"\u795E\u8056\u7684\u4EBA\uFF08\u62C9\u4E01\u8A9E\uFF1AHomo sacer\uFF09\uFF0C\u53C8\u6307\u88AB\u8A5B\u5492\u7684\u4EBA\uFF0C\u5176\u662F\u7F85\u99AC\u6CD5\u4E2D\u7684\u4E00\u500B\u5F62\u8C61\uFF1A\u88AB\u653E\u9010\u4E26\u53EF\u4EE5\u88AB\u4EFB\u4F55\u4EBA\u6BBA\u6B7B\uFF0C\u4F46\u4E0D\u80FD\u5728\u5B97\u6559\u5100\u5F0F\u4E2D\u88AB\u72A7\u7272\u7684\u4EBA\u3002"@zh . . . . . . . "Homo sacer (Latin for \"the sacred man\" or \"the accursed man\") is a figure of Roman law: a person who is banned and might or might not be killed by anybody, but must not be sacrificed in a religious ritual. The meaning of the term sacer in Ancient Roman religion is not fully congruent with the meaning it took after Christianization, and which was adopted into English as sacred. In early Roman religion sacer denotes anything \"set apart\" from common society and encompasses both the sense of \"hallowed\" and that of \"cursed\". This concept of the sacred contrasts with the Hebrew dichotomy of \"cursed/prohibited\" and \"sacred\", expressed by \"cherem\" and \"qadosh\". The homo sacer could thus also simply mean a person expunged from society and deprived of all rights and all functions in civil religion. Homo sacer is defined in legal terms as someone who can be killed without the killer being regarded as a murderer; and a person who cannot be sacrificed. The sacred human may thus be understood as someone outside the law, or beyond it. With respect to certain monarchs, in certain western legal traditions, the concepts of the sovereign and of the homo sacer have been conflated. The term sacred man could also have been used because the condemned could only rely on protection of gods. The status of homo sacer could fall upon one as a consequence of oath-breaking. An oath in antiquity was essentially a conditional self-cursing, i.e. invoking one or more deities and asking for their punishment in the event of breaking the oath. An oathbreaker was consequently considered the property of the gods whom he had invoked and then deceived. If the oathbreaker was killed, this was understood as the revenge of the gods into whose power he had given himself. Since the oathbreaker was already the property of the oath deity, he could no longer belong to human society, or be consecrated to another deity. A direct reference to this status is found in the Twelve Tables (8.21), the laws of the early Roman Republic written in the fifth century BC. The paragraph states that a patron who deceives his clients is to be regarded as sacer. The idea of the status of an outlaw, a criminal who is declared as unprotected by the law and can consequently be killed by anyone with impunity, persisted throughout the Middle Ages. Medieval perception condemned the entire human race to the intrinsic moral worth of the outlaw, dehumanizing the outlaw literally as a \"wolf\" or \"wolf's-head\" (in an era where hunting of wolves existed strongly, including a commercial element) and is first revoked only by the English Habeas Corpus Act of 1679 which declares that any criminal must be judged by a tribunal before being punished. Italian philosopher Giorgio Agamben takes the concept as the starting point of his main work Homo Sacer: Sovereign Power and Bare Life (1998)."@en . . "Sacer (femenino sacra) es un t\u00E9rmino latino que, en la religi\u00F3n de la Antigua Roma, significa restringido, sagrado o dedicado a una divinidad. Proviene del protoindoeuropeo sak, \"santificar\" o \"hacer un tratado\". Se correlacionar\u00EDa con el griego hagios o el hebreo qadosh. Los romanos daban al t\u00E9rmino un doble sentido, no s\u00F3lo lo que estaba consagrado a las divinidades y por tanto, digno de respeto, sino tambi\u00E9n lo maldito, execrable, lo que ha sido v\u00EDctima de alguna divinidad.\u200B As\u00ED, sacer describe a una cosa o persona ofrecida a las divinidades y, por tanto, consagrada a ellas. Los seres humanos no ten\u00EDan demandas legales o morales sobre algo sacer, que pod\u00EDa tener muchas matizaciones. Varr\u00F3n lo asocia a la \"perfecci\u00F3n\".\u200B A trav\u00E9s de esta asociaci\u00F3n con la pureza ritual, sacer pod\u00EDa significar \"sagrado, intocable, inviolable\". Todo lo que no era sacer, era : literalmente, \"delante (o fuera) del santuario\", lo que no est\u00E1 dentro del recinto sagrado, o sea, lo que no le pertenece o las divinidades. Una cosa o persona pod\u00EDa hacerse sacer (consagrada) o pod\u00EDa revertirse de sacer a profanum (desacralizada), s\u00F3lo a trav\u00E9s de ritos legales (resecratio) realizados por un pont\u00EDfice, en nombre del Estado.\u200B Parte del voto del ver sacrum sacrificial del 217 a. C. estipulaba que los animales dedicados como sacer volver\u00EDan a la condici\u00F3n de profanum si mor\u00EDan por causas naturales o eran robados antes de la fecha de su sacrificio. Condiciones similares se produc\u00EDan en los sacrificios de la Roma arcaica.\u200B Cualquier cosa que ya poseyeran los dioses o estuviera marcada por ellos como propiedad divina era distinguida como religiosus, y por tanto, no se les podr\u00EDa ofrecer o hacerlas sacer.\u200B\u200B Las personas juzgadas sacer bajo la ley romana estaban m\u00E1s all\u00E1 de las sentencias y protecciones de los juicios civiles, y sus vidas, familias y propiedades eran confiscados para las divinidades. Una persona pod\u00EDa ser declarada sacer si da\u00F1aba o perjudicaba a un tribuno de la plebe, no pod\u00EDa atestiguar algo legalmente,\u200B no cumpl\u00EDa sus obligaciones con sus clientes o il\u00EDcitamente, mov\u00EDa los mojones de los campos.\u200B Ejecutar a un no era una tarea religiosa (fas), pod\u00EDa ser matado con impunidad.\u200B\u200B Los dies sacri (\"d\u00EDas sagrados\") eran , lo que significaba que los asuntos humanos ordinarios permitidos en los dies profani (o fasti) estaban prohibidos. Sacer fue un principio fundamental en las religiones romanas e it\u00E1licas. En idioma osco, las formas conexas son sakoro (\"sagrado\") y sakrim (\"v\u00EDctima sacrifical\"). El osco sakaraklum es cognado con el lat\u00EDn sacellum, un peque\u00F1o santuario y el tambi\u00E9n osco sakarater lo es con sacratur, consecrare (\"consagrado\"). El sacerdos es \"el que realiza una acci\u00F3n sagrada\" o \"hace a una cosa sagrada\", es decir, un sacerdote.\u200B"@es . . . . . . . . . "Homo sacer"@ca . . . . . . . . . . "Homo sacer (lat. heiliger Mensch) ist ein Rechtsbegriff im r\u00F6mischen Strafrecht."@de . . . . . . . . . . "Homo sacer"@fr . . . . . "Homo sacer \u00E9 uma express\u00E3o em l\u00EDngua latina que, literalmente significa 'homem sagrado', isto \u00E9, 'homem a ser julgado pelos deuses'. Trata-se de uma figura obscura do direito romano arcaico, a qual se refere \u00E0 condi\u00E7\u00E3o de quem cometia um delito contra a divindade, colocando em risco a pax deorum, a amizade entre a coletividade e os deuses, que era a garantia de paz e prosperidade da civitas; ou seja, tal delito era uma amea\u00E7a ao pr\u00F3prio Estado. Em consequ\u00EAncia disso, o indiv\u00EDduo era \"consagrado\" \u00E0 divindade, isto \u00E9, deixado \u00E0 merc\u00EA da vingan\u00E7a dos deuses. Expulso do grupo social, exclu\u00EDdo de todos os direitos civis, a sua vida passava a ser considerada \"sagrada\" em sentido negativo. O indiv\u00EDduo podia tamb\u00E9m ser morto por qualquer um \u2014 mas n\u00E3o em rituais religiosos. A figura do homo sacer a"@pt . "Homo sacer (expression latine pour \u00AB homme sacr\u00E9 \u00BB) est un statut issu du droit romain : il s'agit d'une personne qui est exclue, qui peut \u00EAtre tu\u00E9e par n'importe qui (qui occidit parricidi non damnatur), mais qui ne peut faire l'objet d'un sacrifice humain lors d'une c\u00E9r\u00E9monie religieuse (neque fas est eum immolari). Cette personne ne dispose plus d\u2019aucun droit civique. Il s'agit, avec le rite primaire du sacrifice, de l'un des \u00E9l\u00E9ments fondateurs de la pens\u00E9e magico-ritualiste affleurant dans l'histoire de Rome."@fr . . . . . "7076"^^ . "Homo sacer (expressi\u00F3 llatina que significa \u00ABhome sagrat\u00BB) \u00E9s un estatus que prov\u00E9 del dret rom\u00E0 arcaic: es tracta d'una persona que \u00E9s exclosa, a qui qualsevol pot matar sense que es consideri homicidi (qui occidit parricidi no damnatur), per\u00F2 que no pot \u00E9sser l'objecte d'un sacrifici hum\u00E0 en el marc d'una cerim\u00F2nia religiosa (neque fas est eum immolari). Aquesta persona no disposa ja de cap dret c\u00EDvic. Es tracta, amb el ritual primari del sacrifici, d'un dels elements fundadors del pensament m\u00E0gic-ritualista que sorgeix en la hist\u00F2ria de Roma."@ca . . . . . "Homo sacer (\u0142ac. \u201E\u015Bwi\u0119ty cz\u0142owiek\u201D lub \u201Eprzekl\u0119ty cz\u0142owiek\u201D) \u2013 niejasne poj\u0119cie prawa rzymskiego: osoba, kt\u00F3ra jest spo\u0142ecznie wykluczona, mo\u017Ce by\u0107 zabita przez kogokolwiek, ale nie mo\u017Ce by\u0107 po\u015Bwi\u0119cona w trakcie rytua\u0142u religijnego. Osoba taka jest pozbawiona wszystkich praw, a jej \u017Cycie jest uwa\u017Cane za godne pot\u0119pienia."@pl . . "Homo sacer (\u0142ac. \u201E\u015Bwi\u0119ty cz\u0142owiek\u201D lub \u201Eprzekl\u0119ty cz\u0142owiek\u201D) \u2013 niejasne poj\u0119cie prawa rzymskiego: osoba, kt\u00F3ra jest spo\u0142ecznie wykluczona, mo\u017Ce by\u0107 zabita przez kogokolwiek, ale nie mo\u017Ce by\u0107 po\u015Bwi\u0119cona w trakcie rytua\u0142u religijnego. Osoba taka jest pozbawiona wszystkich praw, a jej \u017Cycie jest uwa\u017Cane za godne pot\u0119pienia."@pl . . "1121220751"^^ . . . "Homo sacer (latin f\u00F6r 'den heliga mannen' eller 'den f\u00F6rbannade mannen') \u00E4r en historisk gestalt inom den arkaiska romerska r\u00E4tten: en person som \u00E4r bannlyst, som kan d\u00F6das av vem som helst men som inte f\u00E5r offras i en religi\u00F6s ritual. Homo Sacer \u00E4r \u00E4ven titeln p\u00E5 en bok av Giorgio Agamben d\u00E4r f\u00F6rfattaren diskuterar relationen mellan politik och liv, s\u00E5 kallad biopolitik."@sv . . . . . . . "Homo sacer (Latin for \"the sacred man\" or \"the accursed man\") is a figure of Roman law: a person who is banned and might or might not be killed by anybody, but must not be sacrificed in a religious ritual. The term sacred man could also have been used because the condemned could only rely on protection of gods. A direct reference to this status is found in the Twelve Tables (8.21), the laws of the early Roman Republic written in the fifth century BC. The paragraph states that a patron who deceives his clients is to be regarded as sacer."@en . "\u795E\u8056\u7684\u4EBA\uFF08\u62C9\u4E01\u8A9E\uFF1AHomo sacer\uFF09\uFF0C\u53C8\u6307\u88AB\u8A5B\u5492\u7684\u4EBA\uFF0C\u5176\u662F\u7F85\u99AC\u6CD5\u4E2D\u7684\u4E00\u500B\u5F62\u8C61\uFF1A\u88AB\u653E\u9010\u4E26\u53EF\u4EE5\u88AB\u4EFB\u4F55\u4EBA\u6BBA\u6B7B\uFF0C\u4F46\u4E0D\u80FD\u5728\u5B97\u6559\u5100\u5F0F\u4E2D\u88AB\u72A7\u7272\u7684\u4EBA\u3002"@zh . . . . "Homo sacer"@en . . . . . "Homo sacer"@it . "Sacer (femenino sacra) es un t\u00E9rmino latino que, en la religi\u00F3n de la Antigua Roma, significa restringido, sagrado o dedicado a una divinidad. Proviene del protoindoeuropeo sak, \"santificar\" o \"hacer un tratado\". Se correlacionar\u00EDa con el griego hagios o el hebreo qadosh. Los romanos daban al t\u00E9rmino un doble sentido, no s\u00F3lo lo que estaba consagrado a las divinidades y por tanto, digno de respeto, sino tambi\u00E9n lo maldito, execrable, lo que ha sido v\u00EDctima de alguna divinidad.\u200B"@es . . "794550"^^ . . . . . "Homo sacer (lat. heiliger Mensch) ist ein Rechtsbegriff im r\u00F6mischen Strafrecht."@de . . . "Homo sacer"@sv . . . . . . . . . . . . "\u795E\u5723\u7684\u4EBA"@zh . . "Homo sacer"@pt . . . . . . . . "Homo sacer"@de . "Homo sacer (expression latine pour \u00AB homme sacr\u00E9 \u00BB) est un statut issu du droit romain : il s'agit d'une personne qui est exclue, qui peut \u00EAtre tu\u00E9e par n'importe qui (qui occidit parricidi non damnatur), mais qui ne peut faire l'objet d'un sacrifice humain lors d'une c\u00E9r\u00E9monie religieuse (neque fas est eum immolari). Cette personne ne dispose plus d\u2019aucun droit civique. Il s'agit, avec le rite primaire du sacrifice, de l'un des \u00E9l\u00E9ments fondateurs de la pens\u00E9e magico-ritualiste affleurant dans l'histoire de Rome."@fr . "Homo sacer \u00E9 uma express\u00E3o em l\u00EDngua latina que, literalmente significa 'homem sagrado', isto \u00E9, 'homem a ser julgado pelos deuses'. Trata-se de uma figura obscura do direito romano arcaico, a qual se refere \u00E0 condi\u00E7\u00E3o de quem cometia um delito contra a divindade, colocando em risco a pax deorum, a amizade entre a coletividade e os deuses, que era a garantia de paz e prosperidade da civitas; ou seja, tal delito era uma amea\u00E7a ao pr\u00F3prio Estado. Em consequ\u00EAncia disso, o indiv\u00EDduo era \"consagrado\" \u00E0 divindade, isto \u00E9, deixado \u00E0 merc\u00EA da vingan\u00E7a dos deuses. Expulso do grupo social, exclu\u00EDdo de todos os direitos civis, a sua vida passava a ser considerada \"sagrada\" em sentido negativo. O indiv\u00EDduo podia tamb\u00E9m ser morto por qualquer um \u2014 mas n\u00E3o em rituais religiosos. A figura do homo sacer apresenta similaridade com o personagem Caim, da B\u00EDblia. Autores como Zygmunt Bauman, Giorgio Agamben, Hannah Arendt e, mais recentemente, Slavoj Zizek utilizaram o termo para designar a condi\u00E7\u00E3o de alguns povos da hist\u00F3ria recente. Zizek aproxima o conceito daqueles que, como o povo do Afeganist\u00E3o, adquirem essa esp\u00E9cie de exist\u00EAncia sagrada e, paradoxalmente, negativa. Ele utiliza a imagem do avi\u00E3o distribuindo alimentos para uma popula\u00E7\u00E3o que acabara de ser atacada por um bombardeio a\u00E9reo. H\u00E1 exemplos documentados de atos que levavam um homo a ser declarado sacer: deslocar as pedras que delimitavam os limites dos campos, atos de viol\u00EAncia contra os pais, fraude cometida por um patrono contra seu cliente. Tais delitos, se cometidos por um homem pertencente \u00E0 coletividade, eram considerados graves a ponto de n\u00E3o ser pun\u00EDveis pelos cidad\u00E3os, mas unicamente pelos deuses. O r\u00E9u ficava isolado da coletividade, era abandonado por todos e, se fosse morto por um cidad\u00E3o, este \u00FAltimo n\u00E3o poderia ser acusado de homic\u00EDdio, considerando-se que a morte do homo sacer havia sido decidida pela pr\u00F3pria divindade, tendo sido apenas concretizada por um outro homem."@pt . . . . "Homo sacer (expressi\u00F3 llatina que significa \u00ABhome sagrat\u00BB) \u00E9s un estatus que prov\u00E9 del dret rom\u00E0 arcaic: es tracta d'una persona que \u00E9s exclosa, a qui qualsevol pot matar sense que es consideri homicidi (qui occidit parricidi no damnatur), per\u00F2 que no pot \u00E9sser l'objecte d'un sacrifici hum\u00E0 en el marc d'una cerim\u00F2nia religiosa (neque fas est eum immolari). Aquesta persona no disposa ja de cap dret c\u00EDvic. En el seu tractat De Verborum Significatione (Sobre el significat de les paraules), Sext Pompeu Fest, sota la r\u00FAbrica Sacer mons, despr\u00E9s de la refer\u00E8ncia al Mont sagrat que els plebeus varen consagrar a J\u00FApiter en el moment de la seva secessi\u00F3, indica: \"Per\u00F2 hom anomena home sagrat (homo sacer) a l'home a qui el poble ha jutjat per ra\u00F3 d'un crim; no est\u00E0 perm\u00E8s sacrificar-lo, per\u00F2 qui el mati no ser\u00E0 condemnat per homicidi, ja que en la primera llei tribun\u00EDcia es preveu: \u00ABSi alg\u00FA mata un individu que sigui sagrat d'acord amb aquest plebiscit, no ser\u00E0 considerat homicida\u00BB. D'aqu\u00ED que s'acostumi a anomenar sagrat a l'home dolent o impur.\" Es tracta, amb el ritual primari del sacrifici, d'un dels elements fundadors del pensament m\u00E0gic-ritualista que sorgeix en la hist\u00F2ria de Roma."@ca . . . "Sacer"@es . . . . . . . . "Homo sacer (latin f\u00F6r 'den heliga mannen' eller 'den f\u00F6rbannade mannen') \u00E4r en historisk gestalt inom den arkaiska romerska r\u00E4tten: en person som \u00E4r bannlyst, som kan d\u00F6das av vem som helst men som inte f\u00E5r offras i en religi\u00F6s ritual. Homo Sacer \u00E4r \u00E4ven titeln p\u00E5 en bok av Giorgio Agamben d\u00E4r f\u00F6rfattaren diskuterar relationen mellan politik och liv, s\u00E5 kallad biopolitik."@sv . . . . "Homo sacer"@pl . . . . .