rdfs:comment
| - أغنية الكمبيادور (باللاتينية: Carmen Campidoctoris) وفي المصادر العربية (أغنية القنبيطور) هي ملحمة شعرية لاتينية من العصور الوسطى كتبها مؤلف مجهول تتألف من 128 بيت شعر في 28 مقطع، وهي أقدم قصيدة عن البطل الشعبي الإسباني رودريغو دياث دي فيفار, وجدت مخطوطة الأغنية في دير سانتا ماريا دي ريبوي في القرن السابع عشر الميلادي، ونُقلت إلى المكتبة الوطنية الفرنسية، ولازالت فيها تحت اسم المخطوطة رقم lat. 5132. (ar)
- The Carmen Campidoctoris ("Song of the Campeador") is an anonymous medieval Latin epic poem, consisting of 32 accentual-syllabic Sapphic stanzas, for a total of 128 lines, with one line from an unfinished thirty-third. It is the earliest poem about the Spanish folk hero El Cid Campeador, and was found in the monastery of Santa Maria de Ripoll in the 17th century, after which it was transferred to the Bibliothèque nationale de France where it currently resides as manuscript lat. 5132. (en)
- El Carmen Campidoctoris és un poema escrit en llatí. Ens ha arribat en estat fragmentari i versa sobre la figura del Cid, l'heroi castellà (1048-1099). La particularitat d'aquest text és que, a part de ser el primer poema que en fa referència, va ser escrit al monestir de Ripoll. Els entesos el fixen contemporani al cavaller castellà. Alguns el daten de l'entorn de l'any 1090, quan les fites del Cid eren extensament populars. (ca)
- El Carmen Campidoctoris o Poema latino del Cid, es un himno panegírico que celebra las hazañas de Rodrigo Díaz el Campeador en poco más de un centenar de versos sáficos y adónicos. Según un estudio dirigido por Alberto Montaner Frutos el poema fue compuesto hacia 1190. Otros autores, como el historiador Gonzalo Martínez Diez, siguiendo a Ramón Menéndez Pidal, lo datan entre los años 1082 y 1093. Pudo componerse en Roda de Isábena [cita requerida] y ser trasladado al Monasterio de Ripoll, donde se encontró. (es)
|
has abstract
| - أغنية الكمبيادور (باللاتينية: Carmen Campidoctoris) وفي المصادر العربية (أغنية القنبيطور) هي ملحمة شعرية لاتينية من العصور الوسطى كتبها مؤلف مجهول تتألف من 128 بيت شعر في 28 مقطع، وهي أقدم قصيدة عن البطل الشعبي الإسباني رودريغو دياث دي فيفار, وجدت مخطوطة الأغنية في دير سانتا ماريا دي ريبوي في القرن السابع عشر الميلادي، ونُقلت إلى المكتبة الوطنية الفرنسية، ولازالت فيها تحت اسم المخطوطة رقم lat. 5132. (ar)
- El Carmen Campidoctoris és un poema escrit en llatí. Ens ha arribat en estat fragmentari i versa sobre la figura del Cid, l'heroi castellà (1048-1099). La particularitat d'aquest text és que, a part de ser el primer poema que en fa referència, va ser escrit al monestir de Ripoll. Els entesos el fixen contemporani al cavaller castellà. Alguns el daten de l'entorn de l'any 1090, quan les fites del Cid eren extensament populars. Colin Smith (1972) esmenta Menéndez Pidal (1969) com partidari d'aquesta tesi, amb certes variants, entre el 1093-1094, amb qui coincideix J. Horrent (1959 i 1976); fins i tot R. Wright (1979 i 1982) que s'inclina per entre 1082 i 1083. Però anys més tard, el mateix Smith (1982) en proposà una datació posterior, a finals del s. XII.L'escrit en llatí que ens ha arribat conté 32 estrofes clares de quatre hendecasíl·labs i un vers de recompte més curt. Són un total de 128 versos més un a mitges, donat que la resta, un total de deu estrofes més, estan ratllades i inintel·ligibles. (ca)
- The Carmen Campidoctoris ("Song of the Campeador") is an anonymous medieval Latin epic poem, consisting of 32 accentual-syllabic Sapphic stanzas, for a total of 128 lines, with one line from an unfinished thirty-third. It is the earliest poem about the Spanish folk hero El Cid Campeador, and was found in the monastery of Santa Maria de Ripoll in the 17th century, after which it was transferred to the Bibliothèque nationale de France where it currently resides as manuscript lat. 5132. (en)
- El Carmen Campidoctoris o Poema latino del Cid, es un himno panegírico que celebra las hazañas de Rodrigo Díaz el Campeador en poco más de un centenar de versos sáficos y adónicos. Según un estudio dirigido por Alberto Montaner Frutos el poema fue compuesto hacia 1190. Otros autores, como el historiador Gonzalo Martínez Diez, siguiendo a Ramón Menéndez Pidal, lo datan entre los años 1082 y 1093. Pudo componerse en Roda de Isábena [cita requerida] y ser trasladado al Monasterio de Ripoll, donde se encontró. Del texto se conservan en la actualidad 128 versos divididos en estrofas de cuatro versos, tres sáficos y uno adónico. Del verso 129 solo se conservan las primeras palabras, habiéndose perdido las siguientes estrofas por encontrarse borradas o raspadas en el códice original. Su autoría, según las investigaciones de Ubieto Arteta, ha sido atribuida a un monje del monasterio oscense de Roda de Isábena[cita requerida]. Posteriormente, el códice habría sido trasladado al Monasterio de Ripoll, conservándose en la actualidad en la Biblioteca Nacional de París con la signatura lat. 5.132. Se trata de un poema encomiástico a un héroe, al modo de los himnos grecolatinos, dedicado a las laudes de Rodrigo Díaz, llamado El Cid, en el que se relatan tres victorias del Campeador: con un caballero navarro desconocido, con el conde García Ordóñez de Cabra, y finalmente con el conde de Barcelona, con ocasión de la conquista de Almenara, al norte de Lérida. El autor es un poeta culto que compone un elogio de las victorias campales más destacadas del héroe con la finalidad de ensalzar sus hazañas. Su interés radica en que en sus primeros versos aluden por primera vez en la literatura coetánea a los poemas homéricos (Paris, Pirro, Eneas, Héctor, la Guerra de Troya) y en ser, aunque incompleto, el testimonio biográfico más antiguo sobre el Cid tras la Historia Roderici (hacia 1190), biografía latina en prosa que constituye una fuente del Carmen Campidoctoris. El poema está dirigido a una audiencia letrada, capaz de entender el registro culto del latín con que está escrito, que no es el notarial medieval ni el eclesiástico. Las primeras estrofas sáficas de este himno de la poesía hispano-latina de elogio de Rodrigo Díaz el Campeador dicen así: Bella gestorum possumus referreParis et Pyrri necnon et Eneae,multi poete plurima in laudeque conscripsere.Sed paganorum quid iuvabunt acta,dum iam villescant vetustate multa?Modo canamus Roderici novaprincipis bella.Tanti victoris nam si retexereceperim cunta, non hec libri millecapere possent, Omero canente,sumo labore.Gestas guerreras podemos narrarde Paris y Pirro, y también de Eneasque muchos poetas en loor suyohan reunido.Mas ¿qué gozo han de dar los hechos paganos, si por su antigüedad hoy pierden valor?Cantemos entonces de Rodrigo príncipelas nuevas batallas.Pues si a recoger comienzo las victorias,tan numerosas de este, ni mil librospodrán reunirlas, aunque cante Homero,con sumo trabajo. (es)
|