| rdfs:comment
| - Wittenberskou kapitulaci (německy Wittenberger Kapitulation) z 19. května 1547 složil do rukou císaře Karla V. saský kurfiřt z rodu ernestinských Wettinů, Kapituloval v ležení císařského vojska poblíž svého dvorce Bleesern u Wittenberku. Důvodem ke kapitulaci byla porážka vojska říšských evangelických knížat, kterému kurfiřt velel, ve šmalkaldské válce. Wittenberská kapitulace připravila kurfiřta i jeho potomky o kurfiřtský hlas i řadu území, která připadla císařovým spojencům, saskému vévodovi Mořici a českému králi Ferdinandovi I. Územní a politické uspořádání wettinských zemí nastolené Lipským dělením tak bylo zásadně revidováno. (cs)
- La Capitolazione di Wittenberg (in lingua tedesca Wittenberger Kapitulation) fu un trattato, stipulato il 19 maggio 1547, con il quale Giovanni Federico I di Sassonia fu costretto a rinunciare alla dignità di principe elettore. L'Elettorato di Sassonia e gran parte del suo territorio, compreso il Wittenberg, passarono dalla vecchia linea Ernestina della famiglia alla linea cadetta Albertina della casa dei Wettin. (it)
- Виттенбергская капитуляция 19 мая 1547 года — событие, официально завершившее Шмалькальденскую войну. Зафиксировано актом, подписанным в имперском лагере Карла V перед Виттенбергом. В результате альбертинская линия Веттинов получила от эрнестинской линии титул курфюрст Саксонии. Районы вокруг Виттенберга и Цвиккау также перешли к альбертинской линии. Эрнестинский Фогтланд и небольшая территория вокруг Платте в Рудных горах также отошли чешской короне. (ru)
- Die Wittenberger Kapitulation, am 19. Mai 1547 beendete den Schmalkaldischen Krieg, der in der Schlacht bei Mühlberg vom 24. April 1547 entschieden wurde. Sie wurde im kaiserlichen Feldlager Karls V. vor Wittenberg unterzeichnet. Im Ergebnis erhielt die albertinische Linie der Wettiner die sächsische Kurwürde von den Ernestinern. Die Gebiete um Wittenberg und Zwickau gingen ebenfalls auf die albertinische Linie über. Das ernestinische Vogtland und ein kleines Gebiet um Platten im Erzgebirge gingen zudem an die böhmische Krone. (de)
- The Capitulation of Wittenberg (German: Wittenberger Kapitulation) was a treaty on 19 May 1547 by which John Frederick I, Elector of Saxony, was compelled to resign the title of elector. The Electorate of Saxony and most of his territory, including Wittenberg, passed from the elder Ernestine line to the cadet Albertine line of the House of Wettin. Wittenberg declined after 1547, when Dresden, residence of the Albertine dukes, replaced it as the Saxon capital. (en)
- La capitulación de Wittenberg (en alemán, Wittenberger Kapitulation) es la denominación historiográfica de la capitulación (firmada el 19 de mayo de 1547) por la que Juan Federico I de Sajonia renunciaba a su dignidad de príncipe elector y a los territorios del Electorado de Sajonia, incluyendo la ciudad de Wittenberg, en favor de su pariente Mauricio de Sajonia (que recibió tal dignidad y territorio por concesión imperial de 4 de junio de 1547). Se beneficiaba así a la línea albertina de la Casa de Wettin en perjuicio de la línea ernestina. (es)
- La capitulation de Wittenberg (en allemand : Wittenberger Kapitulation) du 19 mai 1547, à la suite de la victoire de l'empereur Charles Quint à la bataille de Muehlberg le 25 avril, met fin à la guerre de Smalcalde. En signant la capitulation dans le camp de l'armée impériale à Wittemberg, l'électeur Jean-Frédéric Ier de Saxe est contraint de démissionner. Le territoire de l'ancien Saxe-Wittemberg et la dignité électorale associée passent alors à son cousin Maurice, allié de l'empereur, issu de la branche albertine de la maison de Wettin. (fr)
- Kapitulasi Wittenberg (bahasa Jerman: Wittenberger Kapitulation) adalah sebuah perjanjian yang disepakati pada 1547 antara John Frederick I, Elektor Sachsen, yang mengundurkan diri dari pemilik hak pilih elektoral. Elektorat Sachsen dan sebagian besar wilayahnya termasuk Wittenberg, berpindah dari garis Ernestine ke cabang kadetnya yakni, garis Albertine dari Wangsa Wettin. Pada 1547 Kaisar Charles V, dengan bantuan dari , menguasai Wittenberg setelah , dimana John Frederick I akhirnya dipenjarakan.
* l
*
* s (in)
- Kapitulacja wittenberska (podpisana 19 maja 1547 roku) – wydarzenie polityczne w Świętym Cesarstwie Rzymskim Narodu Niemieckiego, w którym godność elektorska została przeniesiona przez cesarza Karola V z władcy ernestyńskiej Saksonii Jana Fryderyka Wspaniałomyślnego na księcia albertyńskiej Saksonii Maurycego Wettyna. Ponadto ernestyńska Saksonia została pozbawiona swojego terytorium na rzecz nowego albertyńskiego elektoratu i Czech. W 1555 roku kwestie prawne zostały uregulowane przez pokój augsburski. (pl)
|
| has abstract
| - Wittenberskou kapitulaci (německy Wittenberger Kapitulation) z 19. května 1547 složil do rukou císaře Karla V. saský kurfiřt z rodu ernestinských Wettinů, Kapituloval v ležení císařského vojska poblíž svého dvorce Bleesern u Wittenberku. Důvodem ke kapitulaci byla porážka vojska říšských evangelických knížat, kterému kurfiřt velel, ve šmalkaldské válce. Wittenberská kapitulace připravila kurfiřta i jeho potomky o kurfiřtský hlas i řadu území, která připadla císařovým spojencům, saskému vévodovi Mořici a českému králi Ferdinandovi I. Územní a politické uspořádání wettinských zemí nastolené Lipským dělením tak bylo zásadně revidováno. (cs)
- The Capitulation of Wittenberg (German: Wittenberger Kapitulation) was a treaty on 19 May 1547 by which John Frederick I, Elector of Saxony, was compelled to resign the title of elector. The Electorate of Saxony and most of his territory, including Wittenberg, passed from the elder Ernestine line to the cadet Albertine line of the House of Wettin. Wittenberg had become the focus of the Protestant Reformation. In 1517, Martin Luther had nailed his 95 Theses against Indulgences on the door of the castle church at Wittenberg, the opening act of the Reformation. In 1520 he burned the papal bull condemning him, and in 1534 the first Lutheran Bible was printed there. The Elector of Saxony was the most important patron of the Lutheran Reformation. In 1547, Emperor Charles V, with the assistance of the Duke of Alva, captured Wittenberg after the Battle of Mühlberg, where John Frederick I was taken prisoner. The Duke of Alva then presided over a court-martial and condemned John Frederick to death. To save his life, the Elector conceded the defeat of Wittenberg and resigned the government of his country in favor of his relative, Maurice of Saxony. His sentence was thereupon commuted to imprisonment for life. Rescued on 1 September, 1552, he returned to Saxony in a triumphal march, and removed the seat of government to Weimar. Wittenberg declined after 1547, when Dresden, residence of the Albertine dukes, replaced it as the Saxon capital. (en)
- Die Wittenberger Kapitulation, am 19. Mai 1547 beendete den Schmalkaldischen Krieg, der in der Schlacht bei Mühlberg vom 24. April 1547 entschieden wurde. Sie wurde im kaiserlichen Feldlager Karls V. vor Wittenberg unterzeichnet. Im Ergebnis erhielt die albertinische Linie der Wettiner die sächsische Kurwürde von den Ernestinern. Die Gebiete um Wittenberg und Zwickau gingen ebenfalls auf die albertinische Linie über. Das ernestinische Vogtland und ein kleines Gebiet um Platten im Erzgebirge gingen zudem an die böhmische Krone. Im Schmalkaldischen Krieg setzte sich der katholische Kaiser Karl V., verbündet mit dem protestantischen Herzog Moritz von Sachsen, u. a. gegen den sächsischen Kurfürsten Johann Friedrich I. durch, der der dauerhaften Übertragung der sächsischen Kurfürstenwürde an die Albertiner zustimmen musste. Johann Friedrich musste seine Gebiete östlich der Saale an Moritz von Sachsen abtreten. Moritz konnte den Gewinn der sächsischen Kurwürde und die territoriale Erweiterung seines Machtbereichs politisch nutzen. Zusammen mit anderen oppositionellen deutschen Fürsten und im Bündnis mit dem französischen König Heinrich II. und mit Ferdinand, dem Bruder des Kaisers, gelang es ihm, Kaiser Karl V. 1552 zur Unterzeichnung des Passauer Vertrages zu bringen. Damit war der Protestantismus in Deutschland förmlich anerkannt, auch wenn der Kaiser den Vertrag nicht einzuhalten gedachte. 1554 wurden die Gebietsabtretungen der Ernestiner an die Albertiner durch den Naumburger Vertrag teilweise rückgängig gemacht. Die Wittenberger Kapitulation mit der territorialen Beschneidung der ernestinischen Territorien war ein wichtiger Ausgangspunkt für die Gestalt des heutigen Landes Thüringen. (de)
- La capitulación de Wittenberg (en alemán, Wittenberger Kapitulation) es la denominación historiográfica de la capitulación (firmada el 19 de mayo de 1547) por la que Juan Federico I de Sajonia renunciaba a su dignidad de príncipe elector y a los territorios del Electorado de Sajonia, incluyendo la ciudad de Wittenberg, en favor de su pariente Mauricio de Sajonia (que recibió tal dignidad y territorio por concesión imperial de 4 de junio de 1547). Se beneficiaba así a la línea albertina de la Casa de Wettin en perjuicio de la línea ernestina. Wittenberg se había convertido en el punto focal de la Reforma protestante, bajo el patrocinio del duque elector, desde que en 1517 Lutero había fijado las noventa y cinco tesis en la puerta de la iglesia de su castillo, y en 1520 quemado la bula papal que le exigía retractarse. También allí se había impreso la primera Biblia luterana en 1534. En 1547, tras la batalla de Mühlberg, las tropas del emperador Carlos V, dirigidas por el duque de Alba, capturaron Wittenberg y tomaron prisionero a Juan Federico, que fue condenado a muerte por un tribunal de guerra, presidido por Alba. Para salvar su vida, el príncipe elector se avino a firmar la capitulación de Wittenberg, tras lo cual se conmutó la pena de muerte por la de prisión perpetua. El 1 de septiembre de 1552, en el contexto de la llamada guerra de los Príncipes, Juan Federico fue rescatado y emprendió un viaje triunfal a sus recuperados dominios, cuya nueva capital estableció en Weimar, comenzando el declive de Wittenberg, acentuado desde 1547, cuando la capital pasó a ser Dresde, residencia de los duques albertinos. (es)
- La capitulation de Wittenberg (en allemand : Wittenberger Kapitulation) du 19 mai 1547, à la suite de la victoire de l'empereur Charles Quint à la bataille de Muehlberg le 25 avril, met fin à la guerre de Smalcalde. En signant la capitulation dans le camp de l'armée impériale à Wittemberg, l'électeur Jean-Frédéric Ier de Saxe est contraint de démissionner. Le territoire de l'ancien Saxe-Wittemberg et la dignité électorale associée passent alors à son cousin Maurice, allié de l'empereur, issu de la branche albertine de la maison de Wettin. Peu tard, en 1552, Maurice de Saxe a utilisé ses pouvoirs pour entrer en révolte contre l'empereur, scellée par le traité de Chambord entre les princes protestants et le roi Henri II de France. Le 2 août, Charles Quint dut signer la paix de Passau, précurseur de la paix impériale et religieuse d'Augsbourg de 1555. La lignée ernestine continue de régner sur la Thuringe méridionale, mais ses territoires se divisent en de nombreux micro-duchés ernestins, appelés « duchés saxons », parmi lesquels ceux de Saxe-Weimar-Eisenach, Saxe-Cobourg et Gotha, Saxe-Meiningen, et Saxe-Altenbourg qui durent jusqu'en 1918. (fr)
- Kapitulasi Wittenberg (bahasa Jerman: Wittenberger Kapitulation) adalah sebuah perjanjian yang disepakati pada 1547 antara John Frederick I, Elektor Sachsen, yang mengundurkan diri dari pemilik hak pilih elektoral. Elektorat Sachsen dan sebagian besar wilayahnya termasuk Wittenberg, berpindah dari garis Ernestine ke cabang kadetnya yakni, garis Albertine dari Wangsa Wettin. Wittenberg menjadi titik konsentrasi dari Reformasi Protestan. Dimana di sebuah pintu gereja Martin Luther mengemukakan Sembilan Puluh Lima Tesis, yakni pembukaan undang-undangg reformasi pada 1517. Di sana pula pada 1520 ia membakar sebuah lembu jantan untuk menentang kekuasaan Paus, dan juga Bibel pertama kaum Lutheran dicetak disana. Elektor adalah pelindung penting dari reformasi. Pada 1547 Kaisar Charles V, dengan bantuan dari , menguasai Wittenberg setelah , dimana John Frederick I akhirnya dipenjarakan. Perjanjian ini tidak berlaku setelah 1547, saat Dresden, bagian dari kekuasaan Garis Kadipaten Albertine, menjadi ibu kota Sachsen.
* l
*
* s (in)
- La Capitolazione di Wittenberg (in lingua tedesca Wittenberger Kapitulation) fu un trattato, stipulato il 19 maggio 1547, con il quale Giovanni Federico I di Sassonia fu costretto a rinunciare alla dignità di principe elettore. L'Elettorato di Sassonia e gran parte del suo territorio, compreso il Wittenberg, passarono dalla vecchia linea Ernestina della famiglia alla linea cadetta Albertina della casa dei Wettin. (it)
- Kapitulacja wittenberska (podpisana 19 maja 1547 roku) – wydarzenie polityczne w Świętym Cesarstwie Rzymskim Narodu Niemieckiego, w którym godność elektorska została przeniesiona przez cesarza Karola V z władcy ernestyńskiej Saksonii Jana Fryderyka Wspaniałomyślnego na księcia albertyńskiej Saksonii Maurycego Wettyna. Ponadto ernestyńska Saksonia została pozbawiona swojego terytorium na rzecz nowego albertyńskiego elektoratu i Czech. Kapitulacja była karą za bunt przeciwko cesarzowi. Czołowi przywódcy ligi szmalkaldzkiej – Jan Wspaniałomyślny i landgraf Hesji Filip – zostali wzięci do niewoli cesarskiej w latach 1547–1552. Maurycy (pejoratywnie nazwany przez protestantów „Judaszem z Miśni”), mimo tego że był protestantem, opowiedział się w wojnie szmalkaldzkiej po stronie (katolickiego) cesarza rzymskiego. Jednakże pięć lat później zdradził go w powstaniu książąt i z pomocą Francuzów wymusił na nim pierwszą formalną akceptację protestantyzmu w Świętym Cesarstwie Rzymskim w tzw. pokoju w Pasawie (1552 rok). W 1555 roku kwestie prawne zostały uregulowane przez pokój augsburski. (pl)
- Виттенбергская капитуляция 19 мая 1547 года — событие, официально завершившее Шмалькальденскую войну. Зафиксировано актом, подписанным в имперском лагере Карла V перед Виттенбергом. В результате альбертинская линия Веттинов получила от эрнестинской линии титул курфюрст Саксонии. Районы вокруг Виттенберга и Цвиккау также перешли к альбертинской линии. Эрнестинский Фогтланд и небольшая территория вокруг Платте в Рудных горах также отошли чешской короне. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
