rdfs:comment
| - Ayatollah Sayyid Mohammad Bahr al-Uloom (Arabic: محمد بحر العلوم; 17 December 1927 – 7 April 2015) was a Twelver Shi'a Islamic leader and politician in Iraq, who served as the President of the Governing Council of Iraq (43rd Prime Minister of Iraq). (en)
- Mohammad Bahr al-Ouloum,né le 17 décembre 1927 à Nadjaf et mort le 7 avril 2015 dans la même ville, est un leader religieux chiite et un homme d'État irakien. (fr)
- Muhammad Bahr al-Ulum, ar. محمد بحر العلوم (ur. 17 grudnia 1927 w An-Nadżaf, zm. 7 kwietnia 2015 tamże) – iracki ajatollah, polityk i fiozof, premier Iraku jako Szef Rady Zarządzającej od 13 lipca do 1 sierpnia 2003 (jako pełniący obowiązki) i od 1 do 31 marca 2004. (pl)
- Аятолла Мохаммед Бахр аль-Уллум (араб. محمد بحر العلوم `Mohammad Bahr al-Ulloum) (17 декабря 1927, Эн-Наджаф, подмандатное Королевство Ирак — 7 апреля 2015, Эн-Наджаф, Ирак) — иракский религиозный и государственный деятель, президент правительственного совета Ирака (2003, 2004). (ru)
- 阿亚图拉穆罕默德·巴哈尔·阿尔·乌卢姆(阿拉伯语: محمد بحر العلوم ,Mohammad Bahr al-Ulloum,1927年12月17日-2015年4月7日)是一位伊拉克什叶派穆斯林宗教领袖和政治家。 (zh)
- محمد بحر العلوم رجل دين شيعي ولد في في مدينة النجف عام 1927. ينتمي إلى اسرة دينية اجتماعية سياسية ساهمت في بناء الدولة العراقية منذ 1921 هو زعيم وسياسي إسلامي بارز في العراق. عالم وكاتب له أكثر من خمسين مؤلف في التأريخ والفقه والسياسة خريج وكذلك حصل على الدكتوراه من جامعة القاهرة في الشريعة الإسلامية عام 1979. أحد اركان الحركة الإسلامية في العراق مستقل ويمتلك علاقات سياسية واسعة مع الأحزاب السياسية بشكل عام. وهو والد إبراهيم محمد بحر العلوم، وزير النفط العراقي بين سبتمبر 2003 ويونيو 2004 وكذلك خلال عام 2005 وكذلك والد محمد حسين محمد بحر العلوم السفير العراقي بدولة الكويت منذ حزيران 2010. (ar)
- Muhammad Bahr al-Ulum (arabisch محمد بحر العلوم, DMG Muḥammad Baḥr al-ʿUlūm; * 17. Dezember 1927 in Nadschaf; † 7. April 2015 ebenda) war ein schiitischer Geistlicher aus Nadschaf im Irak. Al-Ulum war ein politischer Gegner des säkularen Baath-Parteichefs und Diktators Saddam Hussein. In dem Zeitraum, in dem er auch Mitglied der islamischen Gesellschaft war, studierte er unter Großajatollah und hatte enge Verbindungen zur Dawa-Partei. Im Jahre 1969 floh er mit Muhsin al-Hakims Sohn aus dem Irak. Später zog er nach London. Er wurde 1992 in den Präsidialrat des Irakischen Nationalkongresses gewählt, trat im Mai 1995 jedoch wieder aus. Schließlich tat er sich mit der wohltätigen al-Choe'i-Stiftung zusammen. Während seines Exils arbeitete er daran, Saddam Husseins Herrschaft zu beenden und (de)
|