| rdfs:comment
| - El proselitisme és l'intent o esforç actiu d'atraure una o diverses persones a una causa política, ideològica o religiosa. El terme prové del llatí eclesiàstic prosélytus, que alhora ve del grec προσήλυτος /prosêlütos/, prosèlit, ‘nouvingut (a un país estranger)’, i per extensió ‘nouvingut (a una religió, a una ideologia, a un partit)’. (ca)
- Prozelitismo estas varbado per religia propagando kiu celas agado de tiu kiu povas fari , nome intrigas por konverti aŭ kuntreni aliajn homojn al certa religio aŭ doktrino (ekzemple Esperantismo). La termino devenas el la antikva greka προσ (pros = direkto) έρχομαι (erchomai = veni). (eo)
- Proselitismo es el celo por ganar adeptos (prosélitos) a una causa. (es)
- Proselitismoa erlijio edo ideologia politika baterako jarraitzaileak edo proselitoak biltzeko jarduera aktibo eta nabarmena da. Historian zehar, talde erlijioso anitzek buruturiko jarduera izan da, hala nola hasierako kristauak eta egungo sektak. Egun, proselitismo erlijiosoa debekaturiko jarduera da hainbat herrialdetan. (eu)
- Proselytism (/ˈprɒsəlɪtɪzəm/) is the policy of attempting to convert people's religious or political beliefs. Proselytism is illegal in some countries. Some draw distinctions between evangelism or Da‘wah and proselytism regarding proselytism as involuntary or coerced but it can also be understood to merely be a synonym. (en)
- Il proselitismo è l'opera di chi cerca di convertire o coinvolgere altri individui a una certa religione o altra dottrina. Il termine deriva dal greco pros (verso) erchomai (venire). (it)
- Proselytism kan syfta på
* Omvändande av troende från en religion till en annan.
* Inom kristendomen ofta nedsättande uttryck för mission till andra kristna kyrkors medlemmar. (sv)
- Prozelityzm (gr. προσήλυτος, prosēlytos „obcy, przybysz“ od προσ, pros „w stronę“ oraz ἐλεύσομαι, eleusomai czas przyszły od ἔρχομαι, érchomai „przybywać“) – nawracanie innych na swoją wiarę. (pl)
- O proselitismo (do latim eclesiástico prosélytus, do grego προσήλυτος) é o intento ou empenho de converter pessoas, ou determinados grupos, a uma determinada ideia ou religião, ou conseguir adeptos via instrução oral. É semelhante à catequese. (pt)
- Прозелити́зм (от греч. προσήλυτος «обращённый; нашедший своё место») — стремление обратить других в свою веру, а также деятельность, направленная на достижение этой цели. Прозелитизм одобряется не во всех религиях (религиозных течениях): в эндогамных этноконфессиональных общинах друзов и алавитов он напрямую запрещён. Но для большинства мировых религий на том или ином этапе развития прозелитизм характерен, как естественный способ экспансии организации. (ru)
- 勸誘改宗（英語：Proselytism /ˈprɒsəlɪˌtɪzəm/ ）是一種促使他人進行改變信仰從而接受另一宗教或觀念的行爲。英文當中與此概念相聯係的動詞勸誘（proselytize）來自希臘語前綴「προσ-」（「pros-」，意即「朝向」）及動詞「ἔρχομαι」（「érchomai」，意即「到來」），兩者合二爲一則形成了單詞「προσήλυτος」，轉寫作「prosélytos」，意爲「新來者」。在歷史上由通用希臘語撰寫的希伯來聖經《七十士譯本》和《新約聖經》當中，「」（proselyte）一詞則是指決定改宗猶太教的。儘管「勸誘改宗」最初僅適用於早期基督教及以（也稱「敬畏上帝者」）爲主的外邦人，該詞在今天的社會已經被用以指代任何信徒嘗試説服他人改宗至自身信仰的行爲，或者任何嘗試勸導他人轉變思想、接受另一種觀念的行爲（不論是否與宗教相關）。在一些國家，勸誘改宗被認定爲非法。 (zh)
- Proselytismus je cílené získávání nových věřících pro nějakou náboženskou společnost změnou jejich původního náboženského přesvědčení. Proselytismus je odvozen od slova proselyta, které pochází z řeckého proserchomai – příchozí. Je překladem staršího hebrejského výrazu pro člověka, který přestoupil k židovství, později pohana, který přistoupil ke křesťanství. Proselytismus je pak cílená snaha náboženské společnosti takové proselyty získat. Proselytismus je často chápán negativně, jako druh nátlaku. V historii se také často o skutečný nátlak jednalo. (cs)
- Προσηλυτισμός ονομάζεται η προσπάθεια παρακίνησης ατόμων να υιοθετήσουν συγκεκριμένες απόψεις, και κυρίως θρησκευτικές αξίες. Η λέξη προέρχεται ετυμολογικά από το «προς» και τον παρακείμενο του ρήματος έρχομαι «ελήλυθα». Αν και ιστορικά χρησιμοποιήθηκε στην Καινή Διαθήκη για να περιγράψει τον εκχριστιανισμό των παγανιστών, σήμερα χρησιμοποιείται για να περιγράψει γενικότερα τις προσπάθειες άλλων θρησκειών να διαμορφώσουν τα πιστεύω ενός ατόμου, θρησκευόμενου ή μη, ώστε να υιοθετήσει την αντίστοιχη θρησκεία. Ο όρος έχει αρνητική σημασία και περιγράφει κυρίως τις βίαιες (σωματικά ή πνευματικά) προσπάθειες που χρησιμοποιούνται για να μεταπεισθεί ένα άτομο. (el)
- Der Ausdruck Proselytismus (abgeleitet von altgriechisch προσήλυτος prosḗlytos „Hinzugekommener“) bezeichnete ursprünglich die Hinwendung anderer Völker zum Judentum. In heutiger Zeit ist es in der Religion bzw. Mission eine negative Bezeichnung für das Abwerben von Gläubigen aus anderen Konfessionen, Kirchen und Glaubensgemeinschaften, die zum Eintritt in die eigene Konfession oder kirchliche Gemeinschaft bewegt werden sollen. Negativ ist die Bezeichnung vor allem dann, wenn mit dem Begriff Proselytismus nicht einfach nur eine freundliche Einladung verbunden wird, sondern unethisches Verhalten beim Versuch, andere zum Übertritt in die eigene Glaubensgemeinschaft zu überzeugen. Im christlichen Kontext Proselytismus mit Evangelisation gleichzusetzen, wäre demzufolge falsch – Evangelisation (de)
- Le prosélytisme est l'attitude de personnes cherchant à convertir d'autres personnes à leur foi. Par extension, le prosélytisme désigne le zèle déployé afin de rallier des personnes à un dogme, une cause, une théorie ou doctrine, parfois en imposant des convictions. Le « nouveau converti » est dit prosélyte (du latin ecclésiastique proselytus, et du grec προσήλυτος prosêlutos, « nouveau venu [dans un pays] »). Au début du XXIe siècle, le terme a une connotation négative dans le débat sur les sectes, ou lorsqu'il se réfère à des mouvements politiques ou des activités religieuses. (fr)
- Bekeringsdrang of proselitisme is het streven om een individu of hele groep mensen te bekeren tot je eigen overtuiging. Het begrip wordt meestal in verband gebracht met religie, en was in het verleden vaak een groepsgebeuren: als een dorpshoofd of stamhoofd door de bekeerder werd overtuigd, volgde vervolgens de hele gemeenschap. (nl)
- Прозеліти́зм (від грец. προσήλυτος — новоприбулий) — прагнення завербувати якомога більше прихильників (прозелітів) якого-небудь вчення; палка відданість новоприйнятому вченню, новим переконанням. Прозеліт (Діян. II, 10 та ін) (прибулець, чужинець) — назва дана юдеями особам, наверненим з язичництва до юдейської віри (Мф. ХХIII, 15). Відповідне цьому єврейське слово перекладено в Старому Завіті словом: чужинець, мандрівник, прибулець. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)