"12445765"^^ . . . . . . . "Giovanni Bastianini"@en . . . . "Giovanni Bastianini, f\u00F6dd den 17 september 1830, d\u00F6d den 29 juni 1868, var en italiensk bildhuggare. Bastianini var elev till Fedi och , sl\u00F6t sig i sin konst n\u00E4rmast till ren\u00E4ssansens quattrocentister, vilka han f\u00F6rm\u00E5dde efterlikna i den grad, att en terrakottabyst (av Savonarolas v\u00E4n, diktaren ) 1866 k\u00F6ptes till ren\u00E4ssansavdelningen i Louvren; det var blott med n\u00F6d och n\u00E4ppe, efter \u00F6verbevisande dokumentationer, att man i Paris ville medge att man tagit fel. Bastianini utf\u00F6rde vidare en byst av Savonarola, en m\u00E5lad lerstatyett av Giovanni dalle Bande Nere (Paris), en bacchantgrupp, arbeten, som gav l\u00F6ften om en fruktbar framtid, som emellertid blev hastigt avbruten genom konstn\u00E4rens tidiga d\u00F6d."@sv . . . . . . . . . . "\u0414\u0436\u043E\u0432\u0430\u043D\u043D\u0438 \u0411\u0430\u0441\u0442\u0438\u0430\u043D\u0438\u043D\u0438 (\u0438\u0442\u0430\u043B. Giovanni Bastianini; 17 \u0441\u0435\u043D\u0442\u044F\u0431\u0440\u044F 1830, \u041A\u0430\u043C\u0435\u0440\u0430\u0442\u0430, \u0424\u044C\u0435\u0437\u043E\u043B\u0435 \u2014 29 \u0438\u044E\u043D\u044F 1868, \u0424\u043B\u043E\u0440\u0435\u043D\u0446\u0438\u044F) \u2014 \u0438\u0442\u0430\u043B\u044C\u044F\u043D\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0441\u043A\u0443\u043B\u044C\u043F\u0442\u043E\u0440 \u0438\u0437\u0432\u0435\u0441\u0442\u043D\u044B\u0439 \u0441\u0432\u043E\u0438\u043C\u0438 \u043F\u0440\u043E\u0438\u0437\u0432\u0435\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F\u043C\u0438 \u0432 \u0438\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u043E\u043C \u0441\u0442\u0438\u043B\u0435, \u043C\u043D\u043E\u0433\u0438\u0435 \u0438\u0437 \u043A\u043E\u0442\u043E\u0440\u044B\u0445 \u0432\u044B\u0434\u0430\u0432\u0430\u043B\u0438\u0441\u044C \u0437\u0430 \u043F\u0440\u043E\u0438\u0437\u0432\u0435\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F \u044D\u043F\u043E\u0445\u0438 \u0412\u043E\u0437\u0440\u043E\u0436\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F. \u0418\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u044F \u0435\u0433\u043E \u0441\u0430\u043C\u043E\u0440\u0430\u0437\u043E\u0431\u043B\u0430\u0447\u0435\u043D\u0438\u044F \u043A\u0430\u043A \u0430\u0432\u0442\u043E\u0440\u0430 \u043F\u043E\u0434\u0434\u0435\u043B\u043E\u043A \u2014 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0439 \u0448\u0438\u0440\u043E\u043A\u043E \u0438\u0437\u0432\u0435\u0441\u0442\u043D\u044B\u0439 \u0441\u043A\u0430\u043D\u0434\u0430\u043B."@ru . . . . . . . . . "Giovanni Bastianini (17 September 1830 \u2013 29 June 1868) was an Italian sculptor who began his career as a stonecutter in the quarries at Fiesole, and was sent by to study in Florence, first with Pio Fedi and then with , with whom he collaborated on a statue of Donatello for the portico of the Uffizi. Bastianini's name became famous in connection with his unmasking as the first widely publicized art forger."@en . . . . . . . . . . . . "Giovanni Bastianini, f\u00F6dd den 17 september 1830, d\u00F6d den 29 juni 1868, var en italiensk bildhuggare. Bastianini var elev till Fedi och , sl\u00F6t sig i sin konst n\u00E4rmast till ren\u00E4ssansens quattrocentister, vilka han f\u00F6rm\u00E5dde efterlikna i den grad, att en terrakottabyst (av Savonarolas v\u00E4n, diktaren ) 1866 k\u00F6ptes till ren\u00E4ssansavdelningen i Louvren; det var blott med n\u00F6d och n\u00E4ppe, efter \u00F6verbevisande dokumentationer, att man i Paris ville medge att man tagit fel. Bastianini utf\u00F6rde vidare en byst av Savonarola, en m\u00E5lad lerstatyett av Giovanni dalle Bande Nere (Paris), en bacchantgrupp, arbeten, som gav l\u00F6ften om en fruktbar framtid, som emellertid blev hastigt avbruten genom konstn\u00E4rens tidiga d\u00F6d."@sv . . . . . . . . "6074"^^ . . . . . . . . . . . . . "1087728714"^^ . . . . . "Giovanni Bastianini (ur. 17 wrze\u015Bnia 1830, zm. 29 czerwca 1868) \u2013 w\u0142oski rze\u017Abiarz, fa\u0142szerz, bohater g\u0142o\u015Bnego skandalu. Bastianini wykonywa\u0142 rze\u017Aby nawi\u0105zuj\u0105ce stylistycznie do sztuki renesansu. Od 1848 roku pracowa\u0142 na zlecenie florenckiego antykwariusza Antonio Freppy, kt\u00F3ry zleca\u0142 mu rze\u017Abienie dzie\u0142 imituj\u0105cych dokonania dawnych mistrz\u00F3w. Z czasem zacz\u0105\u0142 je sprzedawa\u0107 bez wiedzy tw\u00F3rcy jako dzie\u0142a nieznanych artyst\u00F3w renesansowych."@pl . . . . . . "Giovanni Bastianini"@sv . . "Giovanni Bastianini"@pl . "\u0414\u0436\u043E\u0432\u0430\u043D\u043D\u0438 \u0411\u0430\u0441\u0442\u0438\u0430\u043D\u0438\u043D\u0438 (\u0438\u0442\u0430\u043B. Giovanni Bastianini; 17 \u0441\u0435\u043D\u0442\u044F\u0431\u0440\u044F 1830, \u041A\u0430\u043C\u0435\u0440\u0430\u0442\u0430, \u0424\u044C\u0435\u0437\u043E\u043B\u0435 \u2014 29 \u0438\u044E\u043D\u044F 1868, \u0424\u043B\u043E\u0440\u0435\u043D\u0446\u0438\u044F) \u2014 \u0438\u0442\u0430\u043B\u044C\u044F\u043D\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0441\u043A\u0443\u043B\u044C\u043F\u0442\u043E\u0440 \u0438\u0437\u0432\u0435\u0441\u0442\u043D\u044B\u0439 \u0441\u0432\u043E\u0438\u043C\u0438 \u043F\u0440\u043E\u0438\u0437\u0432\u0435\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F\u043C\u0438 \u0432 \u0438\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u043E\u043C \u0441\u0442\u0438\u043B\u0435, \u043C\u043D\u043E\u0433\u0438\u0435 \u0438\u0437 \u043A\u043E\u0442\u043E\u0440\u044B\u0445 \u0432\u044B\u0434\u0430\u0432\u0430\u043B\u0438\u0441\u044C \u0437\u0430 \u043F\u0440\u043E\u0438\u0437\u0432\u0435\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F \u044D\u043F\u043E\u0445\u0438 \u0412\u043E\u0437\u0440\u043E\u0436\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F. \u0418\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u044F \u0435\u0433\u043E \u0441\u0430\u043C\u043E\u0440\u0430\u0437\u043E\u0431\u043B\u0430\u0447\u0435\u043D\u0438\u044F \u043A\u0430\u043A \u0430\u0432\u0442\u043E\u0440\u0430 \u043F\u043E\u0434\u0434\u0435\u043B\u043E\u043A \u2014 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0439 \u0448\u0438\u0440\u043E\u043A\u043E \u0438\u0437\u0432\u0435\u0441\u0442\u043D\u044B\u0439 \u0441\u043A\u0430\u043D\u0434\u0430\u043B."@ru . . . . . . . . . . . . . "\u0411\u0430\u0441\u0442\u0438\u0430\u043D\u0438\u043D\u0438, \u0414\u0436\u043E\u0432\u0430\u043D\u043D\u0438"@ru . . . . . . . . . . "Giovanni Bastianini (ur. 17 wrze\u015Bnia 1830, zm. 29 czerwca 1868) \u2013 w\u0142oski rze\u017Abiarz, fa\u0142szerz, bohater g\u0142o\u015Bnego skandalu. Bastianini wykonywa\u0142 rze\u017Aby nawi\u0105zuj\u0105ce stylistycznie do sztuki renesansu. Od 1848 roku pracowa\u0142 na zlecenie florenckiego antykwariusza Antonio Freppy, kt\u00F3ry zleca\u0142 mu rze\u017Abienie dzie\u0142 imituj\u0105cych dokonania dawnych mistrz\u00F3w. Z czasem zacz\u0105\u0142 je sprzedawa\u0107 bez wiedzy tw\u00F3rcy jako dzie\u0142a nieznanych artyst\u00F3w renesansowych. W 1864 roku Freppa zam\u00F3wi\u0142 o Bastianiniego popiersie przedstawiaj\u0105ce renesansowego florenckiego poet\u0119 (1453-1542), p\u0142ac\u0105c mu za nie 350 frank\u00F3w. Za modela pos\u0142u\u017Cy\u0142 arty\u015Bcie robotnik z fabryki tytoniu. Nast\u0119pnie Freppa sprzeda\u0142 rze\u017Ab\u0119 za 700 frank\u00F3w, nie ujawniaj\u0105c jej tw\u00F3rcy, francuskiemu kolekcjonerowi M. de Novalisowi. Dzie\u0142o szybko zdoby\u0142o sobie rozg\u0142os jako wybitny przyk\u0142ad sztuki quattrocenta, a jego autorstwo przypisywano takim tw\u00F3rcom jako Verrocchio, czy Mino da Fiesole. Dwa lata p\u00F3\u017Aniej popiersie zakupi\u0142o za rekordow\u0105 \u00F3wcze\u015Bnie sum\u0119 14 tysi\u0119cy frank\u00F3w muzeum w Luwrze. 15 grudnia 1867 roku na \u0142amach francuskiego czasopisma Chronique des Arts ukaza\u0142 si\u0119 artyku\u0142 autorstwa Freppy, w kt\u00F3rym ujawnia\u0142 on rzeczywist\u0105 atrybucj\u0119 dzie\u0142a. Publikacja wywo\u0142a\u0142a burz\u0119 w \u00F3wczesnym \u015Brodowisku krytyk\u00F3w sztuki, za\u015B sama dyrekcja Luwru uzna\u0142a doniesienia Freppy za nieprawdziwie i przez d\u0142ugi czas broni\u0142a autentyczno\u015Bci popiersia. Sam Bastianini, chc\u0105c udowodni\u0107 i\u017C to on jest prawdziwym autorem rze\u017Aby Benivieniego, zaproponowa\u0142 wykonanie identycznego popiersia oraz dodatkowo 12 pos\u0105g\u00F3w rzymskich cesarzy. Do jego \u015Bmierci Luwr nie odpowiedzia\u0142 jednak na t\u0119 propozycj\u0119."@pl . "Giovanni Bastianini (17 September 1830 \u2013 29 June 1868) was an Italian sculptor who began his career as a stonecutter in the quarries at Fiesole, and was sent by to study in Florence, first with Pio Fedi and then with , with whom he collaborated on a statue of Donatello for the portico of the Uffizi. Bastianini's name became famous in connection with his unmasking as the first widely publicized art forger."@en . .