. . . . . . "3386"^^ . . . . . "1122335925"^^ . . . "Neo-Chalcedonism"@en . . . . . . "Neochalcedonizm \u2013 pr\u0105d w chrystologii VI w., w kt\u00F3rym dokonywano reinterpretacji formu\u0142y chrystologicznej Soboru Chalcedo\u0144skiego w duchu teologii Cyryla Aleksandryjskiego, czyli akcentuj\u0105c jedno\u015B\u0107 natur Chrystusa. Sob\u00F3r Chalcedo\u0144ski, mimo i\u017C by\u0142 najwi\u0119kszym soborem staro\u017Cytno\u015Bci i stawia\u0142 sobie za cel ujednolicenie wiary dotycz\u0105cej Jezusa Chrystusa w ca\u0142ym Cesarstwie Bizantyjskim, to nie doprowadzi\u0142 on jednak do zgody, ale sta\u0142 si\u0119 pocz\u0105tkiem za\u017Cartych spor\u00F3w. Ko\u015Bci\u00F3\u0142 Zachodni bez wi\u0119kszych opor\u00F3w podporz\u0105dkowa\u0142 si\u0119 definicji chalcedo\u0144skiej, ale na Wschodzie formu\u0142a o \"dw\u00F3ch naturach\" Chrystusa sta\u0142a si\u0119 przyczyna kontrowersji. W zale\u017Cno\u015Bci od stanowiska zajmowanego wobec tej formu\u0142y, jak i wobec wypowiedzi Cyryla Aleksandryjskiego, wyodr\u0119bni\u0142y si\u0119 trzy grupy teolog\u00F3w wschodnich: 1) tzw. \"monofizyci\", kt\u00F3rzy nie byli uczniami Eutychesa, ale fanatycznymi zwolennikami po monofizycku brzmi\u0105cych wypowiedzi Cyryla oraz przeciwnikami m\u00F3wienia o dw\u00F3ch naturach Chrystusa. W pewnym momencie stali si\u0119 najpowa\u017Cniejsz\u0105 si\u0142\u0105 w Ko\u015Bciele Wschodnim. 2) tzw. \"nestorianie\" (albo \"dyofizyci\"). Nie byli oni uczniami albo zwolennikami Nestoriusza, ale widzieli w formule chalcedo\u0144skiej odrzucenie tez Cyryla i podkre\u015Blali mocno prawd\u0119 o dw\u00F3ch naturach w Chrystusie. 3) trzecia grupa to \"neochalcedo\u0144czycy\", kt\u00F3rzy uwa\u017Cali, \u017Ce Sob\u00F3r Chalcedo\u0144ski pot\u0119pi\u0142 Eutychesa i jego teorie, ale nie mia\u0142 zamiaru negowa\u0107 istotnych twierdze\u0144 Cyryla. Neochalcedonizm by\u0142 wi\u0119c pr\u00F3b\u0105 przedstawienia definicji chalcedo\u0144skiej tak, aby nie sta\u0142a ona w sprzeczno\u015Bci z teologi\u0105 Cyryla. Du\u017Ce zas\u0142ugi dla neochalcedonizmu po\u0142o\u017Cy\u0142 cesarz Justynian I Wielki, kt\u00F3ry pr\u00F3bowa\u0142 nak\u0142oni\u0107 teolog\u00F3w do dw\u00F3ch spraw: 1) zaaprobowania koncepcji mnich\u00F3w scytyjskich, obecnej w Rzymie i w Konstantynopolu, a wyra\u017Conej w formule: unus de Trinitate passus est (jeden z Tr\u00F3jcy cierpia\u0142), kt\u00F3ra mia\u0142a podkre\u015Bli\u0107 jedno\u015B\u0107 podmiotu (boskiego) w Chrystusie. 2) pogodzenia formu\u0142y chalcedo\u0144skiej w dw\u00F3ch naturach z formu\u0142\u0105 Cyryla jedna natura S\u0142owa Boga wcielona. Cesarz chcia\u0142 w ten spos\u00F3b uzyska\u0107 zbie\u017Cno\u015B\u0107 stanowisk, pokonuj\u0105c rozbie\u017Cno\u015Bci terminologiczne. Rozwi\u0105za\u0144 teologicznych dostarczy\u0142 Leoncjusz z Jerozolimy, zwany Leoncjuszem Bizantyjczykiem, mnich i polemista tej epoki i teologiczny doradca cesarza. Wed\u0142ug niego w Chrystusie jedyn\u0105 hipostaz\u0105 jest odwieczna hipostaza Logosu. Co do natury ludzkiej Chrystusa, to nie istnia\u0142a ona nigdy w ludzkiej hipostazie, ale zacz\u0119\u0142a istnie\u0107 i istnieje w hipostazie Logosu. Leoncjusz uto\u017Csamia wi\u0119c hipostaz\u0119, kt\u00F3ra jednoczy natur\u0119 bosk\u0105 i natur\u0119 ludzk\u0105 Chrystusa z preegzystuj\u0105c\u0105 hipostaz\u0105 S\u0142owa. Logos niejako w\u0142\u0105cza natur\u0119 ludzk\u0105 w swoj\u0105 hipostaz\u0119 bosk\u0105. Chocia\u017C natura ludzka nie posiada w\u0142asnej hipostazy (osoby), to jednak posiada wszelkie przymiotu cz\u0142owiecze\u0144stwa. Opisany tu akt nosi nazw\u0119 enhipostazji i nie powoduje \u017Cadnego uszczerbku w naturze ludzkiej, ale raczej jest jej wyniesieniem."@pl . . . . . "L'orthodoxie n\u00E9o-chalc\u00E9donienne est un mouvement th\u00E9ologique qui fait retour \u00E0 la th\u00E9ologie chalc\u00E9donienne \u00E0 partir d'un concile tenu \u00E0 Alexandrie vers 515. Il se construit en r\u00E9action \u00E0 l'orthodoxie anti-chalc\u00E9donienne qui s'\u00E9tait impos\u00E9e dans l'empire byzantin sous le r\u00E8gne d'Anastase Ier. \n* Portail du christianisme \n* Portail de la th\u00E9ologie"@fr . . . . "Neochalcedonizm"@pl . . . . "Orthodoxie n\u00E9o-chalc\u00E9donienne"@fr . . "Neo-Chalcedonism (also neo-Chalcedonianism) was a sixth-century theological movement in the Byzantine empire. The term however is quite recent, first appearing in a 1909 work by ."@en . . . . "L'orthodoxie n\u00E9o-chalc\u00E9donienne est un mouvement th\u00E9ologique qui fait retour \u00E0 la th\u00E9ologie chalc\u00E9donienne \u00E0 partir d'un concile tenu \u00E0 Alexandrie vers 515. Il se construit en r\u00E9action \u00E0 l'orthodoxie anti-chalc\u00E9donienne qui s'\u00E9tait impos\u00E9e dans l'empire byzantin sous le r\u00E8gne d'Anastase Ier. Il se caract\u00E9rise par la promotion de la formule de Cyrille d'Alexandrie Unus ex trinitate passus est qu'on trouve chez des auteurs comme Jean de C\u00E9sar\u00E9e ou Jean de Scythopolis, et qui revient \u00E0 insister sur l'unit\u00E9 de la personne du Christ au point de pr\u00EAter le flanc \u00E0 la critique de th\u00E9opaschisme, que l'on a faite \u00E0 Cyrille. \n* Portail du christianisme \n* Portail de la th\u00E9ologie"@fr . "Neochalcedonizm \u2013 pr\u0105d w chrystologii VI w., w kt\u00F3rym dokonywano reinterpretacji formu\u0142y chrystologicznej Soboru Chalcedo\u0144skiego w duchu teologii Cyryla Aleksandryjskiego, czyli akcentuj\u0105c jedno\u015B\u0107 natur Chrystusa. 1) tzw. \"monofizyci\", kt\u00F3rzy nie byli uczniami Eutychesa, ale fanatycznymi zwolennikami po monofizycku brzmi\u0105cych wypowiedzi Cyryla oraz przeciwnikami m\u00F3wienia o dw\u00F3ch naturach Chrystusa. W pewnym momencie stali si\u0119 najpowa\u017Cniejsz\u0105 si\u0142\u0105 w Ko\u015Bciele Wschodnim. Du\u017Ce zas\u0142ugi dla neochalcedonizmu po\u0142o\u017Cy\u0142 cesarz Justynian I Wielki, kt\u00F3ry pr\u00F3bowa\u0142 nak\u0142oni\u0107 teolog\u00F3w do dw\u00F3ch spraw:"@pl . "39649850"^^ . "Neo-Chalcedonism (also neo-Chalcedonianism) was a sixth-century theological movement in the Byzantine empire. The term however is quite recent, first appearing in a 1909 work by ."@en . . . .