| rdfs:comment
| - Schizoanalyse ist ein kritischer Gegenentwurf zur Psychoanalyse. Die Schizoanalyse wurde von Gilles Deleuze und Félix Guattari in ihrem gemeinsam verfassten Werk Anti-Ödipus. Kapitalismus und Schizophrenie (französisch Capitalisme et schizophrénie. L'anti-Œdipe) (1972/1980) entwickelt. (de)
- Schizoanalysis (or ecosophy, pragmatics, micropolitics, rhizomatics, or nomadology) (French: schizoanalyse; schizo- from Greek σχίζειν skhizein, meaning "to split") is a set of theories and techniques developed by philosopher Gilles Deleuze and psychoanalyst Félix Guattari, first expounded in their book Anti-Oedipus (1972) and continued in their follow-up work, A Thousand Plateaus (1980). (en)
- Schizoanaliza (fr. schizoanalyse) – termin wprowadzony w 1972 roku przez filozofa Gilles'a Deleuze i psychoterapeutę Felixa Guattariego w ich książce (Anty-Edyp), jednym z dwóch tomów noszących "duży" tytuł Capitalisme et schizophrénie. Pojęcie to wpisuje się w nurt i jest szczególnym przypadkiem w teorii systemowej. Formowanie pojęcia było kontynuowane w drugim tomie książki . Schizoanaliza kształtowana była przez obu autorów i indywidualnie w pracach Guattariego, np. w książce Chaosmose (1992). (pl)
- Schizoanalys är en grupp teorier inom antipsykiatrirörelsen som utvecklades av filosofen Gilles Deleuze och psykoanalytikern Félix Guattari som alternativ till psykoanalysen. Schizoanalysen ser psyket som ett kollektiv av små begärande enheter; dess uppgift är att förstöra jaget för att skapa större möjlighet för psykisk mångfald samt undersöka hur begäret förtrycks och hur psykets delar samspelar med varandra och samhället. Deleuze och Guattari anklagar psykoanalysen för att repressivt reducera det omedvetna till något som neurotiskt begär genom en tro på familjefigurer och brister.. De föreslår istället schizofreni som modell som de menar genomtränger samhällets gränser och låter oss komma i kontakt med våra verkliga begär. (sv)
- Шизоаналіз — напрям у філософії і одночасно в психіатрії, свідомо протиставляє себе психоаналізу і виростає на базі його критики. Розроблений Жілем Дельозом і Феліксом Ґваттарі в їх двотомній праці «Анти-Едіп» і «Тисяча плато. Капіталізм і шизофренія». Основна ідея шизоаналіза полягає в тому, що наше психічне, несвідоме функціонує за аналогією з виробництвом, у якого є інвестиції, машини виробництва (машини бажання), власне виробництво, відтворення та все з ними пов'язане. (uk)
- L'esquizoanàlisi és un dels termes essencials en la filosofia de Gilles Deleuze i Félix Guattari. El concepte apareix per primer cop en l'obra Anti-Èdip de 1972, i és desenvolupat en la continuació d'aquest llibre, Mil altiplans. Juntament, aquests dos llibres formen l'obra Capitalisme et schizophrénie («Capitalisme i esquizofrènia»). La definicició d'esquizoanàlisi evoluciona i canvia en el pensament d'ambdós autors, i individualment en l'obra psicoanalítica de Guattari. Es tracta d'una teoria alternativa i oposada a la psicoanàlisi tradicional. (ca)
- Esquizoanálisis es una teoría alternativa del psicoanálisis y a la vez contrapuesta a este. Lo ataca en dos puntos principales que conciernen tanto a su teoría como a su práctica: su culto a Edipo y su reducción de la libido a catexis familiaristas, incluso bajo las formas encubiertas y generalizadas del estructuralismo o del simbolismo.Esta escuela señala dos escollos principales con los que tropieza el psicoanálisis: es incapaz de llegar a las máquinas deseantes de cualquiera porque se mantiene en las figuras o estructuras edípicas; y es incapaz de llegar a las catexis sociales de la libido porque se queda en las catexis familiaristas. (es)
- A esquizoanálise é um campo de práticas e saberes inaugurado pela obra conjunta do filósofo Gilles Deleuze com o psicanalista Félix Guattari e foi formulada pela primeira vez no livro O Anti-Édipo. Esta obra inaugural consiste em uma crítica contundente à concepção psicanalítica do desejo que, segundo os dois autores, estaria atrelada à falta e à castração. A crítica da esquizoanálise, assim, emerge como um questionamento ativo de duas linhas gerais de reflexão que estariam por se esgotar, a primeira seria a vertente estruturalista que, fixando-se no âmbito do simbólico, estaria promovendo o despotismo do significante, e a segunda seria a forma de pensamento ancorada na representação e na identidade, da qual se deveria libertar estabelecendo a primazia ontológica da diferença. (pt)
- Шизоанализ — направление в философии и одновременно в психиатрии, сознательно противопоставляющее себя психоанализу и вырастающее на базе его критики. Разработан Жилем Делёзом и Феликсом Гваттари в их двухтомной работе «Анти-Эдип» и Тысяча плато. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)