"Ruricio di Limoges (in latino: Ruricius; 440 circa \u2013 Limoges, 507) fu scrittore e vescovo della diocesi di Limoges."@it . "Ruricio di Limoges (in latino: Ruricius; 440 circa \u2013 Limoges, 507) fu scrittore e vescovo della diocesi di Limoges."@it . . . . . "Rurice de Limoges"@fr . "Ruricius (circa 440 - circa 510) was bisschop van Limoges vanaf het jaar 485 tot zijn dood. Van hem zijn een 80-tal brieven bekend, verzameld in de Patrologia Latina (19e eeuw). Ruricius behoorde tot de laatromeinse ambtsadel in Galli\u00EB. Hij was gehuwd en had meerdere kinderen. Onder invloed van zijn vriend trad hij in de clerus. Het centrale gezag van het West-Romeinse rijk was weggevallen (476) en Ruricius beschreef de overgang naar het Visigotenrijk in Aquitani\u00EB. Uit zijn brieven blijkt een drukke correspondentie met Sidonius Appollinaris en met de bisschoppen Caesarius van Arles, Avitus van Vienne en Magnus Felix van Pavia; verschillende bestemmelingen van zijn brieven blijven vandaag onbekenden. Om onduidelijke reden stuurde de Visigotenleider Alarik II hem weg uit Limoges (505). Aan het concilie van Agde (506) nam Ruricius niet deel, alhoewel hij waarschijnlijk nog in leven was. Na de slag bij Vouill\u00E9 (507) trokken de ariaanse Visogothen zich terug richting Spanje en kwamen de katholieke Franken in de plaats."@nl . . . . . . . . . . . "Ruricius"@nl . . . . . . . . . "Ruricio de Limoges en lat\u00EDn Ruricius (c.440-Limoges, 507) fue un epistol\u00F3grafo galorromano y obispo de la di\u00F3cesis de Limoges"@es . . "Rurycjusz I z Limoges (V/VI wiek) \u2013 biskup Limoges w latach 485\u2013506, autor List\u00F3w zawieraj\u0105cych tre\u015Bci og\u00F3lnikowe, uprzejmo\u015Bci, pro\u015Bby itp. Zachowa\u0142o si\u0119 tak\u017Ce 14 list\u00F3w adresowanych do Rurycjusza (w\u015Br\u00F3d nich osiem autorstwa Faustusa z Riez). Nim Rurycjusz obra\u0142 ascetyczny tryb \u017Cycia i zosta\u0142 biskupem, przez dziesi\u0119\u0107 lat by\u0142 \u017Conaty z Iberi\u0105, a na ich za\u015Blubiny pie\u015B\u0144 weseln\u0105 napisa\u0142 Sydoniusz Apolinary."@pl . "9432054"^^ . . . . . "Ruricius I (c. 440 \u2013 c. 510) was a Gallo-Roman aristocrat and bishop of Limoges from c. 485 to 510. He is one of the writers whose letters survive from late Roman Gaul, depicting the influence of the Visigoths on the Roman lifestyle. He should not be confused with his son-in-law, Saint Rusticus (Archbishop of Lyon)."@en . . . . . . . . "Ruricius"@en . . . . . "Rur\u00EDcio de Limoges (Arredores de Gourdon ?, c. 440 \u2014 Limoges, c. 507), foi um bispo e epistol\u00F3grafo galo-romano. Pertencia a uma fam\u00EDlia galo-romana de estatuto senatorial e grande propriet\u00E1ria de terras ao sul de Limoges, na antiga G\u00E1lia romana. Provavelmente teve uma educa\u00E7\u00E3o esmerada nos moldes cl\u00E1ssicos, foi sagrado bispo de Limoges em torno de 485, e nesta condi\u00E7\u00E3o permaneceu at\u00E9 sua morte. Em torno do ano 500 fundou uma igreja mal identificada, que provavelmente \u00E9 aquela em torno da qual foi constru\u00EDda a Abadia de Saint-Augustin-l\u00E8s-Limoges. Foi casado (em seu tempo o clero ainda podia casar) com Hib\u00E9ria, filha do senador Om\u00E1tio, de fam\u00EDlia rica e patr\u00EDcia, tendo cinco filhos: Om\u00E1tio, bispo de Tours; Ep\u00E1rquio, presb\u00EDtero na S\u00E9 de Clermont-Ferrand; Const\u00E2ncio, Le\u00F4ncio e Aureliano, e u"@pt . . "Sant Rurici (Ruricius) (nascut vers el 440; mort el 507 o poc despr\u00E9s del 507), bisbe de Llemotges a l'Alta Viena ( 484 o 485 - 507), vinculat a la fam\u00EDlia gal\u00B7loromana dels Avitii i dels Anicii."@ca . "Sant Rurici (Ruricius) (nascut vers el 440; mort el 507 o poc despr\u00E9s del 507), bisbe de Llemotges a l'Alta Viena ( 484 o 485 - 507), vinculat a la fam\u00EDlia gal\u00B7loromana dels Avitii i dels Anicii."@ca . . . "Ruricius (circa 440 - circa 510) was bisschop van Limoges vanaf het jaar 485 tot zijn dood. Van hem zijn een 80-tal brieven bekend, verzameld in de Patrologia Latina (19e eeuw). Ruricius behoorde tot de laatromeinse ambtsadel in Galli\u00EB. Hij was gehuwd en had meerdere kinderen. Onder invloed van zijn vriend trad hij in de clerus. Het centrale gezag van het West-Romeinse rijk was weggevallen (476) en Ruricius beschreef de overgang naar het Visigotenrijk in Aquitani\u00EB. Uit zijn brieven blijkt een drukke correspondentie met Sidonius Appollinaris en met de bisschoppen Caesarius van Arles, Avitus van Vienne en Magnus Felix van Pavia; verschillende bestemmelingen van zijn brieven blijven vandaag onbekenden."@nl . . . "1064326682"^^ . . "Rur\u00EDcio de Limoges (Arredores de Gourdon ?, c. 440 \u2014 Limoges, c. 507), foi um bispo e epistol\u00F3grafo galo-romano. Pertencia a uma fam\u00EDlia galo-romana de estatuto senatorial e grande propriet\u00E1ria de terras ao sul de Limoges, na antiga G\u00E1lia romana. Provavelmente teve uma educa\u00E7\u00E3o esmerada nos moldes cl\u00E1ssicos, foi sagrado bispo de Limoges em torno de 485, e nesta condi\u00E7\u00E3o permaneceu at\u00E9 sua morte. Em torno do ano 500 fundou uma igreja mal identificada, que provavelmente \u00E9 aquela em torno da qual foi constru\u00EDda a Abadia de Saint-Augustin-l\u00E8s-Limoges. Foi casado (em seu tempo o clero ainda podia casar) com Hib\u00E9ria, filha do senador Om\u00E1tio, de fam\u00EDlia rica e patr\u00EDcia, tendo cinco filhos: Om\u00E1tio, bispo de Tours; Ep\u00E1rquio, presb\u00EDtero na S\u00E9 de Clermont-Ferrand; Const\u00E2ncio, Le\u00F4ncio e Aureliano, e uma ou mais filhas cujo nome se desconhece. Seu neto, Rur\u00EDcio II, tamb\u00E9m foi bispo de Limoges. Foi personagem de grande influ\u00EAncia, comemorado por seus contempor\u00E2neos como um perfeito exemplo de l\u00EDder c\u00EDvico e como um pai e patrono para a popula\u00E7\u00E3o cat\u00F3lica, socorrendo os pobres e desvalidos e intervindo por eles junto \u00E0 Justi\u00E7a, ganhando largo prest\u00EDgio pela sua caridade. Hoje \u00E9 venerado como santo por algumas comunidades. Deixou uma significativa correspond\u00EAncia em latim, da qual sobrevivem 83 documentos, fonte valiosa para o conhecimento da cultura, da moral e da religi\u00E3o na G\u00E1lia romana na passagem do mundo cl\u00E1ssico para o medieval, particularmente na vis\u00E3o da classe aristocr\u00E1tica. Foi muito mais reticente quanto \u00E0 pol\u00EDtica, a maioria dos grandes acontecimentos do per\u00EDodo n\u00E3o s\u00E3o sequer citados em suas cartas, pelo menos nas que chegaram a n\u00F3s, e parece ter-se preocupado pouco com os dilemas pol\u00EDticos do s\u00E9culo, nem com as lutas entre romanos, francos e visigodos que abalaram a regi\u00E3o, mas, como exce\u00E7\u00E3o, deu informa\u00E7\u00F5es importantes sobre a Batalha de Vouill\u00E9 de 507, que resultou na expuls\u00E3o dos visigodos para o sul e na tomada da \u00E1rea pelos francos. Tanto seu conte\u00FAdo como seu estilo s\u00E3o heterog\u00EAneos: h\u00E1 exemplos tratando de banalidades e outros versando sobre temas elevados e sofisticados; h\u00E1 os de um texto refinado e ornamental t\u00EDpico da ret\u00F3rica cl\u00E1ssica, e outros s\u00E3o bem mais espont\u00E2neos e informais, pr\u00F3ximos da linguagem vulgar. Muitos dos seus interlocutores s\u00E3o obscuros e desimportantes, mas teve entre seus amigos e correspondentes v\u00E1rios personagens de grande proje\u00E7\u00E3o no mundo intelectual da \u00E9poca, como Fausto de Riez, e Sid\u00F4nio Apolin\u00E1rio. Na aprecia\u00E7\u00E3o de Christian Settipani, \"uma das figuras mais marcantes do episcopado galo-romano do fim do s\u00E9culo V \u00E9 incontestavelmente Rur\u00EDcio I, bispo de Limoges. Pois, al\u00E9m de sua atividade pol\u00EDtica, liter\u00E1ria e eclesi\u00E1stica, Rur\u00EDcio \u00E9 um exemplo muito significativo dos la\u00E7os estreitos entre a aristocracia e a Igreja galo-romana\". Rur\u00EDcio \u00E9 um nome conhecido nos estudos sobre a controversa quest\u00E3o da \"descend\u00EAncia da Antiguidade\", pois segundo o epit\u00E1fio seu e de seu neto Rur\u00EDcio II, escrito por Ven\u00E2ncio Fortunato, eles eram descendentes da gens Anicia, uma das mais ricas e poderosas fam\u00EDlias romanas do Baixo Imp\u00E9rio. A veracidade deste epit\u00E1fio nunca foi seriamente contestada, fazendo com que Rur\u00EDcio seja um dos poucos personagens atrav\u00E9s dos quais se pode fazer uma liga\u00E7\u00E3o geneal\u00F3gica razoavelmente segura entre fam\u00EDlias da Idade M\u00E9dia e as da Antiguidade. Uma filha casou-se com Agr\u00EDcola, filho do imperador \u00C1vito, um parentesco que tamb\u00E9m \u00E9 bem consolidado pela cr\u00EDtica recente."@pt . . . . . "Ruricius von Limoges (* ca. 440, gest. 507/510) war von 485 bis zu seinem Tod Bischof von Limoges. Ruricius stammte aus einer gallor\u00F6misch-senatorischen Familie; in einer sp\u00E4teren Quelle wird diese sogar zur Verwandtschaft des \u00FCberaus vornehmen r\u00F6mischen Geschlechts der Anicier gez\u00E4hlt. Ruricius hatte einen Bruder namens Leontius und war seit etwa 468 mit einer Frau namens Hiberia verheiratet, die aus einer senatorischen Familie der Auvergne stammte. Er hatte mit ihr f\u00FCnf S\u00F6hne und eine Tochter. Er verf\u00FCgte \u00FCber Grundbesitz in der Umgebung von Cahors."@de . . . . . . "Rurycjusz I"@pl . . . . . "Rur\u00EDcio de Limoges"@pt . . . . . . . . . . . . . "Rurycjusz I z Limoges (V/VI wiek) \u2013 biskup Limoges w latach 485\u2013506, autor List\u00F3w zawieraj\u0105cych tre\u015Bci og\u00F3lnikowe, uprzejmo\u015Bci, pro\u015Bby itp. Zachowa\u0142o si\u0119 tak\u017Ce 14 list\u00F3w adresowanych do Rurycjusza (w\u015Br\u00F3d nich osiem autorstwa Faustusa z Riez). Nim Rurycjusz obra\u0142 ascetyczny tryb \u017Cycia i zosta\u0142 biskupem, przez dziesi\u0119\u0107 lat by\u0142 \u017Conaty z Iberi\u0105, a na ich za\u015Blubiny pie\u015B\u0144 weseln\u0105 napisa\u0142 Sydoniusz Apolinary."@pl . . . . . "Ruricio de Limoges en lat\u00EDn Ruricius (c.440-Limoges, 507) fue un epistol\u00F3grafo galorromano y obispo de la di\u00F3cesis de Limoges"@es . . . . . . . . "Ruricio de Limoges"@es . . . . . . "Rurici de Llemotges"@ca . "Ruricius von Limoges"@de . . "13772"^^ . . "Ruricius von Limoges (* ca. 440, gest. 507/510) war von 485 bis zu seinem Tod Bischof von Limoges. Ruricius stammte aus einer gallor\u00F6misch-senatorischen Familie; in einer sp\u00E4teren Quelle wird diese sogar zur Verwandtschaft des \u00FCberaus vornehmen r\u00F6mischen Geschlechts der Anicier gez\u00E4hlt. Ruricius hatte einen Bruder namens Leontius und war seit etwa 468 mit einer Frau namens Hiberia verheiratet, die aus einer senatorischen Familie der Auvergne stammte. Er hatte mit ihr f\u00FCnf S\u00F6hne und eine Tochter. Er verf\u00FCgte \u00FCber Grundbesitz in der Umgebung von Cahors. Um das Jahr 477 trat er unter dem Einfluss seines Freundes Faustus von Riez dem geistlichen Stand bei und fungierte seit 485 als Bischof von Limoges. Er lie\u00DF dort die Kirche des heiligen Augustinus errichten. Am Konzil von Agde im Jahr 506 nahm er aufgrund einer Krankheit nicht teil. Sein Todesjahr ist nicht genau bekannt: In der Regel wird in der Forschung vom Jahr 507 ausgegangen, doch wird vereinzelt auch f\u00FCr die Zeit um 510 pl\u00E4diert. Seine Familie sollte auch sp\u00E4ter noch eine recht bedeutende Rolle im gallor\u00F6mischen Episkopat spielen; so wurde sein gleichnamiger Enkel sp\u00E4ter ebenfalls Bischof von Limoges. Ruricius war gebildet und verfasste mehrere Briefe, die (in der Tradition der r\u00F6mischen Epistolographie stehend) in zwei B\u00FCchern gesammelt wurden und insgesamt 83 St\u00FCcke umfassen. Er stand unter anderem in Kontakt mit Sidonius Apollinaris sowie den Bisch\u00F6fen Graecus von Marseille, Victorinus von Fr\u00E9jus, Sedatus von Nimes, Euphrasius von Clermont-Ferrand und Caesarius von Arles. Die erhaltene Briefsammlung stellte eine nicht unwichtige Quelle f\u00FCr die sp\u00E4tantike Umbruchsphase in Gallien um 500 dar."@de . . . . . . . "Ruricius I (c. 440 \u2013 c. 510) was a Gallo-Roman aristocrat and bishop of Limoges from c. 485 to 510. He is one of the writers whose letters survive from late Roman Gaul, depicting the influence of the Visigoths on the Roman lifestyle. He should not be confused with his son-in-law, Saint Rusticus (Archbishop of Lyon)."@en . . "Saint Ruricius (n\u00E9 vers 440 ; mort en 507 ou peu apr\u00E8s 507), \u00E9v\u00EAque de Limoges en Haute-Vienne (485\u2013507), li\u00E9 aux gentes gallo-romaines des Avitii et des Anicii."@fr . . . "Saint Ruricius (n\u00E9 vers 440 ; mort en 507 ou peu apr\u00E8s 507), \u00E9v\u00EAque de Limoges en Haute-Vienne (485\u2013507), li\u00E9 aux gentes gallo-romaines des Avitii et des Anicii."@fr . . . . . "Ruricio di Limoges"@it . . . . . . . . .