| rdfs:comment
| - Andrew Harclay, 1. Earl of Carlisle (auch Harcla) (* um 1270; † 3. März 1323 bei Carlisle) war ein englischer Militär und Rebell. Er war ein fähiger Militär, der vom einfachen Ritter zum Earl aufstieg. Er überschätzte jedoch seine Stellung und seine diplomatischen Fähigkeiten, den aussichtslosen Krieg um die Vorherrschaft über Schottland zu beenden, und wurde als Verräter hingerichtet. (de)
- Andrew Harclay I conte di Carlisle (Westmorland, 1270 c.a. – Carlisle, 3 marzo 1323) è stato un nobile e militare britannico.Proveniente da una famiglia del Westmorland, fu nominato Sceriffo del Cumberland nel 1311 da Edoardo II d'Inghilterra. Combatté contro gli scozzesi e fu imprigionato attorno al 1315 per essere rilasciato poco dopo dietro il pagamento di un riscatto. La propria insofferenza per l'inattività di Edoardo II d'Inghilterra lo portò alla morte. (it)
- Andrew Harclay, 1st Earl of Carlisle (c. 1270 – 3 March 1323), alternatively Andreas de Harcla, was an important English military leader in the borderlands with Scotland during the reign of Edward II. Coming from a knightly family in Westmorland, he was appointed sheriff of Cumberland in 1311. He distinguished himself in the Scottish Wars, and in 1315 repulsed a siege on Carlisle Castle by Robert the Bruce. Shortly after this, he was taken captive by the Scots, and only released after a substantial ransom had been paid. His greatest achievement came in 1322, when he defeated the rebellious baron Thomas of Lancaster at the Battle of Boroughbridge on 16–17 March. For this he was created Earl of Carlisle. (en)
- Andrew Harclay, Carlisleko lehen kondea (1270 - 1323ko martxoaren 3a), bestela Andreas of Harcla izenez ezaguna, Eduardo II.a Ingalaterrakoaren erregealdian Eskoziako muga defendatzeaz arduratu zen ingeles buruzagi militar garrantzitsua izan zen. zaldunen familia bateko sustraiak zituelarik, izendatu zuten 1311n. Eskoziako Gerretan nabarmendu zen, eta 1315ean setioa atzera bota zuen Robert I.a Bruceren aurka. Handik gutxira eskoziarrek preso hartu zuten, eta erreskate handi baten ondoren bakarrik askatu zuten. Harclayren lorpenik nabarmenena 1322an izan zen, baroi errebeldea garaitu zuenean martxoaren 16tik 17ra. Horregatik Carlisleko konde titulua sortu eta eman zitzaion. (eu)
- Andrew Harclay, 1.er earl de Carlisle (c. 1270-3 de marzo de 1323), conocido de forma alternativa como Andreas de Harcla, fue un importante líder militar inglés encargado de defender la frontera con Escocia durante el reinado de Eduardo II. Con raíces de una familia de caballeros de , fue nombrado en 1311. Se distinguió en las guerras escocesas, y en 1315 rechazó un asedio en el castillo de Carlisle contra Roberto I Bruce. Poco después de esto, los escoceses lo tomaron preso, y quedó solo en libertad después de un importante rescate. El logro más destacado de Harclay llegó en 1322, cuando derrotó al barón rebelde Tomás de Lancaster en la batalla de Boroughbridge entre los días 16 y 17 de marzo. Por esta razón se creó y concedió el título de . (es)
- Andrew Harclay (ou Andreas de Harcla), né vers 1270 et mort le 3 mars 1323, 1er comte de Carlisle, est un important chef militaire anglais dans le Nord de l'Angleterre sous le règne d'Édouard II. Originaire d'une famille de chevaliers du Westmorland, il est nommé shérif du Cumberland en 1311. Il se distingue durant les guerres d'Écosse, notamment en défendant le château de Carlisle contre Robert Bruce en 1315. Peu après cette victoire, il est capturé par les Écossais et seulement libéré après le paiement d'une rançon. Le plus grand succès militaire d'Harclay survient le 16 mars 1322, lorsqu'il bat et capture le comte rebelle Thomas de Lancastre à Boroughbridge, ce qui lui vaut d'être titré en récompense comte de Carlisle par le roi Édouard II. (fr)
- Эндрю Харкли, 1-й граф Карлайл (англ. Andrew Harclay, 1st Earl of Carlisle; ок. 1270 — 3 марта 1323) — важный английский военачальник в граничащих с Шотландией землях времён правления Эдуарда II. Родом из рыцарской семьи Уэстморленда, в 1311 году был назначен шерифом Камберленда. Отличился в войнах с Шотландией, в 1315 году отразив осаду замка Карлайл Робертом Брюсом. Вскоре после этого был взят в плен шотландцами и отпущен только после выплаты значительного выкупа. В 1322 году, 16-17 марта, победил восставшего против короны барона Томаса Ланкастера в битве при Боробридже. За это ему был дарован титул графа Карлайла. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)