. . "1115310319"^^ . . . . . . . . . . . . . . . "Irene Reid"@nl . . . . . . . "16547759"^^ . "Irene Reid (* 23. September 1930 in New York City; \u2020 4. Januar 2008 ebenda) war eine US-amerikanische Jazzs\u00E4ngerin. 1948 gewann sie den Talent-Wettbewerb im Apollo Theater. Anschlie\u00DFend geh\u00F6rte sie zur Band von Dick Vance. 1961 wurde sie Mitglied des Count Basie Orchestra, mit dem sie auf Tournee ging und Platten aufnahm. Dann gr\u00FCndete sie Irene Reid & Co und nahm unter eigenem Namen f\u00FCr MGM und Verve Records auf. Mit Alben wie \u201ERoom for One More\u201C (1965, mit Oliver Nelson) und \u201EIt's Too Late\u201C (1966) wurde sie bekannt. Sie arbeitete auch mit Lalo Schifrin. Mit \u201EThe World Needs What I Need\u201C (1971) konnte sie nicht mehr an diese Erfolge anschlie\u00DFen, trat aber weiter auf, u. a. begleitet von Mike Carrs Blue Note Quartett. Erst nach einem weiteren Album 1989 erhielt sie wieder eine gr\u00F6\u00DFere Aner"@de . . . . . . . "Irene Reid (September 23, 1930 \u2013 January 5, 2008) was an American jazz singer. Reid was born and raised in Savannah, Georgia. She sang in church and in high school in Georgia, and moved to New York City in 1947 after her mother died. Toward the end of 1947, she tried out for an amateur contest at the Apollo Theater in Harlem, and won the competition for five straight weeks. Soon after she was offered a slot as the featured vocalist with Dick Vance at the Savoy Ballroom, which she held from 1948 to 1950. In 1961\u201362, Reid sang with Count Basie's orchestra, and recorded for Verve Records. Her debut for Verve, Room for One More (1965), arranged and conducted by Oliver Nelson and engineered by Rudy Van Gelder, featured many of the leading musicians of the day: Charlie Mariano, Jerome Richardson, Phil Woods, Jerry Dodgion, Thad Jones, Joe Newman, Jimmy Cleveland, Urbie Green, J.J. Johnson, Kenny Burrell, Bob Cranshaw, Roger Kellaway and Grady Tate. She later performed in a Broadway production of the musical The Wiz. Additionally, she sang with Carmen McRae, Sarah Vaughan, Aretha Franklin, and B.B. King. Reid receded from fame in the 1970s and 1980s, but launched a comeback near the end of that decade. She appeared at the Savannah Jazz Festival in 1991, 1994, and 1996, and continued releasing albums on Savant Records in the 1990s and 2000s. She died on January 5, 2008 from a cardiac arrest, aged 77."@en . . . . . . "Irene Reid (September 23, 1930 \u2013 January 5, 2008) was an American jazz singer. Reid was born and raised in Savannah, Georgia. She sang in church and in high school in Georgia, and moved to New York City in 1947 after her mother died. Toward the end of 1947, she tried out for an amateur contest at the Apollo Theater in Harlem, and won the competition for five straight weeks. Soon after she was offered a slot as the featured vocalist with Dick Vance at the Savoy Ballroom, which she held from 1948 to 1950. She died on January 5, 2008 from a cardiac arrest, aged 77."@en . . . "\u0625\u064A\u0631\u064A\u0646 \u0631\u064A\u062F (\u0628\u0627\u0644\u0625\u0646\u062C\u0644\u064A\u0632\u064A\u0629: Irene Reid)\u200F \u0647\u064A \u0639\u0627\u0632\u0641\u0629 \u0627\u0644\u062C\u0627\u0632 \u0648\u0645\u063A\u0646\u064A\u0629 \u0623\u0645\u0631\u064A\u0643\u064A\u0629\u060C \u0648\u0644\u062F\u062A \u0641\u064A 23 \u0633\u0628\u062A\u0645\u0628\u0631 1930 \u0641\u064A \u0646\u064A\u0648\u064A\u0648\u0631\u0643 \u0641\u064A \u0627\u0644\u0648\u0644\u0627\u064A\u0627\u062A \u0627\u0644\u0645\u062A\u062D\u062F\u0629\u060C \u0648\u062A\u0648\u0641\u064A \u0628\u0646\u0641\u0633 \u0627\u0644\u0645\u0643\u0627\u0646 \u0641\u064A 4 \u064A\u0646\u0627\u064A\u0631 2008."@ar . . . "Irene Reid (23 de septiembre de 1930 \u2013 4 de enero de 2008) fue una cantante estadounidense de jazz. Reid naci\u00F3 y creci\u00F3 en Savannah (Georgia).Cantaba en la iglesia y en la escuela secundaria en Georgia, y en 1947, cuando muri\u00F3 su madre, se mud\u00F3 a Nueva York.A fines de 1947, gan\u00F3 un concurso para amateurs en el teatro Apollo en el distrito de Harlem.Entre 1948 y 1950 trabaj\u00F3 como cantante principal con en el sal\u00F3n de baile Savoy Ballroom. En 2002, el d\u00FAo de diyeis Beginerz samplearon la voz de Reid para hacer el \u00E9xito bailable Reckless Girl."@es . . . . . . . . . . . . . . . "\u0625\u064A\u0631\u064A\u0646 \u0631\u064A\u062F (\u0628\u0627\u0644\u0625\u0646\u062C\u0644\u064A\u0632\u064A\u0629: Irene Reid)\u200F \u0647\u064A \u0639\u0627\u0632\u0641\u0629 \u0627\u0644\u062C\u0627\u0632 \u0648\u0645\u063A\u0646\u064A\u0629 \u0623\u0645\u0631\u064A\u0643\u064A\u0629\u060C \u0648\u0644\u062F\u062A \u0641\u064A 23 \u0633\u0628\u062A\u0645\u0628\u0631 1930 \u0641\u064A \u0646\u064A\u0648\u064A\u0648\u0631\u0643 \u0641\u064A \u0627\u0644\u0648\u0644\u0627\u064A\u0627\u062A \u0627\u0644\u0645\u062A\u062D\u062F\u0629\u060C \u0648\u062A\u0648\u0641\u064A \u0628\u0646\u0641\u0633 \u0627\u0644\u0645\u0643\u0627\u0646 \u0641\u064A 4 \u064A\u0646\u0627\u064A\u0631 2008."@ar . . . . . "Irene Reid (Savannah, 23 september 1930 - New York, 4 januari 2008) was een Amerikaanse jazz-zangeres. Reid zong in de kerk en op highschool en ging in 1947 naar New York, waar ze vijf achtereenvolgende weken een talentenwedstrijd won in Apollo Theater. Kort daarna werd ze aangenomen door Dick Vance die in de Savoy Ballroom speelde, en zong daar van 1948 tot 1950. In 1961 werd ze zangeres bij Count Basie, waarmee ze toerde en ook platen opnam (1961-1962). Na haar vertrek maakte ze verschillende platen voor MGM en Verve. Met albums als \"Room For One More\" (met onder meer Oliver Nelson, Thad Jones en Kenny Burrell) en \"It's Too Late\" werd ze ook bekend. Haar roem nam af in de jaren zeventig, maar eind jaren tachtig maakte ze een comeback. Ze trad verschillende keren op op het Savannah Jazz F"@nl . . . "Irene Reid"@en . . . . . . . . . . "Irene Reid"@es . . . . . . . . . . "Irene Reid (23 de septiembre de 1930 \u2013 4 de enero de 2008) fue una cantante estadounidense de jazz. Reid naci\u00F3 y creci\u00F3 en Savannah (Georgia).Cantaba en la iglesia y en la escuela secundaria en Georgia, y en 1947, cuando muri\u00F3 su madre, se mud\u00F3 a Nueva York.A fines de 1947, gan\u00F3 un concurso para amateurs en el teatro Apollo en el distrito de Harlem.Entre 1948 y 1950 trabaj\u00F3 como cantante principal con en el sal\u00F3n de baile Savoy Ballroom. En 1961 y 1962, Reid cant\u00F3 en la orquesta de Count Basie y grab\u00F3 para la empresa discogr\u00E1fica Verve Records.M\u00E1s tarde trabaj\u00F3 en una producci\u00F3n en Broadway, en el musical The Wiz.Adem\u00E1s cant\u00F3 con Carmen McRae, Sarah Vaughan, Aretha Franklin y B. B. King. En los a\u00F1os setenta y ochenta, Reid trabaj\u00F3 menos, pero a fines de los ochenta tuvo un revival.Apareci\u00F3 en el en 1991, 1994 y 1996, y continu\u00F3 lanzando discos en la empresa en los a\u00F1os noventa y dos mil. En 2002, el d\u00FAo de diyeis Beginerz samplearon la voz de Reid para hacer el \u00E9xito bailable Reckless Girl."@es . . . . . . . . . . . . "4021"^^ . . . . . "Irene Reid"@de . . "Irene Reid (* 23. September 1930 in New York City; \u2020 4. Januar 2008 ebenda) war eine US-amerikanische Jazzs\u00E4ngerin. 1948 gewann sie den Talent-Wettbewerb im Apollo Theater. Anschlie\u00DFend geh\u00F6rte sie zur Band von Dick Vance. 1961 wurde sie Mitglied des Count Basie Orchestra, mit dem sie auf Tournee ging und Platten aufnahm. Dann gr\u00FCndete sie Irene Reid & Co und nahm unter eigenem Namen f\u00FCr MGM und Verve Records auf. Mit Alben wie \u201ERoom for One More\u201C (1965, mit Oliver Nelson) und \u201EIt's Too Late\u201C (1966) wurde sie bekannt. Sie arbeitete auch mit Lalo Schifrin. Mit \u201EThe World Needs What I Need\u201C (1971) konnte sie nicht mehr an diese Erfolge anschlie\u00DFen, trat aber weiter auf, u. a. begleitet von Mike Carrs Blue Note Quartett. Erst nach einem weiteren Album 1989 erhielt sie wieder eine gr\u00F6\u00DFere Anerkennung; sie nahm weitere 6 Alben f\u00FCr Savant auf."@de . . . . . . . . . . . . "Irene Reid (Savannah, 23 september 1930 - New York, 4 januari 2008) was een Amerikaanse jazz-zangeres. Reid zong in de kerk en op highschool en ging in 1947 naar New York, waar ze vijf achtereenvolgende weken een talentenwedstrijd won in Apollo Theater. Kort daarna werd ze aangenomen door Dick Vance die in de Savoy Ballroom speelde, en zong daar van 1948 tot 1950. In 1961 werd ze zangeres bij Count Basie, waarmee ze toerde en ook platen opnam (1961-1962). Na haar vertrek maakte ze verschillende platen voor MGM en Verve. Met albums als \"Room For One More\" (met onder meer Oliver Nelson, Thad Jones en Kenny Burrell) en \"It's Too Late\" werd ze ook bekend. Haar roem nam af in de jaren zeventig, maar eind jaren tachtig maakte ze een comeback. Ze trad verschillende keren op op het Savannah Jazz Festival en bracht tot 2004 platen uit op Savant Records. Haar zang werd door verschillende diskjockeys met succes gesampeld: in 2001 door het duo Beginerz (de clubhit \"Reckless Girl\") en in 2009 door Lil' Kim (in de hit \"I Came Back For You\")."@nl . "\u0625\u064A\u0631\u064A\u0646 \u0631\u064A\u062F"@ar .