. . "Guillaume Dufay"@pt . "\u7EAA\u5C27\u59C6\u00B7\u8FEA\u8D39\uFF08\u6CD5\u8A9E\uFF1AGuillaume Dufay\uFF0C1397\u5E748\u67085\u65E5\uFF0D1474\u5E7411\u670827\u65E5\uFF09\uFF0C\u53C8\u8BD1\u675C\u98DE\uFF0CDufay\u6216\u4F5CDu Fay\uFF0C\u6CD5\u56FD-\u5F17\u83B1\u8292\u4F5C\u66F2\u5BB6\uFF0C\u4E2D\u4E16\u7EAA\u548C\u6587\u827A\u590D\u5174\u8FC7\u6E21\u671F\u7684\u4EE3\u8868\u6027\u4F5C\u66F2\u5BB6\u3002"@zh . . "Cumad\u00F3ir ceoil a rugadh i gCambrai na Fraince, meastar, ab ea Guillaume Dufay (c 1400 \u2013 27 Samhain 1474). Scr\u00EDobh s\u00E9 cuid mhaith m\u00F3it\u00E9iteanna c\u00E1ili\u00FAla \u2014 Nuper Rosarum Flores (Bl\u00E1thanna \u00DAra na R\u00F3s, 1436) ina measc\u2014aifreann, is amhr\u00E1n saolta."@ga . "\uAE30\uC6A4 \uB4A4\uD30C\uC774"@ko . . "321818"^^ . . . . . . . "38911"^^ . . "Guillaume Du Fay (ofte anka\u016D Dufay) (* 5-a de a\u016Dgusto 1397 (?) proksime de Bruselo; \u2020 27-a de novembro 1474 en Cambrai) estis flandra komponisto, kantisto kaj muzikteoriisto. Li estas rigardata kiel fondino de la franc-flandra skolo kaj estis kune kun kaj Gilles Binchois unu el la antikvaj majstroj de la 15-jarcenta muziko."@eo . . . . . . . . . "Guillaume Dufay, tak\u017Ce Guillaume Du Fay (ur. ok. 1400 w Cambrai (lub okolicy), zm. 27 listopada 1474 w Cambrai) \u2013 franko-flamandzki kompozytor okresu \u015Bredniowiecza i renesansu. Zwi\u0105zany z dworem w Cambrai oraz dworem papieskim. By\u0142 r\u00F3wnie\u017C duchownym i baka\u0142arzem prawa kanonicznego. Jest centraln\u0105 postaci\u0105 szko\u0142y burgundzkiej i w zwi\u0105zku z tym jednym z najbardziej wp\u0142ywowych kompozytor\u00F3w XV-wiecznych. Dokona\u0142 syntezy styl\u00F3w: francuskiego, w\u0142oskiego i angielskiego. By\u0142 g\u0142\u00F3wnym przedstawicielem techniki fauxbourdon, bywa tak\u017Ce uwa\u017Cany za jej tw\u00F3rc\u0119."@pl . "Cumad\u00F3ir ceoil a rugadh i gCambrai na Fraince, meastar, ab ea Guillaume Dufay (c 1400 \u2013 27 Samhain 1474). Scr\u00EDobh s\u00E9 cuid mhaith m\u00F3it\u00E9iteanna c\u00E1ili\u00FAla \u2014 Nuper Rosarum Flores (Bl\u00E1thanna \u00DAra na R\u00F3s, 1436) ina measc\u2014aifreann, is amhr\u00E1n saolta."@ga . . "Guillaume Dufay"@nl . . . "Guillaume Dufay (ou Du Fay, Du Fayt), prononc\u00E9 [fa(j)i], est un compositeur de l'\u00E9cole bourguignonne (qui constitue le point de d\u00E9part de l'\u00E9cole franco-flamande) n\u00E9 en 1397 peut-\u00EAtre \u00E0 Cambrai ou Fay pr\u00E8s de Cambrai, plus probablement \u00E0 Beersel \u2014 non loin de Bruxelles - ou Chimay et mort le 27 novembre 1474 \u00E0 Cambrai."@fr . . . . . . . "Guillaume Dufay, Du Fay, edo Du Fayt (c.\u20091397 \u2013 Cambrai, 1474ko azaroaren 27a), Pizkunde goiztiarreko konpositore eta musika-teoriko franko-flandiarra izan zen. Bere garaiko konpositore europar nagusitzat hartzen da, bere musika luze eta zabal interpretatu eta kopiatu baitzen. zenbait konpositorekin, bereziki Gilles Binchois lagunarekin, harreman estua izan zuen, Borgoinako kaperako kide izatera inoiz heldu izan ez zen arren. Binchoisengan bezala, Dufayengan ere eragin handia izan zuen John Dunstaple konpositorearen contenance angloise estiloak (XV. mendeko polifonia ingeles bereizgarria), eta hau beste estilo askorekin batera sintetizatu zuen; tartean garaiko Missa Caput ezaguna edota bere garaikide ziren Johannes Ockeghem eta Antoine Busnois gazteen teknikak. Bere ibilbidean zehar, Dufayk hainbat musika kargu eta lanpostu izan zituen eta lan katalogo zabala utzi zuen, bere garaiko musika polifonikoaren genero gehinenen adierazgarri diren obrak barne. Bere lanik entzutetsuena, motete konplexua, Filippo Brunelleschik diseinaturiko Florentziako katedralaren kupularen sagarapenerako idatzi zuen, eta mendebaldeko kulturaren ikurtzat hartzen da."@eu . . . "Guillaume Dufay"@pl . . . . . "91"^^ . . . . "\u7EAA\u5C27\u59C6\u00B7\u8FEA\u8D39\uFF08\u6CD5\u8A9E\uFF1AGuillaume Dufay\uFF0C1397\u5E748\u67085\u65E5\uFF0D1474\u5E7411\u670827\u65E5\uFF09\uFF0C\u53C8\u8BD1\u675C\u98DE\uFF0CDufay\u6216\u4F5CDu Fay\uFF0C\u6CD5\u56FD-\u5F17\u83B1\u8292\u4F5C\u66F2\u5BB6\uFF0C\u4E2D\u4E16\u7EAA\u548C\u6587\u827A\u590D\u5174\u8FC7\u6E21\u671F\u7684\u4EE3\u8868\u6027\u4F5C\u66F2\u5BB6\u3002"@zh . . . . . "Guillaume Dufay (uit te spreken als: Duf\u00E0-ie) (bij Beersel?, 5 augustus 1397? \u2013 Kamerijk, 27 november 1474) was een Brabantse componist uit de Bourgondische Nederlanden. Hij wordt als een van de grootste componisten van de 15e eeuw beschouwd in de Vlaamse Polyfonie waarvan hij, samen met Gilles Binchois, de eerste beroemde vertegenwoordiger is."@nl . . . . . . . . . . . . . . . "Guillaume Du Fay (/dju\u02D0\u02C8fa\u026A/ dyoo-FEYE, French: [dy fa(j)i]; also Dufay, Du Fayt; 5 August 1397(?) \u2013 27 November 1474) was a French composer and music theorist of the early Renaissance. Considered the leading European composer of his time, his music was widely performed and reproduced. Du Fay was well-associated with composers of the Burgundian School, particularly his colleague Gilles Binchois, but was never a regular member of the Burgundian chapel himself. While he is among the best-documented composers of his time, Du Fay's birth and family is shrouded with uncertainty, though he was probably the illegitimate child of a priest. He was educated at Cambrai Cathedral, where his teachers included Nicolas Grenon and Richard Loqueville, among others. For the next decade, Du Fay worked throughout Europe: as a subdeacon in Cambrai, under Carlo I Malatesta in Rimini, for the House of Malatesta in Pesaro, and under Louis Aleman in Bologna, where he was ordained priest. As his fame began to spread, he settled in Rome in 1428 as musician of the prestigious papal choir, first under Pope Martin V and then Pope Eugene IV, where he wrote the motets Balsamus et munda cera, Ecclesie militantis and Supremum est mortalibus. Amid Rome's finical and political disorder in the 1430s, Du Fay took a leave of absence from the choir to serve Amadeus VIII, Duke of Savoy. Du Fay returned to Italy in 1436, writing his most admired work, the complex motet Nuper Rosarum Flores, which celebrated the consecration of Filippo Brunelleschi's dome for the Florence Cathedral. He later joined the recently-moved papal court in Bologna, and was associated with the House of Este in Ferrara. For the next eleven years, Du Fay was in Cambrai serving Philip the Good, under whom he may have written now-lost works on music theory. After a brief return to both Savoy and Italy, Du Fay settled in Cambrai in 1458, where his focus shifted from song and motet, to composing English-inspired cyclic masses based on cantus firmus, such as the Missa Ave regina celorum, the Missa Ecce ancilla Domini, the Missa L'Homme arm\u00E9 and the Missa Se la face ay pale. During his final years in Cambrai, Du Fay he wrote his now-lost requiem and both met and influenced the leading musicians of his time, including Antoine Busnois, Loyset Comp\u00E8re, Johannes Tinctoris and particularly, Johannes Ockeghem. Du Fay has been described as leading the first generation of European musicians who were primarily considered 'composers' by occupation. His erratic career took him throughout Western Europe, forming a 'cosmopolitan style' and an extensive oeuvre which included representatives of virtually every polyphonic genre of his time. Like Binchois, Du Fay was deeply influenced by the contenance angloise style of John Dunstaple, and synthesized it with a wide variety of other styles, including that of the famous Missa Caput, and the techniques of his younger contemporaries, Ockeghem and Busnois."@en . . . "\u0413\u0438\u0439\u043E\u043C \u0414\u044E\u0444\u0430\u0438\u0301 (\u0444\u0440. Dufay, Du Fay, Du Fayt, \u0442\u0430\u043A\u0436\u0435 \u0432\u0441\u0442\u0440\u0435\u0447\u0430\u0435\u0442\u0441\u044F \u043D\u0430\u043F\u0438\u0441\u0430\u043D\u0438\u0435 \u0414\u044E\u0444\u044D\u0301, \u0414\u044E \u0424\u044D; 13 \u0430\u0432\u0433\u0443\u0441\u0442\u0430 1397, \u0411\u0435\u0440\u0441\u0435\u043B, \u0411\u0440\u0430\u0431\u0430\u043D\u0442 \u2014 27 \u043D\u043E\u044F\u0431\u0440\u044F 1474, \u041A\u0430\u043C\u0431\u0440\u0435, \u0421\u0432\u044F\u0449\u0435\u043D\u043D\u0430\u044F \u0420\u0438\u043C\u0441\u043A\u0430\u044F \u0438\u043C\u043F\u0435\u0440\u0438\u044F) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u043A\u043E-\u0444\u043B\u0430\u043C\u0430\u043D\u0434\u0441\u043A\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440, \u043E\u0434\u0438\u043D \u0438\u0437 \u0440\u043E\u0434\u043E\u043D\u0430\u0447\u0430\u043B\u044C\u043D\u0438\u043A\u043E\u0432 \u043D\u0438\u0434\u0435\u0440\u043B\u0430\u043D\u0434\u0441\u043A\u043E\u0439 \u0448\u043A\u043E\u043B\u044B."@ru . . "Guillaume Dufay (o tamb\u00E9 Du Fay, Du Fayt) (c. 1397 - 27 de novembre de 1474), va ser el compositor m\u00E9s fam\u00F3s del segle xv a Europa. Apreciat per monarques com Carles VII i Llu\u00EDs XI, Dufay \u00E9s l'iniciador de l'escola francoflamenca, un gran referent de la m\u00FAsica europea fins a finals del segle xvi. Va ser capa\u00E7 de combinar encertadament l'ars nova de Guillaume de Machaut, l'harmonia anglesa de John Dunstable i la melodia italiana. La seva m\u00FAsica anunciava l'arribada del madrigalisme i la m\u00FAsica del Renaixement."@ca . . . . . "music"@en . . "1124375974"^^ . . . . . . . . "Guillaume Dufay"@es . . "\u039F \u0393\u03BA\u03B9\u03B3\u03B9\u03CE\u03BC \u039D\u03C4\u03C5\u03C6\u03B1\u03AF (Guillaume Du Fay \u03B5\u03C0\u03AF\u03C3\u03B7\u03C2 Dufay, Du Fayt, \u03B3\u03B5\u03BD\u03BD. 5 \u0391\u03C5\u03B3\u03BF\u03CD\u03C3\u03C4\u03BF\u03C5 1397 \u2013 27 \u039D\u03BF\u03B5\u03BC\u03B2\u03C1\u03AF\u03BF\u03C5 1474) \u03AE\u03C4\u03B1\u03BD \u0393\u03AC\u03BB\u03BB\u03BF\u03C2 \u03C3\u03C5\u03BD\u03B8\u03AD\u03C4\u03B7\u03C2, \u03A6\u03BB\u03B1\u03BC\u03B1\u03BD\u03B4\u03B9\u03BA\u03AE\u03C2 \u03BA\u03B1\u03C4\u03B1\u03B3\u03C9\u03B3\u03AE\u03C2, \u03C4\u03B7\u03C2 \u03C0\u03C1\u03CE\u03B9\u03BC\u03B7\u03C2 \u0391\u03BD\u03B1\u03B3\u03AD\u03BD\u03BD\u03B7\u03C3\u03B7\u03C2. \u039C\u03B9\u03B1 \u03BA\u03B5\u03BD\u03C4\u03C1\u03B9\u03BA\u03AE \u03C6\u03B9\u03B3\u03BF\u03CD\u03C1\u03B1 \u03C3\u03C4\u03B7 \u03C3\u03C7\u03BF\u03BB\u03AE \u03C4\u03B7\u03C2 \u0392\u03BF\u03C5\u03C1\u03B3\u03BF\u03C5\u03BD\u03B4\u03AF\u03B1\u03C2, \u03B8\u03B5\u03C9\u03C1\u03AE\u03B8\u03B7\u03BA\u03B5 \u03B1\u03C0\u03CC \u03C4\u03BF\u03C5\u03C2 \u03C3\u03C5\u03B3\u03C7\u03C1\u03CC\u03BD\u03BF\u03C5\u03C2 \u03C4\u03BF\u03C5 \u03C9\u03C2 \u03AD\u03BD\u03B1\u03C2 \u03B1\u03C0\u03CC \u03C4\u03BF\u03C5\u03C2 \u03BA\u03B1\u03BB\u03CD\u03C4\u03B5\u03C1\u03BF\u03C5\u03C2 \u03C3\u03C5\u03BD\u03B8\u03AD\u03C4\u03B5\u03C2 \u03C3\u03C4\u03B7\u03BD \u0395\u03C5\u03C1\u03CE\u03C0\u03B7, \u03C3\u03C4\u03B1 \u03BC\u03AD\u03C3\u03B1 \u03C4\u03BF\u03C5 15\u03BF\u03C5 \u03B1\u03B9\u03CE\u03BD\u03B1. \u03A4\u03BF \u03BC\u03BF\u03BD\u03B1\u03B4\u03B9\u03BA\u03AC \u03B1\u03BD\u03C4\u03B9\u03C3\u03C4\u03B9\u03BA\u03C4\u03B9\u03BA\u03CC \u03BA\u03B1\u03B9 \u03C0\u03B5\u03C1\u03AF\u03C0\u03BB\u03BF\u03BA\u03BF \u03BC\u03BF\u03C4\u03AD\u03C4\u03BF \u00ABNuper rosarum flores\u00BB \u03B5\u03C0\u03B9\u03B4\u03B5\u03B9\u03BA\u03BD\u03CD\u03B5\u03B9 \u03C4\u03B7\u03BD \u03B5\u03C0\u03B9\u03C1\u03C1\u03BF\u03AE \u03C4\u03B7\u03C2 \u03B1\u03BD\u03C4\u03B1\u03BB\u03BB\u03B1\u03B3\u03AE\u03C2 \u03BC\u03BF\u03C5\u03C3\u03B9\u03BA\u03CE\u03BD \u03B9\u03B4\u03B5\u03CE\u03BD \u03BC\u03B5\u03C4\u03B1\u03BE\u03CD \u03BA\u03B1\u03BB\u03BB\u03B9\u03C4\u03B5\u03C7\u03BD\u03CE\u03BD \u03B1\u03C0\u03CC \u03CC\u03BB\u03BF \u03C4\u03BF\u03BD \u03BA\u03CC\u03C3\u03BC\u03BF \u03BA\u03B1\u03C4\u03AC \u03C4\u03B7\u03BD \u03C0\u03B5\u03C1\u03AF\u03BF\u03B4\u03BF \u03C4\u03B7\u03C2 \u03C0\u03C1\u03CE\u03B9\u03BC\u03B7\u03C2 \u0391\u03BD\u03B1\u03B3\u03AD\u03BD\u03BD\u03B7\u03C3\u03B7\u03C2."@el . "\uAE30\uC6A4 \uB4A4\uD30C\uC774(Guillaume Dufay, 1397\uB144 8\uC6D4 5\uC77C (?) - 1474 11\uC6D4 27\uC77C)\uB294 \uB974\uB124\uC0C1\uC2A4 \uCD08\uAE30\uC758 \uC791\uACE1\uAC00\uC774\uC790 \uC74C\uC545 \uC774\uB860\uAC00\uC774\uB2E4. \uB3D9\uC2DC\uB300 \uC0AC\uB78C\uB4E4\uC5D0\uAC8C \uC720\uB7FD \uCD5C\uACE0\uC758 \uC791\uACE1\uAC00\uB85C \uC5EC\uACA8\uC9C0\uB294 \uADF8\uC758 \uC74C\uC545\uC740 \uB110\uB9AC \uC5F0\uC8FC\uB418\uACE0 \uBCA0\uAEF4\uC84C\uB2E4. \uADF8\uC758 \uAC00\uC7A5 \uC720\uBA85\uD558\uACE0 \uC720\uBA85\uD55C \uC791\uD488\uC778 \uBCF5\uC7A1\uD55C \uBAA8\uD14C\uD2B8 Nuper Rosarum Flores\uB294 \uD53C\uB80C\uCCB4 \uB300\uC131\uB2F9\uC5D0 \uC788\uB294 \uD544\uB9AC\uD3EC \uBE0C\uB8E8\uB12C\uB808\uC2A4\uD0A4\uC758 \uB3D4\uC744 \uBD09\uD5CC\uD558\uAE30 \uC704\uD574 \uC791\uACE1\uB418\uC5C8\uB2E4. \uB4A4\uD30C\uC774\uB294 \uADF8\uC758 \uC2DC\uB300\uC758 \uAC70\uC758 \uBAA8\uB4E0 \uB2E4\uC131\uC74C\uC545 \uC7A5\uB974\uB97C \uB300\uD45C\uD558\uB294 \uC791\uD488\uC744 \uD3EC\uD568\uD558\uC5EC \uAD11\uBC94\uC704\uD55C \uC791\uD488\uC744 \uB0A8\uACBC\uB2E4. \uB4A4\uD30C\uC774\uB294 \uC885\uAD50 \uC74C\uC545\uACFC \uC138\uC18D\uC801\uC778 \uC74C\uC545 \uC601\uC5ED \uBAA8\uB450\uC5D0\uC11C \uC791\uACE1\uD558\uC600\uB2E4. \uC545\uAE30\uB294 \uC138\uC18D\uC801\uC778 \uC74C\uC545\uB4E4\uC5D0\uC11C \uC0AC\uC6A9\uB418\uC5C8\uB2E4. \uB4A4\uD30C\uC774\uB294 \uB300\uBD80\uBD84\uC758 \uC791\uD488\uC744 \uB2F9\uC2DC \uC77C\uBC18\uC801\uC778 \uD615\uD0DC\uB85C \uC791\uACE1\uD558\uC600\uB2E4. \uADF8\uC758 \uC885\uAD50 \uC74C\uC545\uC740 \uBAA8\uB450 \uC131\uC545 \uC74C\uC545\uC774\uB2E4.\uC545\uAE30\uB294 \uADF8\uC758 \uAC70\uC758 \uBAA8\uB4E0 \uC791\uD488\uC5D0\uC11C \uC2E4\uC81C \uC5F0\uC8FC\uC5D0\uC11C \uBAA9\uC18C\uB9AC\uB97C \uAC15\uD654\uD558\uAE30 \uC704\uD574 \uC0AC\uC6A9\uB418\uC5C8\uC744\uC9C0\uB3C4 \uBAA8\uB978\uB2E4. 7\uAC1C\uC758 \uC644\uC804\uD55C \uBBF8\uC0AC, 22\uAC1C\uC758 \uBAA8\uD14C\uD2B8 \uB4F1\uC774 \uC788\uB2E4."@ko . . . . "Guillaume Dufay (uit te spreken als: Duf\u00E0-ie) (bij Beersel?, 5 augustus 1397? \u2013 Kamerijk, 27 november 1474) was een Brabantse componist uit de Bourgondische Nederlanden. Hij wordt als een van de grootste componisten van de 15e eeuw beschouwd in de Vlaamse Polyfonie waarvan hij, samen met Gilles Binchois, de eerste beroemde vertegenwoordiger is."@nl . . . "Guillaume Dufay"@cs . "\u0413\u0456\u0439\u043E\u043C \u0414\u044E\u0444\u0430\u0457 (\u0441\u0443\u0447\u0430\u0441\u043D\u0430 \u043F\u0435\u0440\u0435\u0434\u0430\u0447\u0430 \u2014 \u0414\u044E\u0444\u0435, \u0444\u0440. Guillaume Dufay; \u0431\u043B\u0438\u0437\u044C\u043A\u043E 1400 \u2014 27 \u043B\u0438\u0441\u0442\u043E\u043F\u0430\u0434\u0430 1474, \u041A\u0430\u043C\u0431\u0440\u0435) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u043A\u043E-\u0444\u043B\u0430\u043C\u0430\u043D\u0434\u0441\u044C\u043A\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440, \u043E\u0434\u0438\u043D \u0437 \u0440\u043E\u0434\u043E\u043D\u0430\u0447\u0430\u043B\u044C\u043D\u0438\u043A\u0456\u0432 \u043D\u0456\u0434\u0435\u0440\u043B\u0430\u043D\u0434\u0441\u044C\u043A\u043E\u0457 \u0448\u043A\u043E\u043B\u0438."@uk . . . "Guillaume Du Fay (pronunciaci\u00F3n en franc\u00E9s: /dy fa(j)i/) o Dufay, Du Fayt (5 de agosto de 1397 -27 de noviembre de 1474) fue un compositor y m\u00FAsico franco-flamenco del primer Renacimiento. Como figura central de la Escuela borgo\u00F1ona, es el m\u00E1s famoso e influyente compositor de la escena musical europea de mediados del siglo XV."@es . . . . "Guillaume Dufay"@ca . . . . . . "Guillaume Du Fay"@in . . . "Links to related articles"@en . . . . . . . . . . . "Guillaume Dufay"@ga . . . . . . . . "\uAE30\uC6A4 \uB4A4\uD30C\uC774(Guillaume Dufay, 1397\uB144 8\uC6D4 5\uC77C (?) - 1474 11\uC6D4 27\uC77C)\uB294 \uB974\uB124\uC0C1\uC2A4 \uCD08\uAE30\uC758 \uC791\uACE1\uAC00\uC774\uC790 \uC74C\uC545 \uC774\uB860\uAC00\uC774\uB2E4. \uB3D9\uC2DC\uB300 \uC0AC\uB78C\uB4E4\uC5D0\uAC8C \uC720\uB7FD \uCD5C\uACE0\uC758 \uC791\uACE1\uAC00\uB85C \uC5EC\uACA8\uC9C0\uB294 \uADF8\uC758 \uC74C\uC545\uC740 \uB110\uB9AC \uC5F0\uC8FC\uB418\uACE0 \uBCA0\uAEF4\uC84C\uB2E4. \uADF8\uC758 \uAC00\uC7A5 \uC720\uBA85\uD558\uACE0 \uC720\uBA85\uD55C \uC791\uD488\uC778 \uBCF5\uC7A1\uD55C \uBAA8\uD14C\uD2B8 Nuper Rosarum Flores\uB294 \uD53C\uB80C\uCCB4 \uB300\uC131\uB2F9\uC5D0 \uC788\uB294 \uD544\uB9AC\uD3EC \uBE0C\uB8E8\uB12C\uB808\uC2A4\uD0A4\uC758 \uB3D4\uC744 \uBD09\uD5CC\uD558\uAE30 \uC704\uD574 \uC791\uACE1\uB418\uC5C8\uB2E4. \uB4A4\uD30C\uC774\uB294 \uADF8\uC758 \uC2DC\uB300\uC758 \uAC70\uC758 \uBAA8\uB4E0 \uB2E4\uC131\uC74C\uC545 \uC7A5\uB974\uB97C \uB300\uD45C\uD558\uB294 \uC791\uD488\uC744 \uD3EC\uD568\uD558\uC5EC \uAD11\uBC94\uC704\uD55C \uC791\uD488\uC744 \uB0A8\uACBC\uB2E4. \uB4A4\uD30C\uC774\uB294 \uC885\uAD50 \uC74C\uC545\uACFC \uC138\uC18D\uC801\uC778 \uC74C\uC545 \uC601\uC5ED \uBAA8\uB450\uC5D0\uC11C \uC791\uACE1\uD558\uC600\uB2E4. \uC545\uAE30\uB294 \uC138\uC18D\uC801\uC778 \uC74C\uC545\uB4E4\uC5D0\uC11C \uC0AC\uC6A9\uB418\uC5C8\uB2E4. \uB4A4\uD30C\uC774\uB294 \uB300\uBD80\uBD84\uC758 \uC791\uD488\uC744 \uB2F9\uC2DC \uC77C\uBC18\uC801\uC778 \uD615\uD0DC\uB85C \uC791\uACE1\uD558\uC600\uB2E4. \uADF8\uC758 \uC885\uAD50 \uC74C\uC545\uC740 \uBAA8\uB450 \uC131\uC545 \uC74C\uC545\uC774\uB2E4.\uC545\uAE30\uB294 \uADF8\uC758 \uAC70\uC758 \uBAA8\uB4E0 \uC791\uD488\uC5D0\uC11C \uC2E4\uC81C \uC5F0\uC8FC\uC5D0\uC11C \uBAA9\uC18C\uB9AC\uB97C \uAC15\uD654\uD558\uAE30 \uC704\uD574 \uC0AC\uC6A9\uB418\uC5C8\uC744\uC9C0\uB3C4 \uBAA8\uB978\uB2E4. 7\uAC1C\uC758 \uC644\uC804\uD55C \uBBF8\uC0AC, 22\uAC1C\uC758 \uBAA8\uD14C\uD2B8 \uB4F1\uC774 \uC788\uB2E4."@ko . . . . . "Guillaume Dufay, tamb\u00E9m Du Fay ou Du Fayt (Beersel 5 de agosto de 1397? \u2014 Cambrai, 27 de novembro de 1474) foi um compositor do in\u00EDcio do Renascimento, da escola franco-flamenga. Figura central da Escola da Borgonha, considerado o mais famoso e influente compositor da primeira metade do s\u00E9culo XV e um dos nomes mais importantes do per\u00EDodo de transi\u00E7\u00E3o da m\u00FAsica medieval para a renascentista. Guillaume Dufay representou a primeira gera\u00E7\u00E3o da Escola Borgonhesa. Seu modelo de missa polif\u00F4nica, baseada no cantus firmus, teve grande aceita\u00E7\u00E3o entre os m\u00FAsicos at\u00E9 o final do s\u00E9culo XVI."@pt . . . . . "Guillaume Du Fay (bahasa Prancis: [dy fa(j)i]; juga Dufay, Du Fayt; 5 Agustus, skt. 1397 \u2013 27 November 1474) merupakan seorang komponis pada awal era Renaisans. Ia dianggap oleh orang-orang sezamannya sebagai salah satu komponis terkemuka di Eropa pada pertengahan abad kelima belas."@in . . . . . . . . . . . . . . . . . "Guillaume Dufay, auch Du Fay und Du Fayt, (* kurz vor 1400 in oder bei Cambrai [?]; \u2020 27. November 1474 in Cambrai) war ein franko-fl\u00E4mischer Komponist, S\u00E4nger und Musiktheoretiker der fr\u00FChen Renaissance."@de . . . . . . . "Guillaume Du Fay (/dju\u02D0\u02C8fa\u026A/ dyoo-FEYE, French: [dy fa(j)i]; also Dufay, Du Fayt; 5 August 1397(?) \u2013 27 November 1474) was a French composer and music theorist of the early Renaissance. Considered the leading European composer of his time, his music was widely performed and reproduced. Du Fay was well-associated with composers of the Burgundian School, particularly his colleague Gilles Binchois, but was never a regular member of the Burgundian chapel himself."@en . . . . "Hear a performance of Du Fay's celebrated ballade Se la face ay pale performed by ASTERIA"@en . . . . . . "Guillaume Dufay"@eo . "Guillaume Dufay"@fr . . . . . "\u30AE\u30E8\u30FC\u30E0\u30FB\u30C7\u30E5\u30D5\u30A1\u30A4\uFF08\u307E\u305F\u306F\u30C7\u30E5\u30D5\u30A7\u3001Guillaume du Fay\u30011397\u5E748\u67085\u65E5 - 1474\u5E7411\u670827\u65E5\uFF09\u306F\u30EB\u30CD\u30B5\u30F3\u30B9\u671F\u306E\u30D6\u30EB\u30B4\u30FC\u30CB\u30E5\u697D\u6D3E\u306E\u97F3\u697D\u5BB6\u3067\u3042\u308B\u3002\u300C\u30AE\u30E8\u30FC\u30E0\u30FB\u30C7\u30E5\u30FB\u30D5\u30A1\u30A4\u300D(\u307E\u305F\u306F\u30C7\u30E5\u30FB\u30D5\u30A7\u3001Guillaume Du Fay\u3001Du Fayt) \u3068\u3082\u8868\u8A18\u3055\u308C\u308B\u3002\u97F3\u697D\u306E\u5F62\u5F0F\u304A\u3088\u3073\u7CBE\u795E\u306E\u70B9\u3067\u3001\u4E2D\u4E16\u897F\u6D0B\u97F3\u697D\u304B\u3089\u30EB\u30CD\u30B5\u30F3\u30B9\u97F3\u697D\u3078\u306E\u8EE2\u63DB\u3092\u884C\u306A\u3063\u305F\u97F3\u697D\u53F2\u4E0A\u306E\u5DE8\u5320\u3067\u3042\u308B\u3002"@ja . . . . . . . "\u0413\u0456\u0439\u043E\u043C \u0414\u044E\u0444\u0430\u0457"@uk . "Guillaume Du Fay (ofte anka\u016D Dufay) (* 5-a de a\u016Dgusto 1397 (?) proksime de Bruselo; \u2020 27-a de novembro 1474 en Cambrai) estis flandra komponisto, kantisto kaj muzikteoriisto. Li estas rigardata kiel fondino de la franc-flandra skolo kaj estis kune kun kaj Gilles Binchois unu el la antikvaj majstroj de la 15-jarcenta muziko."@eo . . . "Guillaume Du Fay (bahasa Prancis: [dy fa(j)i]; juga Dufay, Du Fayt; 5 Agustus, skt. 1397 \u2013 27 November 1474) merupakan seorang komponis pada awal era Renaisans. Ia dianggap oleh orang-orang sezamannya sebagai salah satu komponis terkemuka di Eropa pada pertengahan abad kelima belas."@in . . . . . . . . . . "Guillaume Dufay, f\u00F6dd omkring 1400, d\u00F6d 27 november 1474, var en belgisk komposit\u00F6r. Baserat p\u00E5 Dufays testamente tror man att han f\u00F6ddes i Beersel, n\u00E4ra Bryssel. Han var son till en pr\u00E4st, men han v\u00E4xte bara upp med sin mor Marie Du Fayt. Dufay verkade under f\u00F6rsta nederl\u00E4ndska skolan. Han k\u00E4nde till framstegen inom den flerst\u00E4mmiga musiken och skapade i tidens anda m\u00E4ssor, motetter och chansons. Hans fylliga och fl\u00F6dande melodiska kontrapunktiska satser med fyra st\u00E4mmor mot tre \u00E4ldre, samt de av honom initierade f\u00F6renklingarna i notskriften (\"\") bidrar till hans moderna pr\u00E4gel. Hans motetter komponerade f\u00F6r kyrkliga h\u00F6gtidligheter \u00E4r dock skapade efter den \u00E5lderdomliga tekniken fr\u00E5n 1300-talets Ars nova. Dufay \u00E4r \u00E4ven k\u00E4nd som virelaikomposit\u00F6r. Efter ett par veckors sjukdom dog Dufay den 27 november 1474."@sv . . . . . . . . "\u039F \u0393\u03BA\u03B9\u03B3\u03B9\u03CE\u03BC \u039D\u03C4\u03C5\u03C6\u03B1\u03AF (Guillaume Du Fay \u03B5\u03C0\u03AF\u03C3\u03B7\u03C2 Dufay, Du Fayt, \u03B3\u03B5\u03BD\u03BD. 5 \u0391\u03C5\u03B3\u03BF\u03CD\u03C3\u03C4\u03BF\u03C5 1397 \u2013 27 \u039D\u03BF\u03B5\u03BC\u03B2\u03C1\u03AF\u03BF\u03C5 1474) \u03AE\u03C4\u03B1\u03BD \u0393\u03AC\u03BB\u03BB\u03BF\u03C2 \u03C3\u03C5\u03BD\u03B8\u03AD\u03C4\u03B7\u03C2, \u03A6\u03BB\u03B1\u03BC\u03B1\u03BD\u03B4\u03B9\u03BA\u03AE\u03C2 \u03BA\u03B1\u03C4\u03B1\u03B3\u03C9\u03B3\u03AE\u03C2, \u03C4\u03B7\u03C2 \u03C0\u03C1\u03CE\u03B9\u03BC\u03B7\u03C2 \u0391\u03BD\u03B1\u03B3\u03AD\u03BD\u03BD\u03B7\u03C3\u03B7\u03C2. \u039C\u03B9\u03B1 \u03BA\u03B5\u03BD\u03C4\u03C1\u03B9\u03BA\u03AE \u03C6\u03B9\u03B3\u03BF\u03CD\u03C1\u03B1 \u03C3\u03C4\u03B7 \u03C3\u03C7\u03BF\u03BB\u03AE \u03C4\u03B7\u03C2 \u0392\u03BF\u03C5\u03C1\u03B3\u03BF\u03C5\u03BD\u03B4\u03AF\u03B1\u03C2, \u03B8\u03B5\u03C9\u03C1\u03AE\u03B8\u03B7\u03BA\u03B5 \u03B1\u03C0\u03CC \u03C4\u03BF\u03C5\u03C2 \u03C3\u03C5\u03B3\u03C7\u03C1\u03CC\u03BD\u03BF\u03C5\u03C2 \u03C4\u03BF\u03C5 \u03C9\u03C2 \u03AD\u03BD\u03B1\u03C2 \u03B1\u03C0\u03CC \u03C4\u03BF\u03C5\u03C2 \u03BA\u03B1\u03BB\u03CD\u03C4\u03B5\u03C1\u03BF\u03C5\u03C2 \u03C3\u03C5\u03BD\u03B8\u03AD\u03C4\u03B5\u03C2 \u03C3\u03C4\u03B7\u03BD \u0395\u03C5\u03C1\u03CE\u03C0\u03B7, \u03C3\u03C4\u03B1 \u03BC\u03AD\u03C3\u03B1 \u03C4\u03BF\u03C5 15\u03BF\u03C5 \u03B1\u03B9\u03CE\u03BD\u03B1. \u03A4\u03BF \u03BC\u03BF\u03BD\u03B1\u03B4\u03B9\u03BA\u03AC \u03B1\u03BD\u03C4\u03B9\u03C3\u03C4\u03B9\u03BA\u03C4\u03B9\u03BA\u03CC \u03BA\u03B1\u03B9 \u03C0\u03B5\u03C1\u03AF\u03C0\u03BB\u03BF\u03BA\u03BF \u03BC\u03BF\u03C4\u03AD\u03C4\u03BF \u00ABNuper rosarum flores\u00BB \u03B5\u03C0\u03B9\u03B4\u03B5\u03B9\u03BA\u03BD\u03CD\u03B5\u03B9 \u03C4\u03B7\u03BD \u03B5\u03C0\u03B9\u03C1\u03C1\u03BF\u03AE \u03C4\u03B7\u03C2 \u03B1\u03BD\u03C4\u03B1\u03BB\u03BB\u03B1\u03B3\u03AE\u03C2 \u03BC\u03BF\u03C5\u03C3\u03B9\u03BA\u03CE\u03BD \u03B9\u03B4\u03B5\u03CE\u03BD \u03BC\u03B5\u03C4\u03B1\u03BE\u03CD \u03BA\u03B1\u03BB\u03BB\u03B9\u03C4\u03B5\u03C7\u03BD\u03CE\u03BD \u03B1\u03C0\u03CC \u03CC\u03BB\u03BF \u03C4\u03BF\u03BD \u03BA\u03CC\u03C3\u03BC\u03BF \u03BA\u03B1\u03C4\u03AC \u03C4\u03B7\u03BD \u03C0\u03B5\u03C1\u03AF\u03BF\u03B4\u03BF \u03C4\u03B7\u03C2 \u03C0\u03C1\u03CE\u03B9\u03BC\u03B7\u03C2 \u0391\u03BD\u03B1\u03B3\u03AD\u03BD\u03BD\u03B7\u03C3\u03B7\u03C2."@el . . . . . . "Guillaume Dufay"@eu . . . . . . . . . . "Guillaume Dufay"@sv . "Guillaume Dufay, tamb\u00E9m Du Fay ou Du Fayt (Beersel 5 de agosto de 1397? \u2014 Cambrai, 27 de novembro de 1474) foi um compositor do in\u00EDcio do Renascimento, da escola franco-flamenga. Figura central da Escola da Borgonha, considerado o mais famoso e influente compositor da primeira metade do s\u00E9culo XV e um dos nomes mais importantes do per\u00EDodo de transi\u00E7\u00E3o da m\u00FAsica medieval para a renascentista. Guillaume Dufay representou a primeira gera\u00E7\u00E3o da Escola Borgonhesa. Seu modelo de missa polif\u00F4nica, baseada no cantus firmus, teve grande aceita\u00E7\u00E3o entre os m\u00FAsicos at\u00E9 o final do s\u00E9culo XVI."@pt . . "\u062C\u0648\u064A\u0645\u064A \u062F\u0648\u0641\u0627\u064A (\u0628\u0627\u0644\u0641\u0631\u0646\u0633\u064A\u0629: Guillaume Dufay)\u200F (\u0648. 1397 \u2013 1474 \u0645) \u0647\u0648 \u0645\u0644\u062D\u0646\u060C \u0648\u0645\u064F\u0646\u0638\u0631 \u0645\u0648\u0633\u064A\u0642\u0649 \u0645\u0646 \u0641\u0631\u0646\u0633\u0627\u060C \u0628\u0644\u062C\u064A\u0643\u0627 . \u062A\u0648\u0641\u064A \u062F\u0648\u0641\u0627\u064A \u0641\u064A \u0643\u0627\u0645\u0628\u0631\u0627\u064A ."@ar . . "\u062C\u0648\u064A\u0645\u064A \u062F\u0648\u0641\u0627\u064A"@ar . . "\u0393\u03BA\u03B9\u03B3\u03B9\u03CE\u03BC \u039D\u03C4\u03C5\u03C6\u03B1\u03AF"@el . "Guillaume Dufay (o tamb\u00E9 Du Fay, Du Fayt) (c. 1397 - 27 de novembre de 1474), va ser el compositor m\u00E9s fam\u00F3s del segle xv a Europa. Apreciat per monarques com Carles VII i Llu\u00EDs XI, Dufay \u00E9s l'iniciador de l'escola francoflamenca, un gran referent de la m\u00FAsica europea fins a finals del segle xvi. Va ser capa\u00E7 de combinar encertadament l'ars nova de Guillaume de Machaut, l'harmonia anglesa de John Dunstable i la melodia italiana. La seva m\u00FAsica anunciava l'arribada del madrigalisme i la m\u00FAsica del Renaixement."@ca . . . . . . . "Guillaume Dufay, o Du Fay (in alcuni testi antichi anche Du Fayt) (1397 circa \u2013 Cambrai, 27 novembre 1474), \u00E8 stato un compositore e teorico musicale franco-fiammingo.Figura centrale della scuola di Borgogna, fu il pi\u00F9 famoso e influente compositore europeo della met\u00E0 del XV secolo. La sua opera ha dato avvio al periodo rinascimentale in musica."@it . "Guillaume Dufay, f\u00F6dd omkring 1400, d\u00F6d 27 november 1474, var en belgisk komposit\u00F6r. Baserat p\u00E5 Dufays testamente tror man att han f\u00F6ddes i Beersel, n\u00E4ra Bryssel. Han var son till en pr\u00E4st, men han v\u00E4xte bara upp med sin mor Marie Du Fayt. Efter ett par veckors sjukdom dog Dufay den 27 november 1474."@sv . . . . . . "\u30AE\u30E8\u30FC\u30E0\u30FB\u30C7\u30E5\u30D5\u30A1\u30A4"@ja . "Guillaume Dufay, o Du Fay (in alcuni testi antichi anche Du Fayt) (1397 circa \u2013 Cambrai, 27 novembre 1474), \u00E8 stato un compositore e teorico musicale franco-fiammingo.Figura centrale della scuola di Borgogna, fu il pi\u00F9 famoso e influente compositore europeo della met\u00E0 del XV secolo. La sua opera ha dato avvio al periodo rinascimentale in musica."@it . . . . . . . . . "\u0413\u0456\u0439\u043E\u043C \u0414\u044E\u0444\u0430\u0457 (\u0441\u0443\u0447\u0430\u0441\u043D\u0430 \u043F\u0435\u0440\u0435\u0434\u0430\u0447\u0430 \u2014 \u0414\u044E\u0444\u0435, \u0444\u0440. Guillaume Dufay; \u0431\u043B\u0438\u0437\u044C\u043A\u043E 1400 \u2014 27 \u043B\u0438\u0441\u0442\u043E\u043F\u0430\u0434\u0430 1474, \u041A\u0430\u043C\u0431\u0440\u0435) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u043A\u043E-\u0444\u043B\u0430\u043C\u0430\u043D\u0434\u0441\u044C\u043A\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440, \u043E\u0434\u0438\u043D \u0437 \u0440\u043E\u0434\u043E\u043D\u0430\u0447\u0430\u043B\u044C\u043D\u0438\u043A\u0456\u0432 \u043D\u0456\u0434\u0435\u0440\u043B\u0430\u043D\u0434\u0441\u044C\u043A\u043E\u0457 \u0448\u043A\u043E\u043B\u0438."@uk . . . . "Guillaume Du Fay"@en . . . "Guillaume Dufay - Se La Face Ay Pale.ogg"@en . . . . . . . . . . "Guillaume Dufay, auch Du Fay und Du Fayt, (* kurz vor 1400 in oder bei Cambrai [?]; \u2020 27. November 1474 in Cambrai) war ein franko-fl\u00E4mischer Komponist, S\u00E4nger und Musiktheoretiker der fr\u00FChen Renaissance."@de . . . . . . "Guillaume Dufay, Du Fay, edo Du Fayt (c.\u20091397 \u2013 Cambrai, 1474ko azaroaren 27a), Pizkunde goiztiarreko konpositore eta musika-teoriko franko-flandiarra izan zen. Bere garaiko konpositore europar nagusitzat hartzen da, bere musika luze eta zabal interpretatu eta kopiatu baitzen. zenbait konpositorekin, bereziki Gilles Binchois lagunarekin, harreman estua izan zuen, Borgoinako kaperako kide izatera inoiz heldu izan ez zen arren. Binchoisengan bezala, Dufayengan ere eragin handia izan zuen John Dunstaple konpositorearen contenance angloise estiloak (XV. mendeko polifonia ingeles bereizgarria), eta hau beste estilo askorekin batera sintetizatu zuen; tartean garaiko Missa Caput ezaguna edota bere garaikide ziren Johannes Ockeghem eta Antoine Busnois gazteen teknikak."@eu . . . . . . . "Guillaume Dufay (tak\u00E9 Du Fay nebo Du Fayt, v\u00FDslovnost IPA gi\u02C8jom dy\u02C8fa(j)i, 1397 \u2013 27. listopadu 1474) byl burgundsk\u00FD hudebn\u00ED skladatel a hudebn\u00ED teoretik p\u016Fsob\u00EDc\u00ED zna\u010Dnou \u010D\u00E1st \u017Eivota tak\u00E9 v It\u00E1lii a Savojsku. Je pova\u017Eov\u00E1n za zakladatele franko-vl\u00E1msk\u00E9 \u0161koly a jednoho z nejv\u00FDznamn\u011Bj\u0161\u00EDch hudebn\u00EDch skladatel\u016F ran\u00E9 renesance. Dochovalo se asi 200 jeho skladeb, jak duchovn\u00EDch (m\u0161e, moteta a jin\u00E9), tak i sv\u011Btsk\u00FDch (p\u0159edev\u0161\u00EDm asi 80 p\u00EDsn\u00ED)."@cs . "\u0413\u0438\u0439\u043E\u043C \u0414\u044E\u0444\u0430\u0438\u0301 (\u0444\u0440. Dufay, Du Fay, Du Fayt, \u0442\u0430\u043A\u0436\u0435 \u0432\u0441\u0442\u0440\u0435\u0447\u0430\u0435\u0442\u0441\u044F \u043D\u0430\u043F\u0438\u0441\u0430\u043D\u0438\u0435 \u0414\u044E\u0444\u044D\u0301, \u0414\u044E \u0424\u044D; 13 \u0430\u0432\u0433\u0443\u0441\u0442\u0430 1397, \u0411\u0435\u0440\u0441\u0435\u043B, \u0411\u0440\u0430\u0431\u0430\u043D\u0442 \u2014 27 \u043D\u043E\u044F\u0431\u0440\u044F 1474, \u041A\u0430\u043C\u0431\u0440\u0435, \u0421\u0432\u044F\u0449\u0435\u043D\u043D\u0430\u044F \u0420\u0438\u043C\u0441\u043A\u0430\u044F \u0438\u043C\u043F\u0435\u0440\u0438\u044F) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u043A\u043E-\u0444\u043B\u0430\u043C\u0430\u043D\u0434\u0441\u043A\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440, \u043E\u0434\u0438\u043D \u0438\u0437 \u0440\u043E\u0434\u043E\u043D\u0430\u0447\u0430\u043B\u044C\u043D\u0438\u043A\u043E\u0432 \u043D\u0438\u0434\u0435\u0440\u043B\u0430\u043D\u0434\u0441\u043A\u043E\u0439 \u0448\u043A\u043E\u043B\u044B."@ru . . . . . . "Guillaume Dufay (ou Du Fay, Du Fayt), prononc\u00E9 [fa(j)i], est un compositeur de l'\u00E9cole bourguignonne (qui constitue le point de d\u00E9part de l'\u00E9cole franco-flamande) n\u00E9 en 1397 peut-\u00EAtre \u00E0 Cambrai ou Fay pr\u00E8s de Cambrai, plus probablement \u00E0 Beersel \u2014 non loin de Bruxelles - ou Chimay et mort le 27 novembre 1474 \u00E0 Cambrai."@fr . . . . . . . . . "Guillaume Dufay (tak\u00E9 Du Fay nebo Du Fayt, v\u00FDslovnost IPA gi\u02C8jom dy\u02C8fa(j)i, 1397 \u2013 27. listopadu 1474) byl burgundsk\u00FD hudebn\u00ED skladatel a hudebn\u00ED teoretik p\u016Fsob\u00EDc\u00ED zna\u010Dnou \u010D\u00E1st \u017Eivota tak\u00E9 v It\u00E1lii a Savojsku. Je pova\u017Eov\u00E1n za zakladatele franko-vl\u00E1msk\u00E9 \u0161koly a jednoho z nejv\u00FDznamn\u011Bj\u0161\u00EDch hudebn\u00EDch skladatel\u016F ran\u00E9 renesance. Dochovalo se asi 200 jeho skladeb, jak duchovn\u00EDch (m\u0161e, moteta a jin\u00E9), tak i sv\u011Btsk\u00FDch (p\u0159edev\u0161\u00EDm asi 80 p\u00EDsn\u00ED)."@cs . . . . "\u0414\u044E\u0444\u0430\u0438, \u0413\u0438\u0439\u043E\u043C"@ru . "Se la face ay pale"@en . . . . . . . . . . . "Guillaume Dufay"@it . . . . . . . . . . "Guillaume Dufay"@de . . . . . . . "Guillaume Dufay, tak\u017Ce Guillaume Du Fay (ur. ok. 1400 w Cambrai (lub okolicy), zm. 27 listopada 1474 w Cambrai) \u2013 franko-flamandzki kompozytor okresu \u015Bredniowiecza i renesansu. Zwi\u0105zany z dworem w Cambrai oraz dworem papieskim. By\u0142 r\u00F3wnie\u017C duchownym i baka\u0142arzem prawa kanonicznego. Jest centraln\u0105 postaci\u0105 szko\u0142y burgundzkiej i w zwi\u0105zku z tym jednym z najbardziej wp\u0142ywowych kompozytor\u00F3w XV-wiecznych. Dufay pozostawi\u0142 po sobie ok. 220 kompozycji (80 motet\u00F3w, 35 cz\u0119\u015Bci i 8 cykl\u00F3w mszalnych oraz 2 magnificaty), zachowanych w 50 XVI- i XVII-wiecznych r\u0119kopisach. Tworzy\u0142 przede wszystkim utwory religijne \u2013 msze i motety. Muzyka \u015Bwiecka Dufaya (pie\u015Bni i ballady) nawi\u0105zuje do francuskich kompozycji okresu Ars nova. Dokona\u0142 syntezy styl\u00F3w: francuskiego, w\u0142oskiego i angielskiego. By\u0142 g\u0142\u00F3wnym przedstawicielem techniki fauxbourdon, bywa tak\u017Ce uwa\u017Cany za jej tw\u00F3rc\u0119. Jednym z najs\u0142awniejszych dzie\u0142 Dufaya jest motet skomponowany z okazji konsekracji katedry Santa Maria del Fiore we Florencji, Nuper rosarum flores. Form\u0119 motetu by\u0107 mo\u017Ce wzorowa\u0142 na proporcjach architektonicznych \u015Awi\u0105tyni Salomona: 6:4:2:3. Stosunek jednostek metrycznych w kolejnych fragmentach motetu uk\u0142ada si\u0119 w takie same proporcje. Jest to nietypowe dla epoki, bowiem stosunek dyminucji w utworach zwykle by\u0142 ca\u0142y czas opadaj\u0105cy."@pl . . . "\u062C\u0648\u064A\u0645\u064A \u062F\u0648\u0641\u0627\u064A (\u0628\u0627\u0644\u0641\u0631\u0646\u0633\u064A\u0629: Guillaume Dufay)\u200F (\u0648. 1397 \u2013 1474 \u0645) \u0647\u0648 \u0645\u0644\u062D\u0646\u060C \u0648\u0645\u064F\u0646\u0638\u0631 \u0645\u0648\u0633\u064A\u0642\u0649 \u0645\u0646 \u0641\u0631\u0646\u0633\u0627\u060C \u0628\u0644\u062C\u064A\u0643\u0627 . \u062A\u0648\u0641\u064A \u062F\u0648\u0641\u0627\u064A \u0641\u064A \u0643\u0627\u0645\u0628\u0631\u0627\u064A ."@ar . . . "Guillaume Du Fay (pronunciaci\u00F3n en franc\u00E9s: /dy fa(j)i/) o Dufay, Du Fayt (5 de agosto de 1397 -27 de noviembre de 1474) fue un compositor y m\u00FAsico franco-flamenco del primer Renacimiento. Como figura central de la Escuela borgo\u00F1ona, es el m\u00E1s famoso e influyente compositor de la escena musical europea de mediados del siglo XV."@es . . . . . "\u7EAA\u5C27\u59C6\u00B7\u8FEA\u8D39"@zh . . . "Guillaume Du Fay"@en . . "\u30AE\u30E8\u30FC\u30E0\u30FB\u30C7\u30E5\u30D5\u30A1\u30A4\uFF08\u307E\u305F\u306F\u30C7\u30E5\u30D5\u30A7\u3001Guillaume du Fay\u30011397\u5E748\u67085\u65E5 - 1474\u5E7411\u670827\u65E5\uFF09\u306F\u30EB\u30CD\u30B5\u30F3\u30B9\u671F\u306E\u30D6\u30EB\u30B4\u30FC\u30CB\u30E5\u697D\u6D3E\u306E\u97F3\u697D\u5BB6\u3067\u3042\u308B\u3002\u300C\u30AE\u30E8\u30FC\u30E0\u30FB\u30C7\u30E5\u30FB\u30D5\u30A1\u30A4\u300D(\u307E\u305F\u306F\u30C7\u30E5\u30FB\u30D5\u30A7\u3001Guillaume Du Fay\u3001Du Fayt) \u3068\u3082\u8868\u8A18\u3055\u308C\u308B\u3002\u97F3\u697D\u306E\u5F62\u5F0F\u304A\u3088\u3073\u7CBE\u795E\u306E\u70B9\u3067\u3001\u4E2D\u4E16\u897F\u6D0B\u97F3\u697D\u304B\u3089\u30EB\u30CD\u30B5\u30F3\u30B9\u97F3\u697D\u3078\u306E\u8EE2\u63DB\u3092\u884C\u306A\u3063\u305F\u97F3\u697D\u53F2\u4E0A\u306E\u5DE8\u5320\u3067\u3042\u308B\u3002"@ja . . .