 1948); il volume memoriale: Da Montmartre al Quartier-latin (De Montmartre au Quartier latin, 1927). Le poesie sono raccolte in La boh\u00E8me e il mio cuore (La boh\u00E8me et mon coeur, 1929). Fin dagli anni venti, diverse sue opere sono state adattate per lo schermo."@it . . . . . . . . . . "Francis Carco"@de . "Fran\u00E7ois Marie Alexandre Carcopino-Tusoli dit Francis Carco, n\u00E9 le 3 juillet 1886 \u00E0 Noum\u00E9a (Nouvelle-Cal\u00E9donie) et mort le 26 mai 1958 dans le 4e arrondissement de Paris, est un \u00E9crivain, po\u00E8te, journaliste et parolier fran\u00E7ais. Connu \u00E9galement sous le pseudonyme de Jean d'Aigui\u00E8res, il est le cousin de l'historien et homme politique J\u00E9r\u00F4me Carcopino."@fr . . . . . . . . . "Fran\u00E7ois Marie Alexandre Carcopino-Tusoli dit Francis Carco, n\u00E9 le 3 juillet 1886 \u00E0 Noum\u00E9a (Nouvelle-Cal\u00E9donie) et mort le 26 mai 1958 dans le 4e arrondissement de Paris, est un \u00E9crivain, po\u00E8te, journaliste et parolier fran\u00E7ais. Connu \u00E9galement sous le pseudonyme de Jean d'Aigui\u00E8res, il est le cousin de l'historien et homme politique J\u00E9r\u00F4me Carcopino."@fr . . . .