rdfs:comment
| - Кризис легитимности — снижение доверия к административным функциям, институтам или руководству. Этот термин впервые был использован в 1973 году немецким социологом и философом Юргеном Хабермасом. Он расширил эту концепцию, заявив, что в условиях кризиса легитимности учреждение или организация не имеет административных возможностей для поддержания или создания структур, эффективных для достижения их конечных целей. Сам термин был обобщен другими учеными, чтобы относиться не только к политической сфере, но также и к организационным и институциональным структурам. Хотя среди социологов нет единства в утверждениях о существовании данного явления, преобладающим способом измерения кризиса легитимности является рассмотрение общественного отношения к рассматриваемой организации. (ru)
- أزمة الشرعية، (بالإنجليزية: Legitimation crisis)، تشير أزمة الشرعية، إلى تراجع الثقة في الوظائف الإدارية، أو المؤسسات، أو القيادة. ظهر المصطلح لأول مرة في عام 1973، من قبل يورغن هابرماس، عالم الاجتماع، والفيلسوف الألماني. وسع هابرماس مفهومه، مدعيا أنه في ظل أزمة شرعية، لا تمتلك مؤسسة أو منظمة، القدرات الإدارية للحفاظ على أو إنشاء هياكل فعالة، في تحقيق أهدافها النهائية. تم تعميم المصطلح نفسه من قبل علماء آخرين، للإشارة إلى المجال السياسي، وإلى الهياكل التنظيمية، والمؤسسية، أيضًا. ويمكن أن يتم ربط ثلاث سمات بأزمة الشرعية. (ar)
- En les ciències polítiques, es considera que una crisi de legitimació té lloc quan una estructura de govern continua mantenint l'autoritat legal de governar, però no és capaç de demostrar que el seu funcionament en la pràctica compleixi les funcions per a les quals va ser creada. Aquesta conceptualització emana principalment del filòsof polític alemany Jürgen Habermas i, en particular, de la seva obra del 1973 Legitimationsprobleme im Spätkapitalismus. Segons Habermas, hi ha tres característiques bàsiques vinculades a una crisi de legitimació: (ca)
- La crisis de legitimación se refiere a una disminución en la confianza en las funciones administrativas, en las instituciones, o en el liderazgo. El término fue introducido por primera vez en 1973 por Jürgen Habermas, un sociólogo alemán y filósofo. Habermas ha ampliado el concepto, alegando que, con una crisis de legitimación, una institución o una organización no tiene la capacidad administrativa para mantener o crear estructuras eficaces en el logro de sus metas finales. El término en sí se ha generalizado por otros investigadores para referirse no sólo a la esfera de la política, sino a los ámbitos de organización y de estructuras institucionales. Si bien no hay unanimidad entre los científicos sociales cuando afirman que una crisis de legitimación existe, de una manera predominante (es)
- Legitimation crisis refers to a decline in the confidence of administrative functions, institutions, or leadership. The term was first introduced in 1973 by Jürgen Habermas, a German sociologist and philosopher. Habermas expanded upon the concept, claiming that with a legitimation crisis, an institution or organization does not have the administrative capabilities to maintain or establish structures effective in achieving their end goals. The term itself has been generalized by other scholars to refer not only to the political realm, but to organizational and institutional structures as well. While there is not unanimity among social scientists when claiming that a legitimation crisis exists, a predominant way of measuring a legitimation crisis is to consider public attitudes toward the or (en)
- Krisis legitimasi mengacu pada turunnya kepercayaan dari fungsi-fungsi administratif, lembaga, atau kepemimpinan. istilah ini pertama kali diperkenalkan pada tahun 1973 oleh Jürgen Habermas, seorang sosiolog jerman, dan filsuf. Habermas memperluas konsep tersebut, mengklaim bahwa dengan krisis legitimasi, lembaga atau organisasi tidak memiliki kemampuan administrasi untuk mempertahankan atau membangun struktur yang efektif dalam mencapai tujuan akhir mereka. istilah itu sendiri telah disamaratakan oleh ilmuwan lain untuk merujuk tidak hanya pada ranah politik, tetapi untuk struktur organisasi dan kelembagaan. Meskipun tidak ada kebulatan suara di antara para ilmuwan sosial dalam mengklaim keberadaan krisis legitimasi, cara dominan dalam mengukur krisis legitimasi adalah dengan mempertimban (in)
|