| rdfs:comment
| - Kairos – (latinsky Caerus) je v řecké mytologii bůh příhodného času, nejmladší syn nejvyššího boha Dia, matka není známa. Jako obecné jméno označuje kairos příhodný čas. Mnoho zmínek o něm v mytologii k nalezení není, přesto však patří svým polem působnosti k nejzajímavějším. Kairos je totižbohem příznivé příležitosti a nejpříhodnějšího okamžiku. Personifikoval v sobě svému otci a vládci nad světem schopnost označit pravou chvíli pro vykonání božského záměru. (cs)
- كايروس (بالإنجليزية: Caerus) في الأساطير الإغريقية هو تشخيص إغريقي للحظة المناسبة، فتمثل في رأس أصلع باستثناء خصلة من الشعر عليه، والمعنى أن على المرء أن ينتهز الفرص المناسبة وينتزعها انتزاعًا، وإلا فوت عليه الحظ السعيد. (ar)
- Кайрос (грец. Καιρός) — давньогрецький бог часу, миті зміни, шансу. Наймолодший безсмертний син Зевса. Часто розумівся як бог щасливої миті, в Римі ототожнювався з Фортуною. (uk)
- Кайро́с (др.-греч. Καιρός «благоприятный момент») — древнегреческий бог счастливого мгновения, удачи, благоприятного стечения обстоятельств. Кайрос обращает внимание человека на тот благоприятный момент, когда нужно действовать, чтобы достичь успеха. Согласно Иону Хиосскому, младший сын Зевса. Кайрос особенно почитался в Олимпии. В поздней античности, в эпоху Ренессанса и в Новое время кайрос превратился в аллегорический образ подходящего времени, эмблему ускользающей удачи, мимолетной возможности. Идея кайроса была воспринята и продуктивно реинтерпретирована в философии, христианском богословии, риторике, теории менеджмента. (ru)
- Στην ελληνική μυθολογία ο Καιρός ήταν θεότητα που προσωποποιούσε την ευνοϊκή χρονική στιγμή. Γραπτή μαρτυρία για την ύπαρξη του εμφανίζεται για πρώτη φορα τον 5ο αιώνα π.Χ. (στα ομηρικά έπη δεν συναντάται ο Καιρός, παρά μόνο το επίθετο «καίριος»). Προς τιμή του Καιρού συνέθεσε ποίημα ο Ίων ο Χίος, όπου τον αποκαλεί «τον νεότερο γιο του Δία», μάλλον μία ποιητική έκφραση και όχι μαρτυρία μιας παλαιότερης γενεαλογίας. Κατά μία άποψη ο ύμνος αυτός σχετίζεται με την έναρξη της λατρείας του Καιρού στην Ολυμπία. Και ο Μένανδρος ονόμαζε τον Καιρό θεό. Η αντίστοιχη ρωμαϊκή θεότητα ήταν ο Occasio ή Tempus. (el)
- In Greek mythology, Caerus /ˈsɪərəs, ˈsiːrəs/ (Greek: Καιρός, Kairos, the same as kairos) was the personification of opportunity, luck and favorable moments. He was shown with only one lock of hair. His Roman equivalent was Occasio or Tempus. Caerus was the youngest son of Zeus. Caerus and Fortuna became lovers after Caerus neglected to overthrow his father as everyone thought he would. (en)
- Kairos (także Kajros; stgr. Καιρός Kairós, łac. Caerus) – grecki bożek szczęśliwego trafu, okazji (zbiegu okoliczności), sprzyjającej chwili bądź (odwrotnie) utraconej bezpowrotnie możliwości. Wyobrażany jako łysy, jedynie z obfitą grzywką. Ktokolwiek mijany przez niego miał zaledwie krótką chwilę, mgnienie, pozwalające go uchwycić, a wraz z nim swą szczęśliwą szansę; gdy tylko Kairos przeminął, był już nieuchwytny. (pl)
|
| has abstract
| - Kairos – (latinsky Caerus) je v řecké mytologii bůh příhodného času, nejmladší syn nejvyššího boha Dia, matka není známa. Jako obecné jméno označuje kairos příhodný čas. Mnoho zmínek o něm v mytologii k nalezení není, přesto však patří svým polem působnosti k nejzajímavějším. Kairos je totižbohem příznivé příležitosti a nejpříhodnějšího okamžiku. Personifikoval v sobě svému otci a vládci nad světem schopnost označit pravou chvíli pro vykonání božského záměru. (cs)
- كايروس (بالإنجليزية: Caerus) في الأساطير الإغريقية هو تشخيص إغريقي للحظة المناسبة، فتمثل في رأس أصلع باستثناء خصلة من الشعر عليه، والمعنى أن على المرء أن ينتهز الفرص المناسبة وينتزعها انتزاعًا، وإلا فوت عليه الحظ السعيد. (ar)
- Στην ελληνική μυθολογία ο Καιρός ήταν θεότητα που προσωποποιούσε την ευνοϊκή χρονική στιγμή. Γραπτή μαρτυρία για την ύπαρξη του εμφανίζεται για πρώτη φορα τον 5ο αιώνα π.Χ. (στα ομηρικά έπη δεν συναντάται ο Καιρός, παρά μόνο το επίθετο «καίριος»). Προς τιμή του Καιρού συνέθεσε ποίημα ο Ίων ο Χίος, όπου τον αποκαλεί «τον νεότερο γιο του Δία», μάλλον μία ποιητική έκφραση και όχι μαρτυρία μιας παλαιότερης γενεαλογίας. Κατά μία άποψη ο ύμνος αυτός σχετίζεται με την έναρξη της λατρείας του Καιρού στην Ολυμπία. Και ο Μένανδρος ονόμαζε τον Καιρό θεό. Η αντίστοιχη ρωμαϊκή θεότητα ήταν ο Occasio ή Tempus. Σχετικά με τη λατρεία του Καιρού υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις. Κατά τον Παυσανία υπήρχε βωμός του Καιρού στην Ολυμπία, στην είσοδο του σταδίου, κοντά στον βωμό του «Εναγωνίου» Ερμή (δηλαδή του Ερμή προστάτη των αγώνων). Στους μεταγενέστερους αιώνες η λατρεία του Καιρού αναπτύχθηκε περισσότερο, όπως συνάγεται από την ύπαρξη πολλών αντιγράφων του αγάλματός του που είχε φιλοτεχνήσει ο Λύσιππος. Σύμφωνα με άλλη άποψη, αγάλματα του Καιρού στόλιζαν τα αρχαία γυμνάσια. Αργότερα ο θεός λογιζόταν ως συγγενής προς την Τύχη και τη : σε καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις παρατηρείται μεγάλη ομοιότητα ανάμεσα στον Καιρό και τη Νέμεση. Βαθμιαία η λέξη «καιρός» έχασε την αρχική σημασία της και ταυτίσθηκε προς τη λέξη «χρόνος». Πολλοί βυζαντινοί συγγραφείς (Τζέτζης, , ) ονομάζουν το άγαλμα του Λυσίππου «Χρόνο» και όχι «Καιρό». Πολλά μεταγενέστερα αντίγραφα του αγάλματος αυτού απεικόνιζαν τον θεό όχι πια νεαρό, αλλά γενειοφόρο. Οι καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις του Καιρού αποτελούν σημαντικό στοιχείο για τις γνώσεις μας σχετικά με τον θεό αυτό. Η πληροφορία ότι ο Φειδίας είχε φιλοτεχνήσει άγαλμα του Καιρού είναι μάλλον εσφαλμένη, ενώ αντίθετα είναι πιθανό να φιλοτέχνησε τέτοιο άγαλμα ο Πολύκλειτος. Ονομαστό ήταν το χάλκινο άγαλμα του Καιρού του Λυσίππου, που βρισκόταν στα «πρόθυρα» της Σικυώνας, όπως μαρτυρεί ο Ποσείδιππος. Το άγαλμα αυτό παρίστανε ένα γυμνό έφηβο με κοντά μαλλιά και φτερούγες στα πόδια. (el)
- In Greek mythology, Caerus /ˈsɪərəs, ˈsiːrəs/ (Greek: Καιρός, Kairos, the same as kairos) was the personification of opportunity, luck and favorable moments. He was shown with only one lock of hair. His Roman equivalent was Occasio or Tempus. Caerus was the youngest son of Zeus. Caerus and Fortuna became lovers after Caerus neglected to overthrow his father as everyone thought he would. Caerus is the due measure that achieves the aim. This god brings about what is convenient, fit, and comes in the right moment. Sometimes it could be the critical or dangerous moment, but more often Caerus represents the advantageous, or favorable occasion. Hence, what is opportune, or "Opportunity." In the Hellenistic age (as P. Chantraine informs us), the term was also used as "time" or "season" (the good time, or good season). According to Pausanias, there was an altar of Caerus close to the entrance to the stadium at Olympia, for Opportunity is regarded as a divinity and not as a mere allegory. This indefatigable traveler also tells us that Caerus was regarded as the youngest child of Zeus in a hymn by Ion of Chios (ca. 490-425 BC). (en)
- Kairos (także Kajros; stgr. Καιρός Kairós, łac. Caerus) – grecki bożek szczęśliwego trafu, okazji (zbiegu okoliczności), sprzyjającej chwili bądź (odwrotnie) utraconej bezpowrotnie możliwości. Wyobrażany jako łysy, jedynie z obfitą grzywką. Ktokolwiek mijany przez niego miał zaledwie krótką chwilę, mgnienie, pozwalające go uchwycić, a wraz z nim swą szczęśliwą szansę; gdy tylko Kairos przeminął, był już nieuchwytny. Wśród niezwykle rzadkich przedstawień tego bóstwa znajduje się pochodząca z I wieku p.n.e. rzymska kopia płaskorzeźby przypisywanej Lizypowi, odnaleziona w chorwackim Trogirze. Ukazuje ona uskrzydlonego młodzieńca o bujnej grzywce, przypuszczalnie trzymającego w ręku wagę; jej replika wystawiona jest w przyklasztornym muzeum w Trogirze. (pl)
- Кайрос (грец. Καιρός) — давньогрецький бог часу, миті зміни, шансу. Наймолодший безсмертний син Зевса. Часто розумівся як бог щасливої миті, в Римі ототожнювався з Фортуною. (uk)
- Кайро́с (др.-греч. Καιρός «благоприятный момент») — древнегреческий бог счастливого мгновения, удачи, благоприятного стечения обстоятельств. Кайрос обращает внимание человека на тот благоприятный момент, когда нужно действовать, чтобы достичь успеха. Согласно Иону Хиосскому, младший сын Зевса. Кайрос особенно почитался в Олимпии. В поздней античности, в эпоху Ренессанса и в Новое время кайрос превратился в аллегорический образ подходящего времени, эмблему ускользающей удачи, мимолетной возможности. Идея кайроса была воспринята и продуктивно реинтерпретирована в философии, христианском богословии, риторике, теории менеджмента. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)