. "1980-03-21"^^ . . "1889-04-17"^^ . . . . . . . . . . . . . . . . . "1889"^^ . . "Perfume manufacturing"@en . "1889-04-17"^^ . "Marcel Boussac (17 April 1889 \u2013 21 March 1980) was a French entrepreneur best known for his ownership of the Maison Dior and one of the most successful thoroughbred race horse breeding farms in European history. Born in Ch\u00E2teauroux, Indre, France, Boussac made a fortune in textile manufacturing. In 1919 he acquired the Ch\u00E2teau de Mivoisin, a 36 square kilometre property located 1\u00BD hours south of Paris in Dammarie-sur-Loing, Loiret. He was married for many years to the Belgian opera singer Fanny Heldy. They are buried together in the Cimeti\u00E8re de Montmartre in the Montmartre Quarter of Paris."@en . . . . . "Marcel Boussac"@en . "Marcel Boussac, n\u00E9 le 17 avril 1889 \u00E0 Ch\u00E2teauroux et mort le 21 mars 1980 \u00E0 Dammarie-sur-Loing (Loiret), est un industriel fran\u00E7ais du textile, propri\u00E9taire de l'entreprise Boussac et un \u00E9leveur et propri\u00E9taire de chevaux de course."@fr . . . . . . . "\u30DE\u30EB\u30BB\u30EB\u30FB\u30D6\u30B5\u30C3\u30AF\uFF08Marcel Boussac\u30011889\u5E744\u670817\u65E5 - 1980\u5E743\u670821\u65E5\uFF09\u306F\u3001\u30D5\u30E9\u30F3\u30B9\u306E\u5B9F\u696D\u5BB6\u3002\u30B5\u30E9\u30D6\u30EC\u30C3\u30C9\u7AF6\u8D70\u99AC\u306E\u751F\u7523\u8005\u304A\u3088\u3073\u99AC\u4E3B\u3068\u3057\u3066\u3082\u77E5\u3089\u308C\u308B\u3002\u7E4A\u7DAD\u696D\u304A\u3088\u3073\u7AF6\u8D70\u99AC\u751F\u7523\u8005\u3068\u3057\u3066\u6210\u529F\u3059\u308B\u304C\u3001\u6669\u5E74\u306B\u6CA1\u843D\u3057\u305F\u3002"@ja . . . . . . . . "Marcel Boussac (17 April 1889 \u2013 21 March 1980) was a French entrepreneur best known for his ownership of the Maison Dior and one of the most successful thoroughbred race horse breeding farms in European history. Born in Ch\u00E2teauroux, Indre, France, Boussac made a fortune in textile manufacturing. In 1919 he acquired the Ch\u00E2teau de Mivoisin, a 36 square kilometre property located 1\u00BD hours south of Paris in Dammarie-sur-Loing, Loiret. In 1946, he financed Christian Dior's new Paris fashion house that became one of the most famous clothing and perfume marques. In 1951 Boussac expanded into the newspaper business with the acquisition of L'Aurore. An avid horseman, Marcel Boussac acquired the Haras de Fresnay-le-Buffard horse breeding farm in Neuvy-au-Houlme in Lower Normandy and the Haras de Jardy in Marnes-la-Coquette. As part of his breeding operation, Boussac bought and sold horses from across Europe plus from the United States. He acquired the U.S. Triple Crown winner Whirlaway and sold the mare La Troienne to Edward R. Bradley's Idle Hour Stock Farm in Lexington, Kentucky who became one of the most influential mares to be imported into the U.S. in the 20th century. Boussac's horses, carrying Boussac's signature orange silk and grey cap, dominated French horse racing from the 1930s through to the 1960s making his stable the leading money winner fourteen times and the leading breeder on seventeen occasions. In addition to being a six-time winner of France's most important race, the Prix de l'Arc de Triomphe, Boussac's horses also won the prestigious Epsom Derby, Epsom Oaks, 2,000 Guineas, St. Leger Stakes, Ascot Gold Cup and others in the United Kingdom. With the Fall of France in the Second World War, Boussac paid a British Royal Air Force officer on secret business to fly him from Paris to the UK. This caused the officer Sidney Cotton to be removed from his position. During the German occupation of France in World War II, the Nazis seized some of the best racehorses in the country. They shipped more than six hundred of them out of the country, some to Hungary but most back to Germany for racing or for breeding at the German National Stud. Among them was the champion Pharis, owned by Marcel Boussac. He was married for many years to the Belgian opera singer Fanny Heldy. They are buried together in the Cimeti\u00E8re de Montmartre in the Montmartre Quarter of Paris. On his passing in 1980, Boussac's estate was liquidated and L'Aurore sold to Robert Hersant who merged it with his Le Figaro newspaper. The property itself would eventually be acquired by Stavros Niarchos. The Aga Khan IV had purchased the bulk of the Boussac farm's breeding stock in 1978 when Boussac's companies were declared bankrupt. In his honor, the Prix Marcel Boussac, a Group One Stakes Race, is run annually at the Longchamp Racecourse."@en . . . . . . . "1105885665"^^ . . . . "\u30DE\u30EB\u30BB\u30EB\u30FB\u30D6\u30B5\u30C3\u30AF"@ja . . . . . . "1980"^^ . . . . . . . . . . . "Marcel Boussac"@fr . . . . . . "\u30DE\u30EB\u30BB\u30EB\u30FB\u30D6\u30B5\u30C3\u30AF\uFF08Marcel Boussac\u30011889\u5E744\u670817\u65E5 - 1980\u5E743\u670821\u65E5\uFF09\u306F\u3001\u30D5\u30E9\u30F3\u30B9\u306E\u5B9F\u696D\u5BB6\u3002\u30B5\u30E9\u30D6\u30EC\u30C3\u30C9\u7AF6\u8D70\u99AC\u306E\u751F\u7523\u8005\u304A\u3088\u3073\u99AC\u4E3B\u3068\u3057\u3066\u3082\u77E5\u3089\u308C\u308B\u3002\u7E4A\u7DAD\u696D\u304A\u3088\u3073\u7AF6\u8D70\u99AC\u751F\u7523\u8005\u3068\u3057\u3066\u6210\u529F\u3059\u308B\u304C\u3001\u6669\u5E74\u306B\u6CA1\u843D\u3057\u305F\u3002"@ja . . . . . . . "Businessman:"@en . . . . "Ch\u00E2teauroux, France"@en . . . . . . . . . . . . . . . . "Newspaper publishing"@en . . "Marcel Boussac"@pl . "Marcel Boussac (ur. 17 kwietnia 1889 w Ch\u00E2teauroux, zm. 21 marca 1980 w Dammarie-sur-Loing) \u2013 francuski przemys\u0142owiec bran\u017Cy tekstylnej i hodowca koni wy\u015Bcigowych. Nazywany \u201Ekr\u00F3lem francuskich prz\u0119dzalni\u201D. W wieku 16 lat rozpocz\u0105\u0142 prac\u0119 w zak\u0142adzie konfekcyjnym ojca. Przeprowadza si\u0119 do Pary\u017Ca gdzie oferuje paniom nowa kolekcj\u0119 w niespotykanych w\u00F3wczas \u017Cywych kolorach. Kolekcja odnosi sukces, a Boussaca sta\u0107 na kupno pierwszego konia wy\u015Bcigowego. Dzi\u0119ki przyja\u017Ani z Georges\u2019em Clemenceau otrzyma\u0142 zam\u00F3wienia na mundury dla \u017Co\u0142nierzy armii francuskiej podczas pierwszej wojny \u015Bwiatowej (s\u0142ynne b\u0142\u0119kitne mundury czyli bleu horizon). W 1919, wbrew opinii doradc\u00F3w, kupuje za bezcen bezwarto\u015Bciowe p\u0142\u00F3tno lotnicze, z kt\u00F3rego wyrabia bluzy, koszule z mi\u0119kkim ko\u0142nierzykiem, i wynajduje pi\u017Cam\u0119. Kupuje kilka fabryk, m.in. w Wogezach i od skarbu pa\u0144stwa polskiego w trakcie hiperinflacji marki polskiej Zak\u0142ady \u017Byrardowskie w \u017Byrardowie (fabryka zosta\u0142a przej\u0119ta za d\u0142ugi skarbowe w 1935; zobacz te\u017C: afera \u017Cyrardowska). Jego pozycji nie podwa\u017Cy\u0142 nawet wielki kryzys. Jego maj\u0105tek pozwala mu na stworzenie jednej z najlepszych stajni koni wy\u015Bcigowych na \u015Bwiecie. Doradza\u0142 mu w tej kwestii hrabia Gaston de Castelbajac. Podczas okupacji zosta\u0142 cz\u0142onkiem Rady Narodowej re\u017Cimu Vichy. Dzi\u0119ki dobrym stosunkom z wy\u017Cszymi oficerami niemieckimi i ministrem produkcji przemys\u0142owej re\u017Cimu Vichy, , ocali\u0142 swoje fabryki, a nawet uzyska\u0142 pozwolenie na instalacj\u0119 nowych maszyn tkackich. Dostarczy\u0142 Kriegsmarine 110 milion\u00F3w metr\u00F3w tkanin. Po wojnie wsp\u00F3\u0142pracowa\u0142 z armi\u0105 ameryka\u0144sk\u0105. Dzi\u0119ki mo\u017Cnym przyjacio\u0142om unikn\u0105\u0142 kary za kolaboracj\u0119 z okupantem niemieckim. \u015Aledztwo w jego sprawie otwarte w ramach procesu \u201Eoczyszczania\u201D zosta\u0142o zamkni\u0119te bez konsekwencji 2 lipca 1947. Zaanga\u017Cowa\u0142 Christiana Diora i przyczyni\u0142 si\u0119 do tego, by Pary\u017C zn\u00F3w sta\u0142 si\u0119 stolic\u0105 mody. Kupi\u0142 zamek Mivoisin, posiad\u0142o\u015B\u0107 my\u015Bliwsk\u0105 o powierzchni 3600 ha, w departamencie Loiret niedaleko Ch\u00E2tillon-Coligny, gdzie przyjmowa\u0142 osobisto\u015Bci \u015Bwiata polityki. Na pocz\u0105tku lat 50. kupi\u0142 gazety L\u2019Aurore oraz Paris-Turf. W 1952 kupi\u0142 te\u017C stajni\u0119 haras de Jardy i hipodrom w Saint-Cloud ko\u0142o Pary\u017Ca. Boussac d\u0105\u017Cy\u0142 zawsze do pe\u0142nej osobistej kontroli nad fabrykami, ufaj\u0105c jedynie siostrze\u0144cowi Jean-Claude'owi. W epoce dekolonizacji oraz w\u0142\u00F3kien syntetycznych, kt\u00F3re zredukowa\u0142y dost\u0119pne rynki, fabryki Boussaca przesta\u0142y by\u0107 dochodowe. Zmar\u0142 zrujnowany. Od 1980 na jego cze\u015B\u0107 jedno trofeum wy\u015Bcig\u00F3w ko\u0144skich nosi nazw\u0119: Prix Marcel Boussac (uprzednio Crit\u00E9rium des Pouliches)."@pl . "Marcel Boussac"@en . . . "Paris, France"@en . "1980-03-21"^^ . . "Marcel Boussac, n\u00E9 le 17 avril 1889 \u00E0 Ch\u00E2teauroux et mort le 21 mars 1980 \u00E0 Dammarie-sur-Loing (Loiret), est un industriel fran\u00E7ais du textile, propri\u00E9taire de l'entreprise Boussac et un \u00E9leveur et propri\u00E9taire de chevaux de course."@fr . . "Marcel Boussac"@de . . . . . . . . . . "5420"^^ . . . . . . . . . . . . . "Marcel Boussac (ur. 17 kwietnia 1889 w Ch\u00E2teauroux, zm. 21 marca 1980 w Dammarie-sur-Loing) \u2013 francuski przemys\u0142owiec bran\u017Cy tekstylnej i hodowca koni wy\u015Bcigowych. Nazywany \u201Ekr\u00F3lem francuskich prz\u0119dzalni\u201D. W wieku 16 lat rozpocz\u0105\u0142 prac\u0119 w zak\u0142adzie konfekcyjnym ojca. Przeprowadza si\u0119 do Pary\u017Ca gdzie oferuje paniom nowa kolekcj\u0119 w niespotykanych w\u00F3wczas \u017Cywych kolorach. Kolekcja odnosi sukces, a Boussaca sta\u0107 na kupno pierwszego konia wy\u015Bcigowego. Jego maj\u0105tek pozwala mu na stworzenie jednej z najlepszych stajni koni wy\u015Bcigowych na \u015Bwiecie. Doradza\u0142 mu w tej kwestii hrabia Gaston de Castelbajac."@pl . . "1930507"^^ . . . . . . . . . . . "Racehorse owner/breeder"@en . . . . . "Marcel Boussac"@en .