| rdfs:comment
| - Lejch (v češtině se objevuje i francouzský termín lai a německý leich) je středověký žánr veršované poezie psané v lidovém jazyce. Lejchy měly obvykle osmislabičné metrum a často byly zpívány. První významnou autorkou lejchů byla Marie de France, která v letech 1165 až 1175 takto zpracovala dvanáct milostných bretonských příběhů. (cs)
- Der Begriff Lai wurde im europäischen Mittelalter für Versdichtungen unterschiedlicher Machart verwendet und ist im Provenzalischen als lais, im Altfranzösischen als lai, im Mittelenglischen als lay und im Mittelhochdeutschen als leich seit ca. 1140 in Gebrauch. Die verschiedenen Phänomene, denen lediglich die Volkssprachigkeit gemeinsam ist, werden nach poetischen Merkmalen differenziert und bezeichnet. Am häufigstens trifft man auf den lai lyrique, den lai breton und den lai arthurien; weitere Formen sind bekannt. (de)
- レー（仏語：lai、複数形lais）は、13世紀から14世紀後半にかけてアルプス以北のヨーロッパで作曲された歌曲（または歌詞）の形式のこと。中世のフランスで成立し、ドイツに入って「ライヒ（独語：Leich）」と呼ばれた。中世プロヴァンスにはデスコルト（descort ）と呼ばれる、レーに非常によく似た詩形がある。 (ja)
- Lai, lay ou leich é uma forma musical monofônica do norte da Europa, mais comum na França e Alemanha entre os séculos XIII e XIV. Se baseia na forma poética de mesmo nome, cujas estrofes são desiguais. Consequentemente, o lai se estrutura em seções que não se repetem. O tratamento do ritmo e da melodia costumam ser muito livres e irregulares. No fim do século XIV alguns lais repetiam seções, mas apenas em obras de grande extensão. A forma chegou ao seu apogeu com Guillaume de Machaut, que deixou cerca de 20 exemplares, que estão entre suas peças mais sofisticadas. (pt)
- Lai (I Tyskland tidigare kallad Leich, en benämning som även förekommit i Sverige.) är en fransk litterär genre som utvecklades ur riddarromanen. Lain är en kortare versberättelse. En av de mest kända är De bägge älskande av författaren Marie de France som levde mot slutet av 1100-talet. Genren nådde sin höjdpunkt och slutfas under 1300-talet med poeten och kompositören Guillaume de Machaut. Ordet är av germanskt ursprung och besläktat med svenskans lek; jfr. lekare. (sv)
- Лэ, также ле (фр. lai) — обозначение ряда стихотворных жанров средневековой французской куртуазной литературы, а также жанра светской — преимущественно одноголосной — музыки. Термин «лэ» мог применяться как к лирическим, так и к повествовательным произведениям. Немецким эквивалентом лэ считается лейх миннезингеров. (ru)
- Ле (фр. lay —"пісня, мелодія") — ліроепічна поема, що мала форму римованого попарно . Містить від 200 до 1000 рядків. Здебільшого ле складалися у Франції та Німеччині протягом XIII—XIV ст. У ле часто розповідається про різноманітні любовні історії. Для них притаманні: лаконізм, концентрованість змісту та фантастичні елементи. Щасливе або трагічне кохання виступає у ролі конфліктної ситуації. Зміст ле часто протиставляється нормам і законам суспільства — в них може розповідатися про любов одруженої жінки до іншого, сімейні заборони, любов героя до феї тощо. Нерідко основою для ляйсів були кельтські сюжети. (uk)
- El lai és un tipus de cançó que va aparèixer el segle XII al Nord d'Europa, especialment als territoris de les actuals França i Alemanya, i que es va desenvolupar entre els segles xiii i xiv. La seva primera manifestació que en coneixem són Els Lais de Maria de França compostos per Maria de França vers 1160. El lai com a gènere literari es troba dintre de la matèria de Bretanya. Es tractava, doncs, d'un poema musical curt en octosíl·labs apariats inspirat en les llegendes celtes que servia de conclusió o entreacte entre les trames d'un relat. El lai comparteix aquesta retòrica i sentit de la brevetat amb altres gèneres coetanis com el fabliau, l'exemplum o el . (ca)
- Lajo (france: lai) estisformo de kanto komponata en norda Eŭropo,precipe Francio kaj Germanio,de la 13-a ĝis la malfrua 14-a jarcento. La poezia formo de la lajo kutime havas kelkajn strofojn,el kiuj neniuj havas la saman formon.Rezulte, la akompana muziko konsistasel sekcioj, kiuj ne ripetiĝas.Tio ĉi distingas la lajon de aliaj oftaj specojde muzike grava verso el la periodo(ekzemple, la rondelo kaj la balado).Ĉirkaŭ la fino de ĝia disvolviĝo en la 14-a jarcento,kelkaj lajoj ripetas strofojn,sed kutime nur en la pli longaj ekzemploj.Estas unu tre malfrua ekzemplo de lajo,verkita por funebri la malvenkon de la francojen la batalo de Azincourt (1415),(Lay de la guerre, de )sed nenia muziko por ĝi transvivis. (eo)
- Un lay (pl. «layes» o «lais») es un determinado tipo de canción compuesta en el Norte de Europa, principalmente Francia y Alemania, entre el siglo XIII y finales del XIV. Parece ser que este término designaba originalmente un poemilla que servía de conclusión para un relato. Muchas leyendas celtas adoptaron la forma del lay, entre ellas la de Tristán e Isolda, lo que explicaría la discontinuidad de los Tristán de Béroul y Thomas de Inglaterra, que debieron recopilar lais a veces contradictorios para componer sus obras. (es)
- A lai (or lay lyrique, "lyric lay", to distinguish it from a lai breton) is a lyrical, narrative poem written in octosyllabic couplets that often deals with tales of adventure and romance. Lais were mainly composed in France and Germany, during the 13th and 14th centuries. The English term lay is a 13th-century loan from Old French lai. The origin of the French term itself is unclear; perhaps it is itself a loan from German Leich (reflected in archaic or dialectal English lake, "sport, play" and in modern Swedish (leker = to play). The terms note, nota and notula (as used by Johannes de Grocheio) appear to have been synonyms for lai. (en)
- Le lai est un poème à forme fixe apparu au XIIe siècle et qui a désigné successivement des genres de poésie narrative assez différents. Au Moyen Âge, ce mot n'était employé qu'au sens de « chant », ou plutôt « récit chanté » voire de « mélodie ». La majorité des médiévistes du XIXe siècle distinguent le lai narratif, ancêtre du fabliau, et le lai lyrique, classification en genres étrangère aux auteurs des XIIe siècle et XIIIe siècle, et appliquent le terme non plus au chant qui a inspiré un conte en vers mais au conte versifié qui en a été tiré lui-même. (fr)
- Il lai (vocabolo francese di origine celtica, recepito in italiano al plurale, ma a volte italianizzato al singolare, con il termine laio) è una forma fissa della poesia del Medioevo, apparsa nel XII secolo e che in seguito designerà generi di poesia assai diversificati. Nel Medioevo, questa parola era impiegata come sinonimo di chant (o, piuttosto, storia cantata) o di mélodie. Si distingue un lai narrativo, antenato del fabliau, e il lai lirico. Praticato dai trovatori, si diffonde molto nel XIII-XIV secolo nell'Europa settentrionale, soprattutto in Francia e Germania. (it)
- Lai – starofrancuska forma pieśni lirycznej, najczęściej o tematyce miłosnej, wywodząca się z pieśni celtyckich. Uprawiano ją z zamiłowaniem w Bretanii, z typowym dla truwerów wykonywaniem z towarzystwem instrumentu. Lai miała najczęściej formę poematu (60, 100 lub więcej 4-8-sylabowych wersów) złożonego ze strof o różnej budowie wersyfikacyjnej, z wyjątkiem pierwszej i ostatniej – o identycznym typie wiersza. Z czasem lai przekształciła się w formę narracyjną, gdzie tematyka często obejmowała epizody z opowieści o królu Arturze oraz rycerzach Okrągłego Stołu. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)