| rdfs:comment
| - التعجب هو انفعال يحدث في النفس عند الشعور بأمر يجهل سببه. ومنه السماعي مثل: (لله دره فارسا) و(سبحان الله). (ar)
- Interjekcio, estas litere "io kio inter-etendiĝas" (el la latinaj inter kaj iacere "ĵeti"). Interjekcio estas lingva elemento, kiu ĝenerale ne havas gramatikan konekton al la cetera parto de la frazo kaj tutsimple esprimas senton de la parolanto, kvankam la plejmulto de la interjekcioj havas klaran difinon. Interjekcioj estas ne-fleksieblaj funkci-vortoj uzataj kiam la parolanto (ek)troviĝas en situacio, kia provokas sentojn -- ne-atenditeco, (ek)doloro, surpriziĝo k.s.En skriba lingvo oni ofte markas interjekciojn per unu aŭ pluraj postsekvaj krisignoj ("!"). (eo)
- Interjekzioa bat-bateko emozioak (haserrea, alaitasuna, mina, nahigabea, zalantza etab.) adierazteko erabiltzen diren esaldi labur eta aldaezinak dira. Testuan, horien ondoren harridura-marka jartzen da. (eu)
- An interjection is a word or expression that occurs as an utterance on its own and expresses a spontaneous feeling or reaction. It is a diverse category, encompassing many different parts of speech, such as exclamations (ouch!, wow!), curses (damn!), greetings (hey, bye), response particles (okay, oh!, m-hm, huh?), hesitation markers (uh, er, um), and other words (stop, cool). Due to its diverse nature, the category of interjections partly overlaps with a few other categories like profanities, discourse markers, and fillers. The use and linguistic discussion of interjections can be traced historically through the Greek and Latin Modistae over many centuries. (en)
- La interjección es una clase de palabra de las lenguas naturales que no constituye una parte de la oración. Equivalen a oraciones que expresan un sentimiento vivo (¡ay!), una llamada enérgica (¡eh!) o describen elementalmente una acción (¡zas!, ¡plaf!) sin ser léxica y gramaticalmente organizadas. Son signos pregramaticales que pueden desempeñar tres funciones elementales del lenguaje: expresiva, conativa y representativa. (es)
- Interjeksi atau kata seru adalah kata yang mengungkapkan perasaan dan maksud seseorang, misalnya ah dan aduh, atau melambangkan tiruan bunyi, misalnya meong. Bentuk ini biasanya tak dapat diberi afiks dan tidak memiliki dukungan sintaksis dengan bentuk lain. (in)
- Una interiezione o esclamazione è una parte del discorso che esprime un particolare atteggiamento emotivo del parlante, in modo estremamente conciso. Nella lingua scritta, l'interiezione è genericamente seguita dal punto esclamativo, che ne sottolinea l'enfasi e l'immediatezza. (it)
- 感動詞（かんどうし / 英: interjection） とは、感動、応答、呼び掛けを表す。主語、述語、修飾語になることも他の語に修飾されることもない。間投詞（かんとうし）、感嘆詞（かんたんし）、嘆詞（たんし）とも言う。口語においては頻繁に用いられるが、文語において用いられることは少ない。 (ja)
- 감탄사(感歎詞) 또는 간투사(間投詞), 감동사(感動詞)는, 품사 중 하나로 감탄이나 놀람, 느낌, 응답을 나타내는 품사이다. 활용을 하지 않은 불변어의 일종이고, 주로 1인칭 시점으로 쓰인다. 보통 앞이나 뒤의 단어의 맥락에 영향을 주지 않고 그 자체로만 쓰여 독립언이라고 한다. 주로 구어체가 포함된 된 문학 작품이나 일상 생활, 방송에서 쓰인다. 감탄사는 때때로, 단어 하나와 마침표로만 이루어진 문장으로 쓰이기도 한다. (ko)
- Ви́гук — незмінювана особлива частина мови, яка виражає почуття, волевиявлення мовця, не називаючи їх. Наприклад, ой, ах, ого-го, ну, гей, алло, гайда. Вигуки вживаються у художніх творах і служать засобом виразності: О, там будуть гори високі! (захоплення). Гей, ударте в струни, кобзарі! (спонукання до дії). (uk)
- Interjektioner är en ordklass av oböjliga ord som syntaktiskt och grammatiskt närmast kan ses som en självständig sats . För att återge deras betydelse i en viss kontext måste man ofta parafrasera en interjektion med en eller flera satser. Interjektioner delas in i fem grupper, hälsningsord, svarsord, ljudhärmande ord, utropsord och svordomar. (sv)
- 感叹词是用于表达各种感情的词。它与后面句子的其余成分无语法联系。 (zh)
- La interjecció és una categoria gramatical que conté mots que denoten estats d'ànim o impressions súbites. Són expressions invariables, sovint provinents d'una onomatopeia o d'una frase feta que s'usen en oracions exclamatives per a acompanyar el discurs. No tenen cap funció sintàctica dins la frase, tan sols realcen el missatge, apel·len a l'interlocutor i expressen els sentiments de qui les usa. S'empren sense connexió gramatical amb la resta del discurs. Normalment equivalen a una oració. Pertanyen a un registre oral i col·loquial de la llengua. (ca)
- Interjektionen (von lateinisch interiectio ‚Einwurf‘; deutsch Empfindungswörter, Ausrufewörter) bilden eine der in der Sprachwissenschaft traditionell unterschiedenen Wortarten und werden manchmal den Partikeln im weiteren Sinn zugerechnet. Sie sind definiert als Einzelwörter oder feste Wortverbindungen, die in ihrer Form unveränderlich (unflektierbar) sind und syntaktisch unverbunden als satzwertige (holophrastische) Äußerungen gebraucht werden. Lexikalisch haben sie keine Bedeutung im engeren Sinn. Im Unterschied zu Verzögerungslauten (wie äh oder ähm) drücken sie jedoch eine bestimmte Empfindung, Bewertungs- oder Willenshaltung des Sprechers aus oder übermitteln eine an den Empfänger gerichtete Aufforderung oder ein Signal der Kontaktaufnahme oder -vermeidung. Die genaue Bedeutung ist o (de)
- Citoslovce (interjekce) jsou neohebným slovním druhem, který vyjadřuje nálady a pocity, vůli mluvčího, označuje hlasy a zvuky. Obyčejně nemá žádnou gramatickou souvislost se zbytkem věty. Citoslovce mohou sloužit také na vyplnění prázdných částí věty. Od ostatních slov (jestliže se cítí jako samostatné) se oddělují čárkou nebo vykřičníkem. Jen některá, zvláště taková, která označují zvuky, někdy nahrazují slovesný přísudek. Taková citoslovce se čárkami neoddělují.Citoslovcím jsou sémanticky i syntaktickou funkcí blízké , slovní druh, který onomatopoicky vyjadřuje zvuk, pohyb či způsob. Vytváří jakýsi „zvukový obraz“. Ve větě mají funkci přísudku nebo častěji příslovečného určení. Na ideofony je bohatá např. japonština, baskičtina či africké jazyky, v indoevropských jazycích jsou vzácné. Z (cs)
- Επιφώνημα είναι το μέρος του λόγου που φανερώνει δυνατό συναίσθημα, όπως πόνο, λύπη, χαρά, έκπληξη, θαυμασμό, απορία κτλ. Στα επιφωνήματα συνήθως σημειώνεται θαυμαστικό, ερωτηματικό ή αποσιωπητικά. Παραδείγματα:Α! Ω! Πωπώ! Χα χα χα! Αλίμονο! Μερικά από τα επιφωνήματα δεν έχουμε από μόνα τους έννοια, αλλά την παίρνουν από το νόημα του λόγου και από τον τόνο και το χρωματισμό της φωνής. Παράδειγμα: Α! Τι κρίμα... (λύπη), Α! Λοιπόν; (απορία) Μπορούν να υπάρχουν και επιφωνηματικές εκφράσεις, που αποτελούνται από ουσιαστικά, επίθετα, ρήματα, επιρρήματα και φράσεις. (el)
- Sa teangeolaíocht is é atá i gceist le intriacht, ná focail onamataipéacha (bang, slurp, splash) agus trup ainmhithe (grrrrr, clippity-clop) Tá na foclóirí Béarla–Gaeilge measartha balbh faoin ngné seo den teanga.
* ‘fuist’shush
* baing - bang i Réics Carló beaing
* ‘cnag, cnag’ knock knock
* osna
* ‘Plimp’ ‘Crash, bang,’ an míniú atá tugtha in FGB.
* ‘D’imigh sé de phlimp, he went off like a shot.’
* hup scraitheachaí
* clic
* Úps - focloir.ie
* sclog
* ouch - aidh
* ahem
* eh (ga)
- Une interjection est une catégorie de mot invariable, permettant au sujet parlant, l'énonciateur, d'exprimer une émotion spontanée (joie, colère, surprise, tristesse, admiration, douleur, etc.), d'adresser un message au destinataire (acquiescement, dénégation, salutation, ordre, etc.), ou encore de réaliser — approximativement — une image sonore d'un événement (cri d'animal, explosion, bruit quelconque, etc.) (fr)
- Wykrzyknik – nieodmienna część mowy wyrażająca m.in. silne stany emocjonalne, uczucia oraz ujawniająca stan woli mówiącego (np. życzenia, rozkazy) bądź naśladująca dźwięki otaczającego świata. Inaczej mówiąc są to wyrazy służące do uwydatniania uczuć lub woli mówiącego oraz leksemy będące dźwiękową imitacją zjawisk otaczającego nas świata. Nazwy tej używa się w stosunku do różnych jednostek językowych, ponieważ ich zbiory są wyznaczane przez językoznawców na podstawie różnych kryteriów (np. zbiór wykrzykników wyznaczony na podstawie kryteriów składniowych będzie się różnił od zbioru wyznaczonego na podstawie kryteriów semantycznych czy pragmatycznych). Najczęściej przy wyznaczaniu wykrzykników spośród innych części mowy bierze się pod uwagę wszystkie trzy kryteria tj. semantyczne, składnio (pl)
- Een tussenwerpsel is een uitroep, die buiten de woordvolgorde staat. Het kan gaan om een enkel woord (partikel), een hele woordgroep, of zelfs een hele zin die een expressie van emotie is. Het is een open woordklasse, want er komen geregeld nieuwe tussenwerpsels bij, zoals het betrekkelijk nieuwe oké. Imitaties van geluiden, begroetingen, vloeken en scheldwoorden, en uitroepen van ontkenning, bevestiging, vreugde, twijfel, spijt, afkeuring, aansporing, om aandacht te krijgen enzovoort, zijn tussenwerpsels of kunnen als tussenwerpsel worden gebruikt. (nl)
- Междоме́тие — лексико-грамматический класс неизменяемых слов, не входящих ни в знаменательные, ни в служебные части речи и нерасчленённо выражающих (но не называющих) эмоциональные и эмоционально-волевые реакции на окружающую действительность. Изучению междометий уделяли внимание многие известные лингвисты. Всё многообразие высказанных в разное время точек зрения может быть сведено к трём. Заместительные функции междометий и их живые связи со словами разных частей речи активно изучаются в современной лингвистике. (ru)
- As interjeições são palavras invariáveis que exprimem estados emocionais, ou mais abrangente: sensações e estados de espírito; ou até mesmo servem como auxiliadoras expressivas para o interlocutor, já que, lhe permitem a adoção de um comportamento que pode dispensar estruturas linguísticas mais elaboradas. Ora!, Oh!, Socorro!, Vixe! e etc... A interjeição é considerada palavra-frase, caracterizando-se como uma estrutura à parte. Não desempenha função sintática. Note que toda interjeição deve vir acompanhada de um ponto de exclamação. As interjeições podem ser divididas em três grupos: (pt)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)