| rdfs:comment
| - Schildknappe (auch Knappe, Page) hieß im Mittelalter ein ritterbürtiger junger Mann (Edelknabe), der bei einem Ritter das Waffenhandwerk erlernte und Hilfsdienste verrichtete. Weil er seinem Herrn häufig den Schild nachtrug, wurde er auch „Schildträger“ (spätlateinisch scutarius, scutiger, scutifer) oder (eher irreführend:) „Waffen-(Wappen-)Träger“ (armiger) genannt. Eher irreführend wird auch die Bezeichnung Edelknecht verwendet, die aber korrekt einen vollwertigen niederadeligen Reiterkrieger ohne Ritterwürde bezeichnet. (de)
- ( 다른 뜻에 대해서는 향사 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 향사(鄕士, esquire 에스콰이어[*], squire 스콰이어[*])는 중세 유럽에서는 견습 단계의 기사를 의미했지만, 이후에는 젠트리의 한 계급, 나아가서는 남자의 경칭으로 사용되게 되었다. (ko)
- Een schildknaap is een (adellijke) jongeman in dienst van een ridder. (nl)
- Оруженосец — служка рыцарский, звание, в некоторых средневековых государствах, которое получали молодые дворяне, состоявшие при рыцарях, и благородный (в этом случае — обязательно конный) ученик рыцаря, сеньора, реже отца, если он являлся крупным сеньором, либо, в случае отсутствия таковых учеников, простолюдин-сержант. Первый оруженосец — кутильер. Оруженосцами также называли почётных лиц, носивших во время торжественных церемоний государственные меч и щит, а иногда и знамя. Первоначально оруженосец — бакалавр (баккалавр, новолатин. Baccalaureus, франц. Bachelier, англ. Bachelor). (ru)
- Giermek (od węg. gyermek – dziecko) – pomocnik średniowiecznego rycerza, młodzieniec towarzyszący rycerzowi i szkolący się w służbie wojskowej. Jego służba była traktowana jako przygotowanie do stanu rycerskiego. (pl)
- Un escuder és, segons el , publicat el 1611: En definitiva, un escuder era, durant l'Antic Règim, un petit noble que estava estretament relacionat amb alguna gran casa, en moltes ocasions parents de les mateixes privats de fortuna. És freqüent trobar-los presents en moments de la Reconquesta realitzant gestes com la presa de Baeza, ja que els escuders solien construir l'oficialitat en les hosts dels grans magnats medievals. (ca)
- Panoš, do 16. století také panoše, je označení . Termín je odvozen od slova pán a původně označoval služebného šlechtice, pomocníka v boji, později podřízeného služebníka. Po polovině 15. století zůstal označením nezámožné nižší šlechty, klientů mocnějších a bohatších rodin, jimž náleželo oslovení urozený a slovutný. Mezi panoše patřil i známý právník Albrecht Rendl z Oušavy. (cs)
- Varleto estis mezepoka knabo el nobela familio, kiu servis pli altrangan nobelon por estonte fariĝi kavaliro. En la ordenoj de malalta rangulo ĉe templanoj varleto estis En la mezepoko la portanto de la iloj estis la viro, kiu portis la armilojn de milito de la militista nobelo, kaj precipe la ŝildon, kaj helpis lin porti la kirason sur lia korpo. Memkompreneble, la portantoj de la iloj havis malpli altan statuson ol tiu de la militisto. Ili servis kaj aspiris lerni de li la militmetion kaj progresi al pli alta statuso. Kiam kavaliroj interbatalis, kutime la ilportantoj ankaŭ interbatalis. (eo)
- Un escudero es, según el Tesoro de la Lengua, publicado en 1611: El hidalgo que lleva el escudo al caballero, en tanto que no pelea con él. En la paz, los escuderos sirven a los grandes señores, de acompañar delante de sus personas, asistir en la antecámara y sala; otros están en sus casas, y llevan acostamiento de los señores, acudiendo a sus obligaciones militares o cortesanas a tiempos ciertos; los que tienen alguna pasada (es decir aquellos con mayores fortunas) huelgan más de estar en sus casas que de servir, por lo poco que medran y lo mucho que les ocupan. (es)
- L’écuyer (du bas latin scutarius « soldat de la garde impériale qui portait un bouclier », dérivé en -arius du latin scutum « écu ») est, à l'origine, un gentilhomme ou un anobli qui accompagne un chevalier et porte son écu. De là, écuyer a été employé comme titre pour un jeune homme qui se prépare à devenir chevalier par adoubement. (fr)
- In the Middle Ages, a squire was the shield- or armour-bearer of a knight. Use of the term evolved over time. Initially, a squire served as a knight's apprentice. Later, a village leader or a lord of the manor might come to be known as a "squire", and still later, the term was applied to members of the landed gentry. In contemporary American usage, "squire" is the title given to justices of the peace or similar local dignitaries. (en)
- Il termine scudiero aveva sia nell'antichità sia nel medioevo due significati diversi nell'ambiente militare. Nel primo significato indicava il valletto d'armi, ovvero un giovane incaricato di portare le armi e lo scudo del suo signore in guerra. Nella mitologia classica alcuni scudieri fungono pure da aurighi, come gli omerici Molione e Midone; anche nell'Eneide c'è un ragazzo con entrambe le mansioni, ed è agli ordini del condottiero rutulo Remo (per alcuni traduttori il passo in questione parlerebbe però di due figure distinte, uno scudiero e un auriga). Questi personaggi vengono detti scudieri o palafrenieri, avendo anche le stesse responsabilità degli addetti alle scuderie in servizio di vigilanza, i quali, agli ordini di un capo-scuderia, sono incaricati di sorvegliare i quadrupedi r (it)
- Na Idade Média, o Escudeiro era o ajudante, como carregador de armas e escudo, de um cavaleiro. O uso do termo evoluiu ao longo do tempo. Inicialmente, um escudeiro serviu como aprendiz de cavaleiro. A etimologia da palavra escudeiro vem do francês esquire, do francês antigo escuier (do francês moderno écuyer), que por sua vez deriva do latim scutarius ("portador do escudo"), no medieval ou Inglês antigo um scutifer. No latim clássico, o termo equivalente era armiger ("portador de armas"). (pt)
- Väpnare eller vapendragare (lat. armiger), även sven av vapen, var under medeltiden en titel inom frälset, som stod under riddare i rang. Det var en ung man i vapentjänst under en riddare. Eftersom en del länder i Europa under medeltiden under flera perioder saknade kung (som kunde "slå", eller dubba riddare) var antalet väpnare stort. Väpnare kan kallas knapar, skäliga, välborna och liknande, men aldrig herre, och Skara stadga (1335) stipulerade att väpnare kunde väljas till riksråd och räknas som riddares likar, men fick inte kalla sig herre. (sv)
- Зброєносець, також мечоноша або мечоносець — благородний (в цьому випадку — обов'язково кінний) учень лицаря, сеньйора, рідше батька, якщо він був великим сеньйором, або в разі відсутності таких учнів простолюдин-сержант. У випадку благородного походження учнівство звичайно тривало з 14 років до 21 року (досягнення повноліття), після чого зброєносець посвячувався в лицарі. Винятком могли бути Королівські Зброєносці, які іноді залишалися зброєносцями все життя. У козаків зброєносців називали «джура» («цюра», «чура»). (uk)
|
.jpg)
.jpg)
_ExeterCathedral.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)