rdfs:comment
| - Arpeĝono (laŭ la italdevena vorto en la germana Arpeggione; ilustraĵo sub ) arĉinstrumento, kiun inventis en la jaro 1823 la viena violonkonstruisto Johann Georg Stauffer (naskiĝinta la 26-an de januaro 1776; mortinta la 24-an de januaro 1853). Ĝi unuigas en si karakterizaĵojn de gitaro (korpoformo sen superstara rando kun ebena fundo, metalfretoj, ses kordoj la la agordo E-A-d-g-b-e') same kiel de violonĉelo (kordolongeco, pontoalto, ludoteniĝo, arĉkondukado, volbita tegmento). La baza ideo konsistis en tio, ligi la konstruprincipojn de gitaro kun la esprimeblecoj kaj dinamikaj kvalitoj de arĉita tono. Samtempe kun J. G. Stauffer ankaŭ Peter Teufelsdorfer konstruis en Peŝto similan instrumenton, la arĉgitaron (guitarre d'amour). (eo)
- El arpeggione es un instrumento musical derivado de la viola da gamba, hermano del violonchelo (por la forma) y de la guitarra (por sus seis cuerdas), inventado en 1823 por un luthier vienés, Johann Georg Staufer. La única obra importante para este instrumento de efímera existencia es la Sonata para arpeggione y piano D. 821 de Schubert, no publicada hasta 1871 que probablemente fue encargada por el propio Staufer. Tiene mas trastes que la viola da gamba. (es)
- L'arpeggione est un instrument à cordes frottées, joué à l'archet, à six cordes et accordé comme une guitare. Il est appelé également « guitare-violoncelle » ou « guitare d'amour ». Ne disposant pas d'une pique, contrairement au violoncelle, l'arpeggione doit être joué tenu entre les genoux. (fr)
- De arpeggione is een muziekinstrument dat men kan beschouwen als een kruising tussen de gitaar en de cello. Qua vorm gelijkt hij meest op de gitaar en qua speelwijze leunt hij aan bij de cello. Het instrument is in 1823 ontworpen, volgens de meeste bronnen door J.G. Staufer. (nl)
- アルペジョーネもしくはアルペッジョーネ(arpeggione)は、1823年から1824年にウィーンのギター製造者ヨハン・ゲオルク・シュタウファーJohann Georg Staufer, 1778–1853)により発明された、6弦の弦楽器である。 弓で演奏するが、チェロを小ぶりにしたような本体のためにを出すことが容易であり、また24のフレットを持つなど、ギターの特徴も併せ持つ。このため「ギター・チェロ」という別名でも呼ばれたが、外見はバロック時代のヴィオラ・ダ・ガンバに似ている。 (ja)
- L'arpeggione és un instrument musical de sis cordes i afinat com una guitarra. Té trasts, però alhora es toca amb arc com un cel·lo i per això és similar a la viola da gamba. Per aquest motiu també rebé el nom de guitarra-violoncel. La forma del cos de l'instrument és, tanmateix, més similar a un fiddle (violí) medieval que a qualsevol guitarra o viola baixa. L'instrument era essencialment una viola baixa amb una afinació com la guitarra: mi–la–re–sol–si–mi'. L'arpeggione era especialment adequat per interpretar, entre altres coses, arpegis. (ca)
- Arpeggione je starší šestistrunný smyčcový hudební nástroj. Podobá se částečně kytaře (jeho hmatník je opatřen pražci) a violoncellu (jeho struny jsou napnuty tak, že neleží všechny v jedné rovině a hraje se na ně smyčcem). Na rozdíl od violoncella arpeggione nemá bodec a drží se mezi koleny podobně jako viola da gamba. (cs)
- The arpeggione is a six-stringed musical instrument fretted and tuned like a guitar, but with a curved bridge so it can be bowed like a cello, and thus similar to the bass viola da gamba. The instrument is sometimes also called a guitar violoncello. The body shape of the arpeggione is, however, more similar to a medieval fiddle than either the guitar or the bass viol. It is essentially a bass viol with a guitar-type tuning, E–A–d–g–b–e' . The arpeggione is especially suited to playing runs in thirds, double stops, and arpeggios. (en)
- Der Arpeggione, eine Streichgitarre bzw. Bogengitarre, ist ein im Jahre 1823 vom Wiener Geigenbauer Johann Georg Stauffer (* 26. Januar 1776; † 24. Januar 1853) erfundenes, auch als „Gitarre-Violoncell“ oder Violoncell-Gitarre bezeichnetes Streichinstrument aus der Klasse der Lauteninstrumente, das Merkmale der Gitarre (Korpusform ohne überstehenden Rand mit flachem Boden, Metallbünde, sechs Saiten in der Stimmung E-A-d-g-h-e′) sowie des Violoncellos (Saitenlänge, Steghöhe, Spielhaltung, Bogenführung, gewölbte Decke und gewölbtes Griffbrett) in sich vereinigt. Die Grundidee lag darin, die Bauprinzipien der Gitarre mit den Ausdrucksmöglichkeiten und dynamischen Qualitäten des gestrichenen Tons zu verbinden. Zeitgleich mit J. G. Stauffer baute auch in Pest ein ähnliches Instrument, das Guit (de)
- L'arpeggione è uno strumento musicale inventato dal liutaio vienneseJohann Georg Staufer nel 1823. È anche conosciuto come chitarra-violoncello, chitarra d'amore o chitarra ad arco. È un ibrido tra il violoncello, del quale conserva buona parte della tecnica esecutiva, e la chitarra, della quale ha l'accordatura, la forma della cassa e la tastatura del manico. Viene suonato con l'arco e tenuto tra le ginocchia. Lo strumento negli anni trenta dell'Ottocento era già dimenticato. (it)
- Арпеджио́не или арпеджо́не (итал. Arpeggione от арпеджио; иначе гитара-виолончель или гитара любви, нем. Liebes-Guitarre, фр. Guitarre d'amour) — струнный смычковый музыкальный инструмент. Близок виолончели по размеру и способу звукоизвлечения, но, как и гитара, имеет шесть струн и лады на грифе. Был сконструирован в 1823 году венским мастером Иоганном Георгом Штауфером; чуть позже аналогичный инструмент был создан в Пеште Петером Тойфельсдорфером. Подразумевалось, что такой инструмент будет удобнее всего для сочетания приёмов игры на смычковых и щипковых инструментах. (ru)
- O arpeggione é um instrumento musical de seis cordas, com trastes, afinado como uma guitarra, mas tocado com um arco como um violoncelo. Nesta medida está próximo da Viola da gamba. Esteve em voga durante não mais de uma década, depois da sua criação por volta de 1823 pelo luthier Johann Georg Staufer (1778-1853). A única peça mais notória que subsiste é a de Schubert D.821, publicada em 1871, já quando o arpeggione tinha praticamente desaparecido. (pt)
- Арпеджіоне (арпеджоне італ. arpeggione, фр. guitare d'amour — гітара любові) — струнний смичковий інструмент. Сконструйований в 1823 році віденським майстром Г. Штауфером. Поєднує ознаки віолончелі (розмір, спосіб тримання інструменту та видобування звуку) та гітари (форма корпусу, кількість струн та їх настройка, лади на грифі). Першим виконавцем на арпеджіоне був В. Шустер, який видав школу гри на цьому інструменті. (uk)
|