. . "Team Ferbey in 2010"@en . . "1083766545"^^ . . . . "Randy Ferbey"@en . . . "\u0424\u0451\u0440\u0431\u0438, \u0420\u044D\u043D\u0434\u0438"@ru . . . . . . . . . . . . "2"^^ . . . . . . . . . . "436655"^^ . . . . . . . . . . . . . . "Randy Ferbey (ur. 30 maja 1959 w Edmonton) \u2013 kanadyjski curler. Uznawany za jednego z najlepszych graczy na \u015Bwiecie, jest czterokrotnym mistrzem \u015Bwiata, 6-krotnie wygrywa\u0142 the Brier i 8 razy mistrzostwa Alberty. Ferbey jako kapitan w swojej dru\u017Cynie wyst\u0119powa\u0142 na pozycji trzeciego. Randy Frebey zacz\u0105\u0142 gra\u0107 w curling w 1973, w latach 1985 i 1986 jako kapitan dru\u017Cyny zdoby\u0142 mistrzostwo Alberty mikst\u00F3w, na mistrzostwach Kanady dru\u017Cyn mieszanych nie odni\u00F3s\u0142 sukces\u00F3w. Po raz pierwszy wyst\u0105pi\u0142 na mistrzostwach Kanady w , zesp\u00F3\u0142 , w kt\u00F3rym Ferbey gra\u0142 na pozycji trzeciego, zaj\u0105\u0142 4. miejsce. Rok p\u00F3\u017Aniej w Round Robin Alberta nie przegra\u0142a \u017Cadnego z 11 mecz\u00F3w i bezpo\u015Brednio zakwalifikowa\u0142a si\u0119 do fina\u0142u, w kt\u00F3rym wynikiem 8:7 pokona\u0142a Saskatchewan. Na M\u015A 1988 dru\u017Cyna Pata Ryana w fazie grupowej nie zosta\u0142a pokonana, z 1. miejsca dotar\u0142a do fina\u0142u, gdzie przegra\u0142a z Norwegi\u0105 (Eigil Ramsfjell) 4:5. Dru\u017Cyna Pata Ryana w niezmienionym sk\u0142adzie obroni\u0142a tytu\u0142 mistrzowski w 1989, w finale pokonuj\u0105c Kolumbi\u0119 Brytyjsk\u0105 (Rick Folk) 3:2. Po rundzie grupowej Mistrzostw \u015Awiata 1989 z bilansem 6-3 Kanada zajmowa\u0142a 3. miejsce, w p\u00F3\u0142finale pokona\u0142a Szwecj\u0119 4:3. Randy Ferbey zdoby\u0142 sw\u00F3j pierwszy tytu\u0142 mistrza \u015Bwiata po wygranej 5:4 nad Szwajcarami (Patrick H\u00FCrlimann). W 1990 Ferbey opu\u015Bci\u0142 dru\u017Cyn\u0119 Ryana i pr\u00F3bowa\u0142 zakwalifikowa\u0107 si\u0119 z nowym zespo\u0142em do the Brier. Obok Ferbeya grali tam , i . Nowy zesp\u00F3\u0142 nie osi\u0105gn\u0105\u0142 wi\u0119kszego sukcesu. Ferbey w sezonie 1994/1995 gra\u0142 w zespole . W 1996 ponownie zwi\u0105za\u0142 si\u0119 z dru\u017Cyn\u0105 Pata Ryana, kt\u00F3ry powr\u00F3ci\u0142 z Kolumbii Brytyjskiej. Rok p\u00F3\u017Aniej postanowi\u0142 samodzielnie skompletowa\u0107 zawodnik\u00F3w, Randy obra\u0142 od tego czasu pozycj\u0119 trzeciego, na czwartej pozycji nieprzerwanie wyst\u0119puje , Carter Rycroft pocz\u0105tkowo by\u0142 drugi jednak w sezonie 1998/1999 by\u0142 otwieraj\u0105cym a jego miejsce na 2. pozycji zaj\u0105\u0142 . W drugiej po\u0142owie 1999. miejsce Rycrofta, kt\u00F3ry odszed\u0142 do Kevina Martina, zaj\u0105\u0142 , w takim sk\u0142adzie Randy Ferbey gra do dzi\u015B. Do 2001 zesp\u00F3\u0142 nie m\u00F3g\u0142 przej\u015B\u0107 przez rywalizacj\u0119 w prowincji, w 2001 Ferbey po raz pierwszy jako skip wygra\u0142 mistrzostwa Alberty i wyst\u0105pi\u0142 na the Brier. Do p\u00F3\u0142fina\u0142\u00F3w Mistrzostw Kanady 2001 Alberta awansowa\u0142a z 1. miejsca, w p\u00F3\u0142finale zmierzy\u0142a si\u0119 z Ontario (Wayne Middaugh) pokonuj\u0105c je 8:6. Alberta wygra\u0142a ca\u0142e mistrzostwa pokonuj\u0105c w finale Manitob\u0119 8:4. Na mistrzostwach \u015Bwiata w Lozannie zesp\u00F3\u0142 Ferbeya przegra\u0142 w p\u00F3\u0142finale ze Szwajcari\u0105 5:6 a p\u00F3\u017Aniej w ma\u0142ym finale z Norwegi\u0105 9:10. Rok p\u00F3\u017Aniej zesp\u00F3\u0142 Randy'ego Ferbeya powt\u00F3rzy\u0142 krajowy sukces i w finale the Brier 2002 pokona\u0142 9:4 Johna Morrisa z Ontario. Na drodze do fina\u0142u M\u015A 2002 Kanada pokona\u0142a w p\u00F3\u0142finale Stany Zjednoczone 10:6. Zesp\u00F3\u0142 zdoby\u0142 tytu\u0142 mistrz\u00F3w \u015Bwiata po wygranej 10:5 nad Norwegami (P\u00E5l Trulsen). W 2003 Randy Ferbey obroni\u0142 tytu\u0142 mistrzowski zar\u00F3wno w Kanadzie jak i na \u015Bwiecie. W finale rozgrywek krajowych pokona\u0142 gospodarzy turnieju, Now\u0105 Szkocj\u0119 (Mark Dacey) 8:4. Trzeci tytu\u0142 mistrz\u00F3w \u015Bwiata Ferbey zdoby\u0142 pokonuj\u0105c szwajcarsk\u0105 dru\u017Cyn\u0119 Ralpha St\u00F6ckliego 10:6. Podczas w Round Robin Alberta zaj\u0119\u0142a 2. miejsce z bilansem 10-1, jedyn\u0105 pora\u017Ck\u0105 by\u0142 mecz z Now\u0105 Szkocj\u0105. W meczu 1-2 Page playoff Ferbey pokona\u0142 Now\u0105 Szkocj\u0119 10:6 i ponownie spotka\u0142 si\u0119 z ni\u0105 w finale, tam jednak Mark Dacey zrewan\u017Cowa\u0142 si\u0119 za pora\u017Ck\u0119 rok wcze\u015Bniej i Alberta przegra\u0142a 9:10, w ostatnim endzie trac\u0105c 3 kamienie. W nast\u0119pnym roku w finale mistrzostw kraju ponownie zmierzy\u0142 si\u0119 z Now\u0105 Szkocj\u0105, by\u0142 to jednak zesp\u00F3\u0142 , w tym meczu Ferbey wygra\u0142 5:4. W 2005 Kanadyjczycy byli gospodarzami mistrzostw \u015Bwiata. Zesp\u00F3\u0142 Ferbeya Round Robin zako\u0144czy\u0142 bilansem 8-3 wraz z pi\u0119cioma innymi reprezentacjami. W tie-breaker pokona\u0142 Fin\u00F3w (Markku Uusipaavalniemi) 9:5, w meczu 3-4 Norweg\u00F3w (Paal Trulsen) 7:6. P\u00F3\u0142fina\u0142 zako\u0144czy\u0142 si\u0119 tak\u017Ce wygran\u0105 Kanadyjczyk\u00F3w, pokonali w\u00F3wczas Niemc\u00F3w (Andreas Kapp) 8:6, w finale Kanadyjczycy po roku przerwy odzyskali tytu\u0142 mistrz\u00F3w \u015Bwiata, wysoko (11:4) pokonali Szkot\u00F3w (David Murdoch). Od 2006 zesp\u00F3\u0142 Randy'ego Frebeya nie wywalczy\u0142 tytu\u0142u mistrza Alberty, w Boston Pizza Cup 2008 i Boston Pizza Cup 2009 w finale przegrywa\u0142 z Kevinem Martinem, odpowiednio 3:7 i 5:8. W rozgrywkach World Curling Tour Ferbey zmierzy\u0142 si\u0119 34 razy z Martinem, wygra\u0142 10 spotka\u0144 z czego 3 w 2009 W grudniu 2009 Ferbey rywalizowa\u0142 w Canadian Olympic Curling Trials 2009 o mo\u017Cliwo\u015B\u0107 reprezentowania Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010. Zaj\u0105\u0142 tam 5. lokat\u0119. Pomimo nieobecno\u015Bci Kevina Martina na Boston Pizza Cup 2010, Ferbey nie b\u0119dzie reprezentowa\u0142 Alberty na Tim Hortons Brier 2010. W finale podobnie jak dwukrotnie wcze\u015Bniej przegra\u0142 z Kevinem Koe (5:7). Wraz z ko\u0144cem sezonu 2009/2010, po 12 latach wsp\u00F3lnej gry, dru\u017Cyna z\u0142o\u017Cona z Ferbeya, , i , rozpad\u0142a si\u0119. Tr\u00F3jka koleg\u00F3w Ferbeya z zespo\u0142u zdecydowa\u0142a zrobi\u0107 przerw\u0119 w karierze curlingowej, natomiast sam Ferbey do\u0142\u0105czy\u0142 do dru\u017Cyny Brada Gushue. W 2012 pr\u00F3bowa\u0142 skompletowa\u0107 dru\u017Cyn\u0119, kt\u00F3ra mog\u0142aby rywalizowa\u0107 o reprezentowanie Kanady na ZIO 2014. David Nedohin postanowi\u0142 jednak stworzy\u0107 sw\u00F3j w\u0142asny zesp\u00F3\u0142, w rezultacie 2012 Ferbey postanowi\u0142 zako\u0144czy\u0107 karier\u0119 sportow\u0105."@pl . . . . . . . . . "8"^^ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "3"^^ . . . . . . . . . . "245"^^ . . . . . . . . . . . . . "Randy Ferbey"@en . . . . . . . . . . . . "23753"^^ . . . . . . . . . . . . . . . . "\u0420\u044D\u0301\u043D\u0434\u0438 \u0424\u0451\u0440\u0431\u0438 (\u0430\u043D\u0433\u043B. Randy Ferbey; 30 \u043C\u0430\u044F 1959, \u042D\u0434\u043C\u043E\u043D\u0442\u043E\u043D, \u0410\u043B\u044C\u0431\u0435\u0440\u0442\u0430, \u041A\u0430\u043D\u0430\u0434\u0430) \u2014 \u043A\u0430\u043D\u0430\u0434\u0441\u043A\u0438\u0439 \u043A\u0451\u0440\u043B\u0438\u043D\u0433\u0438\u0441\u0442.\u0427\u0435\u0442\u044B\u0440\u0451\u0445\u043A\u0440\u0430\u0442\u043D\u044B\u0439 \u0447\u0435\u043C\u043F\u0438\u043E\u043D \u043C\u0438\u0440\u0430 (1989, 2002, 2003, 2005). \u0428\u0435\u0441\u0442\u0438\u043A\u0440\u0430\u0442\u043D\u044B\u0439 \u0447\u0435\u043C\u043F\u0438\u043E\u043D \u041A\u0430\u043D\u0430\u0434\u044B (1988, 1989, 2001, 2002, 2003, 2005). \u0421\u043A\u0438\u043F \u0441\u0432\u043E\u0435\u0439 \u043A\u043E\u043C\u0430\u043D\u0434\u044B. \u0418\u0433\u0440\u0430\u043B \u043D\u0430 \u043F\u043E\u0437\u0438\u0446\u0438\u0438 \u0442\u0440\u0435\u0442\u044C\u0435\u0433\u043E. \u0424\u0451\u0440\u0431\u0438 \u0438 \u0435\u0433\u043E \u043A\u043E\u043C\u0430\u043D\u0434\u0430 \u0441\u0434\u0435\u043B\u0430\u043B\u0438 \u043F\u043E\u043F\u0443\u043B\u044F\u0440\u043D\u044B\u043C \u0441\u0440\u0435\u0434\u0438 \u043A\u0451\u0440\u043B\u0438\u043D\u0433\u0438\u0441\u0442\u043E\u0432 \u043D\u0430\u0437\u044B\u0432\u0430\u0442\u044C \u0447\u0438\u0441\u043B\u0430\u043C\u0438 \u0437\u043E\u043D\u044B \u0438\u0433\u0440\u043E\u0432\u043E\u0439 \u043F\u043B\u043E\u0449\u0430\u0434\u043A\u0438 \u0438 \u00AB\u0432\u0435\u0441\u00BB (\u0441\u043A\u043E\u0440\u043E\u0441\u0442\u044C) \u043A\u0430\u043C\u043D\u044F \u043F\u0440\u0438 \u0431\u0440\u043E\u0441\u043A\u0435 (\u0441\u043C. en:Curling glossary##s, numbered zones); \u0447\u0430\u0441\u0442\u043E \u0438\u043C\u0435\u043D\u043D\u043E \u0438\u043C \u043F\u0440\u0438\u043F\u0438\u0441\u044B\u0432\u0430\u044E\u0442 \u0438\u0437\u043E\u0431\u0440\u0435\u0442\u0435\u043D\u0438\u0435 \u044D\u0442\u043E\u0439 \u0442\u0435\u0440\u043C\u0438\u043D\u043E\u043B\u043E\u0433\u0438\u0438, \u043D\u043E \u0434\u043E\u0441\u0442\u043E\u0432\u0435\u0440\u043D\u043E \u044D\u0442\u043E \u043D\u0435\u0438\u0437\u0432\u0435\u0441\u0442\u043D\u043E. \u0412 1995 \u0433\u043E\u0434\u0443 \u0432\u0432\u0451\u0434\u0435\u043D \u0432 \u0417\u0430\u043B \u0441\u043B\u0430\u0432\u044B \u043A\u0430\u043D\u0430\u0434\u0441\u043A\u043E\u0433\u043E \u043A\u0451\u0440\u043B\u0438\u043D\u0433\u0430."@ru . . . . "1959-05-30"^^ . . . . "Randy Ferbey"@en . . . . . . . . "Randy S. Ferbey (born May 30, 1959) is a Canadian retired curler from Sherwood Park, Alberta. Ferbey is a six-time Canadian champion and a four-time World Champion. He currently coaches the Rachel Homan women's team. Born in Edmonton, Alberta, Ferbey notably popularized the system of having the skip throw third rocks, when he skipped the team nicknamed \"the Ferbey Four\", a team with which he won four Briers (2001, 2002, 2003, 2005) and narrowly missed winning the 2004 final after giving up a 7\u20133 lead to Mark Dacey. Others teams in both men's and women's curling have adopted the system of not having the skip throw last stones, such as the Margaretha Sigfridsson rink, who would win winning an Olympic Silver and numerous World silvers and Europeans golds by skipping while throwing lead stones, and Jim Cotter throwing last rocks for John Morris who would together reach the finals of both 2014 Olympic Curling Trials and 2014 Brier. The Ferbey Four also popularized the \"numbered zones\", when calling out the weight of various draw shots.[1] Many consider the quartet together at its peak from 2002\u20132006 to be either the best team or very near to the best team in curling history. Nedohin's often near perfect shotmaking (regularly having games in the high 90s), Ferbey's extremely aggressive shot calling, and the stellar brushing and front end stones of Marcel Rocque and Scott Pfeifer (nicknamed Huff and Puff for their tireless work on the broom) made them an incredibly difficult challenge for every opponent. All together, he has played in eight Briers, six World Championships, four Continental Cups, skipped in two Canadian Mixed Curling Championships, won three Canada Cups, and two TSN Skins Games. In In 2019, Ferbey was named the greatest Canadian male third in history in a TSN poll of broadcasters, reporters and top curlers. As he threw third stones for most of his career, Ferbey was considered a third rather than a skip as his position."@en . "Randy S. Ferbey (born May 30, 1959) is a Canadian retired curler from Sherwood Park, Alberta. Ferbey is a six-time Canadian champion and a four-time World Champion. He currently coaches the Rachel Homan women's team."@en . . . . . . . . . "Randy Ferbey"@pl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Edmonton, Alberta, Canada"@en . . . . . . . . . . . . . . . "1959-05-30"^^ . . "6"^^ . . . . . . . . . . . . . . . . . "\u0420\u044D\u0301\u043D\u0434\u0438 \u0424\u0451\u0440\u0431\u0438 (\u0430\u043D\u0433\u043B. Randy Ferbey; 30 \u043C\u0430\u044F 1959, \u042D\u0434\u043C\u043E\u043D\u0442\u043E\u043D, \u0410\u043B\u044C\u0431\u0435\u0440\u0442\u0430, \u041A\u0430\u043D\u0430\u0434\u0430) \u2014 \u043A\u0430\u043D\u0430\u0434\u0441\u043A\u0438\u0439 \u043A\u0451\u0440\u043B\u0438\u043D\u0433\u0438\u0441\u0442.\u0427\u0435\u0442\u044B\u0440\u0451\u0445\u043A\u0440\u0430\u0442\u043D\u044B\u0439 \u0447\u0435\u043C\u043F\u0438\u043E\u043D \u043C\u0438\u0440\u0430 (1989, 2002, 2003, 2005). \u0428\u0435\u0441\u0442\u0438\u043A\u0440\u0430\u0442\u043D\u044B\u0439 \u0447\u0435\u043C\u043F\u0438\u043E\u043D \u041A\u0430\u043D\u0430\u0434\u044B (1988, 1989, 2001, 2002, 2003, 2005). \u0421\u043A\u0438\u043F \u0441\u0432\u043E\u0435\u0439 \u043A\u043E\u043C\u0430\u043D\u0434\u044B. \u0418\u0433\u0440\u0430\u043B \u043D\u0430 \u043F\u043E\u0437\u0438\u0446\u0438\u0438 \u0442\u0440\u0435\u0442\u044C\u0435\u0433\u043E. \u0424\u0451\u0440\u0431\u0438 \u0438 \u0435\u0433\u043E \u043A\u043E\u043C\u0430\u043D\u0434\u0430 \u0441\u0434\u0435\u043B\u0430\u043B\u0438 \u043F\u043E\u043F\u0443\u043B\u044F\u0440\u043D\u044B\u043C \u0441\u0440\u0435\u0434\u0438 \u043A\u0451\u0440\u043B\u0438\u043D\u0433\u0438\u0441\u0442\u043E\u0432 \u043D\u0430\u0437\u044B\u0432\u0430\u0442\u044C \u0447\u0438\u0441\u043B\u0430\u043C\u0438 \u0437\u043E\u043D\u044B \u0438\u0433\u0440\u043E\u0432\u043E\u0439 \u043F\u043B\u043E\u0449\u0430\u0434\u043A\u0438 \u0438 \u00AB\u0432\u0435\u0441\u00BB (\u0441\u043A\u043E\u0440\u043E\u0441\u0442\u044C) \u043A\u0430\u043C\u043D\u044F \u043F\u0440\u0438 \u0431\u0440\u043E\u0441\u043A\u0435 (\u0441\u043C. en:Curling glossary##s, numbered zones); \u0447\u0430\u0441\u0442\u043E \u0438\u043C\u0435\u043D\u043D\u043E \u0438\u043C \u043F\u0440\u0438\u043F\u0438\u0441\u044B\u0432\u0430\u044E\u0442 \u0438\u0437\u043E\u0431\u0440\u0435\u0442\u0435\u043D\u0438\u0435 \u044D\u0442\u043E\u0439 \u0442\u0435\u0440\u043C\u0438\u043D\u043E\u043B\u043E\u0433\u0438\u0438, \u043D\u043E \u0434\u043E\u0441\u0442\u043E\u0432\u0435\u0440\u043D\u043E \u044D\u0442\u043E \u043D\u0435\u0438\u0437\u0432\u0435\u0441\u0442\u043D\u043E. \u0412 1995 \u0433\u043E\u0434\u0443 \u0432\u0432\u0451\u0434\u0435\u043D \u0432 \u0417\u0430\u043B \u0441\u043B\u0430\u0432\u044B \u043A\u0430\u043D\u0430\u0434\u0441\u043A\u043E\u0433\u043E \u043A\u0451\u0440\u043B\u0438\u043D\u0433\u0430. \u0412 2014 \u0432\u0432\u0435\u0434\u0451\u043D \u0432 \u041C\u0435\u0436\u0434\u0443\u043D\u0430\u0440\u043E\u0434\u043D\u044B\u0439 \u0437\u0430\u043B \u0441\u043B\u0430\u0432\u044B \u043A\u0451\u0440\u043B\u0438\u043D\u0433\u0430)."@ru . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Randy Ferbey (ur. 30 maja 1959 w Edmonton) \u2013 kanadyjski curler. Uznawany za jednego z najlepszych graczy na \u015Bwiecie, jest czterokrotnym mistrzem \u015Bwiata, 6-krotnie wygrywa\u0142 the Brier i 8 razy mistrzostwa Alberty. Ferbey jako kapitan w swojej dru\u017Cynie wyst\u0119powa\u0142 na pozycji trzeciego. Od 2006 zesp\u00F3\u0142 Randy'ego Frebeya nie wywalczy\u0142 tytu\u0142u mistrza Alberty, w Boston Pizza Cup 2008 i Boston Pizza Cup 2009 w finale przegrywa\u0142 z Kevinem Martinem, odpowiednio 3:7 i 5:8. W rozgrywkach World Curling Tour Ferbey zmierzy\u0142 si\u0119 34 razy z Martinem, wygra\u0142 10 spotka\u0144 z czego 3 w 2009"@pl . . . . . . . .