| rdfs:comment
| - Il Si bemolle (si♭, indicato per praticità anche con sib) è l'undicesimo semitono della scala cromatica occidentale a partire dal Do. (it)
- 変ロ（へんロ）は西洋音楽の音名のひとつ。ロの楽譜上の位置を変えずに半音下げた音であり、楽譜ではロに♭を付けて表す。 金管楽器にはその基準音を変ロとしているものが多い。すなわちテナートロンボーンとテナーバストロンボーン、バストロンボーン、ユーフォニウム、一部のチューバの他、トランペット、コルネット、フリューゲルホルンでも変ロ管のものが多く使われる。 (ja)
- De Bes is een met een halve toon verlaagde B. In de gelijkzwevende stemming van de chromatische toonladder is zij dezelfde toon als de Aïs (A♯): een met een halve toon verhoogde A. De Bes wordt ook geschreven als B♭. De Duitse muziektheorie hanteert voor de B de benaming H en voor de Bes de benaming B. In het Engels spreekt men van b-flat. Het Frans spreekt van si-bémol. (nl)
- Si bemol (Si♭ na notação europeia e B♭ na americana) é uma nota musical um semitom acima de lá e uma abaixo de si. É, pois, enarmônica das notas lá sustenido e dó dobrado bemol. (pt)
- B♭(B-flat)是A的一個半音之上，B的一個半音之下。因此，B♭與A♯異名同音。B♭在法語裏是第十一個唱名，稱為lá dièse。在德国，该音名被称为B，英语音名B则被称为H。 在十二平均律中，如果中央C之上的A的頻率是440Hz，那C♭4(中央C之上的B♭的頻率就是大約466.16 Hz。(參見音高) (zh)
- B♭ (B-flat) is the eleventh step of the Western chromatic scale (starting from C).It lies a diatonic semitone above A and a chromatic semitone below B, thus being enharmonic to A♯, even though in some musical tunings, B♭ will have a different sounding pitch than A♯. B-flat is also enharmonic to C (C-double flat). When calculated in equal temperament with a reference of A above middle C as 440 Hz, the frequency of the B♭ above middle C is approximately 466.164 Hz. See pitch (music) for a discussion of historical variations in frequency. (en)
- B – obniżony bemolem dźwięk h (odległy o kwartę czystą od f). Jego częstotliwość dla b¹ wynosi około 466,2 Hz. Stanowi tonikę gam B-dur i b-moll. Nazwa tego dźwięku stanowi wyjątek na tle pozostałych nazw dźwięków obniżonych pojedynczym bemolem, w przypadku tworzenia których stosuje się dodaną do nazwy dźwięku obniżanego końcówkę -es. Enharmonicznie dźwięki o tej samej wysokości to: ais oraz ceses. (pl)
|
| has abstract
| - B♭ (B-flat) is the eleventh step of the Western chromatic scale (starting from C).It lies a diatonic semitone above A and a chromatic semitone below B, thus being enharmonic to A♯, even though in some musical tunings, B♭ will have a different sounding pitch than A♯. B-flat is also enharmonic to C (C-double flat). When calculated in equal temperament with a reference of A above middle C as 440 Hz, the frequency of the B♭ above middle C is approximately 466.164 Hz. See pitch (music) for a discussion of historical variations in frequency. While orchestras tune to an A provided by the oboist, wind ensembles usually tune to a B-flat provided by a tuba, horn, or clarinet. In Germany, Russia, Poland and Scandinavia, this pitch is designated B, with 'H' used to designate the B-natural. Since the 1990s, B-flat is often denoted Bb or "Bess" instead of B in Swedish music textbooks. Natural B is called B by Swedish jazz and pop musicians, but still denoted H in classical music. See B (musical note) and Musical note#Note names and their history for explanations. (en)
- Il Si bemolle (si♭, indicato per praticità anche con sib) è l'undicesimo semitono della scala cromatica occidentale a partire dal Do. (it)
- 変ロ（へんロ）は西洋音楽の音名のひとつ。ロの楽譜上の位置を変えずに半音下げた音であり、楽譜ではロに♭を付けて表す。 金管楽器にはその基準音を変ロとしているものが多い。すなわちテナートロンボーンとテナーバストロンボーン、バストロンボーン、ユーフォニウム、一部のチューバの他、トランペット、コルネット、フリューゲルホルンでも変ロ管のものが多く使われる。 (ja)
- De Bes is een met een halve toon verlaagde B. In de gelijkzwevende stemming van de chromatische toonladder is zij dezelfde toon als de Aïs (A♯): een met een halve toon verhoogde A. De Bes wordt ook geschreven als B♭. De Duitse muziektheorie hanteert voor de B de benaming H en voor de Bes de benaming B. In het Engels spreekt men van b-flat. Het Frans spreekt van si-bémol. (nl)
- B – obniżony bemolem dźwięk h (odległy o kwartę czystą od f). Jego częstotliwość dla b¹ wynosi około 466,2 Hz. Stanowi tonikę gam B-dur i b-moll. Nazwa tego dźwięku stanowi wyjątek na tle pozostałych nazw dźwięków obniżonych pojedynczym bemolem, w przypadku tworzenia których stosuje się dodaną do nazwy dźwięku obniżanego końcówkę -es. Enharmonicznie dźwięki o tej samej wysokości to: ais oraz ceses. Takie oznaczenie stosowane jest w Polsce, Niemczech i krajach skandynawskich. W pozostałych krajach litera B oznacza „polski” dźwięk H (pół tonu poniżej C, 493,9 Hz), a H obniżone o pół tonu nazywa się „bes” lub „b-flat” (B z bemolem). Niejednoznaczność nomenklatury wynika z używanego w średniowieczu nieprzejrzystego systemu notacji, opierającego się o pismo gotyckie, w którym litery B i H wyglądały podobnie. Różne nazwy tych samych dźwięków powodują pewne problemy w odczytywaniu zagranicznych wydań nut. Również polskie wydania nut muzyki rozrywkowej często używają notacji zapożyczonej z wydań amerykańskich. Szwecja w 1990 roku wprowadziła w edukacji muzycznej zmiany mające na celu częściową redukcję problemu. (pl)
- Si bemol (Si♭ na notação europeia e B♭ na americana) é uma nota musical um semitom acima de lá e uma abaixo de si. É, pois, enarmônica das notas lá sustenido e dó dobrado bemol. (pt)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)