| rdfs:comment
| - Isotachophoresis (ITP) is a technique in analytical chemistry used for selective separation and concentration of ionic analytes. It is a form of electrophoresis; charged analytes are separated based on ionic mobility, a quantity which tells how fast an ion migrates through an electric field. (en)
- Isotachoforese of ITP is een techniek waarmee ionen gescheiden en geconcentreerd kunnen worden. ITP wordt meestal uitgevoerd in een capillair, waarover een elektrische spanning wordt gezet. (nl)
- Изотахофорез (ИТФ) — метод разделения различных типов ионов по их подвижности в электрическом поле.При ИТФ все виды ионов мигрируют в одном направлении, образуя набор зон, находящихся в равновесном состоянии и перемещающимися с одинаковыми скоростями. (ru)
- Izotaĥoforezo, ITF (aŭ laŭ la angla ITP), estas instrumenta apartenanta al la grupo de t.n. . La elektromigraj metodoj, pli konataj sub la nomo elektroforezaj metodoj, resp. elektroforezo(j), ĝenerale uzas la fakton, ke la korpuskloj havantaj elektra(j)n ŝargo(j)n moviĝas sub la efiko de la kontinua elektra kampo. Movemo de la korpuskloj kaj la direkto de la movo dependas de la grandeco kaj karaktero de ŝargo(j), grandeco kaj formo de molekuloj (korpuskloj), intenso de la elektra kampo kaj kondiĉoj en la medio. La grandeco kaj karaktero de ŝargo dependas de la grado de joniĝo, de pH kaj la jona forto de la medio. Elektroforeze oni povas apartigi kaj determini la substancojn kun la karaktero de jonoj aŭ (= amfoteraj elektrolitoj), t.e. kaj etmolekulajn kaj grandmolekulajn kombinaĵojn, kaj (eo)
- Die Isotachophorese (ITP) ist ein analytisches Verfahren, das zum Beispiel bei der Untersuchung von Wasserproben verwendet wird. Die zu untersuchenden Ionen werden in der Elektrolytlösung in einem elektrischen Feld getrennt. Dies geschieht aufgrund unterschiedlicher Ionenbeweglichkeiten. Durch die Verwendung eines diskontinuierlichen Puffersystems mit einem gemeinsamen Gegenion bewegen sich die unterschiedlichen Ionen nach der Auftrennung mit gleicher Geschwindigkeit. Daher rührt auch der Name von iso(ἴσος)=gleich und tachos(τὸ τάχος)=Geschwindigkeit. (de)
- Isotakofores (grekiska: iso = samma, tachos = hastighet, phoresis = förflyttning) är en teknik inom analytisk kemi som används för att separera laddade partiklar. Det är en utveckling av elektrofores. Det är en kraftfull separationsmetod som använder ett okontinuerligt elektriskt fält för att skapa skarpa gränser mellan analyter i provet. Isotakofores kallas på engelska isotachophoresis, förkortat ITP, Steady-State-Stacking, displacement electrophoresis, förkortat DE, eller Disc Electrophoresis. (sv)
- І́зота́хофоре́з (від грец. ἰσοσ — рівний, ταχος — швидкість, φόρησις — перенесення) — електрофоретичний метод розділення іонів, що заснований на різній рухливості (мобільності) часток. Ізотахофорез, як і багато інших електрофоретичних методів, був описаний Фрідріхом Кольраушем у 1897 році, однак широке застосування він знайшов лише у 1970-х роках із появою нових типів детекторів. (uk)
|
| has abstract
| - Izotaĥoforezo, ITF (aŭ laŭ la angla ITP), estas instrumenta apartenanta al la grupo de t.n. . La elektromigraj metodoj, pli konataj sub la nomo elektroforezaj metodoj, resp. elektroforezo(j), ĝenerale uzas la fakton, ke la korpuskloj havantaj elektra(j)n ŝargo(j)n moviĝas sub la efiko de la kontinua elektra kampo. Movemo de la korpuskloj kaj la direkto de la movo dependas de la grandeco kaj karaktero de ŝargo(j), grandeco kaj formo de molekuloj (korpuskloj), intenso de la elektra kampo kaj kondiĉoj en la medio. La grandeco kaj karaktero de ŝargo dependas de la grado de joniĝo, de pH kaj la jona forto de la medio. Elektroforeze oni povas apartigi kaj determini la substancojn kun la karaktero de jonoj aŭ (= amfoteraj elektrolitoj), t.e. kaj etmolekulajn kaj grandmolekulajn kombinaĵojn, kaj neorganikajn kaj organikajn substancojn, eĉ ĉelojn. La antaŭkondiĉo por la sukcesa apartigo estas, ke la elektroforezaj ecoj de la apartigotaj substancoj estu diferencaj. La plej allogaj estas elektroforezoj por la apartigado (ĉu analiza, ĉu prepara) de organikaj, resp. bioĥemiaj, substancoj, precipe de proteinoj kaj ties kompleksoj kun saĥaridoj, lipidoj kaj nukleotidoj. La principoj kaj teorio de elektroforezo estis konataj jam fine de la 19-a jarcento, sed la disvolviĝo komenciĝis nur en la duono de la 20-a jarcento kaj estas iom pli vaste studataj kaj uzataj nur ekde la 80-aj jaroj. de la pasinta jarcento. (eo)
- Die Isotachophorese (ITP) ist ein analytisches Verfahren, das zum Beispiel bei der Untersuchung von Wasserproben verwendet wird. Die zu untersuchenden Ionen werden in der Elektrolytlösung in einem elektrischen Feld getrennt. Dies geschieht aufgrund unterschiedlicher Ionenbeweglichkeiten. Durch die Verwendung eines diskontinuierlichen Puffersystems mit einem gemeinsamen Gegenion bewegen sich die unterschiedlichen Ionen nach der Auftrennung mit gleicher Geschwindigkeit. Daher rührt auch der Name von iso(ἴσος)=gleich und tachos(τὸ τάχος)=Geschwindigkeit. Man verwendet einen Elektrolyten, der eine hohe Ionenbeweglichkeit besitzt und damit im Feld schnell wandert. Dieser befindet sich vor der Probe in der und wird deshalb Leading Elektrolyt genannt. Ein Elektrolyt, der eine geringe Ionenbeweglichkeit besitzt und damit im Feld langsam wandert, befindet sich hinter der Probe in der Trennkapillare und wird deshalb Terminating Elektrolyt genannt. Da das Feld zwischen diesen beiden Elektrolyten spezielle Eigenschaften hat, erhalten alle Ionen dazwischen eine bestimmte Reihenfolge und Konzentration. Diese sind unabhängig von dem Ausgangszustand. Das Verfahren hat Ähnlichkeit mit der Chromatographie. Die Verwendung eines Sammelgels bei der SDS-Gelelektrophorese von Proteinen beruht ebenfalls auf der Isotachophorese. (de)
- Isotachophoresis (ITP) is a technique in analytical chemistry used for selective separation and concentration of ionic analytes. It is a form of electrophoresis; charged analytes are separated based on ionic mobility, a quantity which tells how fast an ion migrates through an electric field. (en)
- Isotachoforese of ITP is een techniek waarmee ionen gescheiden en geconcentreerd kunnen worden. ITP wordt meestal uitgevoerd in een capillair, waarover een elektrische spanning wordt gezet. (nl)
- Изотахофорез (ИТФ) — метод разделения различных типов ионов по их подвижности в электрическом поле.При ИТФ все виды ионов мигрируют в одном направлении, образуя набор зон, находящихся в равновесном состоянии и перемещающимися с одинаковыми скоростями. (ru)
- Isotakofores (grekiska: iso = samma, tachos = hastighet, phoresis = förflyttning) är en teknik inom analytisk kemi som används för att separera laddade partiklar. Det är en utveckling av elektrofores. Det är en kraftfull separationsmetod som använder ett okontinuerligt elektriskt fält för att skapa skarpa gränser mellan analyter i provet. I konventionell elektrofores bärs nästan all ström av den elektrolytiska bufferten. Provet vandrar under inflytande av ett homogent elektriskt fält. Bufferten bestämmer pH på mediet och påverkar provet beroende på dess pK-värde. Delarna och provet vandrar i olika hastigheter och blir utspädda av diffusion. Det är oftast nödvändigt att förbereda provet på något sätt innan det går att använda. I isotakofores tillsätts provet mellan en snabb, ledande elektrolyt och en långsam, terminerande elektrolyt. Efter applikation av elektrisk potential skapas ett svagt elektriskt fält i den ledande elektrolyten och ett kraftigare elektriskt fält i den terminerande elektrolyten. pH i provet bestäms av en motjon från den ledande elektrolyten, som rör sig i motsatt riktning. I det första steget vandrar provets delar i olika hastighet och börjar separera från varandra. De snabbare delarna av provet kommer skapa ett lägre elektriskt fält vice versa. Till slut har provets olika delar helt separerats och koncentrerats vid en jämviktskoncentration, omgiven av skarpa elektriska fältskillnader. Specifika så kallade spacermolekyler eller markörmolekyler kan läggas till provet för att fysiskt separera de olika delarna av provet från varandra. Isotakofores är överlägset jämfört med konventionella separationstekniker. Att välja experimentella parametrar är dock komplext, men väl värt det om det lyckas. En tillämpning där isotakofores används rutinmässigt är vid microchipsbaserad separation av proteiner. Isotakofores kallas på engelska isotachophoresis, förkortat ITP, Steady-State-Stacking, displacement electrophoresis, förkortat DE, eller Disc Electrophoresis. (sv)
- І́зота́хофоре́з (від грец. ἰσοσ — рівний, ταχος — швидкість, φόρησις — перенесення) — електрофоретичний метод розділення іонів, що заснований на різній рухливості (мобільності) часток. Ізотахофорез, як і багато інших електрофоретичних методів, був описаний Фрідріхом Кольраушем у 1897 році, однак широке застосування він знайшов лише у 1970-х роках із появою нових типів детекторів. Метод застосовується для високоефективного розділення білків, пептидів, нуклеотидів, органічних кислот, іонів металів та їхніх ізотопів, визначення електрофоретичної рухливості окремих сполук та, за деяких умов, кількісного визначення компонентів. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
