In medieval music, the Geisslerlieder, or Flagellant songs, were the songs of the wandering bands of flagellants, who overspread Europe during two periods of mass hysteria: the first during the middle of the 13th century, and the second during the Black Death in 1349. The music was simple, sung in the vernacular, often call-and-response, and closely related to folk song; indeed some of the flagellant songs survived into the 17th century as folk songs in Catholic parts of central Europe. Musically the Geisslerlied were related to the Laude spirituale: they were unaccompanied song, with instrumental accompaniment specifically forbidden.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Geißlerlieder (de)
- Geisslerlieder (es)
- Geisslerlieder (en)
- Geisslerlieder (pl)
|
| rdfs:comment
| - In medieval music, the Geisslerlieder, or Flagellant songs, were the songs of the wandering bands of flagellants, who overspread Europe during two periods of mass hysteria: the first during the middle of the 13th century, and the second during the Black Death in 1349. The music was simple, sung in the vernacular, often call-and-response, and closely related to folk song; indeed some of the flagellant songs survived into the 17th century as folk songs in Catholic parts of central Europe. Musically the Geisslerlied were related to the Laude spirituale: they were unaccompanied song, with instrumental accompaniment specifically forbidden. (en)
- Geisslerlieder (en singular, Geisslerlied; en español, canciones de flagelantes o disciplinantes; en italiano, canti dei flagellanti, disciplinati; en inglés, flagellant songs; en francés, chants de flagellants) es el nombre dado a una serie de cantos populares religiosos interpretados por grupos de flagelantes errantes durante los siglos XIII y XIV durante sus peregrinaciones y actos de penitencia. Estos cantos cubrieron la Europa medieval durante dos períodos de histeria colectiva. El primero de ellos tuvo lugar a mediados del siglo XIII y el segundo a mediados del siglo XV durante la peste negra. El ascetismo veía en la mortificación un camino para superar las tentaciones de la carne y obtener méritos en vida para la redención de la culpa por los pecados. (es)
- Geisslerlieder, Flagellantenlieder – średniowieczne religijne pieśni ludowe śpiewane przez biczowników w Niemczech. Najstarszy zachowany utwór tego rodzaju pochodzi z lat 1260–1262. Jednak większość pieśni powstała w czasie epidemii dżumy w 1349, kiedy to ruch biczowników, rekrutujący się głównie z biednych mieszkańców miast, przybrał masowy charakter. Pieśni dzieliły się na dwie główne grupy: liturgiczne (śpiewanie podczas obrzędu biczowania się) oraz pielgrzymkowe (mające charakter agitacyjny). Teksty utworów wyrażały niezadowolenie z rządów feudalnych Kościoła i możnych oraz protest przeciw uciskowi warstw niższych. Mimo zwalczania ruchu biczowników przez Kościół i możnych pieśni te utrzymały się do XVI wieku. (pl)
- Geißlerlieder werden die Gesänge der Geißler genannt, die sich im 13. und 14. Jahrhundert vor allem in Italien und Deutschland unter dem Eindruck bedrückender politischer und sozialer Missstände und in Erwartung des Anbrechens der Endzeit zu Büßergemeinschaften zusammenschlossen. (de)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Geißlerlieder werden die Gesänge der Geißler genannt, die sich im 13. und 14. Jahrhundert vor allem in Italien und Deutschland unter dem Eindruck bedrückender politischer und sozialer Missstände und in Erwartung des Anbrechens der Endzeit zu Büßergemeinschaften zusammenschlossen. Die erste Bewegung von flagellanti ging 1258 von Umbrien aus und stand unter starkem Einfluss der Laude. Über eine zweite, im Pestjahr 1349 von Österreich ausgehende und schnell sich verbreitende Geißler-Bewegung berichtet unter anderem die Chronik von Hugo Spechtshart aus Reutlingen, welcher überdies Texte und Melodien von sechs Geißlerliedern in gotischen Neumen überliefert. Von diesen geht allerdings nur der Lai Nu tret herzuo auf die Geißler selbst zurück; die anderen Lieder entstammen älterem Liedgut und sind daher eine wichtige Quelle für das älteste deutsche geistliche Volkslied. Außerdem sind zwei französische, von den deutschen beeinflusste Geißlerlieder erhalten. Die Rufzeile, der Kern des geistlichen Volksliedes, ist auch für die Geißlerlieder charakteristisch. Von diesen lebt Nu ist diu betfart so here noch 1666 in einem Prozessionslied der Liedersammlung Catholisch Geistlich Nachtigal fort. (de)
- In medieval music, the Geisslerlieder, or Flagellant songs, were the songs of the wandering bands of flagellants, who overspread Europe during two periods of mass hysteria: the first during the middle of the 13th century, and the second during the Black Death in 1349. The music was simple, sung in the vernacular, often call-and-response, and closely related to folk song; indeed some of the flagellant songs survived into the 17th century as folk songs in Catholic parts of central Europe. Musically the Geisslerlied were related to the Laude spirituale: they were unaccompanied song, with instrumental accompaniment specifically forbidden. (en)
- Geisslerlieder (en singular, Geisslerlied; en español, canciones de flagelantes o disciplinantes; en italiano, canti dei flagellanti, disciplinati; en inglés, flagellant songs; en francés, chants de flagellants) es el nombre dado a una serie de cantos populares religiosos interpretados por grupos de flagelantes errantes durante los siglos XIII y XIV durante sus peregrinaciones y actos de penitencia. Estos cantos cubrieron la Europa medieval durante dos períodos de histeria colectiva. El primero de ellos tuvo lugar a mediados del siglo XIII y el segundo a mediados del siglo XV durante la peste negra. El ascetismo veía en la mortificación un camino para superar las tentaciones de la carne y obtener méritos en vida para la redención de la culpa por los pecados. (es)
- Geisslerlieder, Flagellantenlieder – średniowieczne religijne pieśni ludowe śpiewane przez biczowników w Niemczech. Najstarszy zachowany utwór tego rodzaju pochodzi z lat 1260–1262. Jednak większość pieśni powstała w czasie epidemii dżumy w 1349, kiedy to ruch biczowników, rekrutujący się głównie z biednych mieszkańców miast, przybrał masowy charakter. Pieśni dzieliły się na dwie główne grupy: liturgiczne (śpiewanie podczas obrzędu biczowania się) oraz pielgrzymkowe (mające charakter agitacyjny). Teksty utworów wyrażały niezadowolenie z rządów feudalnych Kościoła i możnych oraz protest przeciw uciskowi warstw niższych. Mimo zwalczania ruchu biczowników przez Kościół i możnych pieśni te utrzymały się do XVI wieku. (pl)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
