"\u0412\u043E\u0437\u0432\u0440\u0430\u0442\u043D\u044B\u0435 \u043C\u0435\u0441\u0442\u043E\u0438\u043C\u0435\u043D\u0438\u044F \u2014 \u0447\u0430\u0441\u0442\u044C \u0440\u0435\u0447\u0438, \u0432\u0438\u0434 \u043C\u0435\u0441\u0442\u043E\u0438\u043C\u0435\u043D\u0438\u044F, \u0432\u044B\u0440\u0430\u0436\u0430\u044E\u0449\u0430\u044F \u043D\u0430\u043F\u0440\u0430\u0432\u043B\u0435\u043D\u0438\u0435 \u0434\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0438\u044F \u043D\u0430 \u043F\u0440\u043E\u0438\u0437\u0432\u043E\u0434\u044F\u0449\u0435\u0433\u043E \u0435\u0433\u043E."@ru . . . "Reflexivpronomen"@de . . . . . . . . . . . "Un pronom reflexiu \u00E9s el pronom que fa recaure l'acci\u00F3 del verb sobre el subjecte, com a la frase \"En Llu\u00EDs es renta\", en qu\u00E8 l'agent i el receptor de \"rentar-se\" \u00E9s la mateixa persona. La major part de les lleng\u00FCes indoeuropees posseeixen aquest tipus de pronoms, que sembla provenir dels primers estadis evolutius de la llengua comuna. El pronom pot mantenir concordan\u00E7a en g\u00E8nere, nombre i cas amb el subjecte o ser una part\u00EDcula neutra com passa tamb\u00E9 en la m\u00E9s part dels idiomes."@ca . . . . . . . . . . . . "1212489"^^ . . . . . . . "Het wederkerend voornaamwoord (Latijn pronomen reflexivum) is in veel talen het voornaamwoord dat verwijst naar het onderwerp van dezelfde zin. Dit kan voorkomen als de beschreven handeling rechtstreeks betrekking heeft op het onderwerp, of als het werkwoord zelf wederkerend is. In het Nederlands zijn me, je, ons en zich de meest voorkomende wederkerende voornaamwoorden."@nl . . "Dans la grammaire, le pronom r\u00E9fl\u00E9chi est un pronom qui se r\u00E9f\u00E8re \u00E0 l\u2019agent d\u2019une action, celui-ci \u00E9tant d\u2019ordinaire le sujet d\u2019un verbe, et le pronom \u00E9tant le compl\u00E9ment de ce verbe. Dans certaines langues, comme le fran\u00E7ais ou le roumain, le pronom r\u00E9fl\u00E9chi peut aussi se r\u00E9f\u00E9rer \u00E0 un agent sous-entendu du proc\u00E8s exprim\u00E9 par un nom, le pronom \u00E9tant le compl\u00E9ment de celui-ci. Dans certaines langues il y a seulement des pronoms r\u00E9fl\u00E9chis disjoints, c\u2019est-\u00E0-dire accentu\u00E9s et non attach\u00E9s au verbe, par exemple en anglais ou en hongrois. Dans d\u2019autres il y a un pronom r\u00E9fl\u00E9chi disjoint et un ou plusieurs conjoints, appel\u00E9s aussi clitiques, qui forment un seul mot prosodique avec le verbe, ayant un seul accent, par exemple en fran\u00E7ais, en roumain ou en BCMS. Dans certaines grammaires, le pronom r\u00E9fl\u00E9chi est trait\u00E9 en tant que sous-esp\u00E8ce du pronom personnel."@fr . . . . "Wederkerend voornaamwoord"@nl . "Pronome riflessivo"@it . . . . "Das Reflexivpronomen (auch: Reflexiv[um]; r\u00FCckbez\u00FCgliches F\u00FCrwort) ist ein Pronomen, das sich vom Personalpronomen dadurch unterscheidet, dass es auf Einheiten verweist, die besonders nahe stehen, in der Regel in demselben (Teil-)Satz. Beispielsweise unterscheiden sich das Reflexivpronomen sich und das Personalpronomen ihn im folgenden Beispiel dadurch, dass nur sich auf das Subjekt desselben Nebensatzes bezogen sein kann (der Bezug auf dasselbe Individuum ist im Beispiel durch einen gemeinsamen Index \u201Ei\u201C markiert):"@de . "Pronom reflexiu"@ca . . . . . . . . . "\u0412\u043E\u0437\u0432\u0440\u0430\u0442\u043D\u044B\u0435 \u043C\u0435\u0441\u0442\u043E\u0438\u043C\u0435\u043D\u0438\u044F \u2014 \u0447\u0430\u0441\u0442\u044C \u0440\u0435\u0447\u0438, \u0432\u0438\u0434 \u043C\u0435\u0441\u0442\u043E\u0438\u043C\u0435\u043D\u0438\u044F, \u0432\u044B\u0440\u0430\u0436\u0430\u044E\u0449\u0430\u044F \u043D\u0430\u043F\u0440\u0430\u0432\u043B\u0435\u043D\u0438\u0435 \u0434\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0438\u044F \u043D\u0430 \u043F\u0440\u043E\u0438\u0437\u0432\u043E\u0434\u044F\u0449\u0435\u0433\u043E \u0435\u0433\u043E."@ru . . . "41265"^^ . . "Das Reflexivpronomen (auch: Reflexiv[um]; r\u00FCckbez\u00FCgliches F\u00FCrwort) ist ein Pronomen, das sich vom Personalpronomen dadurch unterscheidet, dass es auf Einheiten verweist, die besonders nahe stehen, in der Regel in demselben (Teil-)Satz. Beispielsweise unterscheiden sich das Reflexivpronomen sich und das Personalpronomen ihn im folgenden Beispiel dadurch, dass nur sich auf das Subjekt desselben Nebensatzes bezogen sein kann (der Bezug auf dasselbe Individuum ist im Beispiel durch einen gemeinsamen Index \u201Ei\u201C markiert): a) Ottoi bemerkte, dass Karl ihni im Spiegel beobachtete (= Gegenstand der Beobachtung ist Otto)b) Otto bemerkte, dass Karli sichi im Spiegel beobachtete (= Gegenstand der Beobachtung ist Karl)"@de . . . . . . . "A reflexive pronoun is a pronoun that refers to another noun or pronoun (its antecedent) within the same sentence. In the English language specifically, a reflexive pronoun will end in -self or -selves, and refer to a previously named noun or pronoun (myself, yourself, ourselves, themselves, etc.). English intensive pronouns, used for emphasis, take the same form. In generative grammar, a reflexive pronoun is an anaphor that must be bound by its antecedent (see binding). In a general sense, it is a noun phrase that obligatorily gets its meaning from another noun phrase in the sentence. Different languages have different binding domains for reflexive pronouns, according to their structure."@en . . . . . . . . "Dans la grammaire, le pronom r\u00E9fl\u00E9chi est un pronom qui se r\u00E9f\u00E8re \u00E0 l\u2019agent d\u2019une action, celui-ci \u00E9tant d\u2019ordinaire le sujet d\u2019un verbe, et le pronom \u00E9tant le compl\u00E9ment de ce verbe. Dans certaines langues, comme le fran\u00E7ais ou le roumain, le pronom r\u00E9fl\u00E9chi peut aussi se r\u00E9f\u00E9rer \u00E0 un agent sous-entendu du proc\u00E8s exprim\u00E9 par un nom, le pronom \u00E9tant le compl\u00E9ment de celui-ci. Dans certaines grammaires, le pronom r\u00E9fl\u00E9chi est trait\u00E9 en tant que sous-esp\u00E8ce du pronom personnel."@fr . . . "Pronom r\u00E9fl\u00E9chi"@fr . . . . "Reflexive pronoun"@en . . . . . "Reflexivt pronomen"@sv . . . . . . . "Il pronome riflessivo, ovvero mi, ti, si, ci, vi, viene di solito usato quando il complemento oggetto di una frase ne \u00E8 anche soggetto. Permette di far ricadere l'azione sul soggetto: ad esempio \"io mi lavo\", \"loro si vestono\". Questo pronome permette di costruire i tre tipi di verbo riflessivo: proprio, improprio, reciproco."@it . "A reflexive pronoun is a pronoun that refers to another noun or pronoun (its antecedent) within the same sentence. In the English language specifically, a reflexive pronoun will end in -self or -selves, and refer to a previously named noun or pronoun (myself, yourself, ourselves, themselves, etc.). English intensive pronouns, used for emphasis, take the same form."@en . . "Un pronom reflexiu \u00E9s el pronom que fa recaure l'acci\u00F3 del verb sobre el subjecte, com a la frase \"En Llu\u00EDs es renta\", en qu\u00E8 l'agent i el receptor de \"rentar-se\" \u00E9s la mateixa persona. La major part de les lleng\u00FCes indoeuropees posseeixen aquest tipus de pronoms, que sembla provenir dels primers estadis evolutius de la llengua comuna. El pronom pot mantenir concordan\u00E7a en g\u00E8nere, nombre i cas amb el subjecte o ser una part\u00EDcula neutra com passa tamb\u00E9 en la m\u00E9s part dels idiomes."@ca . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Il pronome riflessivo, ovvero mi, ti, si, ci, vi, viene di solito usato quando il complemento oggetto di una frase ne \u00E8 anche soggetto. Permette di far ricadere l'azione sul soggetto: ad esempio \"io mi lavo\", \"loro si vestono\". Questo pronome permette di costruire i tre tipi di verbo riflessivo: proprio, improprio, reciproco. \n* \"Io mi lavo\", ovvero \"lavo me\": riflessivo proprio, perch\u00E9 il soggetto diventa contemporaneamente anche l'oggetto della frase. \n* \"Io mi lavo i capelli\": riflessivo improprio o apparente, in quanto io non lavo me stesso, ma i capelli, che diventano oggetto dell'azione. \n* \"Noi ci salutiamo\": riflessivo reciproco, in quanto i soggetti svolgono l'azione l'uno verso l'altro in reciprocit\u00E0."@it . . . . . . . . . . . . . . "Ett reflexivt pronomen \u00E4r inom grammatiken ett pronomen som i regel syftar tillbaka p\u00E5 subjektet i samma sats. Syntaktiskt s\u00E4rskiljs tv\u00E5 typer, i svenskan representerade av det substantiviska sig och det adjektiviska/substantiviska sin (sitt, sina)."@sv . "Ett reflexivt pronomen \u00E4r inom grammatiken ett pronomen som i regel syftar tillbaka p\u00E5 subjektet i samma sats. Syntaktiskt s\u00E4rskiljs tv\u00E5 typer, i svenskan representerade av det substantiviska sig och det adjektiviska/substantiviska sin (sitt, sina)."@sv . . "1124420883"^^ . . . . . . . . . . . . . . . . "\u0412\u043E\u0437\u0432\u0440\u0430\u0442\u043D\u044B\u0435 \u043C\u0435\u0441\u0442\u043E\u0438\u043C\u0435\u043D\u0438\u044F"@ru . . . . . . . . . . "Het wederkerend voornaamwoord (Latijn pronomen reflexivum) is in veel talen het voornaamwoord dat verwijst naar het onderwerp van dezelfde zin. Dit kan voorkomen als de beschreven handeling rechtstreeks betrekking heeft op het onderwerp, of als het werkwoord zelf wederkerend is. In het Nederlands zijn me, je, ons en zich de meest voorkomende wederkerende voornaamwoorden."@nl .