rdfs:comment
| - Episiklus' (dari bahasa Yunani Kuno: ἐπίκυκλος, "lingkaran luar" atau "lingkaran pada lingkaran") adalah model geometri untuk menjelaskan ketakseragaman gerakan tampak benda-benda langit seperti bulan, matahari dan planet-planet pada model geosentris seperti Model Ptolemaik. Khususnya, episiklus digunakan untuk menjelaskan "" planet-planet yang diamati dari bumi. Perhitungan berdasarkan asumsi episiklus dan asumsi geosentris (bumi adalah pusat gerakan matahari, bulan dan planet-planet) cukup cocok dengan observasi, namun penjelasan ini mulai ditolak sejak model heliosentris mulai diterima, dan penjelasan bahwa planet-planet termasuk bumi mengitari matahari dengan orbit elips ditemukan dan dianggap lebih cocok untuk menjelaskan gerakan planet-planet. (in)
- En epicykel är en cirkelrörelse kring en medelpunkt som i sin tur rör sig längs periferin på en annan, vanligtvis större, cirkel. Epicykeln var en konstruktion som man fann sig tvungen att ta till för att i den geocentriska världsbilden kunna förklara planeternas retrograda rörelser. Även i Kopernikus heliocentriska världsbild behövdes epicykler, eftersom han följde den aristoteliska idén att himlakroppar rörde sig i cirklar. Först då Kepler beskrev planetbanorna med sina lagar för ellipser blev det möjligt att överge epicyklerna. (sv)
- Epicykl – okrąg, po którym porusza się dana planeta, którego środek z kolei krąży po deferencie. Wprowadzenie pojęcia epicyklu w teorii geocentrycznej miało na celu wyjaśnienie obserwowanego na niebie ruchu wstecznego planet zewnętrznych. (pl)
- O epiciclo, por definição, é um pequeno círculo formado por um astro em torno de um ponto imaginário, que descreve, a partir de seu novo ponto, um outro círculo. (pt)
- Эпици́кл (от греч. ἐπί — «над» + κύκλος — «круг») — понятие, используемое в древних и средневековых теориях движения планет, включая геоцентрическую модель Птолемея. Согласно этой модели, планета равномерно движется по малому кругу, называемому эпициклом, центр которого, в свою очередь, движется по большому кругу, который называется деферентом. (ru)
- 本輪(epicycle,源自古希臘語:ἐπίκυκλος,字面是在圓之上,意思是在在另一個圓圈之上運動的圓圈 。)是在天文學的喜帕恰斯、托勒密、和中,用來解釋月球、太陽、和行星視運動的速度和方向的幾何模型。特別是它解釋了當時已知的五顆行星的。其次,它也解釋了行星與地球視距離上的變化。 它最初是由佩爾加的阿波羅尼奧斯在紀元前3世紀末提出的。它由阿波羅尼奧斯和羅德島的喜帕恰斯在紀元前2世紀發展,並廣泛的使用。然後在西元2世紀,被底比斯的托勒密正式收錄在《天文學大成》的天文著作中。。 古希臘的天文計算設備安提基特拉機械,已經運用了本輪(周轉圓)的運動。使用四個齒輪計算月球的位置和相位。兩個齒輪用來補償(模擬)月球的偏心運動,使月球的運動非常接近於克卜勒第二定律的橢圓軌道,即月球在近地點的移動速度快,在遠地點的移動速度慢。 本輪週期工作的很好,非常準確,因為正如傅立葉分析後來顯示的,具有足夠數量的周轉圓,任何平滑曲線都可以任意的精度近似。然而,他們不認同日心參考框架下的行星運動基本上是橢圓形的,而這導致發現重力遵循簡單的平方反比定律可以更好地解釋所有的行星運動。 (zh)
- Епіцикл (від грец. ἐπί — на і грец. κύκλος — коло) — поняття, яке використовували стародавні та середньовічні вчені в своїх теоріях руху планет, включаючи геоцентричну модель Птолемея. Відповідно до цієї моделі, планета рівномірно рухається по малому колу, званому епіциклом, центр якого, у свою чергу, рухається по великому колу, яке називається деферентом. (uk)
- في النظام البطلمي في علم الفلك، فإن فلك التدوير نموذج هندسي يصف اختلافات السرعة والاتجاه في حركة القمر ، والشمس والكواكب. تم اقتراح هذا النموذج لأول مرة من قبل أبولونيوس بيرغا في نهاية القرن الثالث قبل الميلاد، وتم إضفاء الطابع الرسمي عليه من قبل كلاوديوس بطليموس في أطروحته في القرن الثاني للميلاد في الكتاب المجسطي. حيث أوضح على وجه الخصوص الحركة الارتدادية من الكواكب الخمسة المعروفة في ذلك الوقت. ثانياً فإنه أوضح أيضاً التغييرات في المسافات بين الكواكب وبين الأرض. (ar)
- L'epicicle és un dels elements geomètrics bàsics del sistema geocèntric de Claudi Ptolemeu, basat en la Terra, que ocupa el centre de l'univers. La teoria dels epicicles fou dissenyada per Apol·loni de Pèrgam a finals del segle iii aC i perfeccionada posteriorment per Ptolemeu. En aquest model, per explicar les variacions de velocitat i direcció del moviment aparent dels planetes, tots els cossos celestes es mouen al voltant de la Terra en cercles petits, anomenats epicicles, que al seu torn, es mouen sobre cercles majors anomenats deferents. Són els cercles deferents els que estan centrats a la Terra. Ptolemeu, a més, per explicar més precisament els moviments planetaris, introduí el punt equant i desplaçà el centre del cercle deferent del centre de la Terra. (ca)
- In the Hipparchian, Ptolemaic, and Copernican systems of astronomy, the epicycle (from Ancient Greek ἐπίκυκλος (epíkuklos) 'upon the circle', meaning "circle moving on another circle") was a geometric model used to explain the variations in speed and direction of the apparent motion of the Moon, Sun, and planets. In particular it explained the apparent retrograde motion of the five planets known at the time. Secondarily, it also explained changes in the apparent distances of the planets from the Earth. (en)
- Die Epizykeltheorie besagt, dass ein beweglicher Stern sich auf einer kleinen Kreisbahn – Epizykel („Aufkreis“) genannt – bewegt, die ihrerseits auf einer großen Kreisbahn – Deferent („Trägerkreis“) genannt – um einen festen Mittelpunkt wandert. Der Epizykel (griechisch epíkyklos „Neben- oder Aufkreis“, von epi „auf“, kyklos „Kreis“) ist also „ein auf einem Kreis kreisender Kreis“. Diese Theorie wurde vermutlich von Apollonios von Perge gegen Ende des 3. Jahrhunderts v. Chr. aufgestellt und war in der Astronomie fast 2000 Jahre lang bis ins 17. Jahrhundert vorherrschend. Mit der Epizykeltheorie konnte begründet werden, warum die Planeten sich gegenüber den Fixsternen mit variierender Geschwindigkeit bewegen und manche zuweilen auf einer Schleifenbahn sogar rückwärts laufen. Wegen des relig (de)
- Epizikloa (grezieratik zikloari buruz), Ilargia, Eguzkia eta planeten irudizko mugimenduaren norantza eta abiadura aldaketak azaltzeko pentsatutako eredu geometrikoa zen. Pergeko Apoloniok diseinatu zuen K.a. III. mendearen amaieran, Klaudios Ptolemaios astronomoaren teoria geozentrikoa bertan oinarritu zelarik. Deferentea, epizikloaren erdia da, zirkulu batean zehar irristatzen dena. Ekuantea, planetak, bere ibilbidean benetan biratzen duen puntua da. (eu)
- El epiciclo (del griego, epi, sobre, y kyklos, círculo, que significa sobre el círculo) fue la base de un modelo geométrico ideado por los antiguos griegos para explicar las variaciones en la velocidad y la dirección del movimiento aparente de la Luna, el Sol y los planetas. Fue propuesto por primera vez por Apolonio de Perga a finales del siglo III a. C. y usado ampliamente en el siglo II a. C. por Hiparco de Nicea. Casi tres siglos después, el también astrónomo griego Claudio Ptolomeo se basó en él para elaborar su versión de la teoría geocéntrica conocida ahora como sistema ptolemaico. (es)
- Eipiciogal: Is éard a bhí i gceist leis na heipiciogail ná sórt ciorcail chúnta a bhí in úsáid ag na réalteolaithe le gluaiseachtaí na bpláinéad a áireamh is a shoiléiriú sula raibh glacadh forleathan leis an , is é sin leis an tuiscint gurb í an Ghrian lárphointe an ghrianchórais. Glacadh leis go raibh gach pláinéad ag dul timpeall ar phointe a bhí ag fithisiú an Domhain, agus ba é an t-eipiciogal fithis an phláinéid thart ar an bpointe sin. Ba é an fithis an phointe thart ar an Domhan. Le bheith beacht níorbh é an Domhan lárphointe an chiorcal iompair ach an oiread – bhí an lárphointe sin, an t-éalárnán, suite taobh amuigh den Domhan. (ga)
- En astronomie, dans le système géocentrique, l'épicycle faisait partie avec le déférent d'un modèle géométrique utilisé pour expliquer les variations de vitesse et de direction dans les mouvements apparents de la Lune, du Soleil et des planètes. Il expliquait en particulier le mouvement rétrograde observé sur le déplacement des cinq planètes connues à cette époque. Il permettait aussi de modéliser les changements de distance entre la Terre et les autres planètes. (fr)
- Con epiciclo si indica una circonferenza il cui centro è collocato sulla circonferenza di un cerchio di raggio maggiore detto deferente. Il termine viene dal greco ἐπίκυκλος ed è composto da ἐπί epì (sopra) e κυκλος kyklos (cerchio), quindi cerchio che sta sopra. Tale schema fu ideato nel III secolo a.C. da Apollonio di Perga per descrivere il moto apparente dei pianeti sulla volta celeste. In tale modello le orbite planetarie sono rappresentate come un moto composto della rivoluzione del pianeta lungo l'epiciclo e di quest'ultimo lungo il deferente. (it)
- 従円(導円)と周転円(じゅうえん(どうえん)としゅうてんえん、deferent and epicycle)は、古代ギリシアの天動説的な天文学で、月や太陽、惑星などの運行の速さや方向の変化を説明するために導入された、数学的な概念である。従円-周転円理論では、天体の運動は、大きな円(従円、あるいは導円)の円周を中心とする小さな円(周転円)の円周上を運動するという円軌道の組み合わせで説明された。(この組み合わせで生成される運動の軌跡をエピトロコイドという。) 紀元前3世紀の終わり頃のアポロニウスは、惑星の順行・逆行の説明に既にこれを用いていた。また、ヒッパルコスやプトレマイオスの数理天文学で非常に重要な役割を果たし、精密な天体の方位の計算を可能にした。 従円-周転円は、古代ギリシア天文学とともに広まり、中世イスラム世界、中世後期のヨーロッパ、また5世紀以降のインドでも用いられた。中世前期のヨーロッパにおいても、基本的な考え方は知られていた。 なお、コペルニクスの地動説やティコ・ブラーエの部分的な太陽中心説も、この理論を用いている。 (ja)
- Epicykels zijn hulpcirkels, meestal bedoeld om de schijnbare bewegingen van de planeten aan het hemelgewelf te kunnen verklaren. Deze hulpcirkels zijn bedacht door Apollonios van Pergē (ca. 200 v.Chr.), en werden overgenomen door latere astronomen zoals Claudius Ptolemaeus. In zijn tijd ging men ervan uit dat de aarde in het middelpunt van het zonnestelsel stond, en dat de zon, maan en planeten eromheen draaiden. Naar het model van de Aristotelische wetenschappen, waaraan de Kerk zijn uitgangspunten over wetenschap heeft ontleend, moesten alle banen in het bovenmaanse perfect zijn: cirkelvormig. Men kon met zuiver cirkelvormige banen de beweging van de planeten aan het firmament niet verklaren. (nl)
|