rdfs:comment
| - Ο Ιωάννης Α΄ o παλαιός, γαλλ. Jean I le vieux (π. 1179 - 1236) από τον Οίκο του Ιμπελέν ήταν κύριος της Βηρυτού, ένας ισχυρός σταυροφόρος ευγενής του 13ου αι. και από τους πιο γνωστούς τού με επιρροή Οίκου των Ιμπελέν. (el)
- Jean d'Ibelin (né vers 1179 - mort en ou circa 1236), surnommé le vieux seigneur de Beyrouth, est un important noble croisé du XIIIe siècle qui assure à plusieurs reprises le gouvernement du royaume de Jérusalem. Il était le fils aîné de Balian d'Ibelin, seigneur d’Ibelin et de Naplouse, et de Marie Comnène, veuve du roi Amaury Ier de Jérusalem. (fr)
- Giovanni di Ibelin (1179 – Accon, 1236) è stato signore di Beirut e di Ibelin, ha svolto un ruolo di primo piano del Regno crociato di Gerusalemme e nella cosiddetta "" per il possesso di Cipro. (it)
- Жан I Ибелин (д’Ибелин) Старый (фр. Jean I d'Ibelin, 1179 — 1236, Акко) — сеньор Бейрута из рода Ибелинов, государственный и военный деятель Кипрского и Иерусалимского королевств. (ru)
- Joan d'Ibelin o Joan I de Beirut, anomenat «el vell Senyor de Beirut» —Jean d'Ibelin, le vieux seigneur de Beyrouth (francès)— (1178 – Acre, febrer/març de 1236), va ser un poderós noble croat del segle xiii, un dels més coneguts representants de la influent família Ibelin. Va tenir estrets vincles amb la noblesa de Xipre i Jerusalem, ja que era el germanastre de la reina Isabel de Jerusalem. Abans de complir 20 anys va ser nomenat conestable de Jerusalem, i uns anys després va esdevenir senyor de Beirut, on va reconstruir la ciutat després de la conquesta de Saladí i va edificar el gran palau de la família Ibelin. Va actuar com regent de dos dels seus joves parents, la filla d'Isabel, Maria de Montferrat des de 1205 fins a 1210, i després Enric I de Xipre des de 1228 fins que Enric va arr (ca)
- Juan de Ibelín, llamado «el viejo Señor de Beirut» (en francés: Jean d'Ibelin, le vieux seigneur de Beyrouth; 1178 – Acre, febrero/marzo de 1236), fue un poderoso noble cruzado del siglo XIII, uno de los más conocidos representantes de la influyente familia Ibelín. Hijo de Balián de Ibelín y María Comnena, reina consorte de Jerusalén. Tuvo estrechos vínculos con la nobleza de Chipre y Jerusalén, ya que era el medio hermano de la reina Isabel de Jerusalén. Antes de cumplir 20 años fue nombrado condestable de Jerusalén, y unos años después se convirtió en señor de Beirut, donde reconstruyó la ciudad después de la conquista de Saladino y edificó el gran palacio de la familia Ibelín. Actuó como regente de dos de sus jóvenes parientes, la hija de Isabel María de Montferrato desde 1205 hasta 121 (es)
- Johann von Ibelin, genannt „der alte Herr von Beirut“ (franz.: Jean d’Ibelin, le vieux seigneur de Beyrouth; * 1177; † Februar/März 1236 in Akkon), war eine der prominentesten Persönlichkeiten in der Geschichte der mittelalterlichen Kreuzfahrerstaaten des 13. Jahrhunderts. Als Herr von Beirut war er einer der führenden Barone des lateinischen Orients und bekleidete sowohl im Königreich Jerusalem als auch im Königreich Zypern zeitweilig die Position des Regenten. (de)
- John of Ibelin (c. 1179 – 1236), called the Old Lord of Beirut, was a powerful crusader noble in the 13th century, one of the best known representatives of the influential Ibelin family. The son of Balian of Ibelin and the dowager queen Maria Comnena, he had close ties with the nobility of both Cyprus and Jerusalem, since he was the half-brother of Queen Isabella I of Jerusalem. Before he was 20, he was appointed constable of Jerusalem, and a few years later became lord of Beirut. John rebuilt Beirut after Saladin's conquest, and established the grand Ibelin family palace. He served as regent of Jerusalem on behalf of his niece Maria of Montferrat from 1205 to 1210 after her mother, Queen Isabella, died. He was also regent for Isabella's grandson Henry I of Cyprus from 1228 until Henry cam (en)
- Jan z Ibelinu (ur. 1179, zm. 1236) – konstabl Jerozolimy w latach 1194–1205, władca Bejrutu i regent Królestwa Jerozolimskiego w latach 1205–1210. Był synem Baliana z Ibelinu, władcy Nablusu i Ibelin, oraz Marii Komneny, wdowy po Amalryku I, królu jerozolimskim. W 1194 Henryk II z Szampanii, król jerozolimski, popadł w konflikt z Amalrykiem de Lusignan, konstablem Królestwa Jerozolimskiego. Amalryk wycofał się do Jafy. Chociaż nie złożył formalnej rezygnacji, Henryk uznał urząd za opróżniony i mianował Jana z Ibelinu konstablem. (pl)
- Johannes van Ibelin (1177 - 1236) was heer van Ibelin, Beiroet en constable-regent van Jeruzalem. Johannes van Ibelin was een zoon van Balian van Ibelin en Maria Komnenos, weduwe van koning Amalrik I van Jeruzalem. In 1194 werd hij aangesteld als constabel van Jeruzalem als rechterhand van zijn halfzuster Isabella van Jeruzalem. In 1197 krijgt hij ook het leenschap over Beiroet, nadat de stad veroverd is door Duitse kruisvaarders. Vanaf 1205 regeerde hij Jeruzalem in naam van zijn nicht Maria van Jeruzalem die nog te jong is om te regeren. (nl)
- Жан I д'Ібелін (фр. Jean d'Ibelin; бл. 1179—1236), відомий як Старий лорд Бейрута — державний та військовий діяч Кіпрського й Єрусалимського королівств, впливовий дворянин і хрестоносець XIII століття, однин із найвідоміших представників впливового роду Ібелін. Син Баліана д'Ібелін та королеви-вдови , він мав тісні зв'язки з дворянством Кіпру та Єрусалиму, оскільки був зведеним братом королеви Ізабели I Єрусалимської. Ще до 20 років він був призначений коннетаблем Єрусалиму, а через кілька років став володарем Бейрута. Жан відбудував Бейрут після завоювання Саладіна та звів величний сімейний палац Ібелінів. З 1205 по 1210 рік він служив регентом Єрусалимського королівства для своєї племінниці Марії Монферратської після смерті її матері, королеви Ізабелли. Він також був регентом онука Ізабе (uk)
|