Plato, in his dialogue Phaedrus (sections 246a–254e), uses the Chariot Allegory to explain his view of the human soul. He creates this allegory in the dialogue through the character of Socrates, who uses it in a discussion of the merit of Love as "divine madness".
| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Mito de la ĉaro kaj de la ĉaristo (eo)
- Alegoría del carro alado (es)
- Chariot Allegory (en)
- Perumpamaan kereta kuda (in)
- Mito del carro e dell'auriga (it)
- 馬車の比喩 (ja)
- Parábola da biga (pt)
|
| rdfs:comment
| - Plato, in his dialogue Phaedrus (sections 246a–254e), uses the Chariot Allegory to explain his view of the human soul. He creates this allegory in the dialogue through the character of Socrates, who uses it in a discussion of the merit of Love as "divine madness". (en)
- La alegoría del carro alado es utilizada por Platón, en su diálogo Fedro (sección 246a-254e), para explicar su visión del alma humana y el afán humano por el conocimiento del ser y la verdad. En el diálogo, Platón usa al personaje de Sócrates en una discusión sobre el mérito del amor como "locura divina". (es)
- Plato, dalam dialognya (bagian 246a - 254e), menggunakan alegori kereta kuda untuk menjelaskan pandangannya mengenai jiwa. Ia mengatakan dalam suatu kereta kuda ada satu kusir dengan dua kuda. Kuda yang satu merupakan turunan bangsawan, dan yang lainnya sifatnya sangat berlawanan, sehingga mengendalikan keduanya sangatlah sulit. Kusir merupakan lambang kecerdasan, akal, atau bagian positif jiwa yang memandu jiwa ke kebenaran. Satu kuda adalah simbol impuls rasional, sementara kuda yang lain merupakan kehendak atau sifat irasional. Kusir mengendalikan kereta kuda, mencoba menghentikan kuda pergi ke arah yang berbeda, dan bergerak menuju pencerahan. (in)
- 馬車の比喩（ばしゃのひゆ）は、プラトンが『パイドロス』において魂の三分説を表現するのに用いた比喩。 (ja)
- Platão em seu diálogo Fedro (seções 246a - 254e) usa a parábola da biga para explicar sua visão da alma humana. Ele dá essa explicação através de um diálogo de Sócrates, que usa essa parábola numa discussão do mérito do amor como "divina loucura". (pt)
- La mito de la ĉaro kaj de la ĉaristo (aŭ de la flugilhava durada ĉaro) eltirita el Fedro de Platono, utilas por ekspliki la platonan teorion de la de la animo, kiu, stimulita de la percepto pri sensaj objektoj, kondukas la homon al la laŭgrada malkovro en sia intelekto, (pere de intelekta scio) de tiuj eternaj ideojn kiuj estas la kaŭzo kaj origino de la fenomena mondo. La sensa scio, malsama ol tiu intelekta, povas do oferti al tiu lasta la puŝon por startigi tian procezon. Ĉi-kaze la mito utilas por ekspliki la fenomenon kiu dum la enkarniĝo produktas rememoraĵojn ligitajn al la antaŭa ekzistado. (eo)
- Il mito del carro e dell'auriga, o della biga alata, tratto dal Fedro di Platone, serve a spiegare la teoria platonica della reminiscenza dell'anima, un fenomeno che durante la reincarnazione produce ricordi legati alla vita precedente. Racconta di una biga su cui si trova un auriga, personificazione della parte razionale o intellettiva dell'anima (logistikòn). La biga è trainata da una coppia di cavalli, uno bianco e uno nero: quello bianco raffigura la parte dell'anima dotata di sentimenti di carattere spirituale (thymoeidès), e si dirige verso il mondo delle Idee; quello nero raffigura la parte dell'anima concupiscibile (epithymetikòn) e si dirige verso il mondo sensibile. I due cavalli sono tenuti per le briglie dall'auriga che, come detto, rappresenta la ragione: questa non si muove i (it)
|
| dct:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - La mito de la ĉaro kaj de la ĉaristo (aŭ de la flugilhava durada ĉaro) eltirita el Fedro de Platono, utilas por ekspliki la platonan teorion de la de la animo, kiu, stimulita de la percepto pri sensaj objektoj, kondukas la homon al la laŭgrada malkovro en sia intelekto, (pere de intelekta scio) de tiuj eternaj ideojn kiuj estas la kaŭzo kaj origino de la fenomena mondo. La sensa scio, malsama ol tiu intelekta, povas do oferti al tiu lasta la puŝon por startigi tian procezon. Ĉi-kaze la mito utilas por ekspliki la fenomenon kiu dum la enkarniĝo produktas rememoraĵojn ligitajn al la antaŭa ekzistado. La Freda mita rakontas pri durada ĉaro regata de ĉaristo, personiganto de la racia kaj intelekta parto de la animo. La durada ĉaro estas trenita de paro de ĉevaloj, kies unu estas blanka kaj la alia nigra: tiu blanka prezentas la flankon de la animo regata de spiritaj sentoj (thymeidès) kaj direktiĝas al Hiperuranio, la nigra prezentas la flankon de la animo (epithymetikòn) kaj direktiĝas al la sensa mondo. La du ĉevaloj estas regataj de vejroj de la ĉaristo kiu reprezentas la racion: ĝuste tiu ĉi ne moviĝas siainiciate sed posedas nur la taskon de la gvido. La durada ĉaro, do la animo, devas esti direktata al la 'Hiperuranio, metafizika loko kie anfiteatre rezidas la ideoj. La celo de animo, estas plej eble kontempli la Hiperuranion kaj absorbi el ĝi la saĝon de la ideoj. La ĉaristo do devas sukcesi gvidi la ĉevalojn en la saman direkton, al alto, bridante tiun nigran kaj spronante tiun blankan por eviti aŭ malfruigi la subenfaligon en la reenkarniĝon. Fakte, kiu subenfalas tuj tiu renaskiĝos kiel senscia persono aŭ ĉiukaze fora el la filozofia saĝo, dum tiuj kiuj sukcesis kontempli Hiperuranion laŭ pli longa tempo, tiuj renaskiĝos kiel saĝuloj kaj filozofoj. Tiu mito dum eksplikas la originon de la ideajn rememorojn pruvas ankaŭ la senmontecon de la animo. (eo)
- Plato, in his dialogue Phaedrus (sections 246a–254e), uses the Chariot Allegory to explain his view of the human soul. He creates this allegory in the dialogue through the character of Socrates, who uses it in a discussion of the merit of Love as "divine madness". (en)
- La alegoría del carro alado es utilizada por Platón, en su diálogo Fedro (sección 246a-254e), para explicar su visión del alma humana y el afán humano por el conocimiento del ser y la verdad. En el diálogo, Platón usa al personaje de Sócrates en una discusión sobre el mérito del amor como "locura divina". (es)
- Plato, dalam dialognya (bagian 246a - 254e), menggunakan alegori kereta kuda untuk menjelaskan pandangannya mengenai jiwa. Ia mengatakan dalam suatu kereta kuda ada satu kusir dengan dua kuda. Kuda yang satu merupakan turunan bangsawan, dan yang lainnya sifatnya sangat berlawanan, sehingga mengendalikan keduanya sangatlah sulit. Kusir merupakan lambang kecerdasan, akal, atau bagian positif jiwa yang memandu jiwa ke kebenaran. Satu kuda adalah simbol impuls rasional, sementara kuda yang lain merupakan kehendak atau sifat irasional. Kusir mengendalikan kereta kuda, mencoba menghentikan kuda pergi ke arah yang berbeda, dan bergerak menuju pencerahan. (in)
- 馬車の比喩（ばしゃのひゆ）は、プラトンが『パイドロス』において魂の三分説を表現するのに用いた比喩。 (ja)
- Il mito del carro e dell'auriga, o della biga alata, tratto dal Fedro di Platone, serve a spiegare la teoria platonica della reminiscenza dell'anima, un fenomeno che durante la reincarnazione produce ricordi legati alla vita precedente. Racconta di una biga su cui si trova un auriga, personificazione della parte razionale o intellettiva dell'anima (logistikòn). La biga è trainata da una coppia di cavalli, uno bianco e uno nero: quello bianco raffigura la parte dell'anima dotata di sentimenti di carattere spirituale (thymoeidès), e si dirige verso il mondo delle Idee; quello nero raffigura la parte dell'anima concupiscibile (epithymetikòn) e si dirige verso il mondo sensibile. I due cavalli sono tenuti per le briglie dall'auriga che, come detto, rappresenta la ragione: questa non si muove in modo autonomo ma ha solo il compito di guidare. La biga deve essere diretta verso l'Iperuranio, un luogo metafisico a forma di anfiteatro dove risiedono le "Idee". Lo scopo dell'anima, infatti, è contemplare il più possibile l'Iperuranio e assorbirne la sapienza delle idee. L'auriga quindi deve riuscire a guidare i cavalli nella stessa direzione, verso l'alto, tenendo a bada quello nero e spronando quello bianco, in modo da evitare o ritardare il più possibile di "precipitare" nella reincarnazione.Chi è precipitato subito rinascerà come una persona ignorante o comunque lontana dalla saggezza filosofica, mentre coloro che sono riusciti a contemplare l'Iperuranio per un tempo più lungo rinasceranno come saggi e come filosofi.Questo mito, che serve a spiegare la reminiscenza, è riconducibile all'immortalità dell'anima. Il mito del carro alato descrive la virtù platonica della temperanza (sophrosyne) che consiste nel dominio dell'anima razionale su quella concupiscente e irascibile. (it)
- Platão em seu diálogo Fedro (seções 246a - 254e) usa a parábola da biga para explicar sua visão da alma humana. Ele dá essa explicação através de um diálogo de Sócrates, que usa essa parábola numa discussão do mérito do amor como "divina loucura". (pt)
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is notableIdea
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)