rdfs:comment
| - El Comité Karabaj (en armenio: Ղարաբաղ կոմիտե) fue un grupo de intelectuales armenios, que fueron reconocidos en su país como los líderes de facto de Armenia hacia finales de los años ochenta. El Comité se formó en 1988, con el objetivo declarado de reunificar la conflictiva zona de Nagorno Karabaj con Armenia. El comité fue arrestado por las autoridades soviéticas el 11 de diciembre de 1988, por obstruir la ayuda humanitaria de Azerbaiyán después del terremoto de Spitak, el 7 de diciembre de ese año, pero fueron puestos en libertad el 31 de mayo de 1989, cuyos miembros fundaron posteriormente el Movimiento Nacional Pan-Armenio. En 1990, The New York Times describió el comité como "el grupo nacionalista más influyente de Armenia." (es)
- Karabakh Committee (Armenian: Ղարաբաղ կոմիտե) was a group of Armenian intellectuals recognized by many Armenians as the de facto leaders in the late 1980s. The Committee was formed in 1988, with the stated objective of reunification of Nagorno-Karabakh with Armenia. The committee was arrested by Soviet authorities on 11 December 1988 on charges of obstructing humanitarian aid from Azerbaijan after the December 7 1988 Armenian earthquake, but were released on 31 May 1989, subsequently forming the Pan-Armenian National Movement. In 1990 The New York Times described the committee as "the most influential nationalist group in Armenia." (en)
- Il Comitato Karabakh (in armeno Ղարաբաղ կոմիտե) fu organizzato da un gruppo di intellettuali armeni alla fine degli anni ottanta e fece da guida al Movimento Karabakh sorto con lo scopo dichiarato di riunificare il Nagorno Karabakh con l'Armenia. In quel periodo, caratterizzato dall'emergere di forti sentimenti nazionali in contemporanea con il progressivo disfacimento dell'Unione Sovietica, i leader del Comitato Karabakh furono visti dalla popolazione armena come la nuova classe dirigente del paese. (it)
- Komitet „Karabach” (orm. Ղարաբաղ կոմիտե) – ormiańska organizacja polityczna powstała w 1987, stawiająca sobie za cel w pierwszej kolejności oderwanie Górskiego Karabachu od Azerbejdżańskiej SRR i przyłączenie go do niepodległej Armenii, w dalszej – budowę ormiańskiego państwa narodowego w granicach przekraczających obszary Armeńskiej SRR. (pl)
|
has abstract
| - El Comité Karabaj (en armenio: Ղարաբաղ կոմիտե) fue un grupo de intelectuales armenios, que fueron reconocidos en su país como los líderes de facto de Armenia hacia finales de los años ochenta. El Comité se formó en 1988, con el objetivo declarado de reunificar la conflictiva zona de Nagorno Karabaj con Armenia. El comité fue arrestado por las autoridades soviéticas el 11 de diciembre de 1988, por obstruir la ayuda humanitaria de Azerbaiyán después del terremoto de Spitak, el 7 de diciembre de ese año, pero fueron puestos en libertad el 31 de mayo de 1989, cuyos miembros fundaron posteriormente el Movimiento Nacional Pan-Armenio. En 1990, The New York Times describió el comité como "el grupo nacionalista más influyente de Armenia." (es)
- Karabakh Committee (Armenian: Ղարաբաղ կոմիտե) was a group of Armenian intellectuals recognized by many Armenians as the de facto leaders in the late 1980s. The Committee was formed in 1988, with the stated objective of reunification of Nagorno-Karabakh with Armenia. The committee was arrested by Soviet authorities on 11 December 1988 on charges of obstructing humanitarian aid from Azerbaijan after the December 7 1988 Armenian earthquake, but were released on 31 May 1989, subsequently forming the Pan-Armenian National Movement. In 1990 The New York Times described the committee as "the most influential nationalist group in Armenia." (en)
- Il Comitato Karabakh (in armeno Ղարաբաղ կոմիտե) fu organizzato da un gruppo di intellettuali armeni alla fine degli anni ottanta e fece da guida al Movimento Karabakh sorto con lo scopo dichiarato di riunificare il Nagorno Karabakh con l'Armenia. In quel periodo, caratterizzato dall'emergere di forti sentimenti nazionali in contemporanea con il progressivo disfacimento dell'Unione Sovietica, i leader del Comitato Karabakh furono visti dalla popolazione armena come la nuova classe dirigente del paese. In precedenza (1987), nell'Oblast Autonomo del Nagorno Karabakh si era formato il KRUNK (Comitato per il governo rivoluzionario in Karabakh), sigla che in armeno equivale all'uccello "gru" che simboleggia la nostalgia per la madrepatria, che poi andrà a saldarsi con il Comitato Karabakh. L'11 dicembre 1988, a pochi giorni dal terremoto che aveva colpito l'Armenia settentrionale, furono incarcerati dalle autorità sovietiche e rilasciati il 31 maggio 1989. Sulle ceneri del Comitato Karabakh e del Movimento Karabakh si formerà in seguito il Movimento nazionale pan-armeno. (it)
- Komitet „Karabach” (orm. Ղարաբաղ կոմիտե) – ormiańska organizacja polityczna powstała w 1987, stawiająca sobie za cel w pierwszej kolejności oderwanie Górskiego Karabachu od Azerbejdżańskiej SRR i przyłączenie go do niepodległej Armenii, w dalszej – budowę ormiańskiego państwa narodowego w granicach przekraczających obszary Armeńskiej SRR. Komitet rozpoczął swoją działalność w październiku 1987, według innego źródła – 23 lutego 1988. Jako cel stawiał sobie budowę Armenii jako państwa wyłącznie Ormian, bez mniejszości narodowych, w granicach przekraczających obszar Armeńskiej SRR, obejmujących oprócz niego Górski Karabach, Nachiczewan, Armawir, Gandżę, Geranboj, Achalkalaki oraz część Turcji. Wśród założycieli organizacji byli Lewon Ter-Petrosjan (przyszły prezydent niepodległej Armenii), , , , , . Według niektórych autorów, organizacja powstała z inspiracji emigracyjnej Armeńskiej Federacji Rewolucyjnej (dasznaków). Działacze komitetu szybko zdobyli popularność wśród Ormian, występując na wiecach niepodległościowych w miastach Armeńskiej SRR i w innych skupiskach Ormian w ZSRR. Zjednoczenie wszystkich ziem ormiańskich w niepodległym państwie było jedynym głoszonym przez nich hasłem – świadomie zrezygnowali np. z krytyki gospodarki radzieckiej czy panującej w kraju korupcji, by skupiać całą uwagę wyłącznie na kwestii zjednoczenia. Dążąc do usunięcia z terytorium Armenii mniejszości azerskiej, od początku istnienia organizacji prowokowali antyazerskie zamieszki w miastach ormiańskich, doprowadzając do masowych ucieczek Azerów z Armenii i Górskiego Karabachu. Od 1988 Komitet posiadał na terenie Górskiego Karabachu własne oddziały paramilitarne, określane jako "oddziały samoobrony", które dokonywały napaści na Azerów. W mniejszości w organizacji pozostawali umiarkowani działacze, którzy dopuszczali możliwość dialogu z politykami azerskimi i dalszego współistnienia obu społeczności. Po masakrze w Sumgaicie Komitet "Karabach" przesłał list do I sekretarza KPZR Michaiła Gorbaczowa, domagając się wykrycia i ukarania sprawców pogromu. Wyrażono również nadzieję, że konflikt ormiańsko-azerski o Górski Karabach zostanie przedyskutowany na forum Politbiura KPZR. 17 maja 1988 przedstawiciele Komitetu, łamiąc zakaz zgromadzeń publicznych wprowadzony po masakrze, zorganizowali kolejne manifestacje narodowe w centrum Erywania. Sześć dni wcześniej, na skutek wewnętrznych różnic zdań, Igor Muradian i jego zwolennicy zostali wykluczeni z Komitetu. Od tej pory w jego skład wchodzili Lewon Ter-Petrosjan, Wazgen Manukian, Aszot Manuczarian, , , , , , , i . Nowi członkowie Komitetu byli przekonani, że jego działalność powinna wpisywać się w aktywność antykomunistycznej opozycji w całym ZSRR. 8 sierpnia 1988 Komitet przekształcił się w partię demokratyczną i narodową o nazwie . W listopadzie tego samego roku podległe jej "oddziały samoobrony" wypędziły z Armeńskiej SRR nawet 200 tys. Azerów, co Piotr Kwiatkiewicz uznaje za czystkę etniczną. Milicja państwowa w większości przypadków nie interweniowała. Dopiero pod koniec roku władze radzieckie wprowadziły w strefie nadgranicznej dwóch republik stan wyjątkowy, uniemożliwiając dalsze wypędzenia Azerów. 10 grudnia 1988, w obawie przed popularnością byłych liderów Komitetu (obecnie działaczy Ormiańskiego Ruchu Narodowego) i ich zdolnością do mobilizowania społeczeństwa ormiańskiego, władze radzieckie dokonały ich aresztowania (pl)
|