. "Snoqualmie" . . . . "3551835"^^ . "United States victory" . "Isaac Stevens"@en . . . . "Nisqually" . . . "Muckleshoot" . . . . . . "9"^^ . "Puget Sound War"@en . . . . . . . . "3"^^ . . . "4"^^ . . . . "1855"^^ . "Puyallup" . . . . . "Snoqualmie warriorsWashington militia"@en . . . "Klickitat" . . . . . . "10906"^^ . . . . "James Tilton"@en . . . . "A map of Seattle, drawn at the time of the Battle of Seattle, part of the Puget Sound War. Map shows the sloop USS Decatur and the bark Brontes in Elliott Bay"@en . "Puyallup warriors"@en . . . . . . . . . . . "Gabriel J. Rains"@en . . "the American Indian Wars"@en . "Klickitat warriors"@en . . . . "Wojna Zatoki Puget - konflikt zbrojny mi\u0119dzy armi\u0105 USA, lokalnymi milicjami i cywilnymi ochotnikami a grup\u0105 plemion india\u0144skich (Nisqually, Muckleshoot, Puyallup i Klickitat) zamieszkuj\u0105cych wybrze\u017Ca zatoki Puget na terytorium obecnego stanu Waszyngton. Innym elementem tej wojny by\u0142 konflikt plemion Haida i Tlingit z marynark\u0105 wojenn\u0105 USA spowodowany ich najazdami na ziemie plemion znad cie\u015Bniny Puget. 13 listopada gubernator Stevens zarz\u0105dzi\u0142 mobilizacj\u0119 milicji Terytorium. Zosta\u0142 utworzony 1 Pu\u0142k Milicji Terytorium Waszyngton."@pl . "Nisqually warriors"@en . . "Wojna Zatoki Puget - konflikt zbrojny mi\u0119dzy armi\u0105 USA, lokalnymi milicjami i cywilnymi ochotnikami a grup\u0105 plemion india\u0144skich (Nisqually, Muckleshoot, Puyallup i Klickitat) zamieszkuj\u0105cych wybrze\u017Ca zatoki Puget na terytorium obecnego stanu Waszyngton. Innym elementem tej wojny by\u0142 konflikt plemion Haida i Tlingit z marynark\u0105 wojenn\u0105 USA spowodowany ich najazdami na ziemie plemion znad cie\u015Bniny Puget. Pierwszym bia\u0142ym, kt\u00F3ry zbada\u0142 wybrze\u017Ca cie\u015Bniny Puget by\u0142 brytyjski kapitan George Vancouver. 4 lipca 1792 obj\u0105\u0142 on oficjalnie te ziemie w panowanie Korony Brytyjskiej (nie przejmuj\u0105c, si\u0119 faktem, i\u017C ta ziemia mia\u0142a ju\u017C prawowitych w\u0142a\u015Bcicieli). Vancouver nada\u0142 te\u017C nazw\u0119 zatoce \u2013 od nazwiska jednego z jego oficer\u00F3w, porucznika Petera Pugeta. Terytorium by\u0142o administrowane z jako cz\u0119\u015B\u0107 Departamentu Kolumbii Kompanii Zatoki Hudsona. Jednak wkr\u00F3tce do terytorium (wtedy cz\u0119\u015Bci Terytorium Oregon) zacz\u0119li ro\u015Bci\u0107 sobie prawa Amerykanie. Po szeregu sporach gro\u017C\u0105cych nawet wybuchem wojny ameryka\u0144sko brytyjskiej Terytorium Oregon przesz\u0142o w 1846 oficjalnie pod w\u0142adz\u0119 USA. Ju\u017C w 1846 roku powsta\u0142o w okolicy pierwsze osiedle bia\u0142ych \u2013 New Market (dzi\u015B Tumwater). We wrze\u015Bniu 1851 zosta\u0142o za\u0142o\u017Cone Seattle (nazwane tak na cze\u015B\u0107 wodza szczep\u00F3w Suquamish i Duwamish \u2013 Sealth). 8 lutego 1853 z Terytorium Oregon zosta\u0142o wyodr\u0119bnione Terytorium Waszyngton. Jego pierwszym gubernatorem zosta\u0142 Isaac Stevens. Traktat z Medicine Creek. W roku 1854 gubernator Terytorium Waszyngton Isaac Stevens przeprowadzi\u0142 rozmowy z plemionami Salisz: Nisqually, Puyallup, Squaxin Island i sze\u015Bcioma mniejszymi. Ich efektem sta\u0142o si\u0119 podpisanie w dniu 26 grudnia 1854 roku traktatu w delcie rzeki Nisqually, nad potokiem zwanym przez tubylc\u00F3w She-nah-num za\u015B przez bia\u0142ych Medicine Creek (dzi\u015B McAllister Creek). W zamian za utworzenie 3 rezerwat\u00F3w, renty p\u0142atne przez 20 lat oraz zachowanie praw do po\u0142owu ryb i polowania, plemiona przekazywa\u0142y rz\u0105dowi USA 2,24 miliona akr\u00F3w ziemi (9060 km\u00B2). Zagwarantowane w traktacie prawa Indian na ziemiach oddanych rz\u0105dowi by\u0142y przez w\u0142adze Terytorium a nast\u0119pnie Stanu Waszyngton ignorowane. Oryginalny rezerwat przeznaczony dla plemienia Nisqually zosta\u0142 utworzony na skalistych obszarach z dala od rzeki, co by\u0142o nie do przyj\u0119cia dla tego plemienia, kt\u00F3re sw\u0105 egzystencj\u0119 opiera\u0142o na po\u0142owie \u0142ososi. Jeden z wodz\u00F3w plemienia \u2013 \u2013 odm\u00F3wi\u0142 z\u0142o\u017Cenia swego podpisu. Popar\u0142o go kilku pomniejszych wodz\u00F3w. \u0179r\u00F3d\u0142a historyczne nie s\u0105 zgodne, ale wydaje si\u0119, i\u017C inni wodzowie z\u0142o\u017Cyli znak \u201EX\u201D na traktacie za niego. Leschi energicznie protestowa\u0142 przeciw traktatowi, lecz zosta\u0142 zignorowany.We wrze\u015Bniu 1855 wybuch\u0142a na terytorium Oregonu i Waszyngtonu wojna z plemieniem Yakima. Wys\u0142ane przeciwko Yakima oddzia\u0142y ponios\u0142y pora\u017Ck\u0119 ko\u0142o Toppenish Creek. Aby wspom\u00F3c kampani\u0119 przeciwko Yakima wyruszy\u0142 do ich kraju dow\u00F3dca Fort Steilacoom, kapitan Marice Maloney z oddzia\u0142ami 4 pu\u0142ku piechoty. Jednocze\u015Bnie nadesz\u0142y wie\u015Bci, i\u017C niezadowolony z traktatu Leschi buntuje okoliczne plemiona i wzywa je do wojny przeciwko bia\u0142ym.Wzrastaj\u0105ce zaniepokojenie w\u0142adz sytuacj\u0105 w Cie\u015Bninie Puget sk\u0142oni\u0142o je do utworzenia 19 pa\u017Adziernika ochotniczej kompanii rangers\u00F3w pod dow\u00F3dztwem kapitana Charlesa Eatona. 20 pa\u017Adziernika na wniosek majora Rainsa (dow\u00F3dcy okr\u0119gu obejmuj\u0105cego obszar rzeki Kolumbii i zatoki Puget) powsta\u0142a Kompania A milicji Terytorium Waszyngton. Jej kapitanem wybrano Gilmore Haysa. 22 pa\u017Adziernika Leschi spotka\u0142 si\u0119 w stolicy Terytorium \u2013 (Olympia (Waszyngton|Olimpii) \u2013 z zast\u0119pc\u0105 gubernatora Charlesem Mansonem. Leschi mia\u0142 stwierdzi\u0107, i\u017C wojna rzeczywi\u015Bcie jest mo\u017Cliwa. Tego dnia Mason powo\u0142a\u0142 kolejne 4 kompanie ochotnik\u00F3w. W zwi\u0105zku z coraz bardziej napi\u0119t\u0105 sytuacj\u0105 pod nieobecno\u015B\u0107 Stevensa zast\u0119pca gubernatora Terytorium Charles Mason zadecydowa\u0142, i\u017C Leschi i jego brat Quiemuth powinni zosta\u0107 prewencyjnie aresztowani i wys\u0142a\u0142 przeciwko nim milicj\u0119. Potyczka ko\u0142o Connell's Prairie. 24 pa\u017Adziernika 19-osobowy oddzia\u0142 milicji (tzw. Eaton\u2019s Rangers) kapitana Charlesa Eatona dotar\u0142 na farm\u0119 Leschi, jednak zasta\u0142 j\u0105 opuszczon\u0105. W\u00F3dz zd\u0105\u017Cy\u0142 si\u0119 ukry\u0107. Eaton zacz\u0105\u0142 przeczesywa\u0107 okolic\u0119 i wys\u0142a\u0142 cz\u0119\u015B\u0107 grupy po zapasy. Leschi i Quiemuth postanowili do\u0142\u0105czy\u0107 do Yakima, lecz napotkali grup\u0119 ok. 40 Indian, kt\u00F3rzy mieli zamiar walczy\u0107 w okolicach Puget Sound. 27 pa\u017Adziernika oddzia\u0142 Eatona zosta\u0142 zaskoczony przez Indian ko\u0142o Connel\u2019s Prairie. Zgin\u0119\u0142o dw\u00F3ch milicjant\u00F3w Michael Conner i James McAlister, za\u015B reszta schroni\u0142a si\u0119 zbudowanej z bali chacie, gdzie by\u0142a przez jaki\u015B czas oblegana. Po stracie 7 ludzi Indianie wycofali si\u0119 zabieraj\u0105c konie bia\u0142ych. Masakra nad rzek\u0105 White River. 28 pa\u017Adziernika wojownicy plemienia Muckleshoots wodza Nelsona, kt\u00F3ry ju\u017C wcze\u015Bniej ostrzega\u0142 osadnik\u00F3w przed mo\u017Cliwo\u015Bci\u0105 wybuchu wojny, wykonali seri\u0119 rajd\u00F3w na osiedla bia\u0142ych w dolinie rzeki White River. W ich wyniku zgin\u0119\u0142o 9 bia\u0142ych. Zgin\u0119\u0142o tak\u017Ce kilku napastnik\u00F3w. Atak spowodowa\u0142 masow\u0105 ucieczk\u0119 miejscowych osadnik\u00F3w z doliny White River a tak\u017Ce z doliny Puyallup, kt\u00F3rym zacz\u0105\u0142 grozi\u0107 w\u00F3dz Kitsap. 31 pa\u017Adziernika w g\u00F3rze rzeki White Indianie zaskoczyli 7-osobowy oddzia\u0142 milicji id\u0105cy w czo\u0142\u00F3wce si\u0142 Maloneya, kt\u00F3ry zdecydowa\u0142 si\u0119 zawr\u00F3ci\u0107. W zasadzce zgin\u0119\u0142o dw\u00F3ch kolejnych bia\u0142ych z milicji \u2013 szeryf Abram Benton Moses i Joseph Miles. To wa\u017Cne wydarzenie, gdy\u017C to Leschi zosta\u0142 oskar\u017Cony o morderstwo na Mosesie. Tymczasem okaza\u0142o si\u0119, i\u017C w\u00F3dz Sealth odci\u0105\u0142 si\u0119 stanowczo od Leschi i zacz\u0105\u0142 intensywnie namawia\u0107 do tego samego inne plemiona. W\u00F3dz Patkanim poszed\u0142 jeszcze dalej i zaoferowa\u0142 swych wojownik\u00F3w do walki z buntownikami. W tej sytuacji Leschi m\u00F3g\u0142 mie\u0107 do dyspozycji zaledwie ok. 300 wojownik\u00F3w. Bitwa nad White River \u2013 Puyallup River. 3 listopada do akcji w okolicach White River wkroczy\u0142y oddzia\u0142y armii regularnej. Maruice Maloney wys\u0142a\u0142 50 \u017Co\u0142nierzy porucznika Slaughtera i 50 ochotnik\u00F3w kapitana Gilmore Haysa. Oddzia\u0142y te napotka\u0142y ok. 150-200 Indian z plemion Nisqually, Puyallup, Squaxon i innych. Jednak znajdowali si\u0119 oni po drugiej stronie rzeki, kt\u00F3rej wojsko nie by\u0142o w stanie przekroczy\u0107. Ograniczono si\u0119 wi\u0119c do wymiany ognia na dalekim dystansie. Slaughter by\u0142 przekonany, i\u017C Indianie stracili ok. 30 zabitych, podczas gdy jego straty ogranicza\u0142y si\u0119 do 1 zabitego. Nast\u0119pnego dnia kolejny oddzia\u0142 wys\u0142any przez Maloneya dogoni\u0142 kapitana Haysa na drugiej stronie Green River. Indianie zajmuj\u0105cy s\u0142abe pozycje wycofali si\u0119. Biali stracili tego dnia 2 rannych. Pogo\u0144 za Indianami by\u0142a prawie niemo\u017Cliwa, ze wzgl\u0119du na wysoki poziom mody w rzekach. 6 listopada w czasie przekraczania rzeki oddzia\u0142 Slaughtera zosta\u0142 ostrzelany. Zgin\u0105\u0142 1 \u017Co\u0142nierz, za\u015B 3 zosta\u0142o rannych. \u0141\u0105czne straty w trakcie dzia\u0142a\u0144 w rejonie rzek White i Puyallup w dniach 3-6 listopada wynios\u0142y 2 zabitych i 5 rannych. Po bitwie oddzia\u0142y wycofa\u0142y si\u0119 do obozu \u201ECamp Montgomery\u201D. Wkr\u00F3tce do obozowiska przyby\u0142 osobi\u015Bcie kapitan Maloney. 13 listopada gubernator Stevens zarz\u0105dzi\u0142 mobilizacj\u0119 milicji Terytorium. Zosta\u0142 utworzony 1 Pu\u0142k Milicji Terytorium Waszyngton. 24 listopada ob\u00F3z Camp Montgomery opu\u015Bci\u0142y oddzia\u0142y: kompania C 4 pu\u0142ku piechoty porucznika Slaughtera i 45-osobowa kompania D kapitana W.H. Wallace\u2019a z 1 pu\u0142ku milicji. Oddzia\u0142y skierowa\u0142y si\u0119 ku dolinom White i Puyallup. Rozsy\u0142ane po okolicy patrole stwierdzi\u0142y, i\u017C okoliczne farmy s\u0105 spalone. 26 listopada wyruszy\u0142 z Camp Montgomery na patrol 25-osobowy oddzia\u0142 porucznika McKeevera z kompanii kapitana Keyesa z 3 pu\u0142ku artylerii. Tego dnia dosz\u0142o do kilku strzelanin \u2013 rano ochotnik z kompanii Wallace\u2019a zosta\u0142 ranny kul\u0105 w plecy, za\u015B wieczorem ludzie McKeevera zastrzelili Indianina, kt\u00F3ry podchodzi\u0142 do biwaku. Tej samej nocy Indianie uprowadzili z obozu Slaughtera 32 konie i mu\u0142y. Na wie\u015B\u0107 o tym Kapitan Keyes postanowi\u0142 wzmocni\u0107 si\u0142y Slaughtera. Potyczka ko\u0142o Brannan's Prairie. 4 grudnia oddzia\u0142 armii porucznika Williama Slaughtera maszeruj\u0105cy w kierunku Puyallup, zatrzyma\u0142 si\u0119 ko\u0142o opuszczonego domostwa w wid\u0142ach rzek White i Green w miejscu zwanym Brannan's Prairie. \u017Bo\u0142nierze rozpalili ogniska aby wysuszy\u0107 mokre ubrania. Porucznik Slaughter i pozostali oficerowie konferowali w chacie, gdy nagle ok. godziny 19.00 pad\u0142y strza\u0142y. Jeden z pierwszych strza\u0142\u00F3w trafi\u0142 porucznika w serce. Wywi\u0105za\u0142a si\u0119 3-godzinna strzelanina z Indianami Klickitat wodza Kanaskata, w trakcie kt\u00F3rej zgin\u0105\u0142 kapral z 4 pu\u0142ku piechoty i kapral z kompanii D milicji. 6 ochotnik\u00F3w zosta\u0142o rannych (1 zmar\u0142 od ran). Indianie wycofali si\u0119 noc\u0105 bez strat.Z powodu sukcesu Indian w ostatnim starciu oraz z powodu niesprzyjaj\u0105cych prowadzeniu dzia\u0142a\u0144 warunk\u00F3w wojsko czasowo wycofa\u0142o si\u0119 do swoich baz. 17 grudnia parowiec \u201EActive\u201D dostarczy\u0142 do Fort Steilacoom du\u017Cy \u0142adunek broni, amunicji i zaopatrzenia. Noc\u0105 5 stycznia 1856 w\u00F3dz Leschi wraz z 38 wojownikami odwiedzi\u0142 rezerwat po\u0142o\u017Cony naprzeciw Fort Steilacoom pr\u00F3buj\u0105c przekona\u0107 miejscowych Indian, by przy\u0142\u0105czyli si\u0119 do buntu. Kapitan Keyes natychmiast wys\u0142a\u0142 parowiec Kompanii Zatoki Hudsona \u201EBeaver\u201D z 30 \u017Co\u0142nierzami. Jednak okaza\u0142o si\u0119, \u017Ce Leschi obsadzi\u0142 swymi dobrze uzbrojonymi lud\u017Ami wybrze\u017Ce. \u201EBeaver\u201D nie mia\u0142 na pok\u0142adzie dzia\u0142, kt\u00F3re mog\u0142yby odp\u0119dzi\u0107 Indian, za\u015B jego jedyna szalupa mog\u0142a przewie\u017A\u0107 jednocze\u015Bnie tylko kilku ludzi. L\u0105dowanie w rezerwacie by\u0142o wi\u0119c niewykonalne i Amerykanie musieli zawr\u00F3ci\u0107 do Fortu. 19 stycznia 1856 do Seattle zawin\u0105\u0142 uszkodzony na ska\u0142ach okr\u0119t marynarki wojennej USA \u201EDecatur\u201D. Jego za\u0142oga zaoferowa\u0142a mieszka\u0144com pomoc w razie ataku Indian. Bitwa o Seattle. 26 stycznia ok. godziny 8.30 rano Indianie pod wodz\u0105 Leschi zaatakowali miasto. Nie wiadomo dlaczego Indianie zadecydowali si\u0119 zaatakowa\u0107 w \u015Bwietle dnia miast tak jak zazwyczaj noc\u0105. Atakuj\u0105cy znale\u017Ali si\u0119 pod silnym ogniem ze stoj\u0105cego w zatoce \u201EDecatura\u201D. Okr\u0119t mia\u0142 150-osobow\u0105 za\u0142og\u0119 i posiada\u0142 14 dzia\u0142 32-funtowych i 2 12-funtowe. Opr\u00F3cz okr\u0119tu w walce uczestniczy\u0142 po stronie bia\u0142ych oddzia\u0142 Marines oraz lokalna milicja kapitana Christophera C. Hewitta. Osadnicy umocnili si\u0119 w silnych blokhauzach, sk\u0105d ostrzeliwali atakuj\u0105cych Indian. Wymiana ognia trwa\u0142a przez ca\u0142y dzie\u0144. W ko\u0144cu Indianie nie mog\u0105c pokona\u0107 silnej zapory ogniowej \u2013 wycofali si\u0119. Zgin\u0119\u0142o 2 bia\u0142ych. Straty Indian s\u0105 nieznane \u2013 nie znaleziono ani jednego cia\u0142a. Szacunki obro\u0144c\u00F3w m\u00F3wi\u0105 o 28 zabitych i ok. 80 rannych (w tym 5 zabitych jednym pociskiem z \u201EDecatura\u201D). 2 domy w mie\u015Bcie zosta\u0142y spalone \u2013 1 przez Indian, 1 przez pocisk z haubicy. Du\u017Co wi\u0119cej budynk\u00F3w zosta\u0142o spalonych przez Indian w okolicy miasta. Po ataku na Seattle gubernator Stevens zaoferowa\u0142 20$ za g\u0142ow\u0119 buntownika i 80$ za g\u0142ow\u0119 wodza. 29 stycznia do Fort Steilacoom przyby\u0142 na pok\u0142adzie parowca \u201ERepublic\u201D podpu\u0142kownik Casey z 2 kompaniami 9 pu\u0142ku piechoty. 4 lutego do wojska do\u0142\u0105czy\u0142 w\u00F3dz Patkanim z 55 wojownikami ze szczep\u00F3w Snohomish i Snoqualmic skuszonymi ofert\u0105 Stevensa (pieni\u0105dze za g\u0142owy zabitych buntownik\u00F3w). Wojownicy od razu zostali wys\u0142ani na zwiad w doliny rzek White i Green. Wkr\u00F3tce ludzie Patkanima bez wystrza\u0142u zdobyli ma\u0142y (17 os\u00F3b) ob\u00F3z buntownik\u00F3w. 3 wojownik\u00F3w okaza\u0142o si\u0119 cz\u0142onkami plemienia Klickitat. Dw\u00F3ch z nich Patkanim rozkaza\u0142 powiesi\u0107, trzeci ocala\u0142 gdy\u017C wyzna\u0142 po\u0142o\u017Cenie obozu wodz\u00F3w Leschi i Nelsona. Bitwa nad White River. Noc\u0105 15 lutego ludzie Patkanima podeszli do obozu Leschi roz\u0142o\u017Conego nad ma\u0142ym strumieniem wpadaj\u0105cym do White River. Mieli oni zamiar zaskoczy\u0107 buntownik\u00F3w, lecz zdradzi\u0142y ich szczekaj\u0105ce w obozie psy. Obaj wodzowie odbyli bezp\u0142odn\u0105 rozmow\u0119, po kt\u00F3rej Patkanim zadecydowa\u0142 si\u0119 zaatakowa\u0107 nast\u0119pnego ranka. Po ci\u0119\u017Ckiej walce wojownicy Patkanima odrzucili ludzi Leschi z zajmowanych przez nich stanowisk. Walka toczy\u0142a si\u0119 ok. 10 godzin. Leschi straci\u0142 8 ludzi, jednak Patkanim zdoby\u0142 tylko 2 g\u0142owy. Zgin\u0119\u0142o te\u017C 6 jego ludzi.W czasie gdy rozgrywa\u0142y si\u0119 walki pomi\u0119dzy lud\u017Ami Patkanima i Leschi sformowano kolejn\u0105 kompani\u0119 india\u0144skich zwiadowc\u00F3w \u2013 g\u0142\u00F3wnie z plemienia Chehalis. Jej dow\u00F3dc\u0105 zosta\u0142 Sidney S. Ford. Zorganizowano te\u017C now\u0105 jednostk\u0119 milicji \u2013 Batalion Centralny, na kt\u00F3rego dow\u00F3dc\u0119 wybrano kapitana Haysa. Otrzyma\u0142 on stopie\u0144 majora milicji. 24 lutego na terenie hrabstwa Thurston w odleg\u0142o\u015Bci zaledwie 12 mil od stolicy Terytorium \u2013 Olimpii zgin\u0105\u0142 William S. Northcraft \u2013 kwatermistrz milicji terytorialnej. Dowodzi\u0142o to, i\u017C Indianie rozszerzyli obszar dzia\u0142ania na treny na p\u00F3\u0142noc od Fort Steilacoom. Tamtejszymi buntownikami dowodzili Quiemuth i Ste-hi. Dwa dni p\u00F3\u017Aniej rejon ten wys\u0142ano 50 india\u0144skich zwiadowc\u00F3w z plemienia Squoxin pod dow\u00F3dztwem Wesleya Gosnella. 27 lutego Batalion Centralny zosta\u0142 wys\u0142any w kierunku Muckleshoot Prairie, gdzie mia\u0142 wsp\u00F3\u0142pracowa\u0107 z oddzia\u0142ami regularnymi pu\u0142kownika Caseya. Po drodze milicja mia\u0142a za\u0142o\u017Cy\u0107 stra\u017Cnice obsadzone przez 10 ludzi ko\u0142o Porter\u2019s Prairie oraz w Camp Campbell. Tego samego dnia (27 lutego) \u017Co\u0142nierze kapitana Keyesa wzi\u0119li do niewoli duchowego lidera buntownik\u00F3w \u2013 wodza plemienia Klickitats \u2013 Kanaskata. W\u00F3dz pono\u0107 szarpa\u0142 si\u0119 i rozjuszy\u0142 \u017Co\u0142nierzy krzycz\u0105c na ca\u0142y g\u0142os, \u017Ce zabija\u0142 Amerykan\u00F3w \u2013 a\u017C zosta\u0142 w ko\u0144cu zastrzelony. Potyczka pod Muckleshoot Prairie. 1 marca wojownicy z plemion Puget Sound (ok. 200) zaatakowali obozowisko armii pod Muckleshoot Prairie. Porucznik August V. Kautz mia\u0142 przy sobie kompanie D i H 9 pu\u0142ku piechoty. Kiedy nadci\u0105gn\u0105\u0142 jeszcze kapitan Keyes z kompani\u0105 3 pu\u0142ku artylerii \u2013 wojsko uderzy\u0142o. Indianie wycofali si\u0119. Zgin\u0119\u0142o 2 \u017Co\u0142nierzy za\u015B 8 w tym porucznik Kautz zosta\u0142o rannych. Indianie strat nie ponie\u015Bli. 2 marca zgin\u0105\u0142 kolejny osadnik w hrabstwie Thurston, William White, jad\u0105cy z ko\u015Bcio\u0142a. Dwie towarzysz\u0105ce mu kobiety zdo\u0142a\u0142y uciec. 5 marca kapitan Keyes ze 125 \u017Co\u0142nierzami regularnymi otrzyma\u0142 rozkaz zaatakowania obozowiska Indin po\u0142o\u017Conego o 6 mil od Muckleshoot Prairie w kierunku Porter\u2019s Prairie. Jednak okaza\u0142o si\u0119, i\u017C Indianie opu\u015Bcili ob\u00F3z w noc poprzedzaj\u0105c\u0105 atak. Bitwa pod Connell's Prairie. Ok. 8 rano 10 marca Indianie zaatakowali oddzia\u0142y milicji majora Haysa buduj\u0105ce stra\u017Cnic\u0119 i przepraw\u0119 przez White River. Pocz\u0105tkowo kompania kapitana White wspierana przez kapitana Swindala i10 \u017Co\u0142nierzy z jego kompanii znalaz\u0142a si\u0119 w trudnym po\u0142o\u017Ceniu b\u0119d\u0105c atakowana przez ok. 150 Indian. Jednak Hays szybko pos\u0142a\u0142 na pomoc 20 ludzi kapitana Hennessa a nast\u0119pnie 15 ludzi porucznika Martina w celu oskrzydlenia przeciwnika a w ko\u0144cu jeszcze 15 porucznika Van Ogle i 12 kapitana Robertsona. Skoordynowane uderzenie kapitana White'a i nades\u0142anych posi\u0142k\u00F3w z\u0142ama\u0142o lini\u0119 Indian, kt\u00F3rzy rzucili si\u0119 do ucieczki. Buntownicy stracili 25-30 zabitych, za\u015B biali mieli zaledwie 4 rannych.14 marca w tym samym miejscu Indianie ponownie zaatakowali pracuj\u0105cych bia\u0142ych \u2013 ci\u0119\u017Cko ranny zosta\u0142 1 milicjant. Tego samego dnia podpu\u0142kownik Casey otrzyma\u0142 posi\u0142ki w postaci dw\u00F3ch kolejnych kompanii 9 pu\u0142ku piechoty. Jednak nie dane by\u0142o im wzi\u0105\u0107 udzia\u0142u w walce przeciwko plemionom Puget (na zach\u00F3d od G\u00F3r Kaskadowych). Po ostatnich starciach Indianie rozproszyli si\u0119 na ma\u0142e grupy i stracili serce do walki, tak wi\u0119c wkr\u00F3tce oddzia\u0142y Caseya ruszy\u0142y na wschodni\u0105 stron\u0119 G\u00F3r Kaskadowych, by wzi\u0105\u0107 udzia\u0142 w walkach z Yakima. W tamt\u0105 stron\u0119 pod\u0105\u017Cy\u0142a te\u017C cz\u0119\u015B\u0107 Klickitat\u00F3w i 26 marca wzi\u0119\u0142a udzia\u0142 wraz z Yakima w masakrze bia\u0142ych ko\u0142o Cascades (zgin\u0119\u0142o tam 17 bia\u0142ych w tym 3 \u017Co\u0142nierzy). 31 marca inny oddzia\u0142 milicji kapitana Hamiltona J. C. Maxona maszeruj\u0105cy w g\u00F3r\u0119 rzeki Nisqually zabi\u0142 1 Indianina i schwyta\u0142 kilku. Od schwytanych Amerykanie dowiedzieli si\u0119 o ma\u0142ym obozie Indian nad rzek\u0105 Owhop. 1 kwietnia wys\u0142ali do obozu jedn\u0105 ze schwytanych kobiet, aby zaj\u0119\u0142a Indian rozmow\u0105, po czym otoczyli ob\u00F3z i zaatakowali. Zaskoczenie by\u0142o kompletne. Tylko jeden Indianin zd\u0105\u017Cy\u0142 wystrzeli\u0107, reszta rzuci\u0142a si\u0119 do ucieczki. W obozie i podczas ucieczki zgin\u0119\u0142o \u0142\u0105cznie 17 do 30 Indian, w tym jeden ze znacz\u0105cych przyw\u00F3dc\u00F3w znany jako Sky-skie. 10 kwietnia major Hays zrezygnowa\u0142 z dow\u00F3dztwa Batalionu Centralnego i zako\u0144czy\u0142 s\u0142u\u017Cb\u0119 jako ochotnik. Jego miejsce jako podpu\u0142kownik zaj\u0105\u0142 B.F. Shaw. 2 lipca pu\u0142kownik George Wright o\u015Bwiadczy\u0142, i\u017C \u201Ewojna india\u0144ska si\u0119 zako\u0144czy\u0142a\u201D. W dniach 4-5 sierpnia pod presj\u0105 prezydenta Franklina Pierce\u2019a gubernator Stevens spotka\u0142 si\u0119 z przedstawicielami plemion Nisqually i Puyallup w celu om\u00F3wienia mo\u017Cliwo\u015Bci przeniesienia ich rezerwat\u00F3w w inne, bardziej korzystne miejsca. 13 pa\u017Adziernika 1856 Leschi zosta\u0142 zdradzony i odstawiony do wi\u0119zienia. Jego brat Quiemuth zosta\u0142 zamordowany 18 pa\u017Adziernika przez \"nieznanych sprawc\u00F3w\" w budynku gubernatora Stevensa, w noc przed przekazaniem go do Fort Steilacoom. Bitwa ko\u0142o Port Gamble. W po\u0142owie pa\u017Adziernika wzros\u0142a r\u00F3wnie\u017C liczba rajd\u00F3w plemion z terenu Kanady. Kanadyjscy Indianie (m.in. Haida i ich sprzymierze\u0144cy z rosyjskiej Alaski) atakowali rezerwaty miejscowych Indian (b\u0119d\u0105cych pod jurysdykcj\u0105 USA) i brali ich w niewol\u0119. 18 pa\u017Adziernika w starciu z Indianami Puget Sound zgin\u0119\u0142y 2 osoby. Aby przerwa\u0107 rajdy pu\u0142kownik Casey rozkaza\u0142 wys\u0142a\u0107 parowiec \u201EMassachusetts\u201D kapitana Swartwouta do Port Gamble. 20 pa\u017Adziernika Amerykanie napotkali tam du\u017Cy ob\u00F3z Indian z p\u00F3\u0142nocy. Amerykanie wysadzili na l\u0105d 45 \u017Co\u0142nierzy i marynarzy z haubic\u0105 i dwoma kutrami. P\u00F3\u0142nocnym Indianom zakomunikowano, i\u017C je\u015Bli powr\u00F3c\u0105 w pokoju do siebie \u2013 nic im si\u0119 nie stanie. Jednak odm\u00F3wili oni. Oddzia\u0142 powr\u00F3ci\u0142 na okr\u0119t. W nocy \u201EMassachusetts\u201D podp\u0142yn\u0105\u0142 do obozu Indian tak blisko jak to by\u0142o mo\u017Cliwe. Rankiem porucznik Forrest zosta\u0142 wys\u0142any na kutrze \u201ETraveller\u201D powy\u017Cej obozu Indian. Obie jednostki mia\u0142y ob\u00F3z w zasi\u0119gu ognia. Wkr\u00F3tce pad\u0142y pierwsze strza\u0142y. Pociski przeora\u0142y ob\u00F3z niszcz\u0105c mienie i prawie wszystkie kanu Indian. Wkr\u00F3tce na l\u0105dzie wyl\u0105dowa\u0142o 29 marynarzy i marines porucznika Semmesa, kt\u00F3rzy wdarli si\u0119 do obozowiska i utrzymywali je od 7.20 do 10.00, po czym powr\u00F3cili na okr\u0119t. Indianie ukryli si\u0119 w okolicznym lesie, praktycznie niewidoczni z okr\u0119t\u00F3w. Po po\u0142udniu, aby przeciwdzia\u0142a\u0107 ucieczce Indian w nocy w obozie wyl\u0105dowa\u0142a kolejny, 37-osobowy desant, kt\u00F3ry zniszczy\u0142 ostatnie zdatne do u\u017Cytku kanu oraz upewni\u0142 si\u0119, i\u017C pozosta\u0142e s\u0105 niezdatne do \u017Ceglugi. Po wypadzie oddzia\u0142 wycofa\u0142 si\u0119 bez strat. Wieczorem Swartwout wys\u0142a\u0142 do Indian jedn\u0105 z pochwyconych kobiet z propozycj\u0105 z\u0142o\u017Cenia broni i odstawienia Indian do brytyjskiej Victorii, sk\u0105d mieli uda\u0107 si\u0119 do swych dom\u00F3w i nigdy nie powraca\u0107 do Puget Sound. Indianie odrzucili propozycj\u0119 stwierdzaj\u0105c, i\u017C gotowi s\u0105 walczy\u0107, jednak nast\u0119pnego dnia rano do Swartwouta przyby\u0142o dw\u00F3ch wodz\u00F3w, kt\u00F3rzy zgodzili si\u0119 skapitulowa\u0107. Ca\u0142odzienna bitwa kosztowa\u0142a kanadyjskich Indian 27 zabitych i 21 rannych. 87 z\u0142o\u017Cy\u0142o obietnic\u0119 powrotu do dom\u00F3w i nie wracania na terytorium USA. Zostali oni na pok\u0142adzie \u201EMassachusetts\u201D odstawieni na p\u00F3\u0142noc. Amerykanie mieli 1 zabitego i 1 rannego.Bitwa nie zako\u0144czy\u0142a jednak konflikt\u00F3w z wojowniczymi Haida \u2013 11 kwietnia 1857 zamordowali oni (jako zemst\u0119 za \u015Bmier\u0107 wodza w poprzednim roku) pu\u0142kownika milicji Isaaca Ebeya, jednego z pierwszych osadnik\u00F3w w rejonie Puget Sound. Leschi zosta\u0142 oskar\u017Cony o zamordowanie Abrama Bentona Mosera i postawiony przed s\u0105dem. Pierwszy proces nie przyni\u00F3s\u0142 efektu, poniewa\u017C \u0142awa przysi\u0119g\u0142ych nie by\u0142a w stanie podj\u0105\u0107 decyzji, gdy\u017C otrzyma\u0142a od s\u0119dziego instrukcj\u0119, i\u017C zabicie cz\u0142onka si\u0142 zbrojnych podczas konfliktu zbrojnego nie mo\u017Ce by\u0107 traktowane jako \u201Emorderstwo\u201D. Jednak w drugim procesie s\u0119dzia nie da\u0142 takiej instrukcji, za\u015B obro\u0144com Leschi nie pozwolono przedstawi\u0107 dowod\u00F3w \u015Bwiadcz\u0105cych na korzy\u015B\u0107 Indianina. Leschi zosta\u0142 skazany na kar\u0119 \u015Bmierci. Nowy gubernator Terytorium Waszyngton LaFayette McMullen odrzuci\u0142 pro\u015Bb\u0119 o u\u0142askawienie wystosowan\u0105 przez komendanta plac\u00F3wki Kompanii Zatoki Hudsona w Fort Nisqually, Williama Frasera Tolmie, kt\u00F3ry bardzo dobrze zna\u0142 Leschi. Nie wzi\u0119to r\u00F3wnie\u017C pod uwag\u0119 obiekcji wyra\u017Canych przez porucznika Kautza. 19 stycznia 1858 w\u00F3dz zosta\u0142 powieszony w ma\u0142ej dolince ko\u0142o jeziora Steilacoom. W marcu 2004 w\u0142adze Waszyngtonu uzna\u0142y, i\u017C w trakcie procesu pope\u0142niono powa\u017Cne uchybienia i wnios\u0142y do stanowego s\u0105du najwy\u017Cszego pro\u015Bb\u0119 o kasacj\u0119 wyroku. 10 grudnia 2004 jednog\u0142o\u015Bnie Leschi zosta\u0142 zrehabilitowany."@pl . "Der Puget-Sound-Krieg war eine bewaffnete Auseinandersetzung zwischen der Armee der Vereinigten Staaten und mehreren Indianergruppen am Puget Sound im Westen des Bundesstaats Washington in den Jahren 1855 und 1856. Auf indianischer Seite waren Teile der Nisqually, Muckleshoot, Puyallup und der beteiligt, aber auch Yakama. Au\u00DFerdem gerieten auch Gruppen von Haida und Tlingit mit in den Konflikt, w\u00E4hrend sie auf einem Raubzug zur Beschaffung von Sklaven waren. In dem Gefecht von Port Gamble wurden zahlreiche Krieger von der Besatzung des US-Kriegsschiffs get\u00F6tet. Im folgenden Jahr unternahmen die Indianer einen Rachefeldzug gegen Whidbey Island, wo sie Colonel Isaac Ebey t\u00F6teten."@de . . . . . "The Puget Sound War was an armed conflict that took place in the Puget Sound area of the state of Washington in 1855\u201356, between the United States military, local militias and members of the Native American tribes of the Nisqually, Muckleshoot, Puyallup, and Klickitat. Another component of the war, however, were raiders from the Haida and Tlingit who came into conflict with the United States Navy during contemporaneous raids on the native peoples of Puget Sound. Although limited in its magnitude, territorial impact and losses in terms of lives, the conflict is often remembered in connection to the 1856 Battle of Seattle and to the execution of a central figure of the war, Nisqually Chief Leschi. The contemporaneous Yakima War may have been responsible for some events of the Puget Sound War, such as the Battle of Seattle, and it is not clear that the people of the time made a strong distinction between the two conflicts."@en . "Muckleshoot warriors"@en . . . . "The Puget Sound War was an armed conflict that took place in the Puget Sound area of the state of Washington in 1855\u201356, between the United States military, local militias and members of the Native American tribes of the Nisqually, Muckleshoot, Puyallup, and Klickitat. Another component of the war, however, were raiders from the Haida and Tlingit who came into conflict with the United States Navy during contemporaneous raids on the native peoples of Puget Sound. Although limited in its magnitude, territorial impact and losses in terms of lives, the conflict is often remembered in connection to the 1856 Battle of Seattle and to the execution of a central figure of the war, Nisqually Chief Leschi. The contemporaneous Yakima War may have been responsible for some events of the Puget Sound War"@en . . . . . . "La guerre du Puget Sound est un conflit arm\u00E9 qui eut lieu en 1855-1856 dans la r\u00E9gion du Puget Sound dans le territoire de Washington aux \u00C9tats-Unis entre l'arm\u00E9e des \u00C9tats-Unis et des membres des peuples Nisqually, Muckleshoot, Puyallup et Klickitat. Elle a pour origine le trait\u00E9 de Medicine Creek sign\u00E9 en 1854 par lequel les Am\u00E9rindiens durent abandonner une partie de leurs terres. Apr\u00E8s leur reddition, le chef Leschi des Nisqually fut captur\u00E9 puis condamn\u00E9 pour le meurtre d'un milicien au d\u00E9but du conflit et fut pendu le 19 f\u00E9vrier 1858."@fr . . . . . "Puget Sound War"@en . . "United States victory"@en . . . "1100661995"^^ . . . "Guerre du Puget Sound"@fr . "La guerre du Puget Sound est un conflit arm\u00E9 qui eut lieu en 1855-1856 dans la r\u00E9gion du Puget Sound dans le territoire de Washington aux \u00C9tats-Unis entre l'arm\u00E9e des \u00C9tats-Unis et des membres des peuples Nisqually, Muckleshoot, Puyallup et Klickitat. Elle a pour origine le trait\u00E9 de Medicine Creek sign\u00E9 en 1854 par lequel les Am\u00E9rindiens durent abandonner une partie de leurs terres. Apr\u00E8s leur reddition, le chef Leschi des Nisqually fut captur\u00E9 puis condamn\u00E9 pour le meurtre d'un milicien au d\u00E9but du conflit et fut pendu le 19 f\u00E9vrier 1858."@fr . . . . . . . "Puget-Sound-Krieg"@de . . . . . "Wojna Zatoki Puget"@pl . . . . . "Oregon militia"@en . . . . . "Puget Sound War"@en . . . "Der Puget-Sound-Krieg war eine bewaffnete Auseinandersetzung zwischen der Armee der Vereinigten Staaten und mehreren Indianergruppen am Puget Sound im Westen des Bundesstaats Washington in den Jahren 1855 und 1856. Auf indianischer Seite waren Teile der Nisqually, Muckleshoot, Puyallup und der beteiligt, aber auch Yakama. Au\u00DFerdem gerieten auch Gruppen von Haida und Tlingit mit in den Konflikt, w\u00E4hrend sie auf einem Raubzug zur Beschaffung von Sklaven waren. In dem Gefecht von Port Gamble wurden zahlreiche Krieger von der Besatzung des US-Kriegsschiffs get\u00F6tet. Im folgenden Jahr unternahmen die Indianer einen Rachefeldzug gegen Whidbey Island, wo sie Colonel Isaac Ebey t\u00F6teten. Diese Konflikte sind Teil einer gr\u00F6\u00DFeren Auseinandersetzung, die mit dem Yakima-Krieg und der in schwer fassbarem Zusammenhang standen. Rechtsgeschichtlich spielte die Hinrichtung des Nisqually-H\u00E4uptlings als Verbrecher eine Rolle, obwohl er sich selbst im Krieg mit den Vereinigten Staaten sah."@de . . . . . . . . . "Charles H. Mason"@en . . . . . . . .