| rdfs:comment
| - Pravidlo modus ponens, též modus ponendo ponens nebo pravidlo vynětí, je odvozovací pravidlo a základ argumentace a dokazování nejen ve výrokové logice. (cs)
- القياس الاستثنائي ما يكون عين النتيجة أو نقيضها مذكورا فيه بالفعل، كقولنا إن كان هذا جسما فهو متحيز، لكنه جسم، ينتج أنه متحيز، وهو بعينه مذكور من القياس، أو لكنه ليس بمتحيز، ينتج أنه ليس بجسم، ونقيضه قولنا: إنه جسم مذكور في القياس. (ar)
- Le modus ponens, ou détachement, est une figure du raisonnement logique concernant l'implication. Elle consiste à affirmer une implication (« si A alors B ») et à poser ensuite l'antécédent (« or A ») pour en déduire le conséquent (« donc B »). Le terme modus ponens est une abréviation du latin modus ponendo ponens qui signifie le mode qui, en posant, pose. Il vient de ce qu'en posant (affirmant) A, on pose (affirme) B (ponendo est le gérondif du verbe ponere qui signifie poser, et ponens en est le participe présent). Le syllogisme est une forme d'application du modus ponens. (fr)
- 논리학에서 전건 긍정(前件肯定, 영어: affirming the antecedent) 또는 긍정 논법(肯定論法, 라틴어: modus ponens 모두스 포넨스[*], 약자 MP) 또는 함의 소거(含意消去, 영어: implication elimination)는 가언 명제와 그 전제로부터 그 결론을 유도해내는 추론 규칙이다. 즉, “만약 P이면, Q이다”와 “P이다”에서 “Q이다”를 추론한다. (ko)
- モーダスポネンス（ラテン語: modus ponens、MP）とは、論理学における妥当で単純な「論証」である。ラテン語で「肯定によって肯定する様式」の意。前件肯定 (affirming the antecedent) または分離規則 (the law of detachment) とも呼ぶ。 (ja)
- Modus ponendo ponens (sposób potwierdzający przez potwierdzenie) – tautologia rachunku zdań i analogiczny schemat wnioskowania dedukcyjnego. Tautologia rachunku zdań mówi, że jeśli uznajemy prawdziwość poprzednika prawdziwej implikacji, to musimy uznać też prawdziwość jej : Analogiczny schemat wnioskowania dedukcyjnego ma postać: Istnieje także reguła dedukcyjna o analogicznej strukturze, zwana regułą odrywania. (pl)
- 在逻辑中，肯定前件（拉丁语：Modus ponens）是有效的、简单的（常缩写为MP）: 如果P，则Q；且P為真，故Q為真。 (zh)
- En lògica, el modus ponendo ponens (en llatí, literalment manera que posa tot posant, en el sentit de manera que afirmant afirma), també anomenat modus ponens i generalment abreujat MPP o MP, és una regla d'inferència que té la següent forma: Si A, aleshores BAPer tant, B Per exemple, un raonament que segueix la forma del modus ponens podria ser: Si fa sol, llavors és de dia.Fa sol.Per tant, és de dia. Una altra manera de presentar el modus ponens és: I encara una altra manera és a través de la notació del càlcul de següent: En lògica proposicional la seva representació és la següent: (ca)
- Der Modus ponens ist eine schon in der antiken Logik geläufige Schlussfigur, die in vielen logischen Systemen (siehe Logik, Kalkül) als Schlussregel verwendet wird. Er erlaubt es, aus zwei Aussagen der Form (Wenn A, dann B) und (A) (den beiden Prämissen der Schlussfigur) eine Aussage der Form B (die Konklusion der Schlussfigur) herzuleiten. (de)
- El modus ponendo ponens (latín: "el modo que, al afirmar, afirma"1, también llamado modus ponens, eliminación de la implicación, regla de separación, afirmación del antecedente, generalmente abreviado MP) es una forma de argumento válido (razonamiento deductivo) y una de las reglas de inferencia en lógica proposicional. Se puede resumir como "si P implica Q; y si P es verdad; entonces Q también es verdad." La historia del modus ponendo ponens se remonta a la antigüedad. El modus ponendo ponens puede establecerse formalmente como: Un ejemplo de modus ponendo ponens es: (es)
- Modus ponendo ponens edo modus ponens (MD laburtuta) logika proposizionalaren eta bat da. Laburtuz, “baldin P-k inplikatzen badu Q; eta P egia bada; orduan, Q ere egiazkoa da.” Modus ponendo ponens-en historia luzea da. Formalki, modus ponendo ponens honela adieraz daiteke: Erregelak dio: "P → Q" eta "P" froga logiko batean lerro berdinean badaude, Q hurrengo lerroan idatzi daitekeela. Ikusten denez, P premisa eta inplikazioa deuseztatu egiten dira, bakarrik Q premisa mantentzen da ondoren berrerabili izateko, dedukzio konplexuago batean adibidez. Modus ponendo ponens-en adibidea: (eu)
- In propositional logic, modus ponens (/ˈmoʊdəs ˈpoʊnɛnz/; MP), also known as modus ponendo ponens (Latin for "method of putting by placing") or implication elimination or affirming the antecedent, is a deductive argument form and rule of inference. It can be summarized as "P implies Q. P is true. Therefore Q must also be true." (en)
- Dalam kalkulus proposisional, modus ponens (disingkat MP, bahasa Latin: modus ponendo ponens, terj. modus yang menegaskan dengan menegaskan) atau implikasi penghapusan adalah aturan penarikan kesimpulan. Hal ini dapat diringkas sebagai "P maka Q dan P adalah keduanya dianggap benar, maka Q harus benar." Modus ponens berkaitan erat dengan aturan lain, modus tollens. Silogisme berkaitan erat dengan modus ponens dan kadang-kadang dianggap sebagai "modus ponens ganda." (in)
- Nella logica, il modus ponens (MP), accorciamento del latino modus ponendo ponens ("modo che afferma", letteralmente "modo che pone con l'aver posto"), è una semplice e valida regola d'inferenza, che afferma in parole: Se p implica q è una proposizione vera, e anche la p è vera, allora la conseguenza q è vera o in notazione con operatori logici: La regola viene talvolta denominata: principio di disgiunzione, affermazione dell'antecedente, ragionamento diretto. La stessa conclusione si evince immediatamente dalla tabella di verità della implicazione logica. (it)
- Modus ponendo ponens (Latijn: wijs die door te stellen (bevestigen) [iets] stelt (bevestigt), ponere→"(neer) zetten"), kort modus ponens (soms afgekort tot MP), is een geldige propositionele redeneervorm met twee premissen, waarvan de eerste een voorwaardelijke uitspraak is: Als P, dan Q.P.Dus Q. of in : P → QP⊢ Q De redenering heeft twee premissen. De eerste is de "als-dan"- of voorwaardelijke uitspraak, namelijk dat P Q impliceert. De tweede premisse is dat P, het antecedent van het syllogisme, waar is. Uit deze twee premissen leid je af dat Q, het van de eerste premisse, waar is. (nl)
- Na lógica proposicional, modus ponendo ponens (em latim significa "a maneira que afirma afirmando", muitas vezes abreviado para MP ou modus ponens) ou a eliminação da implicação é uma válida e simples forma de argumento e regra de inferência. Ele pode ser resumido como "P implica Q, P é afirmado verdade, portanto, Q deve ser verdade." A história do modus ponens nos leva de volta a antiguidade. Se estiver chovendo, eu encontrarei você no cinema.Está chovendo.Então, encontrarei você no cinema. Modus ponens pode ser simbolizado formalmente da seguinte forma: (pt)
- Modus ponens är en förkortad form av modus ponendo ponens, som är en slutledningsregel inom satslogiken. Regeln kan formellt skrivas: vilket betyder att av två premisser, där den ena är en materiell implikation och den andra är implikationens första led, följer implikationens andra led. Från premisserna: P→Q och P, kan således slutsatsen Q dras. Regelns latinska namn har sitt ursprung i att implikationens första led bejakas, ponendo, och att därmed följer, att implikationens andra led kan bejakas, ponens. Formellt kan regeln även skrivas: (sv)
- Modus ponens («правило вывода»): если и — выводимые формулы, то также выводима. Форма записи: , где — любые формулы. Правило вывода модус поненс, обычно называемое правилом отделения или гипотетическим силлогизмом, позволяет от утверждения условного высказывания и утверждения его основания (антецедента) перейти к утверждению следствия (консеквента). Например, если нечто является металлом, то оно проводит ток, цинк является металлом, значит цинк проводит ток. Обратное утверждение не всегда верно: никель и морская вода проводят ток, но никель — металл, а морская вода не металл. Итого, если из следует , и — истинно, то может быть как истинно, так и ложно. (ru)
- Modus ponens (укр. метод, що підтверджує) — коректна, проста форма аргументації (інколи використовується скорочення MP): Якщо P, то Q.P.Звідси Q. або у логіко-операторному записі: ,,, де означає логічний висновок. Аргумент має два вихідних твердження. Перше це умова «якщо—то» або твердження, а саме що із P випливає Q. Друге твердження це те що P, умовна частина першого твердження, є . З цих двох умов логічно випливає, що Q, висновок першого твердження, мусить бути істиною також. Приклад твердження у формі modus ponens: (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)