rdfs:comment
| - Philippe Entremont (Reims, 7 de juny de 1934) és un pianista i director d'orquestra clàssic francès. Entre els seus enregistraments com a pianista hi ha concerts de Txaikovski, Maurice Ravel, Rakhmàninov, Saint-Saëns i altres. (ca)
- Philippe Henri Jean Émile Léon Entremont (* 7. Juni 1934 in Reims) ist ein französischer Pianist, Dirigent und Musikpädagoge. (de)
- Philippe Entremont (de son nom complet Philippe Henri Jean Émile Léon Entremont) est un pianiste et chef d'orchestre français né à Reims le 7 juin 1934. (fr)
- Philippe Entremont (born 7 June 1934) is a French classical pianist and conductor. His recordings as a pianist include concertos by Tchaikovsky, Maurice Ravel, Rachmaninoff, Saint-Saëns and others. (en)
- Philippe Entremont (nome completo: Philippe Henri Jean Émile Léon Entremont) (Reims, 7 giugno 1934) è un pianista e direttore d'orchestra francese. Nacque da una famiglia di musicisti: sua madre era pianista e suo padre, il violinista Jean Entremont, era direttore d'orchestra al . (it)
- フィリップ・アントルモン(Philippe Entremont, 1934年6月7日 - )は、フランスのピアニスト・指揮者。 (ja)
- Philippe Entremont of Philippe Henri Jean Émile Léon Entremont (Reims, 7 juni 1934) is een Frans pianist en dirigent. (nl)
- Philippe Entremont (ur. 7 czerwca 1934 w Reims) – francuski pianista i dyrygent. Pochodzi z rodziny o muzycznych tradycjach. Ukończył studia w Konserwatorium Paryskim pod kierunkiem Marguerite Long. W bardzo młodym wieku został laureatem Międzynarodowego Konkursu im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud (1951) oraz Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Królowej Elżbiety Belgijskiej (1952). Już w latach 50. XX wieku koncertował w wielu krajach Europy, Azji i w obu Amerykach. W późniejszych latach poświęcił się głównie dyrygenturze. W latach 1976–1991 był dyrygentem i dyrektorem artystycznym Wiedeńskiej Orkiestry Kameralnej. Jest też pedagogiem muzycznym. (pl)
- Филипп Антремон (фр. Philippe Entremont; род. 7 июня 1934, Реймс) — французский пианист и дирижёр. Сын дирижёра и пианистки, Антремон окончил Парижскую консерваторию, где учился в том числе у Жана Дуайена и Маргерит Лонг. В 1951 г. занял пятое место на Конкурсе пианистов под патронатом Лонг (в 1953 г. получил там же вторую премию) и стал одним из первых лауреатов Международной музыкальной премии Харриет Коэн. В 1952 г., восемнадцатилетним, дебютировал в нью-йоркском Карнеги-холле с концертами Ференца Листа и Андре Жоливе, и с этого концерта началась его более чем 30-летняя успешная гастрольная карьера в качестве солиста. (ru)
|