. "Ulmus \u00D7 hollandica"@es . . . . . . . . . . "\u0412\u044F\u0437 \u0433\u043E\u043B\u043B\u0430\u043D\u0434\u0441\u043A\u0438\u0439 (\u043B\u0430\u0442. Ulmus \u00D7hollandica) \u2014 \u0432\u0438\u0434 \u0434\u0435\u0440\u0435\u0432\u044C\u0435\u0432 \u0440\u043E\u0434\u0430 \u0412\u044F\u0437 (Ulmus) \u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0430 \u0412\u044F\u0437\u043E\u0432\u044B\u0435 (Ulmaceae). \u042F\u0432\u043B\u044F\u0435\u0442\u0441\u044F \u0435\u0441\u0442\u0435\u0441\u0442\u0432\u0435\u043D\u043D\u044B\u043C \u0433\u0438\u0431\u0440\u0438\u0434\u043E\u043C \u043C\u0435\u0436\u0434\u0443 \u0432\u044F\u0437\u043E\u043C \u0448\u0435\u0440\u0448\u0430\u0432\u044B\u043C Ulmus glabra \u0438 \u0432\u044F\u0437\u043E\u043C \u043C\u0430\u043B\u044B\u043C Ulmus minor, \u043A\u043E\u0442\u043E\u0440\u044B\u0435 \u043E\u0431\u044B\u0447\u043D\u043E \u0432\u0441\u0442\u0440\u0435\u0447\u0430\u044E\u0442\u0441\u044F \u043F\u043E \u0432\u0441\u0435\u0439 \u0415\u0432\u0440\u043E\u043F\u0435, \u0433\u0434\u0435 \u0434\u0438\u0430\u043F\u0430\u0437\u043E\u043D\u044B \u0440\u043E\u0434\u0438\u0442\u0435\u043B\u044C\u0441\u043A\u0438\u0445 \u0432\u0438\u0434\u043E\u0432 \u043F\u0435\u0440\u0435\u043A\u0440\u044B\u0432\u0430\u044E\u0442\u0441\u044F."@ru . . . . . . . . . "\u00D7 hollandica"@en . . . . "Ulmus \u00D7 hollandica Mill. , often known simply as Dutch elm, is a natural hybrid between Wych elm Ulmus glabra and field elm Ulmus minor which commonly occurs across Europe wherever the ranges of the parent species overlap. In England, according to the field-studies of R. H. Richens, \"The largest area [of hybridization] is a band extending across Essex from the Hertfordshire border to southern Suffolk. The next largest is in northern Bedfordshire and adjoining parts of Northamptonshire. Comparable zones occur in Picardy and Cotentin in northern France\". Crosses between U. \u00D7 hollandica and either of the parent species are also classified as U. \u00D7 hollandica. Ulmus \u00D7 hollandica hybrids, natural and artificial, have been widely planted elsewhere. The botanical name hollandica was first used for an elm variety by Plukenet in 1697 in describing a cultivar of this group now called 'Major'."@en . . . . . . "De Hollandse iep (Ulmus \u00D7hollandica) is een nothospecies: een hybride tussen de ruwe iep (Ulmus glabra) en de gladde iep (Ulmus minor). De boom kan 35 m hoog worden. De bladeren zijn veernervig en gezaagd, de beide helften zijn ongelijk. Iepen kan men herkennen aan het bezit van een scheve bladvoet. Op de plaats waar het blad aan de twijg vastzit loopt de ene helft van het blad verder door dan de andere. Volwassen iepen hebben een gegroefde voedselrijke schors. Iepeschors werd vroeger veel gebruikt als veevoer. De Hollandse iep is gevoelig voor de iepziekte. De schimmel wordt verspreid door de grote en de . De volwassen kevers voeren een uit aan de okselknoppen van gezonde bomen. Ze brengen zo een infectie tot stand. In zieke, reeds aangetaste bomen, zogenaamde broedbomen, leggen ze hun eieren in een gang onder de bast."@nl . . . . . . "Ulmus \u00D7 hollandica"@en . . . . . "\u062F\u0631\u062F\u0627\u0631 \u0647\u0648\u0644\u0646\u062F\u064A (\u0627\u0644\u0627\u0633\u0645 \u0627\u0644\u0639\u0644\u0645\u064A:Ulmus hollandica) \u0647\u0648 \u0646\u0648\u0639 \u063A\u064A\u0631 \u0645\u0624\u0643\u062F \u0645\u0646 \u0627\u0644\u0646\u0628\u0627\u062A\u0627\u062A \u064A\u062A\u0628\u0639 \u062C\u0646\u0633 \u0627\u0644\u062F\u0631\u062F\u0627\u0631 \u0645\u0646 \u0627\u0644\u0641\u0635\u064A\u0644\u0629 \u0627\u0644\u062F\u0631\u062F\u0627\u0631\u064A\u0629. \u0633\u0645\u064A \u0647\u0630\u0627 \u0627\u0644\u0646\u0648\u0639 \u0646\u0633\u0628\u0629\u064B \u0625\u0644\u0649 \u0647\u0648\u0644\u0646\u062F\u0627."@ar . "Ulmus \u00D7 hollandica Mill. , often known simply as Dutch elm, is a natural hybrid between Wych elm Ulmus glabra and field elm Ulmus minor which commonly occurs across Europe wherever the ranges of the parent species overlap. In England, according to the field-studies of R. H. Richens, \"The largest area [of hybridization] is a band extending across Essex from the Hertfordshire border to southern Suffolk. The next largest is in northern Bedfordshire and adjoining parts of Northamptonshire. Comparable zones occur in Picardy and Cotentin in northern France\". Crosses between U. \u00D7 hollandica and either of the parent species are also classified as U. \u00D7 hollandica. Ulmus \u00D7 hollandica hybrids, natural and artificial, have been widely planted elsewhere."@en . . "Hollandse iep"@nl . . . "\u062F\u0631\u062F\u0627\u0631 \u0647\u0648\u0644\u0646\u062F\u064A (\u0627\u0644\u0627\u0633\u0645 \u0627\u0644\u0639\u0644\u0645\u064A:Ulmus hollandica) \u0647\u0648 \u0646\u0648\u0639 \u063A\u064A\u0631 \u0645\u0624\u0643\u062F \u0645\u0646 \u0627\u0644\u0646\u0628\u0627\u062A\u0627\u062A \u064A\u062A\u0628\u0639 \u062C\u0646\u0633 \u0627\u0644\u062F\u0631\u062F\u0627\u0631 \u0645\u0646 \u0627\u0644\u0641\u0635\u064A\u0644\u0629 \u0627\u0644\u062F\u0631\u062F\u0627\u0631\u064A\u0629. \u0633\u0645\u064A \u0647\u0630\u0627 \u0627\u0644\u0646\u0648\u0639 \u0646\u0633\u0628\u0629\u064B \u0625\u0644\u0649 \u0647\u0648\u0644\u0646\u062F\u0627."@ar . . . . . . . . . . . "The Great Saling elm , identified by R. H. Richens as U. \u00D7 hollandica"@en . . "Die Holl\u00E4ndische Ulme (Ulmus \u00D7 hollandica), auch Bastard-Ulme genannt, ist eine Hybride aus Ulmus minor und Ulmus glabra."@de . . . . . . . . . "Ulmus hollandica"@sv . . "Ulmus \u00D7 hollandica Mill. , Olmo de Holanda, es un h\u00EDbrido natural entre el olmo de monta\u00F1a (Ulmus glabra) y el olmo com\u00FAn (Ulmus minor) que se encuentra por toda Europa, all\u00ED donde se superponen las zonas de distribuci\u00F3n de sus parentales. Tambi\u00E9n ha sido ampliamente cultivado. \u200B.\u200B\u200B"@es . . . . . . . . . . . . . . . . "Ulmus \u00D7 hollandica Mill. , Olmo de Holanda, es un h\u00EDbrido natural entre el olmo de monta\u00F1a (Ulmus glabra) y el olmo com\u00FAn (Ulmus minor) que se encuentra por toda Europa, all\u00ED donde se superponen las zonas de distribuci\u00F3n de sus parentales. Tambi\u00E9n ha sido ampliamente cultivado. \u200B.\u200B\u200B"@es . . . . . . . . . . . . . "Ulmus hollandica \u00E4r en almv\u00E4xtart som beskrevs av Philip Miller. Ulmus hollandica ing\u00E5r i sl\u00E4ktet almar, och familjen almv\u00E4xter. Ut\u00F6ver nominatformen finns ocks\u00E5 underarten U. h. insularum."@sv . . . . . "\u8377\u862D\u6986\uFF08\u5B78\u540D\uFF1AUlmus \u00D7 hollandica\uFF09\u662F\u5206\u4F48\u4E8E\u6B50\u6D32\u7684\u6B50\u6D32\u5C71\u6986\u548C\u6B50\u6D32\u91CE\u6986\u81EA\u7136\u96DC\u4EA4\u7522\u751F\u4E00\u7A2E\u6986\uFF0C\u5F8C\u4F86\u7D93\u904E\u4EBA\u5DE5\u683D\u57F9\u5176\u5206\u4F48\u7BC4\u570D\u53C8\u9032\u4E00\u6B65\u64F4\u5927\u3002 \u5176\u5F62\u614B\u4ECB\u65BC\u6B50\u6D32\u5C71\u6986\u548C\u6B50\u6D32\u91CE\u6986\u4E4B\u9593\uFF0C\u5176F1\u54C1\u7A2E\u7E41\u6B96\u80FD\u529B\u5F88\u5F37\uFF0C\u4E4B\u5F8C\u53C8\u7522\u751F\u4E86\u8A31\u591A\u5176\u4ED6\u7684\u8B8A\u7A2E\u3002"@zh . . . . . . . . . . "\u0412\u044F\u0437 \u0433\u043E\u043B\u043B\u0430\u043D\u0434\u0441\u043A\u0438\u0439"@ru . "Holl\u00E4ndische Ulme"@de . . . . . . "\u0412\u044F\u0437 \u0433\u043E\u043B\u043B\u0430\u043D\u0434\u0441\u043A\u0438\u0439 (\u043B\u0430\u0442. Ulmus \u00D7hollandica) \u2014 \u0432\u0438\u0434 \u0434\u0435\u0440\u0435\u0432\u044C\u0435\u0432 \u0440\u043E\u0434\u0430 \u0412\u044F\u0437 (Ulmus) \u0441\u0435\u043C\u0435\u0439\u0441\u0442\u0432\u0430 \u0412\u044F\u0437\u043E\u0432\u044B\u0435 (Ulmaceae). \u042F\u0432\u043B\u044F\u0435\u0442\u0441\u044F \u0435\u0441\u0442\u0435\u0441\u0442\u0432\u0435\u043D\u043D\u044B\u043C \u0433\u0438\u0431\u0440\u0438\u0434\u043E\u043C \u043C\u0435\u0436\u0434\u0443 \u0432\u044F\u0437\u043E\u043C \u0448\u0435\u0440\u0448\u0430\u0432\u044B\u043C Ulmus glabra \u0438 \u0432\u044F\u0437\u043E\u043C \u043C\u0430\u043B\u044B\u043C Ulmus minor, \u043A\u043E\u0442\u043E\u0440\u044B\u0435 \u043E\u0431\u044B\u0447\u043D\u043E \u0432\u0441\u0442\u0440\u0435\u0447\u0430\u044E\u0442\u0441\u044F \u043F\u043E \u0432\u0441\u0435\u0439 \u0415\u0432\u0440\u043E\u043F\u0435, \u0433\u0434\u0435 \u0434\u0438\u0430\u043F\u0430\u0437\u043E\u043D\u044B \u0440\u043E\u0434\u0438\u0442\u0435\u043B\u044C\u0441\u043A\u0438\u0445 \u0432\u0438\u0434\u043E\u0432 \u043F\u0435\u0440\u0435\u043A\u0440\u044B\u0432\u0430\u044E\u0442\u0441\u044F."@ru . . . "Ulmus"@en . . "6013662"^^ . . "\u8377\u5170\u6986"@zh . . . . . . . "\u062F\u0631\u062F\u0627\u0631 \u0647\u0648\u0644\u0646\u062F\u064A"@ar . . . . "1111682291"^^ . . . "\u8377\u862D\u6986\uFF08\u5B78\u540D\uFF1AUlmus \u00D7 hollandica\uFF09\u662F\u5206\u4F48\u4E8E\u6B50\u6D32\u7684\u6B50\u6D32\u5C71\u6986\u548C\u6B50\u6D32\u91CE\u6986\u81EA\u7136\u96DC\u4EA4\u7522\u751F\u4E00\u7A2E\u6986\uFF0C\u5F8C\u4F86\u7D93\u904E\u4EBA\u5DE5\u683D\u57F9\u5176\u5206\u4F48\u7BC4\u570D\u53C8\u9032\u4E00\u6B65\u64F4\u5927\u3002 \u5176\u5F62\u614B\u4ECB\u65BC\u6B50\u6D32\u5C71\u6986\u548C\u6B50\u6D32\u91CE\u6986\u4E4B\u9593\uFF0C\u5176F1\u54C1\u7A2E\u7E41\u6B96\u80FD\u529B\u5F88\u5F37\uFF0C\u4E4B\u5F8C\u53C8\u7522\u751F\u4E86\u8A31\u591A\u5176\u4ED6\u7684\u8B8A\u7A2E\u3002"@zh . . "17706"^^ . . . . . . . . . . . . . . . . . "De Hollandse iep (Ulmus \u00D7hollandica) is een nothospecies: een hybride tussen de ruwe iep (Ulmus glabra) en de gladde iep (Ulmus minor). De boom kan 35 m hoog worden. De bladeren zijn veernervig en gezaagd, de beide helften zijn ongelijk. Iepen kan men herkennen aan het bezit van een scheve bladvoet. Op de plaats waar het blad aan de twijg vastzit loopt de ene helft van het blad verder door dan de andere. Volwassen iepen hebben een gegroefde voedselrijke schors. Iepeschors werd vroeger veel gebruikt als veevoer."@nl . . . . . . . . "Die Holl\u00E4ndische Ulme (Ulmus \u00D7 hollandica), auch Bastard-Ulme genannt, ist eine Hybride aus Ulmus minor und Ulmus glabra."@de . . "Ulmus hollandica \u00E4r en almv\u00E4xtart som beskrevs av Philip Miller. Ulmus hollandica ing\u00E5r i sl\u00E4ktet almar, och familjen almv\u00E4xter. Ut\u00F6ver nominatformen finns ocks\u00E5 underarten U. h. insularum."@sv . . . .